Sygn. akt VI Ga 97/16
Dnia 17 czerwca 2016 r.
Sąd Okręgowy w Toruniu Wydział VI Gospodarczy
w składzie:
Przewodniczący SSO Jerzy P. Naworski
po rozpoznaniu w dniu 17 czerwca 2016 r. w Toruniu
w postępowaniu uproszczonym
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa (...) S.A. we W.
przeciwko (...) sp. z o.o. w N.
o zapłatę
na skutek apelacji pozwanego od wyroku Sądu Rejonowego we Włocławku z dnia 10 marca 2016 r., sygn. akt V GCupr 536/15
oddala apelację
Zaskarżonym wyrokiem, w sprawie z powództwa (...) S.A. we W. przeciwko (...) sp. z o.o. w N. o zapłatę 1.100,72 zł, Sąd Rejonowy uwzględnił powództwo w całości zasądzając od pozwanego tę kwotę z ustawowymi odsetkami od dnia 03 lipca 2015 r. oraz koszty procesu.
Sąd ten ustalił, że w dniu 04 stycznia 2013 r. została zawarta umowa ubezpieczenia OC nr (...) pomiędzy (...) S.A. V. (...) (dalej jako ubezpieczyciel) a pozwanym na samochód marki F. (...) numer rejestracyjny (...). Umowa ubezpieczenia została zawarta na okres od 24 września 2012 r. do 23 września 2013 r. Została ustalona składka na kwotę 850,00 zł płatna przelewem do 11 stycznia 2013 r. W dniu 28 maja 2015 r. ubezpieczyciel (cedent) zawarł z powodem (cesjonariusz) umowę przeniesienia bezspornych i wymagalnych wierzytelności pieniężnych. W skład nabytych wierzytelności weszła wierzytelność w stosunku do pozwanego w kwocie 1.101,46 zł wynikająca z dokumentu numer OC/NW- (...) z dnia 04 stycznia 2013 r. z terminem płatności do 11 stycznia 2013 r. – należność główna 850,00 zł i odsetki ustawowe liczone od dnia 11 stycznia 2013 r. do dnia 05 lipca 2015 r. w kwocie 251,46 zł. Zostało wystosowane zawiadomienie do pozwanego o cesji wierzytelności. W dniu 05 lipca 2015 r. powód wezwał pozwanego do zapłaty zaległej składki ubezpieczeniowej wraz z ustawowymi odsetkami w łącznej kwocie 1.101,46 zł.
Sąd pierwszej instancji wskazał na fakty będące poza sporem oraz przyznanie przez pozwanego, że nie zapłacił składki ubezpieczeniowej. Powód nabył wierzytelność z mocy umowy przelewu wierzytelności, a wykaz wierzytelności będących przedmiotem umowy został sporządzony w formie elektronicznej. Powód wykazał nabycie wierzytelność dochodzonej pozwem załączonymi do pozwu umową sprzedaży wierzytelności z dnia 05 lipca 2015 r. i wykazem zakupionych wierzytelności w formie elektronicznej. Powód nabył wierzytelność w stosunku do pozwanego wynikającą z umowy OC posiadacz pojazdów mechanicznych nr OC/NW- (...) z dnia 04 stycznia 2013 r. za okres od 24 września 2012 r. do 23 września 2013 r. z terminem płatności 11 stycznia 2013 r. w kwocie 850,00 zł dotyczącą samochodu F. (...), nr rej. (...), nr Vin (...), Regon (...), NIP (...). Zarzut pozwanego w tym zakresie okazał się więc bezpodstawny.
W konsekwencji Sąd a quo uznał powództwo na podstawie art. 805 § 1 k.c. za zarówno co do kwoty 850,00 zł, jak i odsetek liczonych od dnia 11 stycznia 2013 r. do dnia 05 lipca 2015 r. w kwocie 251,46 zł. Odsetki ustawowe zostały zasądzone od daty wytoczenia powództwa stosownie do art. 482 § 1 k.c. O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. (k. 99 i 103-105, s. 2)
Pozwany wniósł apelację od wyroku skarżąc go w całości i zarzucił mu sprzeczność istotnych ustaleń sądu z treścią zebranego w sprawie przez pominięcie dowodu wpłaty 10.000,00 zł, która wyczerpywała zadłużenie wobec cedenta. Wskakując na ten zarzut skarżący wniósł o uchylenie wyroku i oddalenie powództwa oraz o zasądzenie od powoda kosztów procesu z obie instancje. W uzasadnieniu apelacji skarżący podniósł, że wystąpił do powoda z propozycją rozłożenia zadłużenia na raty, która została zaakceptowana. Jej wynikiem była zapłata kwoty 10.000,00 zł, która zaspokoiła roszczenia cedenta. Skarżący zakwestionował także fakt niewykazania przez powoda faktu nabycia dochodzonej wierzytelności (k. 111-112).
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Sąd odwoławczy podziela ustalenia dokonane przez Sąd pierwszej instancji i przyjmuje je za podstawę swojego rozstrzygnięcia, co dotyczy także faktu nabycia przez powoda jako cesjonariusza od ubezpieczyciela dochodzonej wierzytelności. Pozwany w piśmie procesowym z dnia 07 grudnia 2015 r. podnosił jedynie zarzut niewykazania nabycia dochodzonej wierzytelności, natomiast w sprzeciwie od nakazu zapłaty wskazał na fakt wystąpienia w dniu 09 kwietnia 2013 r. do ubezpieczyciela z propozycją uregulowania należności w trzech ratach (k. 60), która, jak twierdzi, została zaakceptowana, oraz dołączył wyciąg z rachunku bankowego, z którego wynika przekazanie w dniu 22 maja 2013 r. ubezpieczycielowi kwoty 10.000,00 zł zgodnie z tym oświadczeniem z dnia 09 kwietnia 2-3 r. (k. 62). Powód w odpowiedzi na sprzeciw zakwestionował fakt otrzymania wpłaty z tytułu nieopłaconej polisy nr (...) (k. 75). Na rozprawie w dniu 25 lutego 2016 r. pozwany oświadczył, że nie zapłacił deklarowanych w piśmie z dnia 09 kwietnia 2013 r. należności (00.02.28, k. 95).
Rzeczywiście Sąd pierwszej instancji w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku nie poświęcił tej kwestii uwagi, co jednak nie przesądza o trafności zarzutu sprzeczności ustaleń z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego.
Zarzut błędnych ustaleń oparty o fakt przekazania ubezpieczycielowi kwoty 10.000,00 zł jest chybiony. Skarżący nie wykazał bowiem, że należność przekazana ubezpieczycielowi przed datą zawarcia umowy cesji obejmowała dochodzone roszczenia, a stosownie do art. 6 k.c. na nim spoczywał w tym zakresie ciężar dowodu. Miarodajnego dowodu na tę okoliczność nie stanowi pismo pozwanego z 09 kwietnia 2013 r. i potwierdzenie zapłaty kwoty 10.000,00 zł cedentowi. Nie wynika z nich bowiem jakich należności dotyczyły. Na marginesie dodać trzeba, że pozwany nie zapłacił pozostałych deklarowanych kwot, co przyznał na rozprawie w dniu 25 lutego 2016 r.
Chybiony jest również zarzut niewykazania przez powoda faktu skutecznego nabycia w wyniku cesji dochodzonej wierzytelności. Powód do pozwu dołączył umowę sprzedaży wierzytelności (k. 31-37). W załączniku do tej umowy przedstawionej na płycie CD, zgodnie z § 3 ust. 6, została wymieniona polisa nr (...) (k. 77), a więc ta obejmująca dochodzoną przez powoda składkę. Stosownie do § 3ust. 5 umowy, wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa. W związku z tym na nabywcę, jak trafnie ustalił Sąd Rejonowy, przeszła wierzytelność z tytułu składki ubezpieczeniowej z polisy terminem płatności do dnia 11 stycznia 2013 r. wraz z odsetkami za opóźnienie, ogółem w wysokości 1.101,46 zł.
W konsekwencji apelacja jest bezzasadna, a zatem należało ją oddalić na podstawie art. 385 k.p.c.
Skarga kasacyjna nie służy
(...).
(...)
(...)
(...)
-(...)
(...)
T. (...)