Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 października 2013 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział V Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący SSR del. Urszula Sipińska-Sęk

Protokolant st. sekr. sądowy Zofia Aleksandrowicz

po rozpoznaniu w dniu 25 września 2013 roku w Piotrkowie Trybunalskim na rozprawie

sprawy z wniosku L. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział wT.

o waloryzację emerytury

na skutek odwołania L. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 5 marca 2013 r. sygn.(...)

oddala odwołanie.

Sygn. akt V U 738/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 5 marca 2013 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. dokonał waloryzacji przysługującej wnioskodawcy L. S. emerytury od dnia (...) roku.

Od powyższej decyzji L. S. wniósł odwołanie w dniu 30 kwietnia 2013 roku wskazując, że wyliczenie waloryzacji emerytury jest zaniżone i emerytura powinna wynosić 2.194,05 złotych netto, a nie 1.517,78 złotych netto.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.. wniósł o oddalenie odwołania.

Na rozprawie w dniu 25 września 2013 roku wnioskodawca podtrzymał swoje stanowisko oraz wezwał ZUS do prawidłowego przeliczenia jego emerytury i przeliczenia prawidłowej waloryzacji podstawy wymiaru, składając na tę okoliczność pismo procesowe ze szczegółowymi wyliczeniami.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

L. S., urodzony w dniu (...), złożył w dniu 18 marca 1997 roku wniosek o przyznanie emerytury.

(dowód: wniosek o emeryturę k. 1 w aktach ZUS)

Decyzją z dnia 24 marca 1997 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych w T. przyznał wnioskodawcy prawo do emerytury od dnia 1 maja 1997 roku. Do obliczenia wysokości emerytury ZUS przyjął wynagrodzenie z 8 lat kalendarzowych tj. lat 1980-1987. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 108,22 %, a wysokość emerytury 727,14 złotych.

(dowód: decyzja ZUS z dnia 24 marca 1997 roku k. 19 w aktach ZUS)

Decyzją z dnia 12 listopada 2003 roku ZUS dokonał przeliczenia emerytury wnioskodawcy od dnia 1 listopada 2003 roku w oparciu o wynagrodzenia z 20 lat wybranych z całego okresu ubezpieczenia. Wyliczony z tych lat wskaźnik podstawy wymiaru wyniósł 119,97%. Odwołanie wnioskodawcy od powyższej decyzji zostało oddalone wyrokiem Sądu Okręgowego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Piotrkowie Tryb. z dnia 17 listopada 2004 roku w sprawie VU 154/04. Apelację wnioskodawcy od powyższego wyroku oddalił Sąd Apelacyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 15 września 2005 roku.

(dowód: decyzja ZUS z dnia 12 listopada 2003 roku k. 40, odpis wyroku Sądu Okręgowego w Piotrkowie Tryb. z dnia 17 listopada 2004 roku k. 68, odpis wyroku Sądu Apelacyjnego w Łodzi k. 69 w aktach ZUS)

Waloryzacja emerytury wnioskodawcy była dokonywana w kolejnych latach w 2002 roku o wskaźnik 105,5%, w 2003 roku o wskaźnik 103,7% i w 2004 roku o wskaźnik 101,8 % (okoliczności niesporne)

Decyzją z dnia 3 marca 2006 roku ZUS dokonał z urzędu waloryzacji emerytury otrzymywanej przez wnioskodawcę począwszy od dnia 1 marca 2006 roku. Jako wskaźnik waloryzacji przyjęto wtedy 106,20 %. Wyrokiem z dnia 12 czerwca 2007 roku, wydanym w sprawie VU 938/06, Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Piotrkowie Tryb. oddalił odwołanie wnioskodawcy od tej decyzji. Apelację wnioskodawcy od powyższego wyroku oddalił Sąd Apelacyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 4 września 2008 roku.

(dowód: decyzja ZUS z dnia 3 marca 2006 roku k. 76, odpis wyroku Sądu Okręgowego w Piotrkowie Tryb. z dnia 12 czerwca 2007 roku k. 116, odpis wyroku Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 4 września 2008 k. 117 w aktach ZUS)

Decyzją z dnia 4 marca 2008 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych w T. ponownie ustalił wysokość emerytury wnioskodawcy. Ponowne ustalenie polegało obliczeniu emerytury od kwoty bazowej podwyższonej do 100% przeciętnego wynagrodzenia, przyjętego do obliczenia wysokości tego świadczenia. Wyrokiem z dnia 20 listopada 2008 roku, wydanym w sprawie VU 957/08, Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Piotrkowie Tryb. oddalił odwołanie wnioskodawcy od tej decyzji. Apelację wnioskodawcy od powyższego wyroku oddalił Sąd Apelacyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 30 czerwca 2009 roku.

(dowód: decyzja ZUS z dnia 4 marca 2008 roku k. 123, odpis wyroku Sądu Okręgowego w Piotrkowie Tryb. z dnia 20 listopada 2008 roku k. 145, odpis wyroku Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 30 czerwca 2009 k. 146 w aktach ZUS)

Decyzją z dnia 1 marca 2009 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych w T. dokonał ponownej waloryzacji emerytury wnioskodawcy. Wyrokiem z dnia 11 lutego 2010 roku, wydanym w sprawie VU 839/09, Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Piotrkowie Tryb. oddalił odwołanie wnioskodawcy od tej decyzji. Apelację wnioskodawcy od powyższego wyroku oddalił Sąd Apelacyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 24 września 2010 roku.

( dowód: decyzja ZUS z dnia 3 marca 2009 roku k. 167, odpis wyroku Sądu Okręgowego w Piotrkowie Tryb. z dnia 11 lutego 2010 roku k. 173, odpis wyroku Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 24 września 2010 k. 174 w aktach ZUS)

Decyzją z dnia 2 marca 2010 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych ZUS dokonał ponownej waloryzacji emerytury wnioskodawcy. Wyrokiem z dnia 7 czerwca 2010 roku, wydanym w sprawie VU 410/10, Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Piotrkowie Tryb. oddalił odwołanie wnioskodawcy od tej decyzji. Apelację wnioskodawcy od powyższego wyroku oddalił Sąd Apelacyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 21 grudnia 2010 roku.

( dowód: decyzja ZUS z dnia 2 marca 2010 roku k. 176, odpis wyroku Sądu Okręgowego w Piotrkowie Tryb. z dnia 7 czerwca 2010 roku k. 189, odpis wyroku Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 24 września 2010 k. 174 w aktach ZUS)

Decyzją z dnia 3 marca 2011 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych w T. dokonał ponownej waloryzacji emerytury wnioskodawcy. Wyrokiem z dnia 26 maja 2011 roku, wydanym w sprawie VU 409/11, Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Piotrkowie Tryb. oddalił odwołanie wnioskodawcy od tej decyzji. Apelację wnioskodawcy od powyższego wyroku oddalił Sąd Apelacyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 8 grudnia 2011 roku.

( dowód: decyzja ZUS z dnia 3 marca 2011 roku k. 175, odpis wyroku Sądu Okręgowego w Piotrkowie Tryb. z dnia 26 maja 2011 roku k. 199, odpis wyroku Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 8 grudnia 2011 k. 200 w aktach ZUS)

Decyzja z dnia 5 marca 2012 Zakład Ubezpieczeń Społecznych w T. dokonał waloryzacji przysługującej wnioskodawcy emerytury. Wysokość zwaloryzowanej emerytury ustalono poprzez dodanie do kwoty świadczenia przysługującego na dzień 29 lutego 2012 roku, tj. 1.681,72 złotych kwoty waloryzacji, tj. 71 złotych. Emerytura po waloryzacji od 1 marca 2012 roku wyniosła 1.752,72,61 złotych. Ponadto w decyzji wskazano, że od 1 marca 2012 roku zaliczka na podatek odprowadzana do urzędu skarbowego wynosi 133 złote, składka na ubezpieczenie zdrowotne – 157,74 złote, w tym odliczana od podatku – 135,84 złote, a podstawa wymiaru emerytury od 1 marca 2012 roku wynosi 2.519,16 złotych.

(dowód: decyzja ZUS z dnia 5 marca 2012 roku k. 220 w aktach ZUS)

Zaskarżoną decyzją z dnia 5 marca 2013 Zakład Ubezpieczeń Społecznych w T. dokonał waloryzacji przysługującej wnioskodawcy emerytury. Wysokość zwaloryzowanej emerytury ustalono poprzez pomnożenie kwoty świadczenia ustalonego na dzień na dzień 28 lutego 2013 roku, tj. 1.752,72 złotych przez wskaźnik waloryzacji 104,00. Emerytura po waloryzacji od 1 marca 2013 roku wyniosła 1.822,83 złotych. Ponadto w decyzji wskazano, że od 1 marca 2013 roku podstawę opodatkowania stanowi miesięcznie kwota 1823,00 zł., zaliczka na podatek odprowadzana do urzędu skarbowego wynosi 141 złotych, składka na ubezpieczenie zdrowotne – 164,05 złote, w tym odliczana od podatku – 141,27 złote, odliczana z kwoty świadczenia 22,78zł. Od 1 marca 2013 roku a podstawa wymiaru emerytury od(...) roku wynosi 2.619,93 złotych (tj.: 2519,16 zł. x 104,00 %).

(dowód: kserokopia decyzji ZUS z dnia 5 marca 2013 roku k. 3 w aktach ZUS)

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 88 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz. U. z 2009r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) emerytury i renty podlegają corocznie waloryzacji od dnia 1 marca. Waloryzacja polega na pomnożeniu kwoty świadczenia i podstawy jego wymiaru przez wskaźnik waloryzacji. Waloryzacji podlega kwota świadczenia i podstawa jego wymiaru w wysokości przysługującej ostatniego dnia lutego roku kalendarzowego, w którym przeprowadza się waloryzację (ust. 3). Waloryzacja obejmuje emerytury i renty przyznane przed terminem waloryzacji (ust. 4).

Wysokość wskaźnika waloryzacji została z kolei uregulowana w art. 89 w/w ustawy, który stanowi w ust. 1, iż wskaźnik waloryzacji to średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych w poprzednim roku kalendarzowym zwiększony o co najmniej 20 % realnego wzrostu przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim roku kalendarzowym.

Zaś wskaźnikiem cen towarów i usług konsumpcyjnych, o którym mowa w ust. 1, jest średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych dla gospodarstw domowych emerytów i rencistów albo średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, jeżeli jest on wyższy od wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych dla gospodarstw domowych emerytów i rencistów.

Wskaźnik waloryzacji jest ogłaszany przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego w drodze komunikatu, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".

Zgodnie z Komunikatem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 13 lutego 2013 roku w sprawie wskaźnika waloryzacji emerytur i rent w 2013 roku (M.P z 2013, poz. 78) wskaźnik ten w 2013 roku wynosił 104,00%.

Należy stwierdzić, że organ rentowy w sposób prawidłowy w oparciu o treść art. 88 ustawy zastosował mechanizm waloryzacji emerytury wnioskodawcy. A mianowicie organ rentowy w celu dokonania waloryzacji emerytury pomnożył kwotę świadczenia wnioskodawcy ustalonego na dzień 28 lutego 2013 roku tj. 1752,72 zł., poprzez wskaźnik waloryzacji wynoszący w 2013r. 104,00%, co dało kwotę 1822,83 zł. Równocześnie z podwyższeniem emerytury ZUS dokonał podwyższenia podstawy jej wymiaru (2519,16zł.) wskaźnikiem waloryzacji 104%, w wyniku czego podstawa wymiaru emerytury wyniosła od dnia 1marca 2013r. - 2619,93%. Emerytura wnioskodawcy po waloryzacji od dnia (...) roku wynosi zatem, jak to prawidłowo wyliczył organ rentowy, 1822,83zł.

Nie mogą zostać uwzględnione zarzuty podnoszone w odwołaniu, z których wynika, iż skarżący utożsamia zwaloryzowaną podstawę wymiaru z wysokością emerytury brutto.

Zarzuty podnoszone przez odwołującego wynikają z niezrozumienia pojęć i sposobu wyliczania emerytur, pomimo iż, co jest znane Sądowi z urzędu były one już wielokrotnie przedmiotem wyjaśnień i interpretacji tak organu rentowego, jak i Sądu. Przedstawione przez odwołującego wyliczenia są w ocenie Sądu wyrazem przyjętej przez niego, na co wskazują kolejne odwołania wnioskodawcy i podnoszone w nich argumenty, własnej koncepcji sposobu ustalania wysokości świadczeń emerytalnych, która nie znajduje żadnego potwierdzenia w obowiązujących przepisach prawa.

Wskazać przy tym należy, iż zaskarżona w niniejszej sprawie decyzja dotyczy waloryzacji emerytury, wnioskodawca podniósł zaś zarzuty co do sposobu obliczenia wysokości emerytury. Tymczasem w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych, to treść zaskarżonej decyzji wyznacza przedmiot i zakres rozpoznania (por. Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 13 maja 1999 roku, II UZ 52/99, OSNP 2000/15/601). W ramach zatem kontroli prawidłowości decyzji waloryzacyjnej Sąd nie jest władny badać prawidłowości kwoty świadczenia, czy też podstawy wymiaru tj. nie może badać czy wartości te, przy których uwzględnieniu emerytura była wypłacana ostatniego dnia lutego, są zgodne z prawem czy też nie (takie stanowisko zajął w tożsamej sprawie Sąd Apelacyjny w Łodzi w wyroku z dnia 21 grudnia 2010r. w sprawie III AUa 791/10).

Mając powyższe na względzie, Sąd oddalił wniosek skarżącego o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego sądowego z zakresu księgowości w celu wyliczenia wysokości jego emerytury. Przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie jest bowiem prawidłowość waloryzacji emerytury w 2013r., a nie jej wysokość. Dlatego też ten dowód był zbędny dla rozpoznania sprawy.

Brak podpisu pracownika ZUS-u pod decyzją waloryzacyjną ma oparcie w treści art. 93 ust 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, a zatem – wbrew zarzutom wnioskodawcy - nie wpływa na ważność tak wydanej decyzji. Zgodnie bowiem z treścią tego przepisu decyzje dotyczące waloryzacji emerytur i rent sporządzone z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego mogą zamiast podpisu zawierać nadruk imienia i nazwiska wraz ze stanowiskiem służbowym osoby upoważnionej do ich wydania.

Z tych względów Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, uznając odwołanie za nieuzasadnione, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. , orzekł jak w sentencji.