Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 lipca 2013 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział V Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący SSO Agnieszka Leżańska

Protokolant Cezary Jarocki

po rozpoznaniu w dniu 24 lipca 2013 roku w Piotrkowie Trybunalskim na rozprawie

sprawy z wniosku M. K. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. M..

o prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy

na skutek odwołania M. K. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. M..

z dnia 27 stycznia 2012r. sygn. (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznaje ubezpieczonemu M. K. (1) prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy od dnia 01 stycznia 2012 roku do dnia 31 grudnia 2013 roku.

Sygn. akt VU 357/12

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 27 stycznia 2012 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. M.. odmówił M. K. (1) prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. W uzasadnieniu ZUS podniósł, że wnioskodawca jest częściowo niezdolny do pracy do dnia 31 grudnia 2013 roku.

W odwołaniu skarżący wniósł o zmianę tej decyzji i przyznanie prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy.

ZUS wnosił o oddalenie odwołania.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

M. K. (1), urodził się w dniu (...); ma wykształcenie wyższe (matematyk teoretyk) . W okresie aktywności zawodowej pracował jako inspektor nadzoru, pracownik umysłowy, ostatnie 15 lat jako informatyk. Od 2004 roku wnioskodawca nie pracuje, leczy się: kardiologicznie, neurologicznie, endokrynologicznie i diabetologicznie. Orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 3 kwietnia 2004 roku M. K. (1)uznany został za okresowo częściowo niezdolnym do pracy, a we wrześniu 2005 roku za całkowicie niezdolnego do pracy z przyczyn endokrynologicznych- akromegalia (mikrogruczoloak przysadki mózgowej), kardiologicznych: choroba niedokrwienna serca( zawał przechodzony oraz diabetologicznych- cukrzyca typu II z otyłością

(dowód: wywiad zawodowy k.17 i 22 , analiza akt rentowych wraz z obszerną dokumentacja medyczną )

W dniu 28 listopada 2011 roku M. K. (1) złożył wniosek o ustalenie prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy.

(dowód: wniosek o rentę k. 101 w aktach organu rentowego).

Orzeczeniem z dnia 15 grudnia 2011 roku lekarz orzecznik ZUS stwierdził, iż wnioskodawca w aktualnym stanie zdrowia jest częściowo niezdolny do pracy okresowo do dnia 31 stycznia 2013 roku.

(dowód: orzeczenie lekarza orzecznika ZUS z dnia 15 grudnia 2011 roku z dokumentacją medyczną k. 48 w aktach organu rentowego)

M. K. (1)wniósł sprzeciw od powyższego orzeczenia, w wyniku czego sprawę skierowano na komisję lekarską ZUS, która w dniu 13 stycznia 2012 roku, wydała orzeczenie zgodne z opinią lekarza orzecznika ZUS. Po ponownym badaniu zdiagnozowano u wnioskodawcy: akromegalii w przebiegu mikrogruczolaka przysadki- leczonego sandostatyną, przewlekłej choroby niedokrwiennej serca II CCS, nadciśnienia tętniczego, cukrzycy t.2, stanu po implantacji kardiowertera defibrylatora AD 2009 w ramach profilaktyki NZK, otyłości oraz zaburzeń adaptacyjnych, Komisja Lekarska ZUS orzekła, iż wnioskodawca w aktualnym stanie zdrowia jest częściowo niezdolny do pracy do 31 stycznia 2013 roku.

(dowód: orzeczenie komisji lekarskiej ZUS z dnia 13 stycznia 2012 roku k.55-56 z dokumentacją medyczną k. 1-10, sprzeciw wnioskodawcy M. K. (1) z dnia 15 grudnia 2011 roku k.14 w aktach organu rentowego).

Aktualnie u wnioskodawcy występują następujące schorzenia:

⚫

akromegalia;

⚫

mikrogruczolak przysadki w wywiadzie;

⚫

zespół metaboliczny w wywiadzie(cukrzyca typu 2 otyłość prosta i nadciśnienie tętnicze);

⚫

przewlekła choroba niedokrwienna serca;

⚫

przebyty zawał serca;

⚫

kardiomiopatia w okresie niewydolności serca;

⚫

stan po implantacji kardiowertera-defibrylatora;

⚫

choroba zwyrodnieniowa stawów;

⚫

dna moczanowa;

⚫

przerost prostkardiomiopatia w przebiegu akromegalii w okresie niewydolności serca w klasie NYHA-III;

⚫

stan po implantacji jednojamowego kardiowertera-defibrylatora ST. Jude Atlas IIVR V- 168 i elektrody endokawitarnej do drogi odpływu prawej komory w ramach profilaktyki pierwotnej NZK (10.2009r.);

⚫

stan po „przechodzonym” zawale serca ;

⚫

nikotynizm;

⚫

osteoporoza;

⚫

przerost gruczołu krokowego;

⚫

kamica pęcherzykowa;

⚫

zmiany zwyrodnieniowo dyskopatyczne kręgosłupa szyjnego i lędźwiowo-krzyżowego bez objawów korzeniowych i ubytkowych;

⚫

organiczne zaburzenia depresyjna

Z uwagi na schorzenia kardiologiczne, endokrynologiczne oraz neurologiczne wnioskodawca jest nadal częściowo okresowo niezdolny do pracy do dnia 31 grudnia 2013 roku. Zdiagnozowane u wnioskodawcy schorzenia psychiatryczne oraz diabetologiczne nie skutkują jego niezdolnością do pracy ( dowód: opinia biegłych lekarzy specjalistów-endokrynologa E. D. k.11-14, kardiologa- L. D. k.18; diabetologa M. P. k. 22-23 verte; neurologa- A. P. k.27-29, psychiatry- B. J. k..43-44 akt sprawy).

Biegły J. G. (1) po zapoznaniu się z aktami sprawy oraz wcześniejszymi opiniami wydanymi przez biegłych oraz w oparciu o przeprowadzone badanie M. K. (1) stwierdził, że w aktualnym stanie zdrowia jest on całkowicie niezdolny do pracy w okresie od 1stycznia 2012 roku do dnia 31 grudnia 2013 roku ( dowód z opinii biegłego z zakresu medycyny pracy J. G. (1) k. 59-61 i opinia uzupełniająca 75-76 w aktach sprawy).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z przepisem art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz. U. z 2009r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Z kolei przepisy art. 12 ust. 2 i 3 stanowią, że całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, zaś częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się po pierwsze stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji oraz po drugie możliwości wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne (art. 13 ust. 1)

Stosownie do treści art. 57 ust. 1 powyższej ustawy renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

1)  jest niezdolny do pracy,

2)  ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

3)  niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b), pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a), pkt 10 lit. a), pkt 11-12, 13 lit. a), pkt 14 lit. a) i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, 5 lit. a), pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Natomiast art. 57 ust. 2 ustawy stanowi, iż przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

Dla ustalenia, czy wnioskodawca jest niezdolny do pracy całkowicie/częściowo w rozumieniu przepisów cyt. ustawy oraz kiedy ta niezdolność powstała, Sąd dopuścił dowód z pisemnych opinii biegłych lekarzy: endokrynologa kardiologa, diabetologa, neurologa, psychiatry tj. biegłych lekarzy, w zakresie których specjalności mieszczą się rozpoznane u wnioskodawcy schorzenia. Nadto Sąd dopuścił dowód z opinii lekarza medycyny pracy J. G. (1), którego zadaniem była całościowa ocena stanu zdrowia wnioskodawcy przy uwzględnieniu wszystkich zdiagnozowanych u niego schorzeń i ich wzajemnego oddziaływania na stan zdrowia M. K. (1).

Powołana w sprawie biegła endokrynolog E. D. rozpoznała u wnioskodawcy: akromegalię w przebiegu mikrogruczolaka przysadki, zespół metaboliczny pod postacią otyłości, cukrzycy t.2,nadciśnienia tętniczego, chorobę niedokrwienna serca, kardiomiopatię w okresie niewydolności krążenia, stan po implantacji kardiowertera –defibrylatora, przebyty zawał serca, chorobę zwyrodnieniową stawów, dnę moczanową, przerost prostaty oraz zespół depresyjny.

Biegła endokrynolog stwierdziła, iż wskutek leczenia lekiem Sandostatyna LAR uzyskano u wnioskodawcy regresję wielkości guza przysadki, normalizacje czynnika wzrostu insulinopodobnego-IGF 1 oraz prawidłowe hamowanie hormonu wzrostu GH. Leczenie poprawiło nadto gęstość kości, natomiast gruczolakowi przysadki nie towarzyszy istotne ograniczenie pola widzenia . Biorąc pod uwagę dodatkowe schorzenia układu sercowo-naczyniowego: nadciśnienie tętnicze, kardiomiopatię z niewydolnością krążenia oraz wynikające z zespołu metabolicznego: nadciśnienie tętnicze i cukrzycę biegła endokrynolog uznała, iż wnioskodawca jest nadal częściowo niezdolny do pracy do dnia 31 grudnia 2013 roku.

Biegła kardiolog L. D. w opinii z dnia 23 lipca 2012 roku podtrzymała wcześniejsze rozpoznania zwracając uwagę, że niewydolność serca wnioskodawcy odpowiada III stopniowi wg klasyfikacji NYHA,a ponadto jest on nałogowym palaczem. Biegła uznała również, że jedynie z przyczyn kardiologicznych M. K. (1)jest częściowo niezdolny do pracy do końca 2013 roku.

Biegła diabetolog M. P. rozpoznała u wnioskodawcy cukrzycę typu 2, wyrównaną i bez powikłań narządowych i uznała, że z przyczyn diabetologicznych wnioskodawca jest zdolny do pracy.

Biegła neurolog A. P. w opinii z dnia 15 października 2012 roku oprócz gruczolaka przysadki dodatkowo rozpoznała u wnioskodawcy zmiany zwyrodnieniowo-dyskopatyczne kręgosłupa szyjnego lędźwiowego-krzyżowego z przewlekłym zespołem bólowym, jednakże bez objawów korzeniowych. Biegła uznała, że z przyczyn neurologicznych wnioskodawca jest częściowo niezdolny do pracy do końca 2013 roku.

Biegły psychiatra B. J. w oparciu o analizę akt sprawy rozpoznał u wnioskodawcy organiczne zaburzenia depresyjne, które nie ograniczają zdolności do pracy M. K. (1). Nadto biegły podkreślił, że wnioskodawca z przyczyn psychiatrycznych był dotąd leczony jedynie ambulatoryjnie i nie wymagał hospitalizacji w oddziale psychiatrycznym.

Biegły lekarz z zakresu medycyny pracy-J. G. (1) , którego zadaniem była całościowa ocena stanu zdrowia wnioskodawcy, w oparciu o wszystkie wydane opinie, przy uwzględnieniu wszystkich zdiagnozowanych u M. K. (1) schorzeń stwierdził, że wnioskodawca jest całkowicie niezdolny do pracy w okresie od 1 stycznia 2012 roku do 31 grudnia 2013 roku. Wymienione w rozpoznaniu schorzenia dotyczące zdrowia somatycznego i psychicznego wnioskodawcy, w ocenie biegłego, uniemożliwiają mu wykonywanie każdego rodzaju pracy zarobkowej, w tym także pracy odpowiadającej poziomowi posiadanych przez wnioskodawcę kwalifikacji.

W ocenie Sądu nie ma znaczenia okoliczność, że wypowiadający się w sprawie biegli ocenili, iż w zakresie ich specjalności wnioskodawca jest tylko częściowo niezdolny do pracy. Jak słusznie jednak podniósł biegły J. G. (1), o ile niektóre ze schorzeń wymienionych w rozpoznaniu, analizowane indywidualnie, powodują u wnioskodawcy jedynie częściową niezdolność do pracy zarobkowej, o tyle już ich łączne występowanie u jednej osoby, powoduje jego całkowitą niezdolność do każdego rodzaju pracy.

Dodać należy, iż w wyniku zarzutów organu rentowego ( pismo z dnia 22 kwietnia 2013 roku k.68-69) biegły wydał opinię uzupełniającą, w której podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko wskazując na fakt równoległego i jednoczasowego występowania u wnioskodawcy schorzeń endokrynologicznych, kardiologicznych, diabetologicznych, neurologicznych oraz psychiatrycznych. M. K. (1) choruje bowiem na akromegalię w przebiegu mikrogruczolaka przysadki, zespół metaboliczny pod postacią otyłości, cukrzycy t.2,nadciśnienia tętniczego, chorobę niedokrwienna serca, kardiomiopatię w okresie niewydolności krążenia, stan po implantacji kardiowertera – defibrylatora, przebyty zawał serca, chorobę zwyrodnieniową stawów, dnę moczanową, przerost prostaty oraz zespół depresyjny. Wskazując na powyższe biegły J. G. nie polemizując z opiniami biegłych doszedł do przekonania, iż występowania wszystkich tych jednostek chorobowych jednocześnie u M. K. (2) na tyle determinuje stan jego zdrowia, że jest on niezdolny do pracy całkowicie. W ocenie Sądu opinia ta nie została w sposób skuteczny zakwestionowana przez ZUS w toku postępowania.

Wobec stanowczych wniosków płynących z opinii biegłego J. G. (1), nie było potrzeby dalszego mnożenia opinii uzupełniających, ani powoływania kolejnych biegłych na okoliczności, które zostały już dostatecznie wyjaśnione

Reasumując, w oparciu o całokształt zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, Sąd doszedł do przekonania, że wnioskodawca spełnia wymogi określone w art. 57 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, a tym samym przysługuje mu prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy.

Z tych też względów, Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c., orzekł jak w sentencji.