Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Gz 132/16

POSTANOWIENIE

Dnia 30 czerwca 2016r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Barbara Frankowska

SO Anna Walus Rząsa

SO Anna Harmata (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 30 czerwca 2016 r. w Rzeszowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku: K. S., K. F.

przeciwko: M. sp z o.o. w R. , Gminie M. R.

o zawezwanie do próby ugodowej

na skutek zażalenia wnioskodawców na postanowienie Sądu Rejonowego w Rzeszowie V Wydziału Gospodarczego z dnia 3 grudnia 2015r. sygn. akt V GCo 706/15

postanawia:

uchylić zaskarżone postanowienie i sprawę przekazać Sądowi Rejonowemu

w R. do dalszego prowadzenia.

UZASADNIENIE

We wniosku złożonym w sprawie jako wnioskodawców określono: K. S. i K. F., działając w imieniu spółki (...) sc; zaś jako zawezwanych określono: 1. M. spółka z o R., ul. (...). Gmina M. R., Urząd Miasta R., Biuro (...) Mieniem Miasta R., Plac (...) R..

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Rzeszowie odrzucił wniosek o zawezwanie do próby ugodowej.

W uzasadnieniu niniejszego wskazał, iż z treści wniosku wynika, że osoby K. S. i K. F. działają w imieniu spółki (...) sc, a tej ustawodawca w żadnym miejscu nie przyznaje zdolność do bycia podmiotem postępowania przed Sądem, w tym w postępowaniu pojednawczym. Podobnie odnieść się należy do sposobu oznaczenia podmiotów zawezwanych takich jak: Urząd Miasta R., Biuro (...) Mieniem Miasta R.. W żaden sposób ustawodawca nie przyznaje zdolności sądowej w/w jednostkom organizacyjnym.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożyli wnioskodawcy K. S. i K. F. wnosząc o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do dalszego rozpoznania sądowi pierwszej instancji, zaskarżonemu postanowieniu zarzucając, że zapadło z naruszeniem art. 199 § 1 pkt 3 kpc i art.13 § 2 kpc.

W uzasadnieniu dla niniejszego żalący wskazali, iż wnioskodawcami w przedmiotowej sprawie nie jest spółka cywilna lecz K. S. i K. F. występujący jako wspólnicy spółki cywilnej. Z wniosku wynika, iż pełnomocnik reprezentuje nie spółkę cywilną lecz wspólników tej spółki, którzy posiadają zdolność sądową, gdyby zaś zamierzano wskazać spółkę jako wnioskodawcę to nie wskazywano by jako wnioskodawców jej wspólników. To wspólnicy zostali wymienieni jako wnioskodawcy pod pozycjami 1 i 2 wraz z adresem ich, a tylko chcąc powiązać roszczenie z prowadzoną przez wnioskodawców działalnością gospodarczą niefortunnie opisano, że wspólnicy działają w imieniu spółki cywilnej zamiast, iż prowadzą działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej. Niniejsze nie stanowiło jednak nieusuwalnego braku uzasadniającego odrzucenie wniosku. Odnosząc się zaś do zakwestionowania przez Sąd Rejonowy prawidłowości określenia zawezwanego żalący wskazał, iż jest nim Gmina M. R. posiadająca osobowość prawną, dalsza zaś część oznaczenia zawezwanego po przecinku, wskazywała adres oraz określenie jednostki organizacyjnej której dotyczy sprawa i która to jednostka organizacyjna posiada wiedzę co do treści zawezwania do próby ugodowej.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Zażalenie wnioskodawców jest uzasadnione.

Oznaczenie wnioskodawców we wniosku wyraźnie z imienia i nazwiska oraz adresu zamieszkania, a także treść uzasadnienia niniejszego wniosku wskazuje, iż wnioskodawcą w sprawie nie jest spółka cywilna, ale jej wspólnicy określeni pod pozycją 1 i 2 jako K. S. i K. F.. We wniosku wyraźnie wskazano, iż działający pełnomocnik działa w imieniu mocodawców (dwóch) , w dalszej części mowa jest również o mandantach, niniejsze wynika także z treści udzielonego pełnomocnictwa. Należy podzielić stanowisko żalących się, iż gdyby jako wnioskodawca miała występować spółka cywilna, to nie wskazywano by jako wnioskodawców jej wspólników, nieprecyzyjne zaś określenie ich jako działających w imieniu spółki cywilnej nie stanowiło podstawy dla przyjęcia nieusuwalnego braku zdolności sądowej wnioskodawców. Również określenie zawezwanego, w ocenie Sądu Okręgowego, w szczególności bez jednoznacznego wyjaśnienia tej kwestii, poprzez uprzednie wezwanie w tym zakresie, nie stanowiło podstawy dla odrzucenia wniosku. Niewątpliwie Gmina M. R. posiada osobowość prawną, a dalsze oznaczenie nie pozbawiało jej tej zdolności, wskazując adres i określenie jednostki organizacyjnej której dotyczy sprawa i która to jednostka organizacyjna posiada wiedzę co do treści zawezwania do próby ugodowej.

Zważywszy na powyższe orzeczono jak sentencji na mocy art 386 § 1 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc w zwz z art. 13 § 2 kpc.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)