Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W I M I E N I U R Z E C Z P O S P O L I T E J P O L S K I E J

Dnia 4 kwietnia 2016 roku

Sąd Rejonowy w Kaliszu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Elżbieta Kwaśniewska

Protokolant: sekretarz sądowy Jolanta Konieczna

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Kaliszu M. M.

po rozpoznaniu w dniu 9.03.2016 r., 4. 04.2016 r.

sprawy:

R. K. (1) syna K. i E. z domu R.,

ur. (...) w K.

oskarżonego o to, że:

w dniu 23 lipca 2015 roku w K. po uprzednim wybiciu szyby wystawowej w sklepie jubilerskim dostał się do jego wnętrza skąd z wystawy sklepowej zabrał w celu przywłaszczenia dziesięć sztuk zegarków m-ki T. , C. i L. o łącznej wartości 6 186,84 zł, cztery bransoletki z kamienia o łącznej wartości 693,72 zł, zawieszkę swarovskiego wartości 56,58 zł oraz kolczyki swarovskiego wartości 78,72 zł, wyroby ze srebra wartości 510,19 zł a także dwie palety wystawowe o łącznej wartości 157,44 zł, powodując łączne straty wraz z uszkodzeniami w wysokości 11 416,59 zł na szkodę J. M. (1)

tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k.

1. oskarżonego R. K. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu wypełniającego dyspozycję art. 279 § 1 k.k. i za ten czyn na podstawie art. 279 § 1 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

2. na podstawie art. 69 § 1 k.k. i art. 70 § 1 k.k. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonemu na okres 2 (dwóch) lat próby;

3. na podstawie art. 72 § 2 k.k. zobowiązuje oskarżonego do częściowego naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego J. M. (1) kwoty (...), 59 (cztery tysiące czterysta szesnaście 59/100) złotych w terminie 1 (jednego) roku od uprawomocnienia się wyroku;

4. na podstawie art. 44 § 2 k.k. orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych w postaci toporka drewnianego z rękojeścią, fragmentu tkaniny oraz ładowarki do telefonu zapisanych pod poz. 52/15 księgi dowodów rzeczowych;

5. zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 200 (dwustu) złotych tytułem częściowej zapłaty kosztów sądowych, a w pozostałym zakresie zwalnia oskarżonego od ich ponoszenia.

Sygn. akt II K 790/15

UZASADNIENIE

w części dotyczącej kary

Wyrokiem z dnia 4 kwietnia 2016 roku Sąd Rejonowy w Kaliszu uznał R. K. (1) winnym tego, że w dniu 23 lipca 2015 roku w K. po uprzednim wybiciu szyby wystawowej sklepu jubilerskiego dostał się do jego wnętrza, skąd z wystawy sklepowej zabrał w celu przywłaszczenia dziesięć sztuk zegarków m-ki T., C. i L. o łącznej wartości 6 186,84 zł, cztery bransoletki z zakamienia o łącznej wartości 693,72 zł, zawieszkę swarovskiego o wartości 56,58 zł. oraz kolczyki swarovskiego wartości 78,72 zł, wyroby ze srebra wartości 510,19 zł a także dwie palety wystawowe o łącznej wartości 157,44 zł, powodując łączne straty wraz z uszkodzeniami w wysokości 11 416,59 zł na szkodę J. M. (1). Swoim zachowaniem oskarżony R. K. (1) zrealizował znamiona czynu stypizowanego w art. 279 § 1 kk.

W niniejszej sprawie Sąd uznał, że wymierzenie oskarżonemu R. K. (1) kary w dolnej granicy ustawowego zagrożenia, tj. kary 1 roku pozbawienia wolności, będzie sankcją adekwatną w stosunku do stopnia winy oskarżonego oraz społecznej szkodliwości czynu, którą należy ocenić jako sporą. Wymierzając karę Sąd kierował się dyrektywami zawartymi w art. 53 kk. W ocenie Sądu orzeczona kara spełni w odniesieniu do oskarżonego zamierzone cele zapobiegawcze i wychowawcze.

Za okoliczność obciążającą przy wymiarze kary Sąd uznał przede wszystkim znaczną wysokość szkody, wynoszącą 11.416,59 zł. Wysokość szkody ustalono na podstawie oświadczeń pokrzywdzonego J. M. oraz przedłożonych przez niego dokumentów, niekwestionowanych przez strony. Składają się na nią: wartość skradzionego mienia w wysokości 7.683,49 zł, koszt naprawy okna wystawowego w wysokości 2.706 zł oraz koszt naprawy gabloty wystawowej w kwocie 1.027,10 zł.

Czyn został popełniony przez oskarżonego z chęci łatwego wzbogacenia się, niskich pobudek i bez powodu. W sprawie nie ujawniły się żadne okoliczności, które usprawiedliwiałyby tego rodzaju zachowanie, podjęte przez oskarżonego w sposób zuchwały.

Okolicznością łagodzącą w sprawie jest przede wszystkim fakt dotychczasowej niekaralności oskarżonego. R. K. (1) jest żonaty, ma dwoje dzieci (w tym jedno małoletnie), a także pracuje. Oskarżony leczył się odwykowo. Wymienione okoliczności przemawiają za twierdzeniem, że oskarżony nie jest osobą mocno zdemoralizowaną. Fakt zatrudnienia skłania do opinii, że oskarżony chce wieść ustabilizowane tryb życia, a prognoza kryminologiczna względem niego jest pozytywna. Z przytoczonych powodów Sąd postanowił wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności zawiesić oskarżonemu na okres 2 lat próby. Tak ustalony okres próby pozwoli zweryfikowanie dalszej postawy oskarżonego R. K..

Dodatkową dolegliwością dla oskarżonego będzie nałożony na niego obowiązek częściowego naprawienia szkody, tj. zapłaty przez R. K. kwoty 4416,59 złotych na rzecz pokrzywdzonego w terminie 1 roku od dnia uprawomocnienia się wyroku . Celem tego środka jest nie tylko skompensowanie szkód poniesionych przez pokrzywdzonego, ale także względy wychowawcze: pokazanie oskarżonemu, że popełnienie przestępstwa pociąga za sobą także ujemne skutki finansowe. Sąd nie orzekł obowiązku naprawienia szkody w pełnej wysokości, tj. w kwocie 11.416,59 zł, gdyż pokrzywdzony otrzymał od ubezpieczyciela kwotę 7.000 zł. Stąd zasadnym jest zobowiązanie oskarżonego do naprawienia szkody w postaci uiszczenia na rzecz pokrzywdzonego różnicy między całkowitą wysokością szkody, a kwotą zapłaconą przez ubezpieczyciela.

Termin dokonania zapłaty wskazany przez Sąd uwzględnia ograniczone możliwości finansowe oskarżonego ( wprawdzie R. K. pracuje i zarabia ok. 1000 złotych, jednak na jego utrzymaniu pozostaje dwoje dzieci ). Jednocześnie przy jego określeniu Sąd brał pod uwagę uzasadniony interes pokrzywdzonego w zakresie odzyskania równowartości utraconego i zniszczonego mienia. Tak ustalony okres pozwoli nadto na ocenę postawy oskarżonego w czasie próby warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności.

Zgodnie z art. 44 § 2 kk obligującym Sąd do rozważenia orzeczenia przepadku przedmiotów służących do popełnienia przestępstwa, Sąd orzekł przepadek dowodów rzeczowych wyszczególnionych w pkt. 4 wyroku.

Koszty sądowe w niniejszej sprawie wyniosły w sumie 1.273,34 zł. Składają się na nie wydatki, tj. wydatki poniesione w postępowaniu przygotowawczym w kwocie 1.073,34 zł oraz ryczałt za doręczenie wyzwań i innych pism sądowych w postępowaniu sądowym w kwocie 20 zł (por. § 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym z dnia 18 czerwca 2003 r), a także opłata w kwocie 180 zł (por. art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r, o opłatach w sprawach karnych). Zdaniem Sądu, zasądzenie od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwoty odpowiadającej całości kosztów sądowych, biorąc pod uwagę niskie dochody oskarżonego oraz obowiązek utrzymania rodziny, byłoby dla R. K. (1) nadmierną dolegliwością. Stąd zobowiązano oskarżonego do zapłaty kosztów sądowych jedynie do kwoty 200 złotych.