Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Toruń 13 czerwca 2016 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu, Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSO Ewa Lisowiec

Protokolant: sekr. sąd. Anita Trzeciak

po rozpoznaniu w dniu: 13 czerwca 2016r. w Toruniu

sprawy z powództwa:(...)w G.

przeciwko: T. C.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanej T. C. na rzecz powoda (...) w G. kwotę 88.500,11 (osiemdziesiąt osiem tysięcy pięćset złotych jedenaście groszy) z odsetkami umownymi wynoszącym czterokrotność stopy kredytu lombardowego NBP od dnia 11 kwietnia 2016r. do dnia zapłaty

2.  oddala powództwo w pozostałej części

3.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 8217,00 (osiem tysięcy dwieście siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu

Sygn. akt IC 800/16

UZASADNIENIE

Powód (...)z siedzibą w G. wniósł pozew przeciwko T. C. o zapłatę kwoty 88500,11 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości równej dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie które na dzień wniesienia pozwu wynoszą 14% w skali roku od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztów procesu wg norm przepisanych W uzasadnieniu wskazał, pozwana dnia 1 lipca 2009r. zawarła z (...) Bank SA umowę kredytu gotówkowego. (...) Bank SA zmienił nazwę na (...) Bank (...) SA. Wobec braku spłaty zadłużenia wierzytelność została sprzedana powodowi dnia 31 III 2014r. Pod nabył wierzytelność w kwocie 76.300,05 zł - w tym 48.338,31 zł tytułem kapitału, 27.746,74 zł tytułem odsetek umownych naliczanych wg umowy od dnia zawarcia umowy do dnia sprzedaży wierzytelności i 215 zł tytułem poniesionych kosztów. Pozwana mimo wezwania nie uiściła na rzecz powoda świadczenia. Zaległość z tytułu odsetek wynosi 12.200,06 zł. Powód od dnia nabycia wierzytelności do 31 12 2015r. naliczał odsetki w wysokości 4-krotności stopy kredyty lombardowego NBP. W związku z nowelizują kpc powód jest dalej uprawniony do naliczania odsetek wysokości dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie, ponieważ zgodnie z umową intencją stron było naliczanie odsetek za opóźnienie w wysokości maksymalnej. Dlatego wnosi jak w pozwie.

Pozwana nie stawiła się na rozprawie, nie złożyła odpowiedzi na pozew, nie wdała się w spór.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 1 lipca 2009r. pomiędzy (...) S.A. w W. a pozwaną T. C. doszło do zawarcia umowy pożyczki nr (...). Bank udzielił pożyczki gotówkowej w wysokości 58455,72 zł na okres do 16 07 2015r.. Pozwana zobowiązała się do spłaty pożyczki wraz z odsetkami 6,62% w stosunku rocznym. Kwota naliczonych odsetek wynosiła 12729,24 zł.. Spłata miała nastąpić w 72 ratach miesięcznych, do 16-ego każdego miesiąca. Za okres opóźnienia w spłacie raty lub części bank miał prawo naliczać odsetki od zadłużenia przeterminowanego w wysokości zmiennej równiej czterokrotności stopu kredytu lombardowego NBP (§3 pkt 4). W przypadku braku wpłat bank miał prawo wypowiedzieć umowę z zachowaniem 30-dniowego terminu wypowiedzenia po uprzednim wezwaniu do zapłaty.

Dowód: umowa k. 10-11 akt

Pozwana nie spłacała zobowiązania wynikającego z umowy pożyczki.

(okoliczność bezsporna)

W dniu 31 marca 2014r. (...). w W. (poprzednia nazwa (...) sprzedał (...) S.A. w G. wierzytelność przysługującą mu od dłużniczki.

Dowód: umowa sprzedaży wierzytelności z załącznikiem k. 12-13 akt

Z wyciągu z ksiąg rachunkowych wierzyciela wynika, że na dzień 29 marca 2016r. wymagalna wierzytelność powoda przeciwko pozwanej wynosiła 88.500,11 zł z dalszymi odsetkami umownymi 14% w skali roku.

Dowód: wyciąg z ksiąg rachunkowych k. 3 akt

Sąd zważył, co następuje:

Stan faktyczny niniejszej sprawy Sąd ustalił w oparciu o dowody z dokumentów przedstawionych przez powoda. Ich prawdziwość i treść nie była kwestionowana. Pozwana nie wdała się w spór, nie stawiła się na rozprawie.

W sprawie zaszły podstawy do wydania wyroku zaocznego.

Sąd przyjął za prawdziwe twierdzenia powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie. Jedynie żądanie zasądzenia dalszych odsetek w oznaczonej pozwem wysokości budziło uzasadnione wątpliwości (art. 339 §2 kpc).

Powód wskazał, że intencją stron było naliczanie odsetek za opóźnienie w wysokości maksymalnej. Powyższe nie wynika z dołączonej do pozwu umowy. Brak jest zapisu o wysokości odsetek umownych takiego rzędu – nie wynika to ani z § 1 pkt 4 umowy ani z jej §3 pkt 4. W szczególności ten ostatni zapis odnoszący się do naliczania odsetek od zadłużenia przeterminowanego nie kreuje prawa powoda do żądania odsetek maksymalnych. To postanowienie umowy wskazuje, że wprawdzie stopa odsetek jest zmienna (jako iż zmieniają się stopy NBP), ale zawsze równa jest ona czterokrotności aktualnej stopy kredytu lombardowego NBP. Na dzień dzisiejszy stopa tego kredytu wynosi 2,5 %, co oznacza, że powód może naliczać odsetki umowne do wysokości 10% w skali roku, a nie 14% jak zażądał w pozwie.

Reasumując, w ocenie sadu meriti z zaoferowanego materiału dowodowego w postaci umowy pożyczki nie można wywieść, iż intencją stron było naliczanie odsetek maksymalnych za opóźnienie tj. takich, które przewyższają wartością czterokrotność stopy kredytu lombardowego NBP, o której mowa w §3 pkt 4 umowy na k. 10v.

Pozostałe fakty w tym co do wielkości zadłużenia przyjęto za powodem. Przeniesienie wierzytelności wykazano dokumentem.

Mając to wszystko na uwadze Sąd na podstawie art. 339 kpc oraz 509 kc w zw. z art. 720 kc i art. 481 §2 kc orzeczono jak w punkcie 1 wyroku. W pozostałej części żądanie oddalono.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. zgodnie z zasadą odpowiedzialności strony za wynik procesu. Powód w zakresie nal. głównej wygrał sprawę w całości, a zatem należny jest mu zwrot kosztów procesu. Na zasądzone w punkcie 3 koszty procesu złożyły się: opłata od pozwu 1000 zł, opłata skarbowa od pełnom. 17 zł i 7200 zł wynagrodzenia radcy prawnego wg § 2 pkt 6 rozrządzania MS w sprawie opłat za czynności radców prawnych – Dz. U. 2015.1804.