Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 maja 2013 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia - Śródmieścia Wydział VIII Cywilny

w składzie :

Przewodniczący : SSR Anna Martyniec

Protokolant: Małgorzata Pluskota

po rozpoznaniu w dniu 17 maja 2013 r. we Wrocławiu na rozprawie sprawy

z powództwa H. B., G. K., J. K.

przeciwko Z. O.

o zapłatę

I. oddala powództwa;

II. zasądza od pozwanych H. B., G. K., J. K. na rzecz pozwanej Z. O. kwotę 2417 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym w dniu 2 sierpnia 2012 roku powodowie G. K., J. K. i H. B. domagali się zasądzenia na swą rzecz od pozwanej Z. O. kwot po 13.500 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 11 lutego 2012 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie od pozwanej na rzecz powodów kosztów postępowania wraz z kosztami zastępstwa według spisu kosztów, który zostanie złożony przed zamknięciem rozprawy.

W uzasadnieniu powodowie wskazali, że A. K. w dniu 4 kwietnia 2011 r. sporządził testament notarialny, w którym do całości spadku powołał pozwaną Z. O. jednocześnie czyniąc na rzecz powodów zapis, którego przedmiotem były środki pieniężne zgromadzone na rachunkach bankowych, lokatach i funduszach inwestycyjnych, przeznaczone dla zapisobierców w częściach równych. W dniu 26 kwietnia 2011 r. A. K. zmarł, a po uprawomocnieniu się postanowienia w przedmiocie nabycia spadku po nim pozwana zrealizowała część postanowień testamentu dotyczących zapisu i przelała na rachunek bankowy powodów kwoty po 20.549,51 zł, stojąc na stanowisku, że wypłacenie tych kwot wyczerpuje wszelkie roszczenia wynikające z zapisu. Powodowie powzięli wątpliwość, czy to wyczerpuje całość zapisu, gdyż przed sporządzeniem testamentu spadkodawca informował zapisobiorców, że posiada również środki zgromadzone w funduszach inwestycyjnych w towarzystwie (...), a powód G. K. podczas spotkania z A. K. oraz pozwaną otrzymał od pozwanej kopię pisma z Towarzystwa (...) S.A. z dnia 24 listopada 2010 r. zawierającą informację o stanie rachunków jednostek zgromadzonych w ramach umowy indywidualnego inwestycyjnego (...). W ocenie powodów środki zgromadzone przez testatora w ramach tej umowy są objęte treścią zapisu testamentowego, gdyż sam spadkodawca mówiąc o przedmiotowej umowie używał terminu „fundusze inwestycyjne”. Nadto według wiedzy powodów nie posiadał środków pieniężnych zgromadzonych w jakichkolwiek innych funduszach inwestycyjnych. Z charakteru tej umowy wynika, że jest to umowa, w ramach której towarzystwo zapewniało uprawnionemu możliwość długoterminowego inwestowania środków finansowych i jednocześnie umożliwiało mu korzystanie z ochrony ubezpieczeniowej. Powodowie wskazali także, że ich stanowisku nie przeczy okoliczność, iż pozwana była osoba uposażoną w ramach zawartej umowy, jak również fakt, że środki wypłacane uposażonym z polis nie wchodzą w skład spadku po zmarłym ubezpieczonym, gdyż przedmiotem zapisu mogą być przedmioty do spadku nie należące.

W odpowiedzi na pozew pozwana wniosła o oddalenie powództw w całości i zasądzenie od powodów na rzecz pozwanej kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, w tym opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł. Wskazała, że nie polega na prawdzie twierdzenie powodów, jakoby spadkodawca miał ich informować, że posiada należne im środki finansowe w towarzystwie funduszy inwestycyjnych A.. Według wiedzy powódki, A. K. środków w towarzystwie funduszy inwestycyjnych A. nie posiadał. Błędna, jej zdaniem jest interpretacja, że umowa ubezpieczenia jest tożsama z inwestycją w jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych. Podała, że wykonała zapis testamentowy przelewając na rzecz powodów najdrobniejszą nawet sumę znajdująca się na rachunku bankowym spadkodawcy, również jednostki funduszy inwestycyjnych A. K. zostały odkupione, a kwota z nich uzyskana wypłacona powodom. Podniosła, że do chwili śmierci A. K. był osobą w pełni sił psychicznych, racjonalnie postrzegającą rzeczywistość, oczytaną, o ponadprzeciętnej inteligencji i niewątpliwie rozróżniał fundusze inwestycyjne od ubezpieczenia inwestycyjnego.

W piśmie procesowym z dnia 1 marca 2013 r. (data stempla pocztowego) powodowie cofnęli pozew do łącznej kwoty 7.607,12 zł zrzekając się roszczenia i podtrzymali powództwa o zasądzenie na rzecz każdego z powodów kwot po 10.964,29 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 11 lutego 2012 r. do dnia zapłaty.

Postanowieniem z dnia 17 maja 2013 r. Sąd umorzył postępowanie w części, tj. w zakresie łącznej kwoty 7.607,12 zł, a mianowicie co do kwoty 2.535,71 zł na rzecz każdego z powodów.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

A. K. pozostawał w konkubinacie z Z. O. przez okres ponad 30 lat. Mieszkali razem w jej mieszkaniu przy ul. (...) we W., prowadzili wspólne gospodarstwo domowe, mieli do siebie zaufanie, wspólnie płacili rachunki i pokrywali wszystkie wydatki. Póki żyli rodzice A. K., to corocznie spędzał u nich urlop lub jeździł na święta Bożego Narodzenia. Po śmierci matki, co miało miejsce w 1991 r., jeździł do rodziny do L. raz do roku na 2-3 dni. Na 4 lata przed śmiercią poważnie zachorował i przestał tam jeździć. Nie był na pogrzebie swojego brata H., który zmarł w (...) Syn jego brata – G. K. odwiedzał go sporadycznie we W., co kilka lat.

Dowód: - przesłuchanie powoda G. K., protokół elektroniczny z 17.05.2013r.;

- przesłuchanie pozwanej Z. O., protokół elektroniczny z 17.05.2013r.;

- akta Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia o sygn. VIII Ns 321/11, a w nich:

- odpis skrócony aktu zgonu nr 266/1991 USC w P.;

- odpis skrócony aktu zgonu nr 135/2010 USC w P..

W dniu 7 listopada 2005 r. A. K. zawarł z (...) S.A. umowę indywidualnego inwestycyjnego (...) z sumą ubezpieczenia – kwotą w wysokości wartości jednostek uczestnictwa zaewidencjonowanych na rachunkach jednostek wszystkich funduszy, wypłacaną przez Towarzystwo uposażonemu, powiększoną o niższą z wartości: 10.000 zł lub 5% wartości jednostek uczestnictwa zaewidencjonowanych na rachunkach jednostek wszystkich funduszy. A. K. nie wskazał uposażonego. Na poczet polisy wpłacił pierwszą składkę w wysokości 10.000 zł i kolejne składki doraźne: w dniu 20 lutego 2006 r. – 20.186,35 zł, w dniu 3 marca 2007 r. – 20.830,08 zł.

Zgodnie z ogólnymi warunkami tego ubezpieczenia przedmiotem ubezpieczenia była śmierć ubezpieczonego, a odpowiedzialność Towarzystwa z tytułu umowy ubezpieczenia polegała na wypłacie uposażonemu świadczenia w wysokości określonej stosownie do postanowień ogólnych warunków ubezpieczenia na wypadek śmierci ubezpieczonego (§ 3). Stosownie do § 7 pkt 3 składki wpłacane na podstawie umowy ubezpieczenia były przeznaczane na nabywanie jednostek uczestnictwa – na zasadach określonych poniżej:

- na nabycie jednostek uczestnictwa Towarzystwo przeznaczało kwotę składki wpłaconej przez ubezpieczającego, pomniejszoną o opłatę manipulacyjną określoną w załączniku do ogólnych warunków ubezpieczenia,

- składki regularne, składkę jednorazową oraz składki doraźne miały być lokowane w różnych funduszach, zgodnie z podziałem procentowym wskazanym przez ubezpieczającego we wniosku, a jeżeli nie wskazano funduszy, Towarzystwo miało lokować składki według własnego uznania, kierując się najlepiej pojmowanym interesem klienta.

Jeżeli ubezpieczony nie wskazał uposażonego lub w chwili śmierci ubezpieczonego brak uposażonych lub też utracili oni prawo do świadczenia, świadczenie przysługiwało członkom rodziny zmarłego według następującej kolejności:

a)  współmałżonkowi,

b)  w równych częściach dzieciom ubezpieczonego, jeżeli brak współmałżonka,

c)  w równych częściach rodzicom ubezpieczonego, jeżeli brak dzieci i współmałżonka,

d)  w równych częściach rodzeństwu ubezpieczonego, jeżeli brak rodziców, dzieci i współmałżonka,

e)  innym spadkobiercom ubezpieczonego, jeżeli brak osób wymienionych powyżej (§ 9 pkt 5.3).

Dowód: - potwierdzenie zawarcia umowy ubezpieczenia na życie do wniosku nr (...), wniosek o zawarcie umowy ubezpieczenia, wniosek o alokację składki doraźnej, k. 103-105;

- pismo (...) S.A. z 15.04.2013 r., k.101-102;

- ogólne warunki indywidualnego inwestycyjnego (...), k. 48-53.

A. K. był człowiekiem inteligentnym, oczytanym, interesował się polityką i życiem gospodarczym, czytał książki i codzienne gazety, oglądał informacje w telewizji, dyskutował o tym. Mówił, że zabezpieczy finansowo pozwaną Z. O.. Prosił zaprzyjaźnione osoby o zaopiekowanie się nią po jego śmierci.

Dowód: - zeznania świadka Z. P., k. 91 verte,

- zeznania świadka B. S., k. 91 verte,

- zeznania świadka M. S., k. 92,

- zeznania świadka W. B., k. 92-92 verte.

A. K. chorował. W marcu 2011 r. znalazł się w szpitalu. W dniu 27 marca 2011 r. przyjechali do W. jego bratanek G. K. wraz z żoną i bratanica H. B.. Odwiedzili go w szpitalu, gdzie spędzili około pół godziny. Nie rozmawiali z nim o sprawach majątkowych ani spadkowych.

Dowód: - przesłuchanie powoda G. K., protokół elektroniczny z 17.05.2013r.;

- przesłuchanie pozwanej Z. O., protokół elektroniczny z 17.05.2013r.

A. K. wyszedł ze szpitala do domu, przywiozła go karetka pogotowia. Nie wstawał z łóżka, wymagał ciągłej opieki Z. O.. Poprosił o księdza i notariusza celem sporządzenia testamentu. Podczas rozmowy z notariuszem i sporządzania testamentu w dniu 4 kwietnia 2011 r. były obecne również Z. O. i W. R.. Notariuszowi powiedział, że cały majątek chce zapisać Z. O.. Pozwana powiedziała wtedy, że może oszczędności zapisze swoim bratankom. A. K. zgodził się na to i taką wolę oświadczył przed notariuszem. Został sporządzony testament A. K., w którym do spadku została powołana Z. O. i przeznaczone zostały tytułem zapisu środki pieniężne zgromadzone na rachunkach bankowych, lokatach, funduszach inwestycyjnych w częściach równych bratankom: G. K. (synowi H.), J. K. (synowi H.) i H. B. (córce H.).

W dniu sporządzenia testamentu A. K. posiadał oszczędności zgromadzone na rachunku bankowym w (...) Oddział (...) we W. i jednostki uczestnictwa w funduszu Pionier (...).

Dowód: - zeznania świadka W. R., k. 92 verte;

- przesłuchanie pozwanej Z. O., protokół elektroniczny z 17.05.2013r.;

- akta tut. Sądu o sygn. VIII Ns 321/11, a w nich kopia testamentu, k. 9 (oryginał zarejestrowano pod poz. 61/11).

Dwa dni przed śmiercią A. K. poprosił Z. O. do siebie i powiedział jej, że ma ona zabezpieczenie i jest to polisa ubezpieczenia na życie w A., wskazał jej, gdzie znajdują się dokumenty związane z polisą.

Dowód: - przesłuchanie pozwanej Z. O., protokół elektroniczny z 17.05.2013r.

W dniu 26 kwietnia 2011 r. A. K. zmarł.

Postanowieniem z dnia 15 września 2011 r. tut. Sąd w sprawie o sygn. akt VIII Ns 321/11 stwierdził, że spadek po A. K. na podstawie testamentu notarialnego z dnia 4 kwietnia 2011 r. nabyła Z. O. w całości wprost.

Po rozprawie w sprawie o stwierdzenie nabycia spadku po nim w dniu 15 września 2011 r. Z. O. zaprosiła jego bratanków do jego mieszkania na ul. (...) we W. i pozwoliła im zabrać wszystkie rzeczy, jakie chcą. Na stole leżał dokument dotyczący polisy na życie w A. i pozwana pozwoliła wykonać jego kopię G. K..

Dowód: - akta tut. Sądu o sygn. VIII Ns 321/11;

- kopia pisma (...) S.A. z 24.11.2010 r., k. 15;

- przesłuchanie pozwanej Z. O., protokół elektroniczny z 17.05.2013r.

W dniu 28 października 2011 r. pozwana podjęła z rachunku bankowego A. K. w (...) S.A. I Oddział we W. nr (...) kwotę 2,60 zł. W dniu 7 listopada 2011 r. wypłaciła z rachunku bankowego A. K. w (...) S.A. Oddział 1 we W. nr (...) kwotę 54.381,57 zł i dokonała wykupu jednostek uczestnictwa w Pionier (...) Pionier Aktywnej Alokacji (...) za kwotę 7.291,37zł.

W dniu 6 grudnia 2011 r. pozwana przelała na konto każdego z powodów kwoty po 20.549,51 zł tytułem wykonania postanowienia testamentowego.

Dowód: - potwierdzenie wypłaty z 28.10.2011 r., k. 56;

- polecenia przelewu z 7.11.2011 r., k. 61;

- polecenia przelewu z 6.12.2011 r., k. 54-55.

W dniu 8 grudnia 2011 r. Towarzystwo (...) S.A. dokonało wypłaty należnego świadczenia z polisy indywidualnego inwestycyjnego (...) na rzecz pozwanej Z. O. w kwocie 32.892,88 zł równej wartości jednostek uczestnictwa zaewidencjonowanych na wszystkich funduszach w dniu zarejestrowania zawiadomienia o zajściu zdarzenia objętego ochroną ubezpieczeniową w wysokości 31.326,55 zł powiększoną o 5%.

Dowód: - pismo (...) S.A. z 15.04.2013 r., k.101-102.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwa były nieuzasadnione i jako takie nie zasługiwały na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 968 § 1 k.c. spadkodawca może przez rozrządzenie testamentowe zobowiązać spadkobiercę ustawowego lub testamentowego do spełnienia określonego świadczenia majątkowego na rzecz oznaczonej osoby. W przedmiotowej sprawie bezsporny był fakt, że spadkodawca zapis taki w testamencie uczynił. Uczyniony zapis miał brzmienie: „Przeznacza tytułem zapisu środki pieniężne zgromadzone na rachunkach bankowych, lokatach, funduszach inwestycyjnych w częściach równych bratankom: G. K. (synowi H.), J. K. (synowi H.) i H. B. (córce H.) zamieszkałym w L.”.

Zgodnie z art. 948 k.c. testament należy tak tłumaczyć, ażeby zapewnić możliwie najpełniejsze urzeczywistnienie woli spadkodawcy, a jeżeli testament może być tłumaczony rozmaicie, należy przyjąć taką wykładnię, która pozwala utrzymać rozrządzenia spadkodawcy w mocy i nadać im rozsądną treść. Dokonując wykładni, należy wziąć pod uwagę wszelkie okoliczności pomocne przy ustalaniu woli zmarłego (Komentarz do art. 948 Kodeksu cywilnego [w:] Kidyba Andrzej (red.), Niezbecka Elżbieta, Kodeks cywilny. Komentarz, t. IV. Spadki, LEX 114551, teza 6).

Kwestią sporną w niniejszej sprawie były składniki opisanego wyżej zapisu. Z literalnego brzmienia zapisu wynikało, iż chodzi o środki pieniężne zgromadzone na rachunkach bankowych, lokatach i funduszach inwestycyjnych. Powodowie stali na stanowisku, iż określeniu funduszy inwestycyjnych należy przypisać także środki zgromadzone przez A. K. w ramach umowy indywidualnego inwestycyjnego (...), zawartej na podstawie wniosku nr (...) z Towarzystwem (...) S.A. z siedzibą w W.. Z powyższym nie zgodziła się pozwana.

Sąd zważył, że istotą funduszy inwestycyjnych jest lokowanie kapitału w celu osiągnięcia zysku, przy jednoczesnej akceptacji ryzyka płynącego z inwestowania w instrumenty, których stopa zwrotu może być ujemna (z całkowitą utratą kapitału włącznie). Zaś przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Umowa ubezpieczenia jest umową nazwaną scharakteryzowaną w art. 805 i nast. k.c. Sednem takiej umowy jest przejęcie przez ubezpieczyciela pewnego ryzyka. W przypadku ubezpieczenia na życie ryzykiem jest śmierć ubezpieczonego (art. 829 § 1 ust. 1 k.c.). W razie zajścia zdarzenia ubezpieczeniowego – utraty życia przez ubezpieczonego - ubezpieczyciel zobowiązany jest do wypłacenia sumy ubezpieczenia osobom uposażonym. Celem tego instrumentu jest zabezpieczenie ich potrzeb życiowych w związku z zaistniałą sytuacją.

Analiza Ogólnych warunków indywidualnego inwestycyjnego ubezpieczenia na Z. (...) pozwala stwierdzić, iż:

- jest to umowa ubezpieczenia na życie,

- przedmiotem ubezpieczenia jest życie ubezpieczonego (w tym wypadku spadkodawcy),

- z tytułu śmierci ubezpieczonego zaistniałej w czasie trwania odpowiedzialności Towarzystwo ( (...) S.A.) wypłaci osobie uprawnionej świadczenie w wysokości sumy ubezpieczenia,

- uposażonym jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej wyznaczona przez ubezpieczonego, uprawniona do otrzymania świadczenia na wypadek śmierci ubezpieczonego,

- składki wpłacane na podstawie umowy ubezpieczenia są przeznaczone na nabywanie jednostek uczestnictwa w Funduszach inwestycyjnych,

- jeżeli ubezpieczony nie wskazał uposażonego lub w chwili śmierci ubezpieczonego brak uposażonych lub też utracili oni prawo doświadczenia, świadczenie przysługujące członkom rodziny zmarłego w ustalonej kolejności – współmałżonkowi, a w razie jego braku dzieciom i następnie odpowiednio rodzicom, albo rodzeństwu uposażonego, w razie zaś braku tych osób świadczenie przypada „innym spadkobiercom ubezpieczonego”.

W przedmiotowej sytuacji pojawia się pytanie, czy lokowanie środków wpłaconych w ramach składki ubezpieczeniowej w funduszach inwestycyjnych powoduje, że ubezpieczenie takie samo w sobie może być traktowane jako instrument lokacyjny – analogiczny do funduszy inwestycyjnych. Niewątpliwie w przypadku alokowania środków w pewnych określonych instrumentach powoduje to pojawienie się elementu ryzyka i związanego z nim potencjalnego zysku. Trudno jednak uznać, by dążenie do maksymalizacji wysokości wypłaconego świadczenia w wypadku zajścia zdarzenia ubezpieczeniowego, mogło zostać uznane za inwestowanie sensu stricte. Zważyć należy także, iż na kwotę wypłacaną w ramach ubezpieczenia (sumę ubezpieczenia) składała się nie tylko wartość zgromadzonych składek ulokowanych w funduszach inwestycyjnych, ale również wypłacane przez ubezpieczyciela świadczenie z tytułu zgonu w wysokości dodatkowych 5% uzbieranej kwoty lub 10.000 zł (niższa z wartości).

W rzeczonej kwestii nie budzi wątpliwości Sądu, iż umowa ta miała charakter umowy ubezpieczenia – występowały w niej wszystkie elementy konieczne takie umowy, między innymi osoby ubezpieczyciela, ubezpieczonego i uposażonego, zdarzenie ubezpieczeniowe, czy wreszcie obowiązek opłacania składki. Element alokowania składki w fundusze inwestycyjne był kwestią poboczną, rzec można techniczną. Składka ubezpieczeniowa musi być bowiem lokowana przez ubezpieczyciela w sposób pozwalający mu na wypłatę w przyszłości należnych świadczeń. Dopuszczenie ubezpieczającego do kwestii decyzyjnych związanych z lokowaniem środków ze składki jest instrumentem dającym temu ostatniemu możliwość potencjalnego podniesienia kwoty wypłacanych świadczeń, przy jednoczesnej akceptacji ryzyka z tego płynącego.

Powyższe implikuje stosowanie w przedmiotowej sprawie w szczególności przepisów związanych z umową ubezpieczenia. Dla sprawy istotny będzie zwłaszcza art. 831 § 3 k.c., zgodnie z którym suma ubezpieczenia przypadająca uprawnionemu nie należy do spadku po ubezpieczonym – nie wchodzi więc do majątku spadkowego. Zazwyczaj przedmiotem zapisu zwykłego są rzeczy lub prawa wchodzące w skład spadku. Nie istnieją jednak formalne przeszkody do uczynienia przedmiotem zapisu zwykłego składników nie wchodzących w skład masy spadkowej, na przykład poprzez uczynienie zapisu obejmującego obowiązek wypłacenia zapisobiorcy kwoty w wysokości równej kwocie wypłaconej danej osobie sumie ubezpieczenia (patrz: Komentarz do art. 968 Kodeksu cywilnego [w:] Kidyba Andrzej (red.), Niezbecka Elżbieta, Kodeks cywilny. Komentarz, t. IV. Spadki, LEX 114571, teza 15). Podkreślenia wymaga jednak, że w niniejszej sprawie potencjalnie osoba uposażona z tytułu ubezpieczenia nie musiała być tożsama z osobą spadkobiercy zobowiązanego do wykonania zapisu. Ubezpieczony A. K. nie wskazał bowiem w umowie osoby uposażonej. Zgodnie z zapisami ogólnych warunków ubezpieczenia, spadkobierca był zaś osobą uposażoną dopiero w razie braku wymienionych bliskich krewnych (współmałżonka, dzieci, rodziców i rodzeństwa).

Rozważyć należało, czy spadkodawca zdawał sobie sprawę z charakteru prawnego wyżej wskazanej umowy, czy może - jak wskazuje strona powodowa - określenie „fundusze inwestycyjne” rozumiał inaczej niż jego literalne brzmienie i zaliczał do jego zakresu znaczeniowego także tego typu ubezpieczenia.

Po przeanalizowaniu charakteru prawnego umowy i całości materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie Sąd doszedł do przekonania, iż wolą spadkodawcy A. K. było, aby środki z polisy indywidualnego inwestycyjnego (...) nie wchodziły w skład zapisu. Jak zeznali zgodnie świadkowie, był człowiekiem inteligentnym, zorientowanym w kwestiach dotyczących życia politycznego i gospodarczego. W ocenie Sądu miał rozeznanie w sprawach instrumentów prawnych i finansowych, służących pomnażaniu kapitału lub przekazywaniu majątku konkretnym osobom, a także rozróżniał pojęcia ubezpieczenie i fundusze inwestycyjne. Jego celem było przekazanie tytułem zapisu szeroko rozumianych oszczędności, nie zaś środków z ubezpieczenia – będących, co wskazano wyżej, formą zabezpieczenia na wypadek jego śmierci. Wskazywali na to świadkowie B. S. i M. S. zeznając, że spadkodawca mówił im, że zabezpieczy finansowo pozwaną Z. O. na wypadek swojej śmierci. Świadczy o tym również fakt, że dwa dni przed śmiercią A. K. poprosił Z. O. do siebie i powiedział jej, że ma ona zabezpieczenie i jest to polisa ubezpieczenia na życie w A.; wskazał jej też, gdzie znajdują się dokumenty związane z polisą. Sąd dał wiarę pozwanej opisującej przebieg tego zdarzenia, gdyż zeznania pozwanej były spójne, rzeczowo i szczegółowo podała kolejne okoliczności związane z chorobą spadkodawcy, sporządzeniem przez niego testamentu i dalszymi wydarzeniami do chwili jego śmierci i później. Z kolei Sąd odmówił wiarygodności przesłuchaniu powoda G. K. w zakresie, w jakim zeznał o okolicznościach uzyskania przez niego wiedzy o przedmiotowym ubezpieczeniu na życie. Twierdzenia pozwu wskazywały na to, że przed sporządzeniem testamentu spadkodawca informował zapisobiorców, że posiada również środki zgromadzone w funduszach inwestycyjnych w towarzystwie (...), a powód G. K. podczas spotkania z A. K. oraz pozwaną otrzymał od pozwanej kopię pisma z Towarzystwa (...) S.A. z dnia 24 listopada 2010 r. zawierającą informację o stanie rachunków jednostek zgromadzonych w ramach umowy indywidualnego inwestycyjnego (...). W toku przesłuchania natomiast powód G. K. zeznał, że nie posiadał wiedzy, jakie były zamierzenia A. K. odnośnie rozporządzenia przez niego swoim majątkiem na wypadek śmierci i że nie rozmawiał z nim nigdy o tym, a o treści testamentu dowiedział się na rozprawie o stwierdzenie nabycia spadku. Zeznał również, że podczas spotkania ze spadkodawcą w szpitalu w marcu 2011 r. nie rozmawiał z nim o sprawach majątkowych. Zachodzi zatem sprzeczność pomiędzy zeznaniami powoda a twierdzeniami pozwu. Ponadto powód nie potrafił jasno wytłumaczyć, w jakich okolicznościach i kiedy uzyskał kopię pisma T. A. z informacją o wysokości zgromadzonych na polisie środków. Mając to na uwadze Sąd dał wiarę pozwanej, że kopia tego pisma trafiła do rąk powoda dopiero w dniu rozprawy spadkowej, gdy pozwana zaprosiła powodów do mieszkania spadkodawcy na ul. (...).

Kardynalne znaczenie ma także fakt, iż A. K. miał zgromadzone środki na funduszach inwestycyjnych, gdyż posiadał jednostki uczestnictwa w Pionier (...) Pionier Aktywnej Alokacji (...). Przeznaczając zatem w zapisie środki z funduszy inwestycyjnych, niewątpliwie rozumiał przez to środki z wykupu jednostek uczestnictwa Pionier (...). Środki te zostały przez pozwaną podjęte i wypłacone powodom w ramach wykonania zapisu.

Mając na uwadze, że pozwana przelała na rzecz powodów zarówno środki zgromadzone przez A. K. na rachunkach bankowych, jak i pochodzące z wykupu jednostek uczestnictwa Pionier (...), a suma ubezpieczenia z indywidualnego inwestycyjnego (...) nie wchodziła w skład zapisu, Sąd uznał, że pozwana w całości wykonała zapis. W związku z powyższym należało orzec jak w punkcie I sentencji wyroku.

O kosztach postępowania Sąd orzekł w oparciu o przepis art. 98 § 1 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Do tych niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się między innymi wynagrodzenie i wydatki jednego adwokata oraz koszty sądowe. Mając to na uwadze Sąd zasądził od powodów na rzecz pozwanej kwotę 2.417 zł, na którą złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika i opłata skarbowa od pełnomocnictwa.