Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IIW 160/15

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 października 2015 roku

Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodnicząca – SSR Bożena Makowczenko

Protokolant – Oksana Mądra

w obecności Prokuratora --------

w obecności oskarżyciela publicznego – z Urzędu Celnego w O. – Wioletta Połońska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu - 26 września 2015 sprawy

W. K. (1)

syna E. i A. z d. M.

ur. (...) w m. Z.

oskarżonego o to, że: Przewoził w dniu 13.11.2014 r. w miejscowości S. gm. R., pow. (...), województwo (...) wyroby akcyzowe importowane bez przedstawienia organowi celnemu, bez uprzedniego oznaczenia znakami akcyzy w postaci: 2,5 litra alkoholu oraz 180 paczek papierosów różnych marek po 20 szt nieoznaczonych jednostkowymi cenami detalicznymi, od których narażona na uszczuplenie należność celna wynosi 117,00 zł, należy podatek akcyzowy wynosi 2811,00 zł oraz podatek VAT wynosi 728,00 zł

tj. o wykroczenie skarbowe z art. 54§1 kks w zb. z art. 65§4 kk

w zb. z art. 91§4 kks w zw. z art. 7§1 kks

1.  Oskarżonego W. K. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 54§3 kks w zb. z art. 65§4 kks w zb. z art. 91§4 kks w zw. z art. 7§1 kks skazuje oskarżonego, zaś na podstawie art. 65§4 kks w zw. z art. 7§2 kks w zw. z art. 48§1, 3 i 4 kks skazuje go na karę grzywny w wysokości 2500,00 (dwa tysiące pięćset) złotych.

2.  Na podstawie art. 49§1 i 3 kks orzeka przepadek papierosów tj. dowodów rzeczowych szczegółowo wymienionych na karcie 27 akt sprawy, poprzez ich zniszczenie na koszt oskarżonego.

3.  Zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 250,00 (dwieście pięćdziesiąt) złotych tytułem opłaty oraz obciąża pozostałymi kosztami sądowymi

Sygn. akt II W 160/15

UZASADNIENIE

Na podstawie wyników rozprawy głównej Sąd ustalił i zważył, co następuje:

W dniu 13 listopada 2014r. funkcjonariusze (...) Oddziału Straży Granicznej w K. W. M. i G. F. wykonywali czynności służbowe na drodze nr (...) w rejonie miejscowości S.. Dokonali legitymowania osoby poruszającej się pojazdem marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Kierowca pojazdu był oskarżony W. K. (1). Oskarżony przewoził w tym pojeździe wyroby tytoniowe bez wymaganych znaków akcyzy. W wyniku przeprowadzonego przeszukania pojazdu ujawniono w nim: 140 paczek papierosów marki J. (...), 10 paczek papierosów marki D. (...), 10 paczek papierosów marki D. (...), 10 paczek papierosów marki G. (...), 10 paczek papierosów marki A. (...), jedną butelkę o pojemności 0,5 l alkoholu 40% - „K. bodka – vodka B.”.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o: wyjaśnienia oskarżonego W. K. (k.11),protokół przeszukania samochodu (k. 4-6),wykaz dowodów rzeczowych (k. 7), kopia dowodu osobistego oskarżonego (k. 12), kopia dowodu rejestracyjnego (k. 13), protokół przeszukania budynku (k. 14-15), wydruk z systemu ewidencji spraw karnych skarbowych (k. 22-23), protokół wyceny uszczuplonych należności (k. 24-26), karta karna (k. 32).

Oskarżony W. K. (1) do winy przyznał się.

Podał, że ujawnione w jego pojeździe wyroby nabył w Rosji w dniu jego zatrzymania. Przejście graniczne przekraczał w B. swoim prywatnym samochodem marki D. (...) o nr rejestracyjnym (...). Po powrocie z Rosji przełożył owe towary do swojego służbowego pojazdu marki F. (...). Wyroby te kupił na własny użytek i na własny koszt. Nie zamierzał ich nikomu sprzedawać a miał je zabrać do domu.

W ocenie Sądu wyjaśnienia oskarżonego potwierdzają zgromadzony w sprawie materiał dowodowy i przekonują o tym, iż oskarżony dopuścił się zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu.

A zatem, stwierdzić należy, iż swoim zachowaniem oskarżony wyczerpał ustawowe znamiona czynu opisanego w art. 65 § 4 kks penalizującego paserstwo wyrobami akcyzowymi objętymi obowiązkiem oznaczenia znakiem akcyzy, a wydanymi lub sprowadzonymi do kraju bez należytego znaku akcyzy. W przywołanym przepisie unormowano paserstwo umyślne, kiedy to sprawca obejmuje świadomością fakt, iż wyrób pochodzi z takich czynów, i mimo to podejmuje czynności opisane w tym przepisie.

Poza wszelką wątpliwością pozostaje również fakt, iż swoim zachowaniem oskarżony dopuścił się także pozostającego w zbiegu kumulatywnym z art. 65 § 4 kks, czynu opisanego w art. 91 § 4 kks polegającego na nabyciu towaru pochodzącego z czynu zabronionego określonego w art. 86-90 § 1 kks .

Bezspornym jest bowiem, że oskarżony nabył towar w postaci papierosów i alkoholu bez uprzedniego oznaczenia znakami akcyzy (art. 63 § 2 kks) oraz bez zgłoszenia celnego i przedstawienia organowi celnemu (art. 86 § 1 kks).

Czyn przypisany oskarżonemu wyczerpały również znamiona wykroczenia karno- skarbowego opisanego w art. 54 § 3 kks, albowiem od towaru - wyrobów tytoniowych i alkoholu należne było cło, podatek akcyzowy i podatek VAT - a które to należności nie zostały uiszczone.

Nie budzi dla Sądu wątpliwości, że oskarżony przypisanego mu czynu dopuścił się umyślnie. Miał on pełną świadomość, iż nabywa towar - wyroby tytoniowe i alkohol, które nie były oznaczone polskimi znakami akcyzy oraz jednostkowymi cenami detalicznymi, że nie zostały od tego towaru uiszczone należności publiczno – prawne.

Uznając zatem oskarżonego winnego popełnienia wyżej opisanego czynu, Sąd skazał go na karę grzywny w wysokości 25000 zł.

Wymierzając powyższą karę Sąd miał na uwadze - jako okoliczność ewidentnie przemawiającą na niekorzyść oskarżonego – fakt jego uprzedniej karalności w sprawach karnych skarbowych. Z drugiej strony kwota podatku narażonego na uszczuplenie była stosunkowo wysoka gdyż wynosi kwotę 3565 zł .

W przywołanych okolicznościach, zdaniem Sądu, orzeczona kara grzywny winna osiągnąć cele w zakresie wychowawczego i zapobiegawczego oddziaływania na osobę oskarżonego jako sprawcy czynu zabronionego. Nadto tak orzeczona kara jest współmierna do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości przedmiotowego czynu.

Na podstawie art.49§21i 3 kks orzeczono o przepadku dowodów rzeczowych poprzez ich zniszczenie na koszt oskarżonego.

O opłacie i kosztach sądowych orzeczono jak w pkt 3 wyroku, zgodnie z regułami ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych.