Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V Kz 482/16

POSTANOWIENIE

Dnia 29 czerwca 2016 roku

Sąd Okręgowy w Łodzi, V Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: Sędzia S.O. Zbigniew Mierzejewski

Protokolant: st. sekr. sąd. Katarzyna Matecka

przy udziale Prokuratora Jadwigi Bissinger – Kopania

po rozpoznaniu w sprawie K. S., syna P.,

urodzonego (...) w Ł.

oskarżonego o czyn z art. 63 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i inne

zażalenia wniesionego przez obrońcę

na postanowienie Sądu Rejonowego dla Łodzi – Widzewa w Łodzi

z dnia 24 maja 2016 roku, w sprawie sygn. akt IV K 855/15

w przedmiocie właściwości

na podstawie art. 437 § 1 i 2 k.p.k. oraz art. 438 pkt 2 i 3 k.p.k.

postanawia:

zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że wskazać, iż sądem właściwym do rozpoznania sprawy jest Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 24 maja 2016 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi na podstawie art. 35 § 1 k.p.k. w zw. z art. 25 § 1 pkt 1 k.p.k. stwierdził swoją niewłaściwość rzeczową i przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Łodzi.

Powodem rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego było uznanie, że zarzucone oskarżonemu czyny tj. uprawa ziela konopi innych niż włókniste oraz posiadanie znacznej ilości konopi innych niż włókniste stanowią jedno przestępstwo kwalifikowane kumulatywnie także z art. 53 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, polegające na wytwarzaniu znacznej ilości środków odurzających, stanowiące zbrodnię, do którego rozpoznawania właściwy w pierwszej instancji jest Sąd Okręgowy.

Postanowienie Sądu Rejonowego zaskarżył w całości zażaleniem obrońca oskarżonego wnosząc o jego uchylenie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Zażalenie obrońcy było zasadne, choć z innych powodów niż te, które zostały w nim podniesione.

Zgodnie z dominującym orzecznictwem Sądu Najwyższego wytwarzaniem środka odurzającego, o którym mowa w art. 53 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w tych wypadkach, gdy inne przepisy ustawy odrębnie penalizują zakazaną uprawę określonej rośliny (np. konopi) oraz zbiór z niej takich jej części, które same są już uznawane za środek odurzający (np. ziela i żywicy konopi), są dopiero takie dalsze czynności podejmowane po zbiorze (np. suszenie), za pomocą których otrzymuje się gotowy środek odurzający zdatny do użycia, a więc określony preparat danej rośliny, np. susz konopi (por. postanowienie SN z dnia 8 marca 2005 r., IV KK 14/05, OSNKW 2005 nr 4, poz. 37).

Zabezpieczony w przedmiotowej sprawie susz ziela konopi, jak wynika z opinii kryminalistycznej z k.-112, był lekko wilgotny, co wymagało jego wysuszenia do dalszych badań. Nie można zatem stwierdzić, aby dokonano innych niż zbiór ziela konopi dalszych czynności mogących zostać uznane za wytwarzanie środka odurzającego w rozumieniu przepisu art. 4 pkt 35 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

W przedmiotowej sprawie brak jest dowodów, w oparciu o które ponad wszelką wątpliwość, konieczną dla przyjęcia odpowiedzialności karnej, można byłoby ustalić, że oprócz zbioru ziela konopi penalizowanego w art. 63 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii doszło do wytwarzania środka odurzającego.

Podobnie brak jest niebudzących wątpliwości dowodów, że zabezpieczony jako materiał dowodowy susz konopi pochodził z ujawnionej uprawy, a nie został z innego źródła i został przyniesiony do pomieszczenia, w którym go ujawniono.

Czynienie takich założeń w świetle zebranych dowodów jako sprzeczne z normą gwarancyjną wskazaną w art. 5 § 2 k.p.k. nie jest możliwe skutkując brakiem możliwości przyjęcia kwalifikacji prawnej z art. 53 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Mając na uwadze powyższe należało stwierdzić, że właściwym rzeczowo do rozpoznania sprawy jest Sąd Rejonowy dla Łodzi - Widzewa w Łodzi.