Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 20 lipca 2016r.

Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Krzysztof Jawor

Protokolant: Ewelina Zachilska

po rozpoznaniu w sprawie o czyn z art. 160 § 1 k.k.

na skutek zażalenia pokrzywdzonego

w przedmiocie odmowy wszczęcia dochodzenia

na podstawie art. 465 § 1 i 2 k.p.k. w zw. z art. 329 § 1 k.p.k.

postanawia:

uwzględnić zażalenie Zakładu Gospodarki Mieszkaniowej w P.z 14 czerwca 2016r. na postanowienie Prokuratora Prokuratury Rejonowej w D.z dnia 1 czerwca 2016r., w sprawie o sygn. akt PR 2Ds(...), o odmowie wszczęcia dochodzenia i uchylić zaskarżone postanowienie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 1 czerwca 2016r., w sprawie o sygn. akt PR 2Ds (...), Prokurator Prokuratury Rejonowej w D.zatwierdził postanowienie funkcjonariusza Komisariatu Policji w D.o odmowie wszczęcia dochodzenia w sprawie zaistniałego w okresie od 2 lutego 2012r. do 4 marca 2016r., w R., narażenia mieszkańców bloku nr (...) na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu przez ustalona osobę, która w wyniku nieodpowiedniego eksploatowania pieca doprowadzała do zadymienia części mieszkalnych i pożaru przewodów kominowych, to jest o czyn z art. 160 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k., przyjmując jako podstawę prawną art. 17 § 1 pkt 2 k.p.k., a jako podstawę faktyczną - brak znamion czynu zabronionego.

Postanowienie, w oparciu o przepis art. 325e § 1 k.p.k., nie zawiera uzasadnienia.

Na powyższe postanowienie pismem z dnia 14 czerwca 2016r. wniósł zażalenie zarządca budynku nr (...) w R., Zakład Gospodarki Mieszkaniowej
w P., zarzucając decyzji Prokuratury naruszenie przepisów postępowania, mające wpływ na treść orzeczenia, a to art. 7 k.p.k. i art. 10 k.p.k. poprzez:

- dokonanie jednostronnej i nie mającej cechy obiektywizmu analizy materiału dowodowego, polegającej na nieuzasadnionym i przedwczesnym przyjęciu, że w zachowaniu p. T. B. (1) nie można dopatrzyć się znamion czynu zabronionego;

- zaniechanie wszechstronnej analizy zebranego w sprawie materiału dowodowego i całkowite pominięcie w toczącym się postępowaniu okoliczności wskazanych w zawiadomieniu o realnym zagrożeniu dla życia i zdrowia mieszkańców nieruchomości położonej w R.nr(...);

- zaniechanie ścigania sprawcy czynu zabronionego oraz ograniczenie rozpoznania sprawy do literalnie sformułowanych zarzutów, podczas gdy obowiązkiem organów ścigania jest rozważenie sprawy pod kątem innych czynów zabronionych, niewskazanych w zawiadomieniu o podejrzeniu popełnienia przestępstwa.

Podnosząc powyższe zarzuty skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia celem dalszego efektywnego kontynuowania postępowania przygotowawczego.

Nie podzielając stanowiska Zakładu Gospodarki Mieszkaniowej w P., a co za tym idzie, nie przychylając się do zażalenia, Prokurator Rejonowy w D., stwierdzając, że skarżący nie wskazał na nowe istotne okoliczności, dające podstawę do podjęcia postępowania, wniósł o utrzymanie w mocy zaskarżonego postanowienia z dnia 1 czerwca 2016r.

W ocenie Sądu zażalenie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd, rozpoznając zażalenie pokrzywdzonego, nie podzielił stanowiska zarówno organu prowadzącego postępowanie sprawdzające, jak również Prokuratury Rejonowej wD., iż decyzja procesowa o odmowie wszczęcia dochodzenia podjęta przez ten organ jest w pełni zasadna, a zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie, w związku z czym uchylił zaskarżone postanowienie.

W pełni zasadny jest, zdaniem Sądu, zarzut dokonania jednostronnej i nieobiektywnej analizy zebranego materiału oraz przedwczesnego przyjęcia, że w zachowaniu sprawczyni nie można dopatrzyć się znamion czynu zabronionego. Przestępstwa opisane w art. 160 § 1 k.k. polega na takim zachowaniu się sprawcy, które wywołuje stan bezpośredniego narażenia innego człowieka na utratę życia lub wywołanie ciężkiego uszczerbku na zdrowiu. Istota przestępstwa tkwi więc w „narażeniu na niebezpieczeństwo" innego człowieka. Narażenie na niebezpieczeństwo polega na przeniesieniu człowieka ze stanu, w którym niebezpieczeństwo mu nie groziło, w stan, w którym grozi mu niebezpieczeństwo. Stan niebezpieczeństwa ma być wywołany zachowaniem się człowieka (sprawcy), który ponosi odpowiedzialność za jego wytworzenie. Ponadto niebezpieczeństwo, o którym jest mowa w przepisie, ma mieć charakter bezpośredni, przez co należy rozumieć, że w każdej chwili może dojść do wystąpienia wskazanych skutków, przy czym przestępstwo będzie dokonane z chwilą narażenia na niebezpieczeństwo, chociażby osoba narażona nie doznała krzywdy.

Ze znajdujących się w aktach sprawy (...) ze zdarzeń” Komendy Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej w D. wynika, że w dniu 4 marca 2016r., mieszkańcy lokalu nr (...), w budynku nr (...) w R., wezwali Straż Pożarną z uwagi na zadymienie swojego mieszkania. Po przybyciu i wykonaniu pomiaru czujnikiem wielogazowym okazało się, że w mieszkaniu jest 35 ppm CO, czyli tlenku węgla, który jest gazem trującym. Po dokonanym rozpoznaniu strażacy stwierdzili, że powodem zadymienia jest „nieszczelny przewód kominowy, do którego podłączony jest piec na stałe paliwo, należący do mieszkania nr (...)”, a „a właścicielka mieszkania nr (...) (Pani T. B. (1)) ma wydany zakaz użytkowania przewodu kominowego wydany przez kominiarza” (k. 34). Powyższa interwencja strażaków miała miejsce 4 marca 2016r., w godzinach od 16:16 do 17:32.

Tego samego dnia, tj. 4 marca 2016r., dwie godziny później, mieszkańcy tego samego budynku ponownie wezwali Straż Pożarną, z uwagi na ponowne zadymienie lokalu nr (...). Po przybyciu, dokonaniu rozpoznania i pomiarów, stwierdzono, że przyczyną zdarzenia było zapalenie się sadzy w przewodzie kominowym, a w mieszkaniu nr (...) stwierdzono ok. 50 ppm tlenku węgla. Jednocześnie ustalono, że w mieszkaniu nr (...) znajdował się piec kaflowy, w którym „się paliło”. Był on wpięty do tego samego ciągu kominowego.

Z (...) z dnia 25 listopada 2015r. wynika, że właścicielowi mieszkania nr (...) „zalecono wygaszenie pieca CO i jego nieużytkowanie wraz z przewodem dymowym do czasu jego przeglądu przez uprawniony zakład kominiarski”.

Trudno w tej sytuacji zrozumieć, na jakiej podstawie funkcjonariusz KP w B., prowadzący postępowanie sprawdzające doszedł do wniosku, zawartym w notatce z dnia 25.05.2016r., „na podstawie zgromadzonego materiału, że pani T. B. (1) nie dopuściła się bezpośredniego niebezpieczeństwa utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu względem mieszkańców…”, jeśli przyczyną zdarzenia, jak wynika z informacji Straży Pożarnej, była nieszczelność przewodu kominowego, do którego podłączony był piec, a działania strażaków w trakcie interwencji polegały na wygaszeniu czynnego wówczas pieca w mieszkaniu T. B. (1). Z pewnością te okoliczności dają podstawę do przyjęcia uzasadnionego podejrzenia popełnienia przestępstwa, a tym samym wszczęcia postępowania przygotowawczego. Nie ulega wątpliwości, że wobec nieszczelności przewodu kominowego, mieszkańcy lokalu nr (...) są nieustannie narażeni na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia w przypadku korzystania z pieców podłączonych do tego przewodu, a groźby te są realne, jak wykazały dotychczasowe badania.W rozmowie z funkcjonariuszem Policji T. B. miała stwierdzić, że „…komin był zawsze czyszczony i po uzyskaniu stosownych zezwoleń nie było przeciwwskazań do dalszej eksploatacji…” (k. 39). Nie może ulegać wątpliwości, że wobec sprzeczności ustaleń strażaków i funkcjonariusza prowadzącego postępowanie sprawdzające, ta okoliczność winna być zweryfikowana, bowiem w przypadku braku przeglądu i zezwolenia na użytkowanie pieca w mieszkaniu T. B. (3), zachowanie z dnia 4 marca 2016r. lokatorki mieszkania nr (...), polegające na ponownym użytkowaniu pieca i spowodowaniu zadymienia w mieszkaniu nr (...), może wypełnić znamiona występku opisanego w art. 160 § 1 k.k. Wyjaśnieniu podlega również sprawa zdarzenia z dnia 4.03.2016r., o godz. 18:47, kiedy doszło do kolejnego zadymienia w mieszkaniu nr (...) i stwierdzeniu w tym lokalu ok. 50 ppm tlenku węgla, na skutek zapalenia się sadzy w przewodzie kominowym, a prawdopodobną przyczyną zdarzenia, jak wynika z informacji (...) (k. 37), było palenie w piecu w mieszkaniu nr (...). W tej sytuacji niezbędne jest co najmniej przesłuchanie w charakterze świadków - strażaków interweniujących w zdarzeniach: A. W. (w dniu 14.11.2015r.), G. G. (w dniu 4.03.2016r., godz. 16:16) i P. L. (w dniu 4.03.2016r., godz. 18:47) – na okoliczność przebiegu interwencji, przyczyn zadymienia mieszkania nr (...), stwierdzonego zagrożenia zatrucia tlenkiem węgla i zezwolenia na użytkowanie przewodu kominowego, do którego podłączony był piec T. B. (1). Konieczne jest również przesłuchanie T. B., w trybie art. 183 § 1 k.p.k., na okoliczność użytkowania pieca w dniu 4.03.2016r. T. B. (1) winna okazać zezwolenie kominiarza na użytkowanie przewodu kominowego.

Z przeprowadzonej przez mistrza kominiarskiego J. A. w dniu 6.12.2014r. ekspertyzy w zakresie prawidłowości podłączeń grzewczo-kominowych, drożności i szczelności przewodów kominowych w budynku nr (...) w R., wynika, że przewód kominowy, do którego podłączony jest piec w mieszkaniu nr (...), jest nieszczelny. Kominiarz przeprowadzający „ekspertyzę” zalecił wyeliminowanie nieszczelności poprzez wprowadzenie wsadu ochronnego, co miałoby wyeliminować nieszczelność. Jeśli T. B. (3) nie wykonała tego zalecenia i mimo tego korzystała z pieca, czego skutkiem było stworzenie zagrożenia w mieszkaniach nr (...), to stwierdzenie, że swoim zachowaniem wypełniła znamiona występku z art. 160 § 1 k.k. jest nieuchronne. Konieczne jest w tej sytuacji przesłuchanie w charakterze świadków mieszkańców lokali nr (...), na okoliczność ewentualnego zadymienia ich mieszkań i przyczyn tych zdarzeń.

Ewentualność wykonania kolejnych czynności może wyłonić się w trakcie postępowania.

Nie przesądzając na obecnym etapie o końcowym wyniku dochodzenia, z pewnością uzupełnienie postępowania przygotowawczego w powyższym zakresie pozwoli wzbogacić materiał dowodowy i dopiero ocena tak zebranego pełnego materiału może być prawidłowa i stanowić podstawę do podjęcia prawidłowej decyzji i ustalenia, czy doszło do popełnienia czynu z art. 160 § 1 k.k.

Zdaniem Sądu, przychylając się w tym względzie do stanowiska skarżącego, że dotychczasowego postępowania nie zebrano wystarczającego, możliwego do uzyskania materiału dowodowego, uzasadniającego decyzję o odmowie wszczęcia dochodzenia, należało zażalenie uwzględnić.

(...)

(...)