Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 czerwca 2016 roku

Sąd Rejonowy w Zgierzu I Wydział Cywilny w składzie następującym

Przewodnicząca: Sędzia SR Joanna Łakomska - Grzelak

Protokolant: Sekr. sąd. Aneta Fortuniak

po rozpoznaniu w dniu 15 czerwca 2016 roku w Zgierzu na rozprawie sprawy

z powództwa (...) Wierzytelności Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w W.

przeciwko T. U.

z udziałem Prokuratora Rejonowego w Zgierzu

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt I C 735/16

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 2 października 2015 r. wniesionym do Sądu Rejonowego w Ostrowcu Świętokrzyskim (...) Wierzytelności Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą W. wystąpił o zasądzenie od T. G. kwoty 1.455,94 złotych z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztów procesu. W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż wierzytelność dochodzona pozwem wynika z braku zapłaty przez pozwaną należności z tytułu umowy pożyczki gotówkowej zawartej w dniu 25 lutego 2008 r. z poprzednikiem prawnym powoda (...) Bankiem S.A. (pozew – k. 2-7).

W wyniku zawiadomienia o toczącym się postępowaniu udział w sprawie zgłosił prokurator wnosząc o przekazanie sprawy do sądu właściwego dla miejsca zamieszkania pozwanej (pismo – k. 59).

Postanowieniem z dnia 16 listopada 2015 roku Sąd stwierdził swoja niewłaściwość i przekazał sprawę do tutejszego Sądu (postanowienie – k. 60-65).

Pismem z dnia 13 kwietnia 2016 r. swój udział w sprawie zgłosił Prokurator Prokuratury Rejonowej w Zgierzu (zgłoszenie udziału – k. 95).

Na terminie rozprawy 27 kwietnia 2016 r. pozwana zgłosiła zarzut przedawnienia roszczenia powoda i wniosła o oddalenie powództwa. Prokurator przyłączył się do stanowiska pozwanej (protokół rozprawy – k. 100).

W odpowiedzi powód podniósł, że przedawnienie roszczenia powoduje jedynie, że zobowiązanie staje się tzw. zobowiązaniem naturalnym i zaproponował pozwanej ugodę (pismo – k. 105-105v)

Pozwana podtrzymała zarzut przedawnienia i wniosła o oddalenie powództwa (protokół – k.111).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 25 lutego 2008 r. T. G. zawarła z (...) Bankiem S.A. z siedzibą
w K. umowę prostej pożyczki gotówkowej numer (...) na kwotę 2690,05 zł ze spłatą do dnia 25 lutego 2010 r. (bezsporne, nadto poświadczona za zgodność kopia umowy – k. 81-82v).

Z dniem 4 stycznia 2010 roku (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w K. została przejęta przez (...) Bank Spółkę Akcyjną z siedzibą w W. poprzez przeniesienie całego majątku pierwszej z powyższych spółek na drugą z nich, w wyniku czego powstał (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W. (bezsporne, nadto poświadczona za zgodność kopia odpisu KRS – k. 38-47).

W dniu 19 grudnia 2014 r. (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W. zawarła z (...) Wierzytelności Niestandaryzowanym Sekurytyzacyjnym Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym z siedzibą W. umowę przelewu wierzytelności numer (...), mocą której bank przeniósł na rzecz powoda wierzytelności wymienione
w Załączniku nr 1 oraz Załączniku nr 2 do umowy, w tym przedmiotową wierzytelność wobec T. G. (bezsporne, nadto poświadczona za zgodność kopia umowy – k. 12-16v i wyciągu z załącznika do umowy – k. 48).

Pismem z dnia 19 grudnia 2014 r. (...) Bank S.A. zawiadomił pozwaną
o przelewie wierzytelności na rzecz powoda (bezsporne, nadto poświadczona za zgodność kopia zawiadomienia – k. 49).

Pismem z dnia 1 lipca 2015 r. (...) Wierzytelności Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą W. wezwał pozwaną do zapłaty długu (bezsporne, nadto poświadczona za zgodność kopia wezwania do zapłaty – k. 50-51).

T. G. nosi obecnie nazwisko U. (okoliczność bezsporna, nadto wydruk z PESEL-SAD – k. 72-74).

Powyższy stan faktyczny jest praktycznie bezsporny i został ustalony na podstawie wskazanych dowodów. Powód pomimo powiadomienia go o zgłoszonym na rozprawie zarzucie przedawnienia nie podnosił, aby jego bieg uległ przerwaniu i nie podjął inicjatywy dowodowej na tę okoliczność.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Stosownie do art. 720 § 1 k.c., przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Pozwana podniosła zarzut przedawnienia roszczenia powoda.

W myśl art. 117 § 1 i 2 k.c. zasadą jest, że roszczenia majątkowe ulegają przedawnieniu polegającemu na upływie terminu, po którym ten, przeciwko któremu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia, chyba że zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia. Bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne (art. 120 § 1 k.c.). Stosownie do art. 118 k.c., jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata.

Należy przy tym wskazać, iż wstąpienie przez osobę trzecią w prawa wierzyciela
nie pogarsza sytuacji dłużnika ponieważ nadal przysługują mu wszelkie zarzuty, które miał przeciwko zbywcy (art. 513 § 1 k.c.). Dotyczy to również zarzutu przedawnienia, które nie ulega przerwaniu wskutek przejścia wierzytelności na inną osobę. Zmiana dotyczy bowiem jedynie strony podmiotowej, a nie treści wierzytelności nabytej przez osobę trzecią (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 września 2003 r., IV CKN 430/01, LEX nr 466006).

W niniejszej sprawie zastosowanie znajduje 3-letni termin przedawnienia roszczenia,
gdyż bezspornie roszczenie pierwotnego wierzyciela związane jest z prowadzoną działalnością gospodarczą. Umowa pożyczki została zawarta z okresem spłaty przypadającym na dzień 25 lutego 2010 r.. Najpóźniej od dnia następnego roszczenie banku względem pozwanej o spłatę zaległości z tytułu przedmiotowej umowy stało się wymagalne. Termin przedawnienia upłynął wobec tego 25 lutego 2013 r., a zatem przed wniesieniem pozwu w niniejszej sprawie. Była to pierwsza czynność powodująca przerwanie biegu przedawnienia w stosownie do przepisu art. 123 k.c., a przynajmniej wcześniejsze jego przerwanie nie zostało podniesione ani udowodnione przez powodowy Fundusz. W dacie wniesienia pozwu roszczenie powoda było zatem przedawnione.

Wobec powyższego, powództwo podlegało oddaleniu w całości.