Sygn. akt: I C 997/15
Dnia 24 maja 2016 r.
Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny
w składzie następującym:
Przewodniczący: |
SSR Janusz Supiński |
Protokolant: |
Katarzyna Kucharska |
po rozpoznaniu w dniu 24 maja 2016 r. w Giżycku na rozprawie
sprawy z powództwa Miasta S. W. Zarządu (...) w W.
przeciwko A. R.
o zapłatę
I. Zasądza od pozwanego A. R. na rzecz powoda Miasta S. W. Zarządu (...) w W. kwotę 270,40 (dwieście siedemdziesiąt 40/100) złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 19.04.2015 r. do dnia zapłaty.
II. Zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 237,60 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.
Sygn. akt. I C 997/15
Powód Miasto S. W. Zarząd (...) w W. domagał się zasądzenia na jego rzecz od pozwanego A. R. kwoty 270,40 zł wraz z odsetkami i kosztami procesu. W uzasadnieniu podniósł, iż pozwany w dniu 04.04.2015 korzystał z komunikacji miejskiej bez ważnego dokumentu przewozu, a na kwotę dochodzoną pozwem składają się 4,40 zł tytułem należności jednorazowej za przejazd oraz 266 zł tytułem opłaty dodatkowej za bezbiletową jazdę pozwanego.
Pozwany A. R., działający poprzez kuratora, ustanowionego z uwagi na nieznajomość miejsca pobytu pozwanego, nie uznał powództwa i wniósł o jego oddalenie w całości.
Sąd ustalił, co następuje:
W dniu 04.04.2015r. o godz. 11:36 pozwany A. R. poruszał się po W. tramwajem linii 4 nr pojazdu (...) bez ważnego biletu, uprawniającego do przejazdu. W w/w czasie został poddany kontroli biletowej, w wyniku czego kontrolerzy wypisali pozwanemu wezwanie do zapłaty kwoty 270,40 zł, w tym 4,40 zł opłaty za przejazd i 266 zł opłaty dodatkowej. Pozwany potwierdził odbiór wezwania.
Dowód: odpis wezwania k 28
Pozwany nie uiścił należności, objętej wezwaniem.
Dowód: bezsporne
Sąd zważył, co następuje:
Bezspornym w sprawie pozostaje ustalony stan faktyczny, co wynika z dokumentów, zgromadzonych w aktach sprawy.
W takiej sytuacji należy stwierdzić, że skoro pozwany poruszał się po W. środkiem komunikacji miejskiej bez ważnego biletu; w wyniku kontroli otrzymywał wezwanie do zapłaty zarówno opłaty za przejazd (4,40 zł) jak i opłaty dodatkowej (266 zł), wynikającej z uchwały Rady m.st. W. z 3.10.2013r. nr (...); wreszcie owych opłat nie uiścił – to powództwo w niniejszej sprawie należało uznać za zasadne i orzec jak w pkt I. Między stronami procesu bowiem doszło do zawarcia umowy przewozu osoby. Oznacza to, iż do oceny sytuacji prawnej stron znajdują zastosowanie przepisy ustawy z dnia 15 listopada 1984 roku Prawo przewozowe (j. t. Dz. U. z 2012 roku, poz. 1173, z późn. zm.). Zgodnie z art. 16 ust. l cyt. ustawy umowę przewozu zawiera się przez nabycie biletu na przejazd lub spełnienie innych określonych przez przewoźnika warunków dostępu do środka transportowego, a w razie ich nieustalenia – przez samo zajęcie miejsca w środku transportowym. Pozwany zawarł z powodem umowę przewozu, bowiem znajdował się w środku komunikacji miejskiej (tramwaju). Zgodnie z przepisami cyt. ustawy pasażer ma obowiązek dokonać opłaty za przejazd, tj. skasować bilet „niezwłocznie po zawarciu umowy”, a więc po wejściu do autobusu bądź tramwaju. Pozwany nie dopełnił tego obowiązku. Zgodnie z art. 33a ust. 3 cyt. ustawy w razie stwierdzenia braku odpowiedniego dokumentu przewozu przewoźnik lub organizator publicznego transportu zbiorowego albo osoba przez niego upoważniona pobiera właściwą należność za przewóz i opłatę dodatkową lub wystawia wezwanie do zapłaty. Takie też wezwanie, ze wskazaniem należnych opłat za przejazd jak i opłaty dodatkowej, było wystawione przez kontrolera i podpisane przez pozwanego. W ten sposób pozwany akceptował swój dług z tytułu przejazdu bez ważnego biletu.
Jednocześnie Sąd orzekł o odsetkach, a to po myśli art. 481 § 1 kc oraz o kosztach - na podstawie art. 98 § 1 kpc. Po stronie kosztów powoda Sąd uwzględnił wynagrodzenie pełnomocnika powoda, opłatę sądowej od pozwu i 147,60 zł zaliczki uiszczonej przez powoda na wydatki związane z udziałem kuratora dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego.