Sygnatura akt I C 307/16
Dnia 29-06-2016 r.
Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:
Przewodniczący: SSR Marek Dziwiński
Protokolant: Magdalena Popławska
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29-06-2016 r. w K.
sprawy z powództwa (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W.
przeciwko A. K.
o zapłatę
I zasądza od pozwanej A. K. na rzecz strony powodowej (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W. kwotę 3.385,08 zł (trzy tysiące trzysta osiemdziesiąt pięć 08/100) wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP od kwoty 2.843,61 zł od dnia 29.10.2015r. do dnia zapłaty, jednak nieprzekraczającymi od dnia 01.01.2016r. dwukrotnej wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie;
II zasądza od pozwanej A. K. na rzecz strony powodowej (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W. kwotę 141,38 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.
Sygn. akt I C 307/16
Strona powodowa (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W. wystąpiła z pozwem przeciwko pozwanej A. K., żądając zasądzenia kwoty 3.385,08 zł z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od kwoty 2.843,61 zł od 29 października 2015 r. do dnia zapłaty.
Uzasadniając swoje żądanie strona powodowa podała, że w dniu 21 lipca 2014r. udzieliła pozwanej kredytu w wysokości 3.352,49 zł a ta zobowiązana była go spłacić zgodnie z harmonogramem spłaty. Strona powodowa podała dalej, że pozwana nie wywiązała się z zobowiązania wynikającego z umowy co spowodowało, że całość zadłużenia stała się wymagalna z dniem 1 października 2015r. Strona powodowa wskazała, że zadłużenie pozwanego na dzień 29.10.2015r. – dzień sporządzenia wyciągu z ksiąg Banku, wynosiło kwotę dochodzoną pozwem, na którą składają się: 2.843,61 zł – należność główna, 281,47 zł – odsetki za okres od 21.07.2014r. do dnia wystawienia wyciągu z ksiąg banku, 260,00 zł – koszty, opłaty i prowizje oraz dalsze odsetki naliczone po dniu wystawienia wyciągu z ksiąg banku do dnia zapłaty obliczone według zmiennej stopy procentowej wyznaczonej jako czterokrotność kredytu lombardowego NBP, z zastrzeżeniem, że od 1.01.2016r. wysokość odsetek nie może przekraczać w stosunku rocznym wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie.
Pozwana A. K. przyznała okoliczności wskazane w pozwie z tym, że wnosiła o rozłożenie należności na raty.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Strona powodowa (...) Bank (...) S.A. zawarła z pozwaną A. K. umowę nr (...), której przedmiotem był kredyt w wysokości 3.352,49 zł, a pozwana była zobowiązana go spłacić wraz z odsetkami oraz pozostałymi kosztami uruchomienia w 24 ratach miesięcznych po 164,15 zł każda, płatnych do 21 dnia każdego miesiąca, począwszy od 21 sierpnia 2014 r. W przypadku opóźnienia płatności którejkolwiek z rat w terminie pozwany zobowiązany był do uiszczenia odsetek w wysokości czterokrotności stopu kredytu lombardowego NBP.
/dowód: umowa kredytu na zakup towarów z 21 lipca 2014 r. i harmonogram spłat – k – 19-23/
Pozwana nie spłaciła kredytu.
W związku z tym w czerwcu 2015 r. Bank wypowiedział przedmiotowa umowę.
/dowód: wypowiedzenie umowy – k – 24/
Na dzień sporządzenia wyciągu z ksiąg Banku z 28 października 2015 r. zadłużenie pozwanej z umowy wynosiło 3.385,08 zł, na którą składały się: 2.843,61 zł – należność główna, 281,47 zł – odsetki za okres od 21.07.2014 r. do 28.10.2015 r., 260,00 zł – opłaty i prowizje.
/dowód: wyciąg z ksiąg banku – k – 18/
Sąd zważył co następuje:
Dołączone do pozwu dokumenty potwierdzały w sposób niewątpliwy zawarcie przez strony umowy i podstawy obliczenia dochodzonego roszczenia. Pozwana przyznał te fakty i w oparciu o treść przepisu art. 229 k.p.c. kwestia wysokości dochodzonej należności nie mogła budzić wątpliwości.
Pozwana nie wywiązała się z zobowiązania i jej odpowiedzialność wynikała z treści przepisu art. 471 k.c.
W tych warunkach, zasądzono od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę dochodzoną pozwem tj. 3.385,08 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od dnia 29.10.2015 r. do dnia zapłaty od kwoty 2.843,61 zł, z tym że na podstawie przepisu art. 481 § 2 1 k.c., odsetki za opóźnienie od 1 stycznia 2016 r. zostały określone w ten sposób, że nie mogą być wyższe niż dwukrotność odsetek ustawowych za opóźnienie.
Sąd nie znalazł podstaw do rozłożenia świadczenia na raty. Pozwana od ponad roku nie uiszczała rat pożyczki, a deklarowana przez nią sytuacja materialna nie dawała jakichkolwiek podstaw do przyjęcia przypuszczenia, że będzie świadczył kwoty na rzecz kredytodawcy. W takiej sytuacji, rozkładanie należnego świadczenia na raty byłoby sprzeczne z potrzebą ochrony słusznego interesu wierzyciela.
O kosztach procesu orzeczono na podstawie przepisu art. 98 k.p.c., obciążając nimi w całości pozwanego. Koszty poniesione przez stronę powodową to opłata sądowa w wysokości 100,00 zł, opłata skarbowa w wysokości – 34,00 zł oraz opłata notarialna – 7,38 zł, co dawało łącznie sumę 141,38 zł i taką kwotę zasądzono od pozwanej na rzecz strony powodowej tytułem zwrotu kosztów procesu.