Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 maja 2016 roku

Sąd Rejonowy w Łowiczu w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodnicząca: SSR Anna Kwiecień - Motylewska

Protokolant: Selena Chlebna

Prokurator: Marzena Orłowska , Elżbieta Golis

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 25 kwietnia 2016r. , 16 maja 2016 roku,

sprawy M. S.

syna W. i M. zd. T.

ur. (...) w Ł.

oskarżonego o to, że: w dniu 28 sierpnia 2015 roku w Ł. , woj. (...) , prowadził rower po drodze publicznej , pomimo uprzednio orzeczonego przez Sąd Rejonowy w Ł. wyrokiem sygn. akt IIK 626/09 zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych i rowerów w ruchu lądowym na okres 10 lat oraz wyrokiem sygn. akt IIK 915/09 zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych i rowerowych w ruchu lądowym na okres 10 lat , przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności , będąc uprzednio skazanym za umyślne przestępstwo podobne,

- tj. o czyn z art. 244 kk w zw. z art. 64§1 kk

Orzeka:

1.  Oskarżonego M. S. uznaje za winnego dokonania czynu zarzucanego mu w akcie oskarżenia wyczerpującego dyspozycję art. 244 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i za to , z mocy art. 244 kk wymierza oskarżonemu karę 10( dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

2.  Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata K. A. (1) kwotę 1062,72 (jeden tysiąc sześćdziesiąt dwa 72/100) złote tytułem nieopłaconej obrony udzielonej oskarżonemu z urzędu;

3.  Zwalnia w całości oskarżonego od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych obciążając nimi Skarb Państwa;

Sygn. akt IIK 26/16

UZASADNIENIE

W dniu 28 sierpnia 2015 roku w Ł. , o godz. 6.50 M. S. został zatrzymany do kontroli drogowej. Poruszał sie wówczas rowerem. Oskarżony był trzeźwy.

( wyjaśnienia oskarżonego , k. 14 , 17 verte akt sądowych)

Oskarżony posiada wykształcenie zawodowe , z zawodu budowlaniec , obecnie przebywa na zasiłku dla bezrobotnych , uzyskując świadczenie w wysokości 604 złote , bez majątku , kawaler , nie posiada nikogo na utrzymaniu.

(dane osobopoznawcze, k. 10 akt sądowych )

Oskarżony był uprzednio wielokrotnie karany , w tym wyrokiem Sądu Rejonowego w Ł.z dnia 17 grudnia 2009 roku w sprawie IIK 626/09 za czyn z art. 178a par. 2 kk i art. 244 kk w zw. z art. 11 par. 2 kk w zw. z art. 64 par. 1 kk na karę 1 roku pozbawienia wolności, orzeczono środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych i rowerowych w ruchu lądowym na okres 10 lat, orzeczono świadczenie pieniężne w kwocie 500 złotych na rzecz Centrum (...) w W. oraz orzeczono o podaniu wyroku do publicznej wiadomości. Wyrok uprawomocnił się z dniem 24 grudnia 2009 roku. Skazany odbywał karę z tego wyroku w okresie od 19 marca 2011 roku do 19 marca 2012 roku.

W stosunku do oskarżonego zapadł również w dniu 18 marca 2010 roku w sprawie IIK 915/09 wyrok łączny wydany przez Sąd Rejonowy w Ł., obejmujący skazania w sprawach VIK 75/09 i IIK 362/09 za czyny wyczerpujące dyspozycje art. 178a par. 2 kk i art. 244 kk w zw. z art. 64 par. 1 kk i orzeczono łączną karę 1 roku i 7 miesięcy pozbawienia wolności oraz orzeczono łączny czasookres zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych i rowerowych na 10 lat. Wyrok uprawomocnił się z dniem 27 kwietnia 2010 roku. Oskarżony odbywał karę pozbawienia wolności z tego wyroku w okresie od 19 sierpnia 2009 roku do dnia 19 marca 2011 roku.

( dane o karalności , k. 8 ; odpisy wyroków , k. 18 , 20 , 22 , 23 , 24)

Oskarżony w toku postępowania przygotowawczego przyznał się do dokonania zarzucanego mu czynu i wyjaśnił , iż jest osoba schorowaną , a w dniu kiedy został zatrzymany przez policjantów wracał ze sklepu , z zakupów. Oskarżony z miejsca zamieszkania do sklepu ma około 500 metrów , z uwagi na problem z nogą , uraz po wypadku samochodowym, ma trudności z poruszaniem się pieszo , dlatego korzysta z roweru. Oskarżony wyjaśnił , iż zdaje sobie sprawę , że ma zakaz prowadzenia rowerów , ale musi chodzić po zakupy , a jadąc rowerem ma to ułatwione.

W toku postepowania sądowego oskarżony również przyznał się do dokonania zarzucanego mu czynu i wyjaśnił , że jechał do sklepu po gazetę i proszki od bólu zęba. Potwierdził treść wyjaśnień złożonych w toku postepowania przygotowawczego. Oskarżony w odpowiedzi na pytania swojego obrońcy wyjaśnił, iż była wtedy godzina 6.00 , nie było ruchu , jechał po ścieżce rowerowej, bolał oskarżonego ząb i dlatego pojechał do sklepu. Oskarżony wie , że ma zakaz jazdy rowerem , mógł iść na pieszo , ale to dla niego za daleko i nie mógł iść. Oskarżony może chodzić pieszo 200 m góra , później puchną mu i bolą go nogi . Jedna noga jest po operacji ortopedycznej , druga po operacji żylakowej. Po drodze nie ma ławki , żeby usiąść.

Okoliczności faktyczne istotne dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy nie budzą żadnych wątpliwości, a sam stan faktyczny nie jest skomplikowany. Sąd dokonał ustaleń zarówno na podstawie wyjaśnień oskarżonego, który przyznał się do dokonania zarzucanego jej czynu, jak i na podstawie zgromadzonej w sprawie dokumentacji. Przyznanie się oskarżonego do zarzucanego mu czynu nie budzi wątpliwości Sądu jako zgodne z pozostałymi dowodami , w tym również z wiarygodnymi zeznaniami R. P. – funkcjonariusza policji , który dokonywał zatrzymania oskarżonego.

Nie budziły zastrzeżeń Sądu dowody zgromadzone w toku postępowania w postaci dokumentów, które stanowiły dla Sądu w pełni wiarygodne i niekwestionowane źródła dowodowe. Dokumenty powyższe, podobnie jak dane o karalności ,czy odpisy orzeczeń jako dokumenty urzędowe mają walor wiarygodności.

Zgromadzone w niniejszej sprawie dowody potwierdzają się wzajemnie. Brak jest jakichkolwiek powodów do tego, aby kwestionować ich wiarygodność. Fakty z nich wynikające układają się w logiczną całość tworząc spójną wersję.

Sąd zważył , co następuje:

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy dał pełną podstawę do przyjęcia, iż oskarżony M. S. swoim zachowaniem wyczerpał dyspozycję art. 244 kk.

Czyn z art. 244 kk popełnia między innymi ten, kto nie stosuje się do orzeczonego przez Sąd zakazu prowadzenia pojazdów. Oskarżony jadąc w dniu 28 sierpnia 2015 roku nie zastosował się do orzeczonych wyrokami Sądu Rejonowego w Ł.w sprawach IIK 626/09 , IIK 915/09 , zakazów prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych i rowerowych w ruchu lądowym przez okres wynoszący 10 lat.

Nadto , oskarżony dopuścił się przypisanego mu czynu w warunkach powrotu do przestępstwa, po odbyciu kary co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne i w okresie 5 lat po odbyciu tej kary.

Sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności wyłączających odpowiedzialność karną, w tym winę sprawcy. Uznać zatem należy, iż zachowanie oskarżonego miało charakter zawiniony. W sprawie nie zachodziły żadne okoliczności, które można by rozpatrywać w kategoriach kontratypu mogącego wyłączać jej winę. Oskarżony jest pełnoletnim mężczyzna , zdrowym psychicznie i mógł postąpić z poszanowaniem prawa, czego nie zrobił.

W oparciu o powyższe ustalenia i rozważania Sąd uznał, iż oskarżony M. S. dopuścił się czynu bezprawnego, karalnego, zawinionego, cechującego się znacznym stopniem społecznej szkodliwości i zgodnie z treścią art. 1 kk podlega odpowiedzialności karnej .

Biorąc pod uwagę przede wszystkim znaczny stopień winy oskarżonego, a jednocześnie dość znaczną społeczną szkodliwość czynu, którego oskarżona się dopuściła, Sąd uznał za zasadne orzeczenie wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności w wymiarze 10 miesięcy , którą wymierzył na podstawie art. 244 kk .W ocenie Sądu kara pozbawienia wolności jest w stanie spełnić w stosunku do oskarżonego cel wychowawczy uświadamiając mu naganność zachowania i nieopłacalność naruszania norm prawnych.

Przy wymiarze kary Sąd poczytał na niekorzyść oskarżonego jego uprzednią karalność Sąd uznał , iż brak jest w stosunku do oskarżonego pozytywnej prognozy na przyszłość. Oskarżony był już uprzednio karany , w tym za przestępstwo z art. 178a§2 kk i art. 244 kk tak więc tylko kara podlegająca bezwzględnemu wykonaniu spełni wobec oskarżonego swój cel.

W toku postepowania sądowego oskarżony korzystał z pomocy obrońcy z urzędu w osobie adwokata K. A. (1). Koszty obrony nie zostały uiszczone , wobec czego Sąd , na podstawie par. 11 ust. 2 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie zasądził na rzecz adwokata K. A. kwotę 1062,72 złote ( łącznie z podatkiem VAT).

W przedmiocie kosztów postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 624§1 kpk obciążając kosztami sądowymi Skarb Państwa , mając na uwadze fakt , iż wobec oskarżonego orzeczono karę pozbawienia wolności podlegającą bezwzględnemu wykonaniu oraz , iż oskarżony nie posiada majątku , utrzymuje się jedynie z zasiłku w wysokości 604 złotych.