Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 maja 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2016 r. w Gliwicach

sprawy Z. Ż. (Ż.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania Z. Ż.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 7 października 2015 r. nr (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje odwołującemu Z. Ż. prawo do emerytury od sierpnia 2015 r.

(-) SSO Jolanta Łanowy

Sygn. akt. VIII U 2211/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 7 października 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. odmówił ubezpieczonemu Z. Ż. prawa do emerytury wcześniejszej z tytułu zatrudnienia w szczególnych warunkach. Powołując się na art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ZUS wskazał, że ubezpieczony na dzień 1 stycznia 1999r. nie udowodnił żadnego okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach wobec wymaganego 15 – letniego okresu takiej pracy.

W odwołaniu od powyższej decyzji ubezpieczony domagał się jej zmiany i przyznania mu prawa do spornego świadczenia. Podniósł, iż w okresie zatrudnienia w (...) SA w K. od 10 października 1977r. do 26 czerwca 2002r., wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy prace w warunkach szczególnych.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując stanowisko zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. ZUS wskazał, że po wyłączeniu urlopów bezpłatnych, sporne pozostają okresy zatrudnienia w (...) SA w K. od 10 października 1977r. do 7 października 1990r., od 9 grudnia 1990r. do 8 września 1991r. i od 1 stycznia 1992 do 31 grudnia 1998r. Organ rentowy wskazał, iż wprawdzie ubezpieczony przedłożył świadectwo pracy z dnia 26 czerwca 2002r. w którym w pkt 8 pracodawca wskazał, iż odwołujący wykonywał w okresach spornych pracę montera wymienioną w Wykazie A Dział V, poz. 5 pkt 1, jednak ze świadectwa nie wynika, że wykonywał prace montera konstrukcji stalowych na wysokości.

Sąd Okręgowy w Gliwicach ustalił:

Ubezpieczony Z. Ż. urodził się (...) Wiek 60 lat osiągnął (...).

W dniu 31 sierpnia 2015r. ubezpieczony złożył wniosek o przyznanie mu prawa do emerytury z tytułu wykonywania pracy w warunkach szczególnych.

Zaskarżoną decyzją z dnia 7 października 2015r. (...) Oddział w Z. odmówił ubezpieczonemu prawa do emerytury z tytułu zatrudnienia w szczególnych warunkach, z uwagi na brak wymaganego 15 – letniego okresu zatrudnienia w szczególnych.

Do pracy w warunkach szczególnych organ rentowy nie zaliczył ubezpieczonemu żadnego okresu zatrudnienia. W szczególności do pracy w warunkach szczególnych ZUS nie uwzględnił ubezpieczonemu okresu zatrudnienia w (...) SA w K. od 10 października 1977r. do 7 października 1990r., od 9 grudnia 1990r. do 8 września 1991r. i od 1 stycznia 1992r. do 31 grudnia 1998r.

Sąd ustalił, iż Z. Ż. w okresie od 10 października 1977r. do 26 czerwca 2002r. był zatrudniony w (...) SA w K..

W świadectwie pracy z dnia 26 czerwca 2002r. pracodawca wskazał iż ubezpieczony zajmował stanowisko monter-brygadzista. W pkt. 8 świadectwa wskazano, iż w okresach od 10 października 1977r. do 7 października 1990r., od 9 grudnia 1990r. do 8 września 1991r. i od 1 stycznia 1992r. do 28 kwietnia 1999r. i od 1 maja 2000r. do dnia 26 czerwca 2002r. ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace wymienione w Wykazie A, Dział V, poz. 5 pkt 1.

Sąd ustalił, iż przedsiębiorstwo (...) SA w K. zajmowało się budową fabryk kwasu siarkowego a także modernizacją i remontem zakładów hutniczych i chemicznych. Remonty dotyczyły wszystkich urządzeń związanych z produkcją.

Ubezpieczony pracował na stanowisku montera na wysokości. Ubezpieczony posiada uprawnienia do pracy na wysokości. Praca odwołującego polegała na demontowaniu rurociągów, filtrów, elektrofiltrów, zbiorników gazu. Jako monter na wysokości wykonywał także prace przepalacza oraz prace spawalnicze. Prace te były wykonywane m.in. na terenie M. i w P.. Ubezpieczony pracował w brygadach 7-12 osobowych. We wrześniu 1992r. ubezpieczonemu powierzono funkcję brygadzisty. Odwołujący nadal wykonywał taką samą pracę a dodatkowo powierzono mu kierowanie brygadą.

Powyższą pracę wykonywał odwołujący stale i w pełnym wymiarze czasu pracy przez całe okresy sporne. Jedynie raz w roku na 2 tygodnie był kierowany do pomocy przy czyszczeniu elektrofiltrów. Była to praca związana z ołowiem.

Ubezpieczony otrzymywał posiłki regeneracyjne i mleko.

Taki charakter pracy ubezpieczonego potwierdzają świadkowie F. K., M. K. i K. N..

Świadkowie pracowali wraz z ubezpieczonym w (...) SA w K.. Świadek F. K. – pracował w latach 1966-2008 jako monter konstrukcji stalowych na wysokości, często w brygadzie z ubezpieczonym. Świadek M. K. – pracował od 1967r., był brygadzistą. Świadek K. N. – pracował z ubezpieczonym do 1998r. w tej samej brygadzie. Świadkowie M. K. i K. N. otrzymali świadectwo wykonywania pracy w warunkach szczególnych potwierdzające wykonywanie pracy przy montażu konstrukcji metalowych na wysokości.

Bezsporne było, że ubezpieczony ukończył 60 lat życia z dniem (...). i nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego.

Bezspornie ubezpieczony posiada na dzień 1 stycznia 1999r. ponad 25 – letni okres składkowy i nieskładkowy.

Powyższe okoliczności Sąd ustalił na podstawie akt organu rentowego, akt osobowych ubezpieczonego, akt emerytalno-rentowych F. K. i M. K., zeznań świadków F. K. (nagranie z rozprawy z dnia 10 maja 2016r. min. 22.03 i n. k.28), M. K. (nagranie z rozprawy z dnia 10 maja 2016r. min. 31.40 i n. k.28), K. N. (nagranie z rozprawy z dnia 10 maja 2016r. min. 38.23 i n. k.28) oraz przesłuchania ubezpieczonego (nagranie z rozprawy z dnia 10 maja 2016r. min. 2.14 i n. i min. 46.05 n. k.28).

Odnośnie rodzaju pracy wykonywanej przez ubezpieczonego Sąd dał wiarę jego twierdzeniom, które w całości znalazły potwierdzenie w zeznaniach świadków. Świadkowie pracowali razem z ubezpieczonym, w tym często w jednej brygadzie, mieli zatem szczegółową wiedzę na temat charakteru pracy świadczonej przez odwołującego. Zeznania świadków są spójne, wiarygodne, wzajemnie się pokrywają i korespondują z wyjaśnieniami ubezpieczonego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do treści art. 32 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. Dz. U. z 2015r., poz. 748) w powiązaniu z § 3 i 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8 poz.43 ze zm.) ubezpieczonym mężczyznom urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949r. będącym pracownikami zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przy pracach wymienionych w wykazie A, przysługuje prawo do emerytury w razie łącznego spełnienia następujących warunków:

1. osiągnięcia wieku emerytalnego 60 lat

2. posiadania wymaganego okresu zatrudnienia wynoszącego 25 lat, w tym

co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Zgodnie z treścią § 2 ust. 1 powołanego rozporządzenia, okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w tym akcie prawnym są okresy, w których praca w szczególnych warunkach jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy.

Z kolei zgodnie z treścią art. 184 ust 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1)okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2)  okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

W myśl art. 184 ust. 2 ustawy – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013r. tj. w dacie złożenia wniosku oraz wydania zaskarżonej decyzji – emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Na podstawie tego przepisu, prawo do emerytury w obniżonym wieku, przysługuje ubezpieczonemu, który w dniu wejścia w życie ustawy tj. w dniu 1 stycznia 1999r. spełnił warunki w zakresie posiadania ogólnego stażu pracy oraz pracy wykonywanej w warunkach szczególnych a nie osiągnął wymaganego wieku.

Okoliczność sporna w przedmiotowej sprawie dotyczyła posiadania przez ubezpieczonego (na dzień 1 stycznia 1999r.) wymaganego 15 – letniego okresu pracy wykonywanej w warunkach szczególnych, bowiem organ rentowy nie uwzględnił mu do takiej pracy żadnego okresu zatrudnienia.

Przeprowadzone w niniejszej sprawie postępowanie dowodowe wykazało, że ubezpieczony legitymuje się wymaganym 15 – letnim okresem pracy wykonywanej w warunkach szczególnych, bowiem do takiej pracy należało zaliczyć mu sporne okresy zatrudnienia w (...) SA w K. od 10 października 1977r. do 7 października 1990r., od 9 grudnia 1990r. do 8 września 1991r. i od 1 stycznia 1992r. do 31 grudnia 1998r.

Z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie wynika jednoznacznie, że w tym okresie zatrudnienia H. K. wykonywał prace montera konstrukcji metalowych na wysokości.

Przedsiębiorstwo (...) SA w K. zajmowało się budową fabryk kwasu siarkowego a także modernizacją i remontem zakładów hutniczych i chemicznych. Ubezpieczony pracował na stanowisku montera na wysokości. Demontował rurociągi, filtry, elektrofiltry, zbiorniki gazu, jako monter wykonywał prace przepalacza oraz prace spawalnicze na wysokości. Od września 1992r. ubezpieczonemu powierzono funkcję brygadzisty, nie wpłynęło to jednak na charakter wykonywanej przez niego pracy. Nadal wykonywał taką samą pracę a dodatkowo powierzono mu kierowanie brygadą. Prace montera konstrukcji metalowych na wysokości wykonywał odwołujący stale i w pełnym wymiarze czasu pracy przez całe okresy sporne. Wprawdzie raz w roku na 2 tygodnie był kierowany do pomocy przy czyszczeniu elektrofiltrów nie wpływa to jednak na rozmiar wykonywanej przez niego pracy w warunkach szczególnych.

Wykonywane przez ubezpieczonego prace przy montażu konstrukcji metalowych na wysokości są wymienione pod poz. 5, działu V, wykazu A, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8 poz.43 ze zm.), zawierającego wykaz prac w szczególnych warunkach, których wykonywanie uprawnia do niższego wieku emerytalnego.

Bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, że ZUS zakwestionował zapis pracodawcy w świadectwie pracy odnoszący się do pracy w szczególnych warunkach. Fakt wykonywania takiej pracy został bowiem wykazany w postępowaniu sądowym za pomocą innych dowodów. W postępowaniu odwoławczym przed Sądem nie obowiązują bowiem ograniczenia dowodowe jakie występują w postępowaniu o świadczenia emerytalno-rentowe przed organem rentowym, a Sąd może ustalić okoliczności mające wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość jak: okresy zatrudnienia, w tym wykonywanie pracy w warunkach szczególnych, za pomocą wszelkich środków dowodowych, przewidzianych w kodeksie postępowania cywilnego (por. uchwała Sądu Najwyższego z 10 marca 1984r. III UZP 6/84, uchwała Sądu Najwyższego z 21 września 1984r. III UZP 48/84, wyrok Sądu Najwyższego z 7 grudnia 2006r., I UK 179/06, LEX nr 342283).

Z opisanych wyżej względów, Sąd dał wiarę zeznaniom świadków potwierdzającym taki charakter jego pracy, uznając te dowody za spójne logiczne i wzajemnie się uzupełniające.

Mając powyższe na uwadze, Sąd uznał że w okresie spornym odwołujący wykonywał pracę w szczególnych warunkach, a zatem legitymuje się on na dzień 1 stycznia 1999r. wymaganym 15 – letnim okresem pracy takiej pracy.

Spełnienie pozostałych przesłanek nie było sporne.

W konsekwencji Sąd, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c., zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury poczynając od dnia sierpnia 2015r. tj. od miesiąca złożenia wniosku.

(-) SSO Jolanta Łanowy