Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 maja 2016 r.

Sąd Rejonowy w Nidzicy I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 17 maja 2016 r. w Nidzicy

sprawy z powództwa A. O. A.

przeciwko (...) S.A. w S.

o zapłatę

I. zasądza od pozwanego (...) S.A. w S. na rzecz powoda A. O. A. kwotę 10 320,00 zł (słownie: dziesięć tysięcy trzysta dwadzieścia złotych) z ustawowymi odsetkami od kwoty 9 900,00 zł (słownie: dziewięć tysięcy dziewięćset złotych) od dnia 19 sierpnia 2013r. do dnia 31 grudnia 2015r. z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 01 stycznia 2016r. do dnia zapłaty, od kwoty 420,00 zł (słownie: czterysta dwadzieścia złotych) od dnia 18 listopada 2013r. do dnia 31 grudnia 2015r. z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 01 stycznia 2016r. do dnia zapłaty,

II. w części ograniczonego powództwa postępowanie umarza,

III. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3 668,59 zł (słownie: trzy tysiące sześćset sześćdziesiąt osiem złotych pięćdziesiąt dziewięć groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu,

IV. nakazuje ściągnąć od pozwanego (...) S.A. w S. na rzecz Skarbu Państwa – kasa Sądu Rejonowego w Nidzicy kwotę 805,85 zł (słownie: osiemset pięć złotych osiemdziesiąt pięć gorszy) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Sygn. akt I C 28/15

UZASADNIENIE

Powód A. O. A. wniósł pozew przeciwko pozwanemu (...) S.A. z siedzibą w S. o zapłatę kwoty 10.600,00 zł tytułem odszkodowania wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 19 sierpnia 2013 roku do dnia zapłaty oraz o zapłatę kwoty 420,00 zł tytułem zwrotu kosztów za opinię rzeczoznawcy co do wysokości kosztów naprawy pojazdu powoda od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów sądowych wraz z kosztami zastępstwa prawnego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu swojego żądania powód wskazał, że w dniu 05 lipca 2013 roku doszło do kolizji, w wyniku której uszkodzony został pojazd należący do powoda – R. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Następnie jako, że sprawca kolizji posiadał ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej u pozwanego, w dniu 19 lipca 2013 roku zgłoszono mu wystąpienie szkody. W toku postępowania likwidacyjnego pozwany odmówił wypłaty odszkodowania uprzednio wyliczając wartość szkody na kwotę 3.700,00 zł, która to kwota stanowić miała różnice pomiędzy wartością auta przed szkodą, a wartością jego uszkodzonych pozostałości.

W celu weryfikacji prawidłowości decyzji pozwanego, a w szczególności wyliczenia opartego na systemie E., powód zlecił niezależnemu rzeczoznawcy z zakresu techniki samochodowej sporządzenie opinii w celu ustalenia rzeczywistej wartości rynkowej pojazdu przed dnia wystąpienia szkody i wartości auta w stanie uszkodzonym. Zgodnie z opinią wartość pojazdu powoda w stanie przed szkodą wynosiła 13.400,00 zł brutto, natomiast wartość pozostałości auta wyceniono na kwotę 2.800,00 zł. Tym samym szkoda powstała w majątku powoda na skutek przedmiotowego zdarzenia wyniosła 10.600,00 zł. Za sporządzenie opinii powód zapłacił 420,00 zł.

Ponadto powód wskazał, że dążąc do polubownego zakończenia sporu skierował do pozwanego wezwanie do zapłaty datowane na dzień 21 października 2013 roku. Pozwany jednak świadczenia nie spełnił odmawiając wypłaty jakiegokolwiek odszkodowania.

Powód ostatecznie po zapoznaniu się z treścią opinii biegłych na rozprawie w dniu 17 maja 2016 roku ograniczył powództwo do kwoty 10.320,00 zł z ustawowymi odsetkami od kwoty 9 900,00 zł (słownie: dziewięć tysięcy dziewięćset złotych) od dnia 19 sierpnia 2013r. do dnia 31 grudnia 2015r. z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 01 stycznia 2016r. do dnia zapłaty, od kwoty 420,00 zł (słownie: czterysta dwadzieścia złotych) od dnia 18 listopada 2013r. do dnia 31 grudnia 2015r. z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 01 stycznia 2016r. do dnia zapłaty,

Pozwane (...) S.A. z siedzibą w S. w odpowiedzi na pozew wniosło o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu swojego stanowiska pozwany wskazała, że w pierwszej kolejności kwestionuje roszczenie co do zasady oraz wysokości. Przyznaje, że dnia 05 lipca 2013 roku miało miejsce zdarzenie, w wyniku którego doszło do uszkodzenia pojazdu marki R. (...) o nr rej. (...). Na podstawie zgłoszenia powyższej szkody pozwany prowadził postępowanie likwidacyjne pod sygnaturą (...). W toku postępowania likwidacyjnego odmówiła wypłaty odszkodowania, ze względu na fakt, iż na dzień 10 października 2013 roku nie posiadała informacji odnośnie osoby odpowiedzialnej za uszkodzenie pojazdu powoda. Następnie pozwany poinformował, iż przeprowadził ponowną analizę dokumentacji szkody oraz skorygował wartość rynkową pojazdu w stanie nieuszkodzonym oraz dokonał wycenę wartości pojazdu uszkodzonego na kwotę 7.600,00 zł. Jednocześnie wskazał, iż w związku z faktem, że w przedmiotowej sprawie toczy się postepowanie w Sądzie Rejonowym w(...), odmawia odszkodowania bowiem zależne jest od wyniku tego postępowania.

Z poczynionych w toku postępowania likwidacyjnego ustaleń zdaniem pozwanego wynika, iż przedmiotowe zdarzenie daje możliwość pozwanemu rozliczenie szkody jako całkowitej. Wartość pojazdu w stanie nieuszkodzonym ustalono na kwotę 11.300,00 zł brutto, a wartość pozostałości ustalono na kwotę 5.100,00 zł. Ponadto pozwany zakwestionował żądanie powoda w zakresie zwrotu kosztów sporządzenia prywatnej opinii tj. rzeczoznawcy.

Sąd ustalił co następuje:

Powód A. O. A. jest właścicielem pojazdu R. (...) o nr rej. (...).

W dniu 05 lipca 2013 roku doszło do kolizji drogowej pojazdu marki R. (...) o nr rej. (...), stanowiącego własność powoda z samochodem marki A. (...) o nr rej. (...), którego posiadacz – będący sprawcą kolizji – ubezpieczony był u pozwanego.

Powód zgłosił szkodę pozwanemu, który po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego zarejestrowanego pod numerem (...) stwierdził szkodę całkowitą na pojeździe powoda. Pozwany pismem datowanym na dzień 10 października 2013 roku poinformował powoda, że w przedmiotowej sprawie postępowanie wyjaśniające prowadzi Policja w N. i ostateczne stanowisko zostanie wydane po otrzymaniu notatki lub innego dokumentu wskazującego jako sprawcę zdarzenia ich ubezpieczonego.

W międzyczasie powód zwrócił się do C. P. A. - rzeczoznawcy z zakresu techniki samochodowej sporządzenie opinii w celu ustalenia rzeczywistej wartości rynkowej pojazdu przed dnia wystąpienia szkody i wartości auta w stanie uszkodzonym. Zgodnie z opinią wartość pojazdu powoda w stanie przed szkodą wynosiła 13.400,00 zł brutto, natomiast wartość pozostałości auta wyceniono na kwotę 2.800,00 zł. Tym samym rzeczoznawca stwierdził, że szkoda powstała w majątku powoda na skutek przedmiotowego zdarzenia wyniosła 10.600,00 zł. Za sporządzenie opinii powód zapłacił 420,00 zł.

Pismem z dnia 21 października 2013 roku powód wezwał ubezpieczyciela do zapłaty kwoty 7.320,00 złotych z tytułu szkody, wraz z odsetkami ustawowymi: od kwoty 6.900,00 zł od dnia 19 sierpnia 2013 roku do dnia zapłaty, a od kwoty 420,00 zł od dnia następującego po wyznaczonym terminie płatności do dnia zapłaty.

W odpowiedzi na zgłoszone zastrzeżenia odnośnie oszacowania wartości pojazdu w stanie nieuszkodzonym na dzień szkody pozwany wskazał, iż przeprowadził ponowną analizę zgromadzonej dokumentacji szkody i stwierdził, iż wartość rynkowa pojazdu w stanie nieuszkodzonym według systemu EurotaxGlass’s wynosi 12.200,00 zł. Ostatecznie pozwany wskazał, że wartość oszacowano na kwotę 11.300,00 zł brutto.

Biegły sądowy z zakresu (...) ustalił, że wysokość rynkowa samochodu powoda przed powstanie szkody, ustalona przy pomocy programu komputerowego (...)Ekspert, wynosiła 13.000,00 zł brutto. Ponadto biegły wskazał, że wartość przedmiotowego pojazdu uszkodzonego na skutek zdarzenia w dniu 05 lipca 2013 roku wynosi 3.100,00 zł. Reasumując biegły wskazał, że różnica wartości pojazdu przed i po szkodzie wynosi 9.900,00 zł.

W związku z kwestionowaniem przez pozwanego powyżej wskazanej opinii Sąd dopuścił dowód z opinii kolejnego biegłego sądowego.

Biegły sądowy z zakresu techniki samochodowej i ruchu drogowego W. B. w swojej opinii wskazał, że wartość samochodu powoda w stanie nieuszkodzonym w dniu 05 lipca 2013 roku wynosiła 12.400,00 zł w przypadku zastosowania korekty ujemnej za przebieg ponadnormatywny lub 13.300,00 zł w przypadku uwzględnienia tej korekty. Ponadto biegły wskazał, że koszty naprawy samochodu przekraczają wartość pojazdu, a więc w analizowanej szkodzie doszło do powstania szkody całkowitej. Ponadto biegły wskazał, że w zależności od stopnia uszkodzenia parametry szkody całkowitej przedstawiają się następująco: przy przebiegu ponadnormatywnym szkoda wyniesie 8.800,00 zł, a przy nieuwzględnieniu tej korekty 9.400,00 zł brutto.

Dowód: akta szkody (...) ; rachunek nr (...) za wykonaną ekspertyzę prywatną; wyliczenie szkody [k. 18], wezwanie do zapłaty [k.21-21v]; opinia sporządzona przez biegłego sądowego H. T. [k. 54, 74], opinia sporządzona przez biegłego sądowego W. B. [k. 133, 143-145];

Sąd zważył co następuje:

Zgodnie z dyspozycją art. 436 § 2 kc w razie zderzenia się mechanicznych środków komunikacji poruszanych za pomocą sił przyrody ich samoistni posiadacze mogą wzajemnie żądać naprawienia poniesionych szkód tylko na zasadach ogólnych, a więc na zasadzie winy (art. 415 kc).

Przepis art. 822 kc wskazuje zaś, iż przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na rzecz której zostaje zawarta umowa ubezpieczenia. Stosownie do dyspozycji art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (tekst jednolity: Dz.U. z 2013 r., poz. 392 z późn. zm.) z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, której następstwem jest śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia bądź też utrata, zniszczenie lub uszkodzenie mienia. Z przepisu art. 822 § 4 kc i art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczeń Komunikacyjnych wynika, że uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od zakładu ubezpieczeń. Świadczenie ubezpieczyciela co do zasady odpowiada wysokości doznanej przez poszkodowanego szkody w granicach jego odpowiedzialności cywilnej.

W niniejszej sprawie nie było sporu co do tego, że winę za zaistnienie zdarzenie ponosi kierujący pojazdem marki A. (...) o nr rej. (...), którego posiadacz – będący sprawcą kolizji – ubezpieczony był u pozwanego.

W okolicznościach rozpoznawanej sprawy nie ulegało również wątpliwości, iż pozwany zakład ubezpieczeń ponosi odpowiedzialność za zaistniałą szkodę jako ubezpieczyciel, a to na podstawie aktualnej na chwilę zdarzenia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów, zawartej ze sprawcą.

Zgodnie z art. 361 § 2 kc w zw. z art. 363 § 1 kc odszkodowanie winno zrekompensować w całości poniesioną przez poszkodowanego szkodę, przy czym w wypadku uszkodzenia rzeczy w stopniu umożliwiającym przywrócenie jej do stanu poprzedniego osoba odpowiedzialna za szkodę obowiązana jest zwrócić poszkodowanemu wszelkie celowe, ekonomicznie uzasadnione wydatki, poniesione w celu przywrócenia stanu poprzedniego rzeczy uszkodzonej.

Suma pieniężna wypłacona przez zakład ubezpieczeń nie może być jednak wyższa od poniesionej szkody (art. 824 ¹ § 1 kc) i przede wszystkim na tym tle zachodzi potrzeba oceny, czy koszt restytucji jest dla zobowiązanego nadmierny (art. 363 § 1 zdanie drugie kc).

W związku z powyższym wskazać należy, że opinie zaprezentowane przez biegłych są prawie zbliżone ze sobą zarówno co do ustaleń faktycznych jak również co do wysokości poniesionej szkody.

W ocenie Sądu przeprowadzone dowody z opinii biegłych sądowych pozwolił na ustalenie obiektywnej wysokości powstałej szkody całkowitej. Jednakże przedstawiona przez biegłego H. T. opinia jest rzetelniejsza, pełniejsza i jasna. Przedstawione przez niego wnioski i wyjaśnienia są logiczne, spójne i konsekwentne, a przede wszystkim miarodajne i wystarczające dla dokonania ustaleń koniecznych do rozstrzygnięcia sporu, którego przedmiot został oznaczony w pozwie. Biegły posiada przy tym odpowiednie kwalifikacje oraz wieloletnie doświadczenie w zakresie objętym treścią opinii.

Oprócz powyższego strona powodowa dochodziła zwrotu kosztów ekspertyzy w wysokości 420,00 zł, poniesionych w celu ustalenia zasadności przyznanej w toku postępowania likwidacyjnego wysokości odszkodowania. W ocenie Sądu powyższa prywatna kalkulacja umożliwiła powodowi, a więc osobie nieposiadającej wiedzy fachowej w zakresie kosztów naprawy samochodów osobowych, weryfikację stanowiska pozwanego przedstawionego w decyzji o przyznaniu odszkodowania, a jednocześnie ocenę zasadności wystąpienia ze stosownym roszczeniem na drogę sądową. Sąd, podzielając opinię wyrażoną przez Sąd Najwyższy w uzasadnieniu uchwały z dnia 18 maja 2004 roku (sygn. III CZP 24/2004), uznał to żądanie za usprawiedliwione, gdyż wydatek ten pozostawał w normalnym związku przyczynowym z poniesioną przez powoda szkodą, a tym samym podlegał naprawieniu w rozumieniu art. 361 kc.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 415kc w zw. z art. art. 436 § 2 kc, art. 363 § 1 kc, uwzględniając całokształt materiału dowodowego zgromadzonego w toku postępowania w niniejszej sprawie, zwłaszcza wnioski i spostrzeżenia zawarte w opinii biegłego, Sąd uznał, iż całkowita wartość szkody poniesionej przez powoda z uwagi na uszkodzenie pojazdu w związku ze zdarzeniem z dnia 05 lipca 2013 roku wyniosła 9.900,00 zł.

Orzekając w przedmiocie odsetek Sąd zważył, iż stosownie do art. 481 § l i 2 kc powodowi za czas opóźnienia w wypłacie należnych świadczeń przysługują odsetki za okres opóźnienia w wysokości ustawowej, a w związku ze zmianą wyżej wskazanego przepisu (która weszła w życie od 01 stycznia 2016 roku) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 01 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty.

Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych zakład ubezpieczeń co do zasady wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni licząc od dnia złożenia przez poszkodowanego lub uprawnionego zawiadomienia o szkodzie. Tym samym żądanie zasądzenia odsetek ustawowych od dnia 19 sierpnia 2013 roku do dnia zapłaty, jako uzasadnione, należało uwzględnić.

Mając na uwadze, że powód na rozprawie w dniu 17 maja 2016 roku częściowo cofnął powództwo na podstawie art. 203 § 1 i 4 kpc w zw. z art. 355 § 1 kpc Sąd w pkt II sentencji wyroku umorzył postępowanie.

Konsekwencją powyższego rozstrzygnięcia jest orzeczenie o kosztach, którymi obciążono stronę przegrywającą, tj. pozwanego. Uzasadnione koszty procesu powoda zamknęły się kwotą 3.668,59 złotych (2.400 zł – koszty zastępstwa radcowskiego; 17 zł – opłaty od pełnomocnictwa, 551 zł – opłata od pozwu, 500 - zaliczka na wynagrodzenie biegłego). Jako, że były to koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw przez powoda, niniejszą kwotę zasądzono od pozwanego na rzecz powoda, na podstawie art. 98 § 1 i 3 i art. 99 kpc.

Jednocześnie na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach w sądowych sprawach cywilnych, kierując się odpowiednio zasadami obowiązującymi przy zwrocie kosztów procesu, sąd nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa-Sądu Rejonowego w Nidzicy kwotę 805,85 zł (tytułem wydatków tymczasowo poniesionych przez Skarb Państwa na wynagrodzenie biegłych).