Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 czerwca 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Katarzyna Antoniak

po rozpoznaniu w dniu 7 czerwca 2016r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania A. L.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 3 lipca 2015 r. Nr (...)

w sprawie A. L.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo A. L. do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 1 lipca 2015 roku do 31 lipca 2017 roku.

Sygn. akt: IV U 918/15

UZASADNIENIE

Decyzją z 3 lipca 2015r. Nr (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art. 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2015r. poz. 748), odmówił A. L. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy od 1 lipca 2015r., wskazując, że komisja lekarska w orzeczeniu z 29.06.2015r. nie stwierdziła u ubezpieczonego niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożył A. L. (odwołanie k.1 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, powołując się na przepisy i argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.2-3 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony A. L. do 30 czerwca 2015r. miał ustalone prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy (decyzja z 27.06.2013r. o ponownym ustaleniu renty k.46 akt rentowych). Uprzednio w dniu 21 maja 2015r. ubezpieczony wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres (wniosek k.52 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczonego na badanie przez lekarza orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 11 czerwca 2015r. ustalił, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (orzeczenie lekarza orzecznika z 11.06.2015r. k.55 akt rentowych). Na skutek sprzeciwu od powyższego orzeczenia lekarza orzecznika ubezpieczony został skierowany na badanie przez komisję lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 29.06.2015r. ustaliła, że A. L. nie jest niezdolny do pracy (sprzeciw ubezpieczonego od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS k.26 akt rentowych – tom dokumentacji medycznej; orzeczenie komisji lekarskiej ZUS z 29.06.2015r. k.57 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 3 lipca 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy od 1 lipca 2015r. (decyzja z 3 lipca 2015r. k.58 akt rentowych).

Ubezpieczony ma 37 lat, posiada zawód wyuczony technik mechanizator rolnictwa, jednak nigdy nie pracował w tym zawodzie. Od 12 listopada 1998r. do stycznia 2010r. A. L. był zatrudniony w Zakładzie Produkcyjnym (...) W. D. w S. na stanowisku frezera, wcześniej zaś w tym samym zakładzie pracy wykonywał czynności mechanika-operatora. Do obowiązków pracowniczych wnioskodawcy należała obsługa maszyn w ruchu oraz urządzeń napędzanych energią elektryczną, takich jak prasy i frezarki (okoliczności bezsporne, nadto: zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu, k. 7-9 akt rentowych; wyjaśnienia ubezpieczonego, k. 16-16v akt sprawy).

Ubezpieczony od 14 roku życia cierpi na padaczkę lekooporną. W 2010r. ze względu na nasilenie częstości napadów padaczkowych uogólnionych toniczno-klonicznych z następowym urazem głowy i niewielkim krwiakiem przymózgowym nad lewym płatem czołowym, leczonym zachowawczo, wymagał hospitalizacji na Oddziale Neurologicznym w S. i w Klinice (...) w W.. Aktualnie u wnioskodawcy stosowana jest politerapia 3 lekami przeciwpadaczkowymi, a leczenie to od około 3 lat pozwoliło na dobrą kontrolę napadów. Obecnie u ubezpieczonego napady częściowe złożone pod postacią kilkuminutowych wyłączeń świadomości połączonych z niepokojem i lękiem występują z częstotliwością około 3-4 razy w ciągu miesiąca, od 2012r. nie odnotowano napadów uogólnionych toniczno-klonicznych. Padaczka stanowi przeciwwskazanie do pracy na wysokości, przy maszynach w ruchu ciągłym, urządzeniach o wysokiej temperaturze i napędzanych energią elektryczną, pracy w porze nocnej, nad akwenami wody oraz do prowadzenia pojazdów mechanicznych. Ubezpieczony dotychczas nie pracował w wyuczonym zawodzie technika mechanizatora rolnictwa, tylko jako mechanik-operator i frezer, obsługując prasy i frezarki, maszyny w ruchu, napędzane energią elektryczną. Rozpoznana u A. L. padaczka lekooporna stanowi przeciwwskazanie do wykonywania w/w pracy, w konsekwencji czego nadal uznano ubezpieczonego za częściowo niezdolnego do pracy zawodowej w okresie od 1 lipca 2015r. do 31 lipca 2017r. (opinia biegłej neurolog, k. 8 akt sprawy; opinia uzupełniająca biegłej neurolog, k. 19 akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego A. L. zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art.57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2015r. poz. 748) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w czasie zatrudnienia, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania zatrudnienia, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy. W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 w/w ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonego od decyzji organu rentowego odmawiającej mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy od dnia 1 lipca 2015r. wymagało ustalenia czy u ubezpieczonego po dniu 30 czerwca 2015r. w dalszym ciągu istnieje niezdolność do pracy, a jeżeli tak to jakiego stopnia. W tym celu Sąd zasięgnął opinii biegłego lekarza o specjalności odpowiadającej schorzeniom ubezpieczonego. Sporządzona na tę okoliczność opinia biegłego z zakresu neurologii, po jej sprecyzowaniu i zmianie opinią uzupełniającą z dnia 20.03.2016r., dała podstawy do ustalenia, że ubezpieczony jest nadal, tj. od 1 lipca 2015r., osobą częściowo niezdolną do pracy zawodowej w związku z rozpoznaną padaczką lekooporną, a przewidywany okres trwania tej niezdolności to 31 lipca 2017r. Jak wskazano w opinii oraz opinii uzupełniającej rozpoznana padaczka stanowi przeciwwskazanie do pracy na wysokości, przy maszynach w ruchu ciągłym, urządzeniach o wysokiej temperaturze i napędzanych energią elektryczną, pracy w porze nocnej, nad akwenami wody oraz do prowadzenia pojazdów mechanicznych. Mając na uwadze rodzaj pracy wykonywanej przez ubezpieczonego na stanowisku mechanika-operatora i frezera (praca przy obsłudze prasy i frezarki, maszyn w ruchu, napędzanych energią elektryczną) orzeczenie o dalszej częściowej niezdolności do pracy jest uzasadnione.

Analizując sporządzoną w sprawie opinię biegłego lekarza neurologa, Sąd doszedł do przekonania, że dopiero po uzupełnieniu jej opinią z dnia 20.03.2016r. stanowi ona miarodajny dowód w sprawie, bowiem dopiero opinia uzupełniająca w pełni uwzględnia wszystkie okoliczności, które należy wziąć pod uwagę przy ustalaniu niezdolności do pracy w rozumieniu art. 12 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Powołany przepis wymaga, by zdolność do pracy odnosić do poziomu kwalifikacji, jakie posiada dana osoba. Na skutek długoletniego wykonywania zawodu frezera ubezpieczony uzyskał nowe umiejętności praktyczne i właśnie te nowe umiejętności należy traktować jako jego kwalifikacje, a nie wyuczony zawód technika mechanizatora rolnictwa, w którym wnioskodawca nigdy nie pracował. Ubezpieczony od listopada 1998r. do stycznia 2010r. był zatrudniony na stanowisku frezera, a wcześniej jako mechanik-operator, zatem nabył kwalifikacje do wykonywania tego zawodu i pod tym kątem należy dokonać oceny jego zdolności do pracy. Zdaniem Sądu, w pierwszej opinii z dnia 15.09.2015r. biegła neurolog dokonując oceny zdolności ubezpieczonego do pracy nieprawidłowo odniosła się do ogólnodostępnego rynku pracy. Nie można bowiem odnosić się do innej, lżejszej pracy, którą ubezpieczony teoretycznie mógłby wykonywać, lecz należy odnieść się do pracy, w której A. L. ma kwalifikacje. Tym samym dokonywanie oceny zdolności do pracy z punktu widzenia jakiejkolwiek innej pracy możliwej do wykonywania przez wnioskodawcę – zdaniem Sądu – jest nieuzasadnione. Pierwszym punktem odniesienia przy ocenie niezdolności do pracy są posiadane kwalifikacje, a dopiero w przypadku, gdy dana osoba nie legitymuje się żadnymi kwalifikacjami zawodowymi - czy to wyuczonymi, czy też nabytymi - należy odnosić się do ogólnego rynku pracy. Co więcej zgodnie z przepisami ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych dopiero przy całkowitej niezdolności do pracy bada się, czy wnioskodawca jest w stanie wykonywać jakąkolwiek pracę. W opinii uzupełniającej biegła lekarz neurolog już prawidłowo odniosła się konkretnie do tego, czy obecny stan zdrowia ubezpieczonego umożliwia mu świadczenie pracy, którą wykonywał dotychczas przez wiele lat, tj. pracy przy obsłudze prasy i frezarki, maszyn w ruchu i napędzanych energią elektryczną. Biegła nie miała wątpliwości, iż padaczka stanowi przeciwwskazania do wykonywania pracy przy urządzeniach w ruchu ciągłym, o wysokiej temperaturze i napędzanych energią elektryczną, dlatego w tych okolicznościach - odnosząc się do praktycznie nabytych kwalifikacji wnioskodawcy – w tym zakresie zmieniła swoją poprzednią opinię, uznając ubezpieczonego za częściowo niezdolnego do pracy zawodowej od 1 lipca 2015r. do 31 lipca 2017r. W konsekwencji czego, dopiero po uzupełnieniu opinii dokonano prawidłowej oceny zdolności ubezpieczonego do pracy przy uwzględnieniu rozpoznanej u niego padaczki lekoopornej oraz posiadanych kwalifikacji zawodowych w zawodzie frezera. Wobec powyższego także zastrzeżenia organu rentowego (k. 23 akt sprawy), które sprowadzały się do tego, że ubezpieczony zdobył wykształcenie jako technik mechanizator rolnictwa i może pracować w tym zawodzie, nie podważyły wniosków zawartych w opinii biegłej neurolog po jej zmianie opinią uzupełaniającą z dnia 20 marca 2016r. Sąd nie znalazł zatem podstaw do uwzględnienia wniosku organu rentowego o dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego neurologa. Po sporządzeniu opinii uzupełniającej przez biegłą neurolog, Sąd nie miał wątpliwości, że ubezpieczony w znacznym stopniu utracił zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji i faktycznie wykonywanej polegającej na obsłudze maszyn w ruchu.

Całokształt okoliczności sprawy pozwala zatem na stwierdzenie, że ubezpieczony spełnia wszystkie warunki do ustalenia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy określone w art.57 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Mając na uwadze powyższe na podstawie art.477 ¹⁴§2 kpc, Sąd zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił prawo ubezpieczonego do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 1 lipca 2015r. do 31 lipca 2017r.