Sygn. akt II Cz 417/16
K., dnia 1 lipca 2016 r.
Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy
w składzie następującym:
Przewodniczący: S.S.O. Wojciech Vogt
Sędziowie: S.S.O. Barbara Mokras – spr.
S.S.O. Janusz Roszewski
po rozpoznaniu w dniu 1 lipca 2016 r. w Kaliszu
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z wniosku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą
w S.
przeciwko dłużnikowi M. Z.
o nadanie klauzuli wykonalności na rzecz następcy wierzyciela
na skutek zażalenia wnioskodawcy
od postanowienia Sądu Rejonowego w Kaliszu
z dnia 12 maja 2016 r. sygn. akt I Co 1181/16
postanawia:
I. Zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że nadać mu następujące brzmienie:
„ 1. nadać klauzulę wykonalności tytułowi egzekucyjnemu wydanemu
przez Sąd Rejonowy w Kaliszu Wydział I Cywilny w sprawie
o sygnaturze akt Nc 390/04 z dnia 9 lipca 2004 r. na rzecz
nowego wierzyciela (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S.;
2. nie obciążać dłużniczki kosztami postępowania klauzulowego.”,
II. nie obciążać dłużniczki kosztami postępowania zażaleniowego.
S.S.O. Barbara Mokras S.S.O. Wojciech Vogt S.S.O. Janusz Roszewski
Dnia 1 lipca 2016 roku
Sygn. akt II Cz 417/16
Postanowieniem z dnia 12 maja 2016 r. Sąd Rejonowy w Kaliszu oddalił wniosek
o nadanie klauzuli wykonalności na rzecz następcy wierzyciela nakazowi zapłaty Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 9 lipca 2004 r., wydanemu w sprawie o sygnaturze akt
Nc 390/04.
W uzasadnieniu wskazano, że wniosek podlegał oddaleniu albowiem w ocenie Sądu
I instancji wnioskodawca nie wykazał skuteczności przeniesienia wierzytelności gdyż
z uwagi na brak połączenia kserokopii dokumentów z kserokopią notarialnego poświadczenia zgodności wyciągu z oryginałem umowy niemożliwym jest stwierdzenie w sposób
nie budzący wątpliwości, które poświadczenie dotyczy jakiego dokumentu.
Zażalenie od tego rozstrzygnięcia złożył wierzyciel zarzucając naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 788 § l k.p.c. przez jego niewłaściwe zastosowanie w przedmiotowej sprawie, a w konsekwencji odmowę nadania klauzuli wykonalności z przejściem uprawnień mimo spełnienia przesłanek opisanych w tym przepisie. W oparciu o ten zarzut skarżący wniósł o zmianę postanowienia przez uwzględnienie wniosku o nadanie tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności z przejściem uprawnień i zasądzenie kosztów postępowania klauzulowego i zażaleniowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zażalenie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do art. 788 § l k.p.c., jeżeli uprawnienie lub obowiązek po powstaniu tytułu egzekucyjnego lub w toku sprawy przed wydaniem tytułu przeszły na inną osobę, sąd nada klauzulę wykonalności na rzecz lub przeciwko tej osobie, gdy przejście to będzie wykazane dokumentem urzędowym lub prywatnym z podpisem urzędowo poświadczonym.
Analizując zarzuty zażalenia oraz argumenty podniesione w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia podzielić należy twierdzenia skarżącego, że notariusz w poświadczeniu własnoręczności podpisów wskazał, iż dotyczy ono „umowy przelewu wierzytelności z dnia 26 listopada 2014 r.” a na kolejnym z dokumentów, iż dotyczy „umowy dotyczącej obsługi wierzytelności 26A w odniesieniu do funduszu 26 z dnia 26 listopada 2014 r.”.
W ocenie Sądu Okręgowego w sposób wystarczający zatem zindywidualizowano umowy, których poświadczenia podpisów dokonali notariusze. Nie sposób podzielić również twierdzenia, że istnieje ryzyko, że w tym samym dniu różne podmioty zawierały umowy przelewu wierzytelności, z których następnie sporządzane były wyciągi, skoro
w poświadczeniu podpisów każdorazowo oprócz daty zawartych umów wskazano również „tytuł” przedmiotowych umów. Ponadto, jak się wydaje, uwadze Sądu Rejonowego umknęło, iż kolejne strony wyciągów, poświadczonych z resztą za zgodność z oryginałem przez profesjonalnego pełnomocnika, zawierają numerację kart, co również uwiarygodnia twierdzenia wnioskodawcy, iż notarialne poświadczenia podpisów dotyczą konkretnych, przedłożonych wraz z nimi umów. Na marginesie zauważenia wymaga, że za nie stosowaniem zasad nadmiernego formalizmu procesowego w analogicznych sprawach opowiedział się również Sąd Najwyższy w uchwale z 13 maja 2015 r. sygn. akt III CZP 15/15 (publ. Biuletyn SN rok 2015, Nr 5).
Ubocznie zauważyć także należy, że w razie powzięcia wątpliwości przez Sąd Rejonowy co do autentyczności, czy też zupełności przedłożonych dokumentów przedwczesnym wydaje się oddalenie wniosku o nadanie klauzuli wykonalności, bez jakiegokolwiek wezwania wnioskodawcy o wyjaśnienie, bądź przedłożenie czytelnej dla Sądu wersji załączonych do wniosku dokumentów.
Mając na uwadze powyższe okoliczności należało zgodnie z art. 386 § l k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c. orzec jak w punkcie I. sentencji.
W myśl generalnej zasady cesja wierzytelności dokonana na podstawie art. 509 k.c.
nie powoduje zmiany zobowiązania a co istotne nie może pogorszyć sytuacji dłużnika. Dłużnik dalej ma zatem obowiązek świadczenia tylko tego, do czego był zobowiązany
w stosunku do zbywcy (H. Ciepła (w:)
Komentarz do kodeksu cywilnego, wyd. Lexis Nexis
s. 587; B. Łubkowski (w:)
Kodeks cywilny – komentarz, t. II,
Warszawa 1972, s. 1220). Z tej przyczyny w ocenie Sądu Okręgowego nie ma podstaw do obciążania dłużniczki kosztami kolejnego postępowania klauzulowego. Tym samym zdaniem Sądu Okręgowego w niniejszej sprawie z uwagi na zbycie wierzytelności oraz fakt, że dłużniczka zobowiązana została już
do poniesienia kosztów postępowania klauzulowego (postanowienie Sądu Rejonowego
w Kaliszu z dnia 7 marca 2005 r. wydane w sprawie Nc 390/04) o kosztach sądowych zarówno postępowania I, jak i II instancyjnego orzeczono na podstawie art. 102 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.
S.S.O. Barbara Mokras S.S.O. Wojciech Vogt S.S.O. Janusz Roszewski