Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 lipca 2013r.

Sąd Rejonowy w Złotoryi III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Tomasz Popiel

Protokolant : Mariusz Rogulski

po rozpoznaniu w dniu 2 lipca 2013 roku w Złotoryi na rozprawie sprawy

z powództwa E. M.

przeciwko M. M. (1)

o alimenty

I. zasądza alimenty od pozwanego M. M. (1) na rzecz powódki E. M. w kwocie po 200 (dwieście) złotych miesięcznie, płatne do rąk powódki E. M. z góry do 15 – go dnia każdego kolejnego miesiąca, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 11 grudnia 2012 roku,

II. dalej idące powództwo oddala,

III. koszty procesu pomiędzy stronami wzajemnie znosi,

IV. nakazuje pozwanemu uiścić na rzecz Skarbu Państwa (kasa Sądu Rejonowego w Złotoryi) kwotę 120 złotych tytułem kosztów sądowych i 6 złotych za klauzulę wykonalności,

V. wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym w dniu 11 grudnia 2012 roku powódka E. M. domagała się zasądzenia alimentów od pozwanego M. M. (1) w kwocie po 1.000 złotych miesięcznie, poczynając od sierpnia 2012 r.

W uzasadnieniu podała, iż domaga się alimentów od byłego męża, albowiem pozwany znęcał się nad nią w trakcie trwania małżeństwa. Nadto, przez pozwanego nie mogła realizować się zawodowo.

Pozwany M. M. (1) wniósł o oddalenie powództwa.

W odpowiedzi na pozew podał, iż powódka nie wykazała żadnych okoliczności wskazujących na swój niedostatek. Zdaniem pozwanego, E. M. jest osobą stosunkowo młodą. Jest sprawna sprawa fizycznie i dlatego zobowiązana jest do podjęcia starań o zatrudnienie i uzyskanie własnych dochodów. Ponadto, sytuacja finansowa pozwanego nie jest najlepsza. M. M. (1) nie pracuje. Jest zarejestrowany jako bezrobotny i utrzymuje się z zasiłku dla bezrobotnych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 23 października 2012 r. w sprawie I RC 1062/12 rozwiązano małżeństwo E. M. i M. M. (1) przez rozwód bez orzekanie o winie. W wyroku rozwodowym zasądzono również alimenty od pozwanego na rzecz wspólnego dziecka stron S. M. w kwocie po 600 złotych miesięcznie.

W trakcie trwania małżeństwa M. M. (1) pracował zawodowo i utrzymywał rodzinę, natomiast E. M. zajmowała się domem i wychowaniem dziecka.

Dowód : akta Sądu Okręgowego w Legnicy I RC 1062/12

Powódka E. M. ma 42 lata. Z zawodu jest malarzem – tapeciarzem. Po rozwodzie nie zawarła ponownie związku małżeńskiego. Obecnie wraz z dzieckiem stron zamieszkuje u swojej matki w C.. Nie partycypuje w kosztach utrzymania mieszkania. Chciałaby przekazywać matce kwotę 200 złotych miesięcznie. Jest zarejestrowana w Powiatowym Urzędzie Pracy jako osoba bezrobotna, bez prawa do zasiłku. Utrzymuje się jedynie z pomocy społecznej. Powódka jest zdrowa i otwarta na propozycję pracy. Miesięczne potrzeby powódki wynoszą około 1.000 złotych.

Dowód :

- zaświadczenie PUP w C. k. 85

- zaświadczenie MOPS w C. k. 86

- przesłuchanie powódki k. 87

Pozwany M. M. (1) ma 43 lata. Z zawodu jest elektromechanikiem. Mieszka w mieszkaniu komunalnym. Czynsz za mieszkanie wynosi 100 złotych miesięcznie. Opłaty za media wynoszą pozwanego około 140 złotych miesięcznie. Na opał pozwany wyda około 500 – 600 złotych rocznie. Jest zarejestrowany jako bezrobotny i otrzymywał zasiłek w wysokości po 550 złotych netto miesięcznie. Obecnie pracuje dorywczo przywożąc złom z Niemiec i uzyskuje dochód z jego sprzedaży w wysokości około 1.000- 1.200 złotych miesięcznie. Wcześniej z tego tytułu potrafił zarobić około 3.000 złotych miesięcznie. W 2010 r. pozwany pracował jako kierowca i monter stolarki okiennej i zarabiał 1.680 złotych miesięcznie.

Dowód :

- zaświadczenie PUP w C. k. 29

- zeznania świadka D. K. k. 74-75

- zeznania świadka R. K. k. 75

- przesłuchanie pozwanego k. 87-88

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo E. M. zasługiwało na częściowe uwzględnienie.

Zgodnie z art. 60 § 1 kro małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia i który znajduje się w niedostatku, może żądać od drugiego małżonka rozwiedzionego dostarczania środków utrzymania w zakresie odpowiadającym usprawiedliwionym potrzebom uprawnionego oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym zobowiązanego.

Stan niedostatku zachodzi wtedy, gdy uprawniony nie ma możliwości zarobkowych i majątkowych pozwalających na pełne zaspokojenie jego usprawiedliwionych potrzeb ( tak orzeczenie SN z dnia 19 maja 1975 r., III CRN 55/75). Zaspokojenie potrzeb każdego człowieka powinno nastąpić przede wszystkim z jego własnych środków. Dotyczy to dochodów z pracy, z majątku, ze świadczeń z ubezpieczenia społecznego. Za znajdujące się w niedostatku zatem należy uważać osoby, które nie mogą własnymi silami zaspokoić usprawiedliwionych potrzeb, nie posiadają własnych środków w postaci wynagrodzenia za pracę, emerytury, renty ani też dochodów z własnego majątku.

Powódka E. M. poza świadczeniami otrzymywanymi z pomocy społecznej nie posiada żadnych innych dochodów. Wynika to głównie z faktu, iż przez wiele lat zajmowała się domem i wychowaniem córki. Obecnie jest zarejestrowana w Powiatowym Urzędzie Pracy i poszukuje pracy. Biorąc pod uwagę brak doświadczenia zawodowego oraz długi okres pozostawania bez pracy należy uznać, że powódka może mieć faktyczne trudności w znalezieniu zatrudnienia. Zatem – w ocenie Sądu- powódka nie ma obecnie możliwości na pełne zaspokojenie potrzeb i pozostaje w stanie niedostatku. Sąd nie dał wiary twierdzeniom pozwanego, iż w trakcie trwania małżeństwa wielokrotnie namawiał powódkę do podjęcia zatrudnienia. Z akt rozwodowych jednoznacznie wynikało, iż to M. M. (1) pracował zawodowo i utrzymywał rodzinę, natomiast E. M. zajmowała się domem i wychowaniem dziecka. Taki model podziału obowiązków w rodzinie przyjęły strony i obecnie pozwany nie może wymagać, że powódka od razu znajdzie zatrudnienie, które pozwoli jej na zaspokojenie wszystkich swoich potrzeb.

Zdaniem Sądu, powódka E. M. nie wykorzystuje jednak w pełni swoich możliwości zarobkowych. Mimo powyżej opisanych trudności posiada obiektywne możliwości w tym zakresie. Jest osobą stosunkowo młodą i zdrową. Powinna wykazać się większym zaangażowaniem w poszukiwaniu pracy, niż tylko zarejestrowanie się w Powiatowym Urzędzie Pracy.

Biorąc pod uwagę powyższe należy uznać, iż roszczenie powódki jest słuszne co do zasady i Sąd uwzględnił je do kwoty po 200 złotych miesięcznie. Niniejsza kwota odpowiada wysokości świadczeń, w której powódka chciałaby partycypować w kosztach utrzymania mieszkania mamy, u której zamieszkuje wraz z córką. W pozostałym zakresie E. M. powinna wykorzystać swoje możliwości i uzyskać dochód, który pozwoli jej na realizację pozostałych potrzeb.

Zdaniem Sądu, możliwości zarobkowe pozwanego M. M. (1) pozwolą mu na łożenie alimentów na rzecz powódki E. M. w zasądzonej kwocie. Obecnie utrzymuje się on prac dorywczych. Łączna suma dochodów pozwanego wynosi 1.000 -1.200 złotych. W ocenie Sądu, biorąc jednak pod uwagę dotychczasowe doświadczenie zawodowe pozwanego należy uznać, że jego możliwości zarobkowe mieszczą się między kwotą 2.000 złotych, a kwotą 3.000 złotych miesięcznie.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, Sąd orzekł jak w punkcie I sentencji wyroku. Sąd zasądził alimenty od dnia wniesienia powództwa, gdyż powódka w żaden sposób nie wykazała, iż pozostały niezaspokojone jej potrzeby za okres poprzedzający dzień wniesienia pozwu.

Rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów procesu wydano w oparciu o art. 100 kpc.

O nieuiszczonych kosztach sądowych orzeczono stosownie do treści art. 113 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Pozwany jako, że przegrał sprawę częściowo zobowiązany był uiścić na rzecz Skarbu Państwa część kosztów sądowych, od których powódka była ustawowo zwolniona.

O rygorze natychmiastowej wykonalności orzeczono na podstawie art. 333 § 1 punkt 1 kpc.