Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 czerwca 2016 r.

Sąd Rejonowy w Otwocku – III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący: SSR Dariusz Ciulkiewicz

Protokolant: Magdalena Miętus

po rozpoznaniu w dniu 16 czerwca 2016 r. w Otwocku

sprawy z powództwa małoletniego K. W. reprezentowanego przez przedstawiciela ustawowego A. W.

przeciwko E. J.

o zmianę orzeczenia w zakresie alimentów

1.  oddala powództwo główne;

2.  oddala powództwo wzajemne.

Sygn. akt III RC 318/13

UZASADNIENIE

A. W. reprezentujący małoletniego K. W. pozwem z dnia 01 czerwca 2015 r. wniósł o podwyższenie alimentów na rzecz małoletniego powoda zasądzonych wyrokiem Sądu Rejonowego w Otwocku z dnia 10 października 2012 roku w sprawie III RC 144/12 z kwoty po 500 zł miesięcznie do kwoty po 1000 zł miesięcznie od pozwanej E. J.. W uzasadnieniu swojego żądania podniósł, iż zwiększył się zakres usprawiedliwionych potrzeb małoletniego, co wiąże się z większym nakładem finansowym potrzebnym na jego utrzymanie.

E. J. w odpowiedzi na pozew, wniosła o oddalenie powództwa w całości. Jednocześnie wniosła powództwo wzajemne o obniżenie alimentów na rzecz małoletniego K. W. z kwoty po 500 zł miesięcznie do kwoty po 100 zł miesięcznie. Uzasadniając swoje żądanie, pozwana i powódka wzajemna wskazała, że jej sytuacja finansowa uległa pogorszeniu, że nie ma odpowiednich środków finansowych aby wywiązywać się z ciążącego na niej obowiązku alimentacyjnego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Obecny obowiązek alimentacyjny E. J. na rzecz małoletniego K. W. został ustalony wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w Otwocku z dnia 10 października 2012r. w sprawie III RC 144/12 w kwocie po 500 zł miesięcznie.

( wyrok zaoczny Sądu Rejonowego w Otwocku w sprawie III RC 144/12 k. 33 akt).

Wówczas małoletni K. W. znajdował się pod bezpośrednią opieką swojego ojca, któremu powierzona została władza rodzicielska zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w W. z dnia 06 marca 2012 roku w sprawie V. N. 181/11 i pozostawał na jego wyłącznym utrzymaniu.

(d. odpis postanowienia Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi- Południe w sprawie V. N. 181/11 akta sprawy III RC 144/12)

Taka sytuacja trwa do chwili obecnej. Ojciec otrzymuje alimenty na małoletniego z funduszu alimentacyjnego, albowiem matka nie wywiązuje się z ciążącego na niej obowiązku alimentacji syna. A. W. w roku 2014 uzyskał dochód z wykonywanej działalności gospodarczej w kwocie po potrąceniach 11 748,36 zł, natomiast od maja do lipca 2015 roku miał przyznany zasiłek dla osób bezrobotnych. W roku 2015 uzyskał dochód po potrąceniach w kwocie 4 737,95 zł. W chwili obecnej dorabia także dorywczo. K. W. ma obecnie 17 lat. I jest uczniem szkoły ponadgimnazjalnej. Małoletni od blisko pięciu lat pozostaje na wyłącznym utrzymaniu ojca. Matka nie świadczy na jego rzecz w żaden sposób. Syn dojeżdża do szkoły licealnej do W., co kosztuje ojca 105 zł. miesięcznie. Książki dla niego kosztowały ok. 600 zł., potem ojciec musiał jeszcze kupić dodatkowe książki, nadto ojciec musiał kupić dla syna zeszyty i inne przybory szkolne. Wyżywienie dla małoletniego w ocenie ojca kosztuje kwotę ok. 700 zł. miesięcznie. Chłopiec ma zainteresowania związane z oprogramowaniami komputerowymi. Dla rozwijania tych zainteresowań syna ojciec kupił mu w zeszłym roku laptopa, który kosztował 1000,-zł. Małoletni jest alergikiem i w okresie wiosennym bierze leki, których koszt wynosi ok. 50 zł. miesięcznie. W ocenie ojca koszty miesięcznego utrzymania syna wynoszą 1000 – 1200,-zł. miesięcznie.

(d. decyzja Starosty O. o przyznaniu zasiłku k. 21-22 akt, d. zeznanie podatkowe PIT za rok 2014 k. 24-27 akt, d. zeznanie podatkowe PIT za rok 2015 k. 58 akt zeznania A. W. k. 63-63 v. akt).

E. J. pozostaje osobą bezrobotną. Zajmuje się opieką nad swoja matką, pozostając na jej utrzymaniu. Matka pozwanej ma 86 lat i ma emeryturę, której wysokość jak zeznała wynosi 1300,-zł., z której musi pokryć koszty swojego utrzymania, leków, czy opłat za mieszkanie kwaterunkowe o powierzchni 38 m ². Pozwana zajmować ma sama mieszkanie kwaterunkowe o powierzchni 48 m ². Jego koszt to czynsz, który wynosić ma 600 zł. oraz opłaty za prąd 75 zł. i gaz 75 zł. Matka nie wywiązuje się z alimentacji na rzecz małoletniego syna. Nie ponosi także żadnych kosztów utrzymania gospodarstwa domowego. Matka pozwanej w zamian za opiekę ma dawać córce kwoty pieniężne i ją żywić. Pozwana posiada zadłużenie w opłatach za mieszkanie w kwocie ok. 3000 zł. Pozwana i powódka wzajemna nie posiada innych osób na swoim utrzymaniu. Względem niej wpłynął akt oskarżenia o uporczywe niewywiązywanie się z obowiązku alimentacyjnego. Pozwana stale poszukiwać ma zatrudnienia, ale jak wskazała bezskutecznie. Przy poszukiwaniu pracy pozwana korzysta z pomocy z Klubu Pracy, szukać miała pracy w supermarketach, czy przy sprzątaniu, wcześniej pracowała jako pomoc kuchenna. E. J. korzystała z pomocy Ośrodka Pomocy (...) D. P. w W.. Matka nie kontaktuje się z synem, co składa na karb winy ojca.

(d. zeznania E. J. k. 64 -64v. akt, d. zawiadomienie o przesłaniu aktu oskarżenia k. 62 akt, d. zaświadczenia PUP m. st. W. k. 14, 35, 56 akt, d. zaświadczenia (...) D. P. w W. k. 20,35 akt).

Sąd zważył co następuje:

Zgodnie z art. 138 Ustawy kodeks rodzinny i opiekuńczy w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Obowiązek alimentowania zwłaszcza rodziców wobec dzieci, z reguły utrzymuje się przez dłuższy czas. Towarzyszą temu nieodłączne zmiany okoliczności, które kształtują zakres świadczeń alimentacyjnych. W przypadku małoletniego dziecka zakres jego usprawiedliwionych potrzeb będzie na ogół wzrastał wraz z wiekiem. Zaznaczy się on wyraźnie chociażby z chwilą rozpoczęcia nauki w szkole, kontynuacji nauki czy uczestnictwa w szkoleniu zawodowym wymagającym inwestowania w sprzęt i urządzenia. Różnica wieku dziecka spowodowana upływem czasu od daty orzeczenia określającego wysokość renty alimentacyjnej, sama przez się uzasadnia wzrost potrzeb związanych z uczęszczaniem do szkoły, pobieraniem dodatkowych lekcji itp. co jest zgodnie z orzeczeniem Sądu Najwyższego z dnia 1 czerwca 1965 r. I CZ 135/64 i pociąga za sobą konieczność ponoszenia zwiększonych wydatków.

Orzekając o alimentach Sąd bierze za podstawę rozstrzygnięcia potrzeby uprawnionego oraz zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego według stanu istniejącego w dacie orzekania w myśl art. 316 § 1 k.p.c., ale należy zauważyć, że zasądza alimenty nie tylko wymagalne w dacie orzekania, lecz także alimenty na przyszłość, które pozwolą w dostateczny sposób zabezpieczyć przyszłość i dalszy rozwój małoletniego. Wynika z tego, że rozstrzygnięcie o żądaniu opartym na art. 138 k. r. i op. wymaga porównania istniejącego w dacie uprawomocnienia się wyroku zasądzającego alimenty ze stanem istniejącym w dacie orzekania o ich podwyższeniu lub obniżeniu.

W niniejszej sprawie w ocenie Sądu pomimo, iż nastąpiła zmiana w zakresie usprawiedliwionych potrzeb małoletniego powoda, który rozpoczął edukację na kolejnym etapie tj. liceum, co niewątpliwe wiąże się z większymi potrzebami finansowymi związanymi choćby z dojazdami czy zakupem książek i przyborów szkolnych, to należy wskazać, iż Sąd ma obowiązek zbadania także sytuacji majątkowej i finansowej osoby zobowiązanej do alimentacji w tym przypadku E. J.. Należy zauważyć, iż Sąd mając na względzie normę art. 138 k.r. i op. porównał stan w chwili ostatniego orzekania o alimentach do obecnej sytuacji. Zdaniem Sądu zarówno powództwo o podwyższenie alimentów jak i złożone powództwo wzajemne o ich obniżenie nie zasługują na uwzględnienie. Należy zauważyć, iż sytuacja finansowa E. J. w ocenie Sądu nie pozwala jej na partycypację w kosztach utrzymania małoletniego syna ponad kwotę 500 zł. Nie mniej jednak brak jest przesłanek uzasadniających żądania powództwa do jego obniżenia do kwoty po 100 zł. Opieka nad matką nie zwalnia pozwanej będącej powódką wzajemną od podejmowania działań celem pozyskania pracy oraz dzielenia się ze swoim dzieckiem nawet skromnym dochodem. E. J. winna poczynić wszelkie starania aby znaleźć zatrudnienie i osiągać dochody pozwalające jej na wywiązywanie się z ciążącego na niej obowiązku. Matka nie wywiązuje się ze swojego obowiązku alimentacyjnego w sytuacji gdy jej syn wymaga alimentacji. Małoletni utrzymywany jest wyłącznie przez ojca, Ponadto wskazać należy, iż pozwana i powódka wzajemna nie posiada innych osób na swoim utrzymaniu, dlatego też zasądzona kwota mieści się w zakresie jej możliwości zarobkowych. Matka mimo pozostawania osobą bezrobotną w ocenie Sądu nie jest pozbawiona możliwości zarobkowania, nie przedstawiła dokumentów potwierdzających wyłączenia w zakresie jej możliwości pracy. W ocenie Sądu podjęcie choćby prostych prac, nie wymagających kwalifikacji winno pozwolić matce na świadczenie alimentów na syna.

Wobec powyższego Sąd na podstawie art. 138 k.r. i op. po dokonaniu analizy w myśl art. 135 k.r. i op. oddalił powództwo główne jak i powództwo wzajemne.