Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt VI Ka 531/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 lipca 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Bożena Żywioł

Protokolant Aleksandra Studniarz

po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2016 r.

przy udziale r.pr. M. A. przedstawiciela Urzędu Skarbowego w G.

sprawy G. J. syna R. i G.,

ur. (...) w O.

oskarżonego z art. 54§2 kks

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 15 października 2015 r. sygnatura akt III K 899/14

na mocy art. 437 kpk, 438 kpk, art. 632 pkt 2 kpk w zw. z art. 113 § 1 kks

zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że oskarżonego G. J. uniewinnia, a kosztami procesu w sprawie obciąża Skarb Państwa.

VI Ka 531/16

UZASADNIENIE

Od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 15 października 2016r., sygn.akt III K 899/14, apelację wniósł oskarżony G. J..

Zaskarżając orzeczenie w całości podniósł, że w okresie objętym stawianym mu zarzutem z mocy prawa nie pełnił funkcji członka zarządu w firmie (...) spółka z o.o. z siedzibą w O. - co wynika z postanowienia Sądu Rejonowego w Poznaniu z 31.10.2013r. sygn.akt (...) i na tej podstawie wniósł o uniewinnienie.

Sąd Okręgowy podzielając w części argumentację podniesioną w środku odwoławczym uznał konieczność zmiany zaskarżonego wyroku.

Trafnie podniesiono w apelacji, iż G. J. w dniu 15 stycznia 2013r. nie miał zdolności do pełnienia funkcji członka zarządu spółki (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w O., gdyż wyrokiem Sądu Rejonowego w Obornikach z dnia 7.12.2010r., sygn.akt II K 115/10, który uprawomocnił się z dniem 15 grudnia 2010r., oskarżony został skazany za popełnienie przestępstwa z art. 218 § 1 kk, art. 284 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i art. 12 kk. Zgodnie z art. 18 § 2 ksh nie może być członkiem zarządu, rady nadzorczej, komisji rewizyjnej jak też likwidatorem osoba, która została skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwa określone m.in. w rozdziale XXXV kodeksu karnego. Przestępstwo z art. 284 § 1 kk, jako przestępstwo przeciwko mieniu, zostało umieszczone w rozdziale XXXV.

Tak więc nietrafnym było przyjęcie przez sąd meriti, w ślad za zarzutem aktu oskarżenia, że oskarżony popełnił zarzucony mu czyn jako osoba pełniąca funkcję członka zarządu spółki.

W ocenie sądu odwoławczego można było rozważać, czy oskarżony, z wyjaśnień którego wynika, że podejmował w spółce decyzje dotyczące obowiązków wynikających dla spółki z przepisów prawa podatkowego, nie powinien być traktowany jako osoba, która faktycznie zajmowała się sprawami gospodarczymi spółki.

W chwili obecnej, przy uwzględnieniu, że wyrok został zaskarżony wyłącznie na korzyść oskarżonego, nie ma już jednak możliwości czynienia ewentualnych dodatkowych ustaleń faktycznych w tym kierunku, bo niewątpliwie miałyby one kierunek niekorzystny dla oskarżonego.

Nadto wymaga w tym miejscu przypomnienia, że podmiotem przestępstwa skarbowego z art. 54 kks jest podatnik. Jest to zatem czyn zabroniony o charakterze indywidualnym. W sytuacji, gdy podatnikiem jest osoba prawna za przestępstwo skarbowe odpowiada jak sprawca ten, kto na podstawie przepisu prawa, decyzji właściwego organu, umowy lub faktycznego wykonywania zajmuje się sprawami gospodarczymi, w szczególności finansowymi tej osoby.

Okoliczność powyższa została uwzględniona przez oskarżyciela, który zarzucone oskarżonemu przestępstwo skarbowe zakwalifikował z art. 54 § 2 kks w zw. z art. 9 § 3 kks wskazując, że oskarżony pełnił funkcję członka zarządu, a zatem z mocy prawa zajmował się sprawami gospodarczymi podatnika, jakim była spółka z o.o. Przepis art. 9 § 3 kks przewiduje bowiem specyficzną regulacją określającą podstawę prawną odpowiedzialności karnej za przestępstwa lub wykroczenia skarbowe osoby fizycznej działającej w imieniu podmiotu niebędącego osobą fizyczną, a jednocześnie spełniającego cechy wymagane od sprawcy przestępstwa indywidualnego.

Tymczasem Sąd Rejonowy pominął w kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu przepis art. 9 § 3 kks, a przecież nie ulega wątpliwości, że w płaszczyźnie przypisania sprawstwa przestępstwa skarbowego zarzuconego oskarżonemu znaczenie miał zarówno odpowiedni przepis części szczególnej kks, tj art. 54 § 2 kks , jak i art. 9 § 3 kks, bez którego rozszerzenie zakresu odpowiedzialności osoby fizycznej zajmującej się sprawami gospodarczymi innego podmiotu / czy to z racji bycia członkiem zarządu spółki, czy też z racji faktycznego wykonywania/ za indywidualne przestępstwo skarbowe nie jest w ogóle możliwa.

Art. 9 § 3 kks określa wraz z odpowiednim przepisem części szczególnej kodeksu karnego skarbowego podstawy odpowiedzialności za sprawstwo przestępstwa skarbowego, w tym część znamion czynu zabronionego, a tym samym musi zostać powołany w podstawie prawnokarnej kwalifikacji.

W sprawie niniejszej z powodu wniesienia środka odwoławczego wyłącznie na korzyść oskarżonego zmiana, także w zakresie kwalifikacji prawnej czynu, przez jej uzupełnienie, nie jest już możliwa.

Z naprowadzonych względów, pozostając w granicach złożonej apelacji Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że oskarżonego G. J. uniewinnił, co skutkowało obciążeniem Skarbu Państwa kosztami procesu.

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13