Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 marca 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 marca 2016r. w S.

odwołania A. N.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 10 sierpnia 2015 r. Nr (...)

w sprawie A. N.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że ubezpieczonemu A. N. przysługuje prawo do emerytury od dnia 7 lipca 2015 roku.

Sygn. akt IV U 1090/15

UZASADNIENIE

Decyzją 10 sierpnia 2015 r. Nr (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art. 184 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w zw. z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, odmówił A. N. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do dnia 1 stycznia 1999 r. osiągnął 15-letni staż pracy w warunkach szczególnych, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku (decyzja k. 9 akt emerytalnych).

Odwołanie od w/w decyzji złożył A. N. wskazując, że wykonywał prace w szczególnych warunkach jako operator sprzętów budowalnych i operator węzła betoniarskiego do produkcji betonów w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie (...) w M. w okresie od 17.02.1977 r. do 31.05.1993 r. (k. 1 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, powołując argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie, k. 2-3 akt sprawy).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Ubezpieczony A. N. w dniu 7 lipca 2015 r. ukończył 60-ty rok życia. W dniu 27 lipca 2015 r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury. Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999 r. ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy w wymiarze 25 lat uzupełniony praca w gospodarstwie rolnym, w tym 23 lata, 8 miesiące i 24 dni okresów składkowych, 5 miesięcy i 24 dni okresów nieskładkowych. Ubezpieczony nie wykazał żadnego okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach. Z uwagi na brak wymaganego przepisami stażu pracy w warunkach szczególnych w wymiarze co najmniej 15 lat, decyzją z 10 sierpnia 2015 r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu prawa do emerytury (decyzja z 10.08.2015 r., k. 9 akt emerytalnych).

W okresie od 17 lutego 1977 r. do 31 października 1992 r. A. N. był zatrudniony w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie (...) w M. w pełnym wymiarze czasu pracy (świadectwo pracy k. 13 akt osobowych). A. N. został zatrudniony w wymienionym przedsiębiorstwie na stanowisko kierowcy ciągnika (umowy o pracę k. 8-9 akt osobowych), a ostatnio zgodnie z angażem pracował na stanowisku operatora mechanicznego sprzętu budowalnego (k. 12 akt osobowych). Faktycznie jego praca polegała natomiast na pracy przy wytwarzaniu betonu na potrzeby przedsiębiorstwa. A. N. pracował bowiem na węźle betoniarskim i jego praca polegała na podpychaniu sprzętem budowalnym – spychaczem na gąsienicach, żwiru do transportera, z którego transportowany był taśmociągiem do silosu, następnie schodził ze spychacza i wchodził na węzeł betoniarski, gdzie ustawiał właściwe proporcje - parametry na betoniarce składników betonu i kręcił beton, który gdy był gotowy wylewany był na przyczepy wywrotki podczepione do traktora, którym ubezpieczony rozwoził gotowy beton na wydział produkcji prefabrykatów. Ubezpieczony pracował przy produkcji betonu przez cały rok, gdyż produkcja betonu szła również w okresie zimowym i swoją pracę wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy (zeznania świadków: H. G. k. 10v, J. K. k. 10v-11, zeznania ubezpieczonego k. 11).

Ubezpieczony nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego (okoliczność bezsporna, wniosek k. 2 akt emerytalnych).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego A. N. zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 184 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 748 j.t.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art. 32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy, tj. w dniu 1 stycznia 1999 r., osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl powołanego wyżej art. 32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art. 27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku, jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z § 2 ust. 1 powołanego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało ustalenia, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego co najmniej 15-letniego okresu pracy w warunkach szczególnych. Poza sporem pozostawało, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek z dniem 7 lipca 2015 r., nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego oraz spełnił przesłankę „ogólnego” stażu pracy.

W odwołaniu od decyzji ubezpieczony wnosił o zaliczenie do pracy w szczególnych warunkach okresu zatrudnienia od 17 lutego 1977 r. do 31 października 1992 r. w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie (...) w M..

Zebrany w sprawie materiał dowodowy w postaci zeznań świadków: H. G. (k. 10v), J. K. (k. 10v-11), zeznań ubezpieczonego (k. 11), dokumentów znajdujących się w aktach osobowych ubezpieczonego, które Sąd obdarzył wiarygodnością, bezspornie wykazał, iż ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował przy produkcji betonu i jego polegała na podpychaniu sprzętem budowalnym – spychaczem na gąsienicach, żwiru do transportera, z którego transportowany był taśmociągiem do silosu, następnie schodził ze spychacza i wchodził na węzeł betoniarski, gdzie ustawiał właściwe proporcje - parametry na betoniarce składników betonu i kręcił beton, który gdy był gotowy wylewany był na przyczepy wywrotki podczepione do traktora, którym ubezpieczony rozwoził gotowy beton na wydział produkcji prefabrykatów. Praca ubezpieczonego polegała zatem na wykonywaniu pracy betoniarza, gdyż wszystkie czynności, które wykonywał związane były z produkcją betonu, która odbywała się w przedsiębiorstwie. Sąd uznał pracę ubezpieczonego w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie (...) w M. za pracę w warunkach szczególnych, kwalifikując ją jako pracę betoniarza. Praca betoniarza odpowiada rodzajowo pracy w szczególnych warunkach wymienionej w Wykazie A dziale V poz. 4 stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. nr 8 poz. 43) jak również została wymieniona w Dziale V poz. 4 pkt 5 zarządzenia nr 9 Ministra Budownictwa i (...) z dnia 1 sierpnia 1983 r. w sprawie wykazu stanowisk pracy w zakładach pracy nadzorowanych przez Ministra Budownictwa i Przemysłu materiałów Budowlanych, na których są wykonywane prace w szczególnych warunkach uprawniające do wcześniejszego przejścia na emeryturę oraz do wzrostu emerytury i renty – jako operator betoniarki-betoniarz. Również jednostkowo wykonywane prace przez ubezpieczonego składające się na cykl produkcyjny betonu tj. praca na stanowisku operatora spychacza, praca na stanowisku operatora betoniarki, praca na stanowisku traktorzysty stanowią prace w warunkach szczególnych i zostały wymienione oprócz pozycji wskazanej powyżej również w wykazie A, Dziale V, poz. 3, Dziale VIII poz. 3 załącznika do w/w rozporządzenia z 7 lutego 1983 r.

Po zaliczeniu ubezpieczonemu do pracy w warunkach szczególnych okresu zatrudnienia w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie (...) w M. w okresie od 17 lutego 1977 r. do 31 października 1992 r. ubezpieczony wykazał, iż na datę 1 stycznia 1999 r. posiada staż pracy w warunkach szczególnych w wymiarze 15 lat, 8 miesięcy i 11 dni. Spełnione zostały zatem wszystkie przesłanki do przyznania ubezpieczonemu prawa do emerytury w obniżonym wieku.

Wobec powyższego Sąd uznał, że odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie i dlatego na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że A. N. przysługuje prawo do emerytury od dnia 7 lipca 2015 r. tj. od osiągnięcia przez ubezpieczonego wieku emerytalnego.