Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 lipca 2016 roku

Sąd Okręgowy w Poznaniu, Wydział III Karny

w składzie:

Przewodnicząca: SSO Magdalena Grzybek

Protokolant: st. prot. sąd. Agnieszka Klimczak

w obecności prokuratora Prokuratury Rejonowej w Wągrowcu – Tomasza Ziewca

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 10 lutego, 28 kwietnia, 23 lipca, 10 września, 23 listopada 2015 roku, 4 lutego, 15 marca, 29 marca, 11 maja i 20 czerwca 2016 roku

sprawy A. G., syna W. i B. z domu B., ur. (...) w P.

oskarżonego o to, że:

w okresie od 9 sierpnia 2007 roku do 30 czerwca 2008 roku w P. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem K. C. prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą (...) na łączną kwotę 350.000 zł. w ten sposób, że wprowadził w błąd K. C. co do możliwości wywiązania się z umowy z dnia 9 sierpnia 2007 roku na wykonanie instalacji CO z pompami ciepła (...) z instalacją dolnego źródła w postaci odwiertów, instalacji wo-dan dla obiektu przeznaczonego na cele rehabilitacyjne w miejscowości S., gdzie na poczet prac remontowych przyjął III raty wystawiając faktury: VAT nr (...) z dnia 09.08.2007 roku na kwotę 150.000 zł., VAT nr (...) z dnia 25.10.2007 roku na kwotę 100.000 zł., VAT nr (...) z dnia 20.12.2007 roku na kwotę 100.000 zł. oraz gotówkę w kwocie 30.000 zł. przyjętą w dniu 22.01.2008 roku, a następnie nie podjął prac remontowych czym działał na szkodę (...) K. C.

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k.

1.  oskarżonego A. G. uznaje za winnego czynu popełnionego w sposób opisany w części wstępnej wyroku, tj. przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. wymierza mu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, a na podstawie art. 33 § 1, 2 i 3 k.k. wymierza mu karę grzywny w wysokości 100 (stu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych każda,

2.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. oraz art. 70 § 1 pkt 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego A. G. w kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 5 (pięciu) lat tytułem próby,

3.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet kary grzywny orzeczonej w punkcie 1 wyroku zalicza oskarżonemu A. G. okres tymczasowego aresztowania w niniejszej sprawie od dnia 30 października 2014 roku do dnia 7 listopada 2014 roku,

4.  na podstawie art. 616 § 1 pkt 2 k.p.k., art. 620 k.p.k. i art. 627 k.p.k. w zw. z § 2 ust 1-2, § 14 ust. 1 ust. 2 pkt 5 oraz § 16 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163 poz.1348) zasądza od Skarbu Państwa na rzecz oskarżycielki posiłkowej K. C. kwotę 6.150,00 zł tytułem zwrotu uzasadnionych wydatków związanych z ustanowieniem pełnomocnika,

5.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz. U z 1983 r. nr 49 poz. 223 z późn. zm.) zwalnia oskarżonego z obowiązku zwrotu Skarbowi Państwa kosztów procesu i nie wymierza mu opłaty.

SSO Magdalena Grzybek

UZASADNIENIE

Oskarżony A. G., od dnia 10 lutego 2004 roku, prowadził działalność gospodarczą pod nazwą (...) Firma oskarżonego zajmowała się m.in. wykonywaniem instalacji wodno- kanalizacyjnych oraz instalacji grzewczych. Oskarżony zatrudniał m.in. M. Ż., w okresie od 2007 roku do września 2009 roku, na stanowisku instalatora, M. G. (1), w okresie od kwietnia 2007 do kwietnia 2008 roku, na stanowisku doradcy techniczno-handlowego oraz M. Z. (1) od 2007 roku do września 2008 roku, na stanowisku pracownika biurowego. Do stycznia 2008 roku księgowość firmy oskarżonego prowadziła I. W..

Pokrzywdzona K. C., od dnia 28 maja 2004 roku, jest właścicielką (...) z siedzibą w P.. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, pokrzywdzona zakupiła nieruchomość w postaci obiektu wczasowego położonego nad jeziorem w S. przy ul. (...), który wymagał gruntownego remontu. Nieruchomość ta miała zostać przeznaczona na cele rehabilitacyjne dla dzieci z porażeniem mózgowym. Zakres robót związanych z remontem tego ośrodka nie wymagał uzyskania pozwolenia na budowę ani zgłoszenia właściwemu miejscowo organowi administracji architektoniczno-budowlanej. Inwestycją, w imieniu pokrzywdzonej, zajmował się jej pełnomocnik i zarazem konkubent A. A.. Pełnomocnik K. C. skontaktował się z A. G. w celu zamówienia u niego wykonania w ośrodku w S. instalacji wodno-kanalizacyjnej oraz ogrzewania podłogowego. W dniu 9 września 2007 roku oskarżony i pokrzywdzona K. C. zawarli umowę o wykonanie robót budowlanych w systemie wykonawstwa częściowego. Przy podpisywaniu umowy obecna była pracownica oskarżonego M. G. (1). Przedmiotem umowy było wykonanie instalacji CO z (...) (...) i z instalacją dolnego źródła w postaci odwiertów, instalacji wod-kan dla obiektu przeznaczonego na cel rehabilitacyjne w miejscowości S.. Roboty te miały być wykonywane na podstawie oferty nr (...)z dnia 17 lipca 2007 roku. Strony postanowiły, że przekazanie placu budowy nastąpi w dniu 20 września 2007 roku. W umowie nie określono terminu zakończenia całości robót. W § 5 umowy postanowiono, że w razie stwierdzenia przez Wykonawcę, czyli A. G., braków na budowie umożliwiających kontynuowanie robót, na tę okoliczność zostanie sporządzony protokół, a Wykonawca jest zwolniony z dotrzymania umownego terminu zakończenia całości robót. Strony określiły wartość przedmiotu umowy na kwotę 710.000 zł wraz z podatkiem VAT, wskazując, iż rozliczona ona zostanie fakturami przejściowymi na kwotę 213.000 zł w terminie do dnia 12 sierpnia 2007 roku jako zaliczka 30% na poczet wykonania prac oraz na kwotę 100.000 zł, płatnych w cyklach miesięcznych począwszy od miesiąca września do 25-go dnia miesiąca do zakończenia wszystkich prac i rozliczenia inwestycji. Faktury miały być płatne w terminie 7 dni od daty otrzymania na konto oskarżonego prowadzonego w banku (...) o nr (...) lub w banku (...) o nr (...). W § 12 umowy zapisano, że Wykonawca jest zwolniony od dotrzymania umownego terminu zakończenia robót w przypadkach opóźnienia w przygotowaniu budowy do wykonania przedmiotu umowy oraz opóźnienia w realizacji należności. Zgodnie z § 15 wszelkie zmiany i uzupełnienia treści umowy wymagały formy pisemnej w postaci aneksu.

W dniu podpisania umowy oskarżony wystawił firmie pokrzywdzonej fakturę VAT nr (...) na kwotę 150.000 zł z tytułu zaliczki na poczet wykonania prac remontowych – instalacji CO w budynku w S.. K. C. uregulowała fakturę w dniu 17 sierpnia 2007 roku, przelewając na konto bankowe oskarżonego o nr (...) kwotę 150.000 zł. Oskarżony zapewniał A. A., iż zaliczka przeznaczona zostanie na zakup urządzeń i materiałów koniecznych do realizacji umowy z dnia 9 sierpnia 2007 roku. W dniu 25 października 2007 roku, A. G. wystawił kolejną fakturę zaliczkową nr (...)roku na kwotę 100.000 zł. Fakturę tę pokrzywdzona zapłaciła w trzech transzach, przelewając w dniach: 14 listopada, 26 listopada i 13 grudnia 2007 roku, odpowiednio kwotę 50.000 zł, 25.000 zł i 25.000 zł, na konto bankowe oskarżonego. Ostatnią fakturę o nr (...) z tytułu zaliczki za wykonania instalacji CO w budynku w S. na kwotę 100.000 zł oskarżony wystawił w dniu 20 grudnia 2007 roku. K. C. zapłaciła tę fakturę w ratach, wręczając oskarżonemu w dniu 22 stycznia 2008 roku kwotę 30.000 zł oraz przelewając na jego rachunek bankowy, w okresie od 8 lutego do 13 marca 2008 roku, łącznie kwotę 70.000 zł. Pomimo otrzymania zaliczki w łącznej kwocie 350.000 zł oraz udostępnienia przedmiotowego obiektu, oskarżony nie podjął żadnych prac remontowych określonych w umowie z dnia 9 sierpnia 2007 roku oraz nie zakupił urządzeń koniecznych do ich realizacji. Nadto, oskarżony, nie złożył dokumentacji technicznej ani harmonogramu prac, przesuwając termin przekazania tych dokumentów na dzień 26 kwietnia 2008 roku, początek maja i później na połowę czerwca 2008 roku. Poza tym, oskarżony unikał kontaktu z pokrzywdzoną oraz jej pełnomocnikiem A. A.. Działania A. G. ograniczyły się jedynie do wysłania na teren ośrodka w S. swojej pracownicy M. G. (1), która wykonała odręczny szkic instalacji CO oraz przywiezienia rur do ogrzewania podłogowego o wartości 1.500 zł. Nadto, oskarżony kilkukrotnie zmieniał ofertę, podwyższając wynagrodzenie.

Na początku 2008 roku A. A. zaproponował oskarżonemu, iż zakupi urządzenia potrzebne do realizacji umowy z dnia 9 sierpnia 2007 roku, zaś wpłacona zaliczka zostanie przeznaczona na wykonane odwiertów. Jednakże oskarżony nie przystąpił do wykonania umówionych prac remontowych.

Oskarżony wystąpił do A. A. o wypłatę kolejnej zaliczki w kwocie 65.000 zł, czemu ten się sprzeciwił.

W związku z powyższym pokrzywdzona w dniu 30 czerwca 2008 roku odstąpiła od umowy z dnia 9 sierpnia 2007 roku, wzywając oskarżonego do zwrotu wpłaconej zaliczki. A. G. odmówił zwrotu pobranej zaliczki, twierdząc, iż jest w stanie wykonać przedmiotowe prace.

W lipcu 2008 roku A. G. przygotował nowe oferty zamienne, obniżając cenę za wykonem usługi. W związku z niewiązaniem się przez oskarżonego ze złożonych ofert, K. C. ponownie wezwała go do zwrotu wpłaconej zaliczki.

Od drugiej połowy 2007 roku sytuacja finansowa A. G. zaczęła się pogarszać. Oskarżony zaczął mieć problemy z regulowaniem zaciągniętych zobowiązań. Zalegał on z płatnościami z tytuły zaliczki na podatek dochodowy osób fizycznych za miesiące kwiecień i maj 2007 roku oraz z tytułu zaliczki podatku od towaru i usług (...) za miesiąc październik 2007 roku. Nadto, na dzień 31 grudnia 2007 roku A. G. zalegał wobec ZUS-u z tytułu nieopłacenia składek za (...) na łączną kwotę 5.058 zł. Oskarżony w czerwcu i lipcu 2007 roku nie zapłacił spółce (...)w O. należności za paliwo do samochodów w łącznej kwocie 3.361,42 zł, która następnie został zasądzona na podstawie nakazu zapłaty z dnia 23 czerwca 2009 roku, sygn. akt V GNc 2200/09. Oskarżony na dzień 31 lipca 2007 roku nie zapłacił podatku VAT z faktur wystawionych przez firmę (...) w łącznej kwocie 1.269,48 zł. A. G. nie uregulował także faktur wystawionych w miesiącu lipcu 2007 roku na łączną kwotę 6.453,36 zł przez firmę (...). w P.. We wrześniu 2007 roku oskarżony nie uregulował należności w kwocie 18.445,50 zł wobec firmy (...) w T..

Z dniem 7 maja 2007 roku oskarżony ustanowił ustrój małżeńskiej rozdzielność majątkowej, przekazując żonie M. G. (2) nieruchomość na zakup której małżonkowie zaciągnęli w dniu 22 sierpnia 2003 roku kredyt mieszkaniowy w (...) S.A. A. G., pismem z dnia 15 lipca 2008 roku wniósł o odłączenie go od w/w kredytu, który z dniem 24 lipca 2008 roku został całkowicie spłacony. W dniu 28 sierpnia 2008 roku oskarżony rozwiódł się z żoną.

W 2008 roku zadłużenie oskarżonego wzrosło. A. G. zalegał z płatnościami wobec m.in. :

- firmy (...)w kwocie 5.246 zł, na dzień 29 sierpnia 2008 roku, zasądzanej nakazem zapłaty z dnia 10 czerwca 2009 roku, sygn. akt IX GNc 3059/09,

- firmy (...). w kwocie 45.106,64 zł, za okres do 21 listopada do 30 grudnia 2008 roku, zasądzonej nakazem zapłaty z dnia 7 kwietnia 2009 roku, sygn. akt V GNc 493/09,

- firmy (...)w kwocie 2.440 zł, za okres od 15 października 2008 roku do 15 stycznia 2009 roku, zasądzonej nakazem zapłaty z dnia 9 czerwca 2009 roku, sygn. akt GNC 2812/09,

- firmie (...)w P. w kwocie 5.409,87 zł za rok 2008,

- firmie (...) w P. w kwocie 1.026,10 za rok 2008,

- firmie (...). w S. w kwocie 11.999,78 zł za maj 2008 roku, zasądzonej nakazem zapłaty z dnia 17 czerwca 2009 roku,

- firmie (...). we W. w kwocie 2.974,42 zł za listopada 2008 roku, zasądzonej nakazem zapłaty z dnia 19 sierpnia 2009 roku.

Oskarżony spłacał także kredyt na działalność gospodarczą z dnia 30 maja 2007 roku na kwotę 80.000 zł, zaciągnięty w(...)

W dniu 16 lipca 2008 roku oskarżony zawarł umowę kredytu na cele mieszkaniowe z (...) w kwocie 400.000 zł na zakup działki w S. oraz budowę domu jednorodzinnego.

W dniu 18 lipca 2008 roku oskarżony nabył nieruchomość położoną w S. przy ul. (...), na której została ustanowiona hipoteka kaucyjna na rzecz (...)

A. G., decyzją z dnia 5 września 2008 roku Starostwo Powiatowe w W. otrzymał pozwolenie na budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego na zakupionej nieruchomości w S. przy ul. (...). Budowę tego budynku oskarżony zakończył w dniu 30 grudnia 2008 roku.

A. G. zakupił w dniu 11 lipca 2008 roku w firmie (...) sp. z o.o. pombę ciepła typu (...) oraz podgrzewacz do wody (...)za łączną sumę 24.529,89 zł.

Pełnomocnik pokrzywdzonej pismem z dnia 5 listopada 2008 roku wezwał oskarżonego do zapłaty zaliczki w kwocie 320.000 zł w terminie do dnia 12 listopada 2008 roku.

W piśmie z dnia 12 listopada 2008 roku, stanowiącym odpowiedź na wezwanie do zapłaty, A. G. wskazał, iż zwrot wpłaconej przez pokrzywdzoną zaliczki za wykonanie systemu grzewczego zgodnie z umową z dnia 9 sierpnia 2007 roku nie jest możliwy, z uwagi na fakt, iż nie został spełniony warunek zawarty w § 15 umowy, informując, iż zaliczki te zostały przeznaczone za zakup u dostawcy urządzeń i materiałów do wykonania dzieła, zaś brak realizacji inwestycji był spowodowany wielokrotną zmianą koncepcji przez Zamawiającego.

W odpowiedzi, pełnomocnik pokrzywdzonej, pismem z dnia 21 listopada 2008 roku wystosował do oskarżonego ostateczne przesądowe wezwanie do zapłaty kwoty 350.000 zł wraz z ustawowymi odsetkami z tytułu uiszczonych zaliczek w terminie do dnia 27 listopada 2008 roku, odnosząc się do podniesionych przez niego zarzutów.

Ostatecznie, pokrzywdzona w dniu 20 lipca 2009 roku złożyła przeciwko oskarżonemu do Sądu Okręgowego w Poznaniu pozew o zapłatę kwoty 350.000 zł.

Prawomocnym wyrokiem z dnia 22 marca 2010 roku Sąd Okręgowy w Poznaniu, sygn. akt IX Gc 422/09, zasądził od A. G. na rzecz K. C. kwotę 350.000 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 16 lipca 2008 roku, obciążając go kosztami postępowania w kwocie 24.717 zł.

Postępowanie egzekucyjne prowadzone przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Wągrowcu pod sygn. akt KM 269/11, przeciwko oskarżonemu okazało się bezskuteczne. Nadto, z informacji komornika wynikało, iż nie znane jest miejsce pobytu dłużnika.

W dniu 13 września 2011 roku A. A. w drodze licytacji komorniczej nabył nieruchomości należącą do oskarżonego położoną w S. przy ul. (...), w której zabezpieczył pozostawioną przez oskarżonego dokumentację związaną z prowadzeniem firmy - (...).

Oskarżony, w dniu 4 października 2011 roku, zgodnie z wpisem do ewidencji, zaprzestał wykonywanie działalności gospodarczej.

Na dzień 21 października 2011 roku Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Wągrowcu, prowadził przeciwko oskarżonemu 19 postępowań egzekucyjnych na łączną kwotę zadłużenia w wysokości 1.900.553.04 zł.

W dniu 12 stycznia 2012 roku A. A., działając w imieniu pokrzywdzonej, złożył zawiadomienie o popełnieniu przez A. G. przestępstwa oszustwa na szkodę K. C..

Remont obiektu w S. przy ul. (...), w tym podłączenie instalacji CO - ogrzewania geotermalnego, nie został jeszcze zakończony.

Oskarżony A. G. ma (...) lata, jest rozwiedziony, ma dwoje dzieci w wieku (...) i (...) lat. Oskarżony ma wykształcenie średnie zawodowe, z zawodu jest technikiem mechanikiem precyzyjnym- automatyk. Przed zatrzymaniem oskarżony mieszkał i pracował w H. Był on zatrudniony w firmie (...), otrzymując wynagrodzenie w wysokości około 2.000 Euro. Oskarżony jest właścicielem domu w H. o wartości około 130.000 zł Euro. A. G. nie był dotąd karany sądownie. Postanowieniem z dnia 14 listopada 2012 roku Sądu Rejonowego w Wągrowcu, sygn. akt II Kp 376/12, zastosowano wobec A. G. środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania na okres 14 dni od dnia zatrzymania. W dniu 23 listopada 2012 roku wydano za oskarżonym list gończy. W dniu 24 czerwca 2013 roku Sąd Okręgowy w Poznaniu, sygn. akt III Kop 100/13, wydał wobec A. G. Europejski Nakaz Aresztowania. W dniu 6 sierpnia 2014 roku oskarżony został zatrzymany na terenie H.Oskarżony w związku z postępowaniem ekstradycyjnym był aresztowany w okresie od 6 sierpnia do 7 sierpnia 2014 roku i od 27 października do 30 października 2014 roku. W dniu 30 października 2014 roku A. G. został przekazany polskim organom ścigania i osadzony w Areszcie Śledczym W. – S., a następnie w Zakładzie Karny w G.. Postanowieniem z dnia 7 listopada 2014 roku Prokurator Prokuratury Rejonowej w Wągrowcu uchylił stosowane wobec A. G. tymczasowe aresztowanie, sygn. akt Ds. 1641/14. W tym też dniu oskarżony został zwolniony z Zakładu Karnego w G.. Aktualnie Prokuratura Rejonowa w Iławie prowadzi przeciwko A. G. postępowanie przygotowawcze w sprawie Ds. 1185/15 o popełnienie czynów z art. 286 § 1 k.k.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie:

I. częściowo wyjaśnień oskarżonego A. G. (k. 397-404, k. 437-438 odpis k. 491-496, k. 513-518, k.520),

II. zeznań świadków:

-

zeznań A. A. (k. 2-3, k. 17-18, k. 443-445, k. 521-524, k 527-528, k. 624-625, k. 215-216 akt IX Gc 422/09 ),

-

zeznań K. C. (k. 65-66, k. 518-520),

-

zeznań M. G. (1) (k. 79-80, k. 524-525),

-

zeznań M. Ż. (k. 76-77, k. 527),

-

zeznań M. Z. (2) (k. 78, k. 526, k. 239-240 akt IX Gc 422/09),

-

zeznań I. W. (k. 20-21 akt VII Ko 264/15),

III.  zgromadzonych w aktach sprawy dokumentów, w postaci:

- odpisu wyroku w sprawie IX Gc 422/09 wraz z uzasadnieniem (k. 7, k. 20-29, k. 260-269), zaświadczenia Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Wągrowcu (k. 8), odpisu skróconego aktu urodzenia A. G. (k. 9), odpisu zwykłego księgo wieczystej nr (...) (k. 10-12), zestawienia spraw komorniczych prowadzonych przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Wągrowcu (k. 13-15), pokwitowania odbioru 30.000 zł z dnia 22 stycznia 2008 roku (k. 30, k. 201), faktur VAT nr (...) (k. 31-33, k. 197-199), wykazu operacji na rachunku bankowym pokrzywdzonej K. C. (k. 34, k. 200), odpowiedzi na wezwania do zapłaty z dnia 12 listopada 2008 roku (k. 35, k. 69, k. 222k. 547), pisma A. A. z dnia 19 listopada 2008 roku (k. 36-38, k. 539-541), protokołu rozprawy cywilnej sygn. akt IX GC 422/09 (k. 39-44, k. 254-259), pisma procesowego powódki w sprawie IX GC 422/09 (k. 45-50), odpowiedzi na pozew z dnia 7 października 2009 roku w sprawie IX GC 422/09 (k. 51-54, k. 228-231), umowy o wykonanie robót budowlanych w systemie wykonawstwa częściowego z dnia 9 sierpnia 2007 roku (k. 55-58, k. 232-235), oświadczenia z dnia 30 czerwca 2008 roku pokrzywdzonej o odstąpieniu od umowy (k. 67, k. 202, k. 542), wezwania do zapłaty (k. 68, k. 546), ostatecznego wezwania do zapłaty z dnia 5 listopada 2008 roku wraz z dowodem nadania (k. 70, k. 220, k. 548), szkicu (k. 71), pisma Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Wągrowcu z dnia 18 maja 2012 roku wraz z zestawienia spraw komorniczych (k. 83-89, k. 573-575), pozwu o zapłatę z dnia 15 lipca 2009 roku w sprawie IX GC 422/09 (k. 91-97), zaświadczenia o zmianie wpisu do ewidencji gospodarczej (...) (k. 100-101), zaświadczenia o zmianie wpisu do ewidencji gospodarczej (...) (k. 102, k. 636), ofert (...) (k. 103), korespondencji mailowej (k. 203-207, k. 395-396), kompleksowej oferty wykonania ogrzewania dla 3 budynków w miejscowości S.nr (...)dla (...)z dnia 1 lipca 2008 roku k. 208-219, ostatecznego wezwania do zapłaty z dnia 21 listopada wraz z dowodem nadania (k. 223-225), faktury (...)z dnia 6 czerwca 2007 roku za zakup wiertnicy za kwotę 152.500 zł (k. 240, k. 543), dokumentacji fotograficznej przekazanej przez oskarżonego (k. 242-243), umowy kredytu na cele mieszkaniowe z dnia 16 lipca 2008 roku w (...) na kwotę 400.000 zł (k. 244-253), pisma z firmy (...) z informacją o zakupie przez oskarżonego w dniu 11 lipca 2008 roku (...) i podgrzewacza wody (...) 300 (k. 271-272), pisma z firmy (...) z informacją o zakupie przez oskarżonego urządzeń będących przedmiotem umowy z dnia 9 sierpnia 2007 roku (k. 275), informacji z ZUS (k. 301-302), zaświadczenia z CBD (k. 304-306), informacji KRK (k. 328, k. 370, k. 631), zawiadomienia organu dysponującego o przyjęciu tymczasowo aresztowanego poszukiwanego listem gończym z dnia 31 października 2014 roku (k. 382), zawiadomienia o zwolnieniu ze sprawy (k. 413), protokołu przekazania osoby ściganej (k. 434), pisma z Prokuratury w Amsterdamie (k. 467-469), pisma Naczelnika Urzędu Skarbowego w N.z dnia 22 lutego 2015 roku (k. 563), pisma z ZUS z dnia 10 marca 2015 roku (k. 589), pisma Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Wągrowcu z dnia 31 maja 2015 roku, zdjęć (k. 622), korespondencji kierowanej do A. G. (k. 637), pisma Naczelnika Urzędu Skarbowego w W. z dnia 12 sierpnia 2015 roku (k. 655), pism Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego w W. z dnia 24 września i z dnia 7 grudnia 2015 roku (k. 664, k. 688), pism ze Startowa (...) z dnia 24 września i z dnia 22 października 2015 roku (k. 666), postanowienia o przestawieniu zarzutów z dnia 26 grudnia 2010 roku w sprawie Ds. 1185/15 Prokuratury Rejonowej w Iławie (k. 668-669), ofert (...)(k. 702-713), projektu budowlanego (k. 719), projektu prac geologicznych (k. 720), pism od wierzycieli oskarżonego A. G. wraz z dokumentacją windykacyjną (k. 772-815,k. 836, k. 860-863,k. 868, k. 874-941, k. 953, k. 979-981), umowy pośrednictwa (k. 821-822), oświadczenia banku (...) z dni 24 lipca 2008 roku (k. 824), decyzji nr (...) Starostwa Powiatowego w W. z dnia 5 września 2008 roku w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i pozwolenia na budowę wraz z dziennikiem budowy i zawiadomieniem o zakończeniu budowy (k. 825-827), wniosku o odłączenie od kredytu z dnia 15 lipca 2008 roku (k. 829), operatów szacunkowych (k. 830) oraz dokumentów znajdujących się w kopercie opisanej „pismo K. C. z dnia 23.02.2015 r. wraz z załącznikami, - 2 skoroszyty w kolorze żółtym”, dokumentów przedłożonych przez prokuratora na rozprawie w dniu 4 lutego 2016 roku znajdujących się w skoroszycie z czarną okładką, dokumentów znajdujących się w dwóch niebieskich segregatorach opisanych „zakupy 2006 XI-XII, 2007 I-III (...)” i „zakupy 2007 IV-VII (...)”, dokumentów znajdujących się w dwóch czerwonych segregatorach, dokumentów znajdujących się w fioletowym segregatorze, dokumentów znajdujących się w niebieskim segregatorze opisanym „(...)ul. (...), (...) B., dokumenty założycielskie”, dokumentów znajdujących się w pomarańczowym segregatorze opisanym „(...), (...)”, dokumentów znajdujących się w niebieskim segregatorze opisanym (...), dokumentów znajdujących się w szarym segregatorze opisanym „sprzedaż 2006, sprzedaż 2007, (...)”, dokumentów znajdujących się w granatowym segregatorze opisanym „ZUS (...) do 31.12.2007”, dokumentów znajdujących się w granatowym segregatorze opisanym (...) 2007 I-XII, (...) 2006 I-XII, PIT-36 2006”, dokumentów znajdujących się w niebieskim segregatorze opisanym (...) A. G. ul. (...), (...)-(...) B., wyciągi bankowe 2007”, dokumentów znajdujących się w niebieskim segregatorze opisanym „zakupy IX-XII 2007 (...)”, dokumentów znajdujących się w niebieskim segregatorze opisanym „(...) VAT-7 I-XII 2006,1-XII 2007”, oraz dokumenty zgromadzone w aktach Sądu Okręgowego w Poznaniu, sygn. IX GC 922/09.

Oskarżony A. G. zarówno w postępowaniu przygotowawczym jak i w postępowaniu jurysdykcyjnym nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, tłumacząc, iż nie wywiązał się z umowy z dnia 9 sierpnia 2007 roku zawartej z pokrzywdzoną K. C. ponieważ nie został wpuszczony na teren przedmiotowego ośrodka w S. przy ul. (...), na którym cały czas trwały inne remonty oraz nie została mu przekazana przez pokrzywdzoną dokumentacja geologiczna konieczna do rozpoczęcia prac.

Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego, w których przedstawił okoliczności związane z przebiegiem prowadzonej przez niego działalności gospodarczej pod nazwą (...)do 2007 roku, wskazując, iż w latach 2004-2007 jego firma bardzo dobrze prosperowała. Wyjaśnienia w tej części były zgodne z danymi wynikającymi z zaświadczeń z ewidencji działalności gospodarczej (k. 102, k. 636), w której określono moment zarejestrowania firmy A. G.oraz zeznaniami świadka I. W., prowadzącej do początku 2008 roku księgowość firmy oskarżonego, która podała, iż kondycja finansowa (...) A. G. do 2007 roku była dobra, dodając, iż w początkowym okresie obroty firmy był dobre, później się zwiększyły, zaś 2007 roku obroty te się pogorszyły. Świadek I. W. zeznała, iż sytuacja finansowa firmy A. G.w 2007 i na początku 2008 roku była nienajlepsza. Nadto, z dokumentacji handlowej w postaci wezwań do zapłaty kontrahentów oraz informacji z instytucji publicznych, takich jak ZUS i Urząd Skarbowy (k. 563, k. 589) wynika, iż pogorszenie sytuacji finansowej (...), nastąpiło już od II połowy 2007 roku.

Nadto, Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego, w których podał, iż w 2008 roku był zadłużony i nie miał z czego spłacać zaciągniętych kredytów, na skutek czego „wpadał w problemy finansowe”, nie uiszczając swoich zobowiązań w Polsce, co „wymknęło mu się spod kontroli” bowiem korespondowało to z treścią dokumentów windykacyjnych przekazanych przez kontrahentów oskarżonego, zestawieniami spraw komorniczych prowadzonych przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Wągrowcu (k. 13-15) oraz dokumentacją handlową związaną z prowadzeniem firmy (...), zabezpieczoną przez pokrzywdzoną i A. A. w domu oskarżonego, a następnie załączoną do niniejszej sprawy, z których to dowodów wynika, iż oskarżony posiadał w 2008 roku znaczne zaległości finansowe, zaś 2011 roku przeciwko oskarżonemu Komornik Sądowy w W. prowadził już 19 postępowań egzekucyjnych na łączną kwotę zadłużenia w wysokości 1.900.553.04 zł.

Sąd uznał także za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego, w których określił moment nawiązania współpracy z pokrzywdzoną i jej pełnomocnikiem A. A., związanej z wykonaniem instalacji cieplnej z pompą ciepła z odwiertami i instalacji wewnętrznej w obiekcie położonym w S. przy ul. (...) bowiem były one zgodne z treścią umowy o wykonanie robót budowlanych w systemie wykonawstwa częściowego z dnia 9 sierpnia 2007 roku (k. 55-58, k. 232-235) oraz treścią zeznań świadków: K. C., A. A. oraz M. G. (1), a także dokumentacją fotograficzną przedłożoną przez oskarżonego (k. 242-243), na której widoczny jest stan przedmiotowego ośrodka w trakcie remontu oraz pismem z dnia 7 grudnia 2015 roku Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego w W. (k. 688), z którego wynikało, iż zakres prac zgłoszonych przez pokrzywdzoną polegał na wymianie stolarki okiennej oraz wymianie instalacji centralnego ogrzewania oraz że zakres tych prac nie wymagał uzyskania pozwolenia na budowę ani zgłoszenia właściwemu miejscowo organowi administracji architektoniczno- budowlanej.

Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego, w których przyznał, iż wystawił faktury zaliczkowe na firmę pokrzywdzonej z tytuły wykonania prac remontowych – instalacji CO w budynku w S. oraz że zostały one w całości, tj. w łącznej kwocie 350.000 zł uregulowane przez pokrzywdzoną oraz że został zobowiązany do zapłaty tej kwoty na rzecz pokrzywdzonej na mocy wyroku wydanego w sprawie cywilnej bowiem w tej części wyjaśnienia pokrywały się z zeznaniami pokrzywdzonej K. C. oraz świadka A. A., a przede wszystkim dokumentami w postaci: faktur VAT nr (...) (k. 31-33, k. 197-199), wykazu operacji na rachunku bankowym pokrzywdzonej K. C. (k. 34, k. 200), pokwitowania odbioru 30.000 zł z dnia 22 stycznia 2008 roku (k. 30, k. 201), odpisu wyroku z dnia 22 marca 2010 roku w sprawie IX Gc 422/09 wraz z uzasadnieniem (k. 7, k. 20-29, k. 260-269).

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, w których wskazał, iż nie zwrócił przekazanych mu przez pokrzywdzoną zaliczek bowiem częściowo zainwestował je w zakup sprzętu do swojej firmy oraz zapłacił z nich podatek VAT i podatek dochodowy.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, w których wspomniał o tym, iż na teren obiektu jednokrotnie wysłał dwóch swoich pracowników: M. Ż. oraz M. G. (1) bowiem fakt ten potwierdzili świadkowie M. G. (1) oraz A. A..

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, w których wskazał, iż 2008 roku otrzymał kredyt hipoteczny i zakupił działkę w S., na której wybudował dom, który w 2011 roku w drodze licytacji komorniczej zakupił A. A. bowiem zostało to potwierdzone w zeznaniach świadka A. A., a przede wszystkim przez dokumenty handlowe należące do oskarżonego, które pokrzywdzona zabezpieczyła w tym domu, a także dokumenty w postaci umowy o kredyt na cele mieszkaniowe z dnia 16 lipca 2008 roku w (...) na kwotę 400.000 zł (k. 244-253), decyzji nr (...) Starostwa Powiatowego w W. z dnia 5 września 2008 roku w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i pozwolenia na budowę wraz z dziennikiem budowy i zawiadomieniem o zakończeniu budowy (k. 825-827), operatów szacunkowych (k. 830) i postanowienia z dnia 3 października 2011 roku Sądu Rejonowego w Wągrowcu, sygn. akt I Co 2646/09 (k. 777).

Sąd również uznał, iż na wiarę zasługiwały wyjaśnienia oskarżonego, w których wskazał, iż 2009 roku zawiesił wykonywanie działalności gospodarczej i wyjechał do H., gdzie pracuje i mieszka bowiem potwierdziły to dokumenty zgromadzone w sprawie, związane z ekstradycją oskarżonego na podstawie ENA.

Sąd odmówił wiary wyjaśnieniom oskarżonego, w których podał, iż w dniu podpisania umowy z dnia 9 sierpnia 2007 roku, A. A. nie odpowiadały warunki umowy co do terminów rozpoczęcia i wykonania pracy oraz transz oraz że stwierdził, iż nie wie kiedy będzie możliwe wejście na teren budowy bowiem było to niezgodne z zeznaniami świadka A. A., który wskazał, iż obiekt został przygotowany do rozpoczęcia prac przez oskarżonego oraz że zaakceptował warunki umowy z dnia 9 sierpnia 2007 roku, która został w całości przygotowana przez oskarżonego, co zresztą w ocenie Sądu, potwierdza fakt podpisania jej przez pokrzywdzoną oraz okoliczność wystawienia przez oskarżonego w dniu podpisania umowy faktury VAT nr (...) na kwotę 150.000 zł z tytułu zaliczki na poczet wykonania prac remontowych – instalacji CO w budynku w S., którą K. C. w dniu 17 sierpnia 2007 roku w całości uregulowała. Nadto, wyjaśnienia oskarżonego były sprzeczne z zeznaniami świadka M. G. (1), obecnej przy podpisywaniu umowy z dnia 9 sierpnia 2007 roku, która nie podawała by takie okoliczności miały miejsce, wskazując jedynie, już w toku postępowania sądowego, iż nie przystąpienie do prac remontowych na nieruchomości pokrzywdzonej było spowodowane realizacją przez oskarżonego innych inwestycji. Nadto, wyjaśnienia A. G., w tym zakresie, nie pokrywały się z treścią podpisanej przez pokrzywdzoną umowy z dnia 9 sierpnia 2007 roku, w której w § 2 został wyznaczony termin przekazania placu budowy na dzień 20 września 2007 roku. Zdaniem Sądu wyjaśnienie te wydają się nielogiczne bowiem trudno wytłumaczyć fakt, iż pełnomocnik pokrzywdzonej nie akceptując warunków umowy, zgodziłby się na jej zawarcie, a następnie zlecił wypłatę za wystawione na jej podstawie faktury VAT w łącznej kwocie 350.000 zł.

Sąd uznał za niewiarygodne wyjaśnienia oskarżonego A. G. w części, w której podał przyczyny nie zrealizowania umowy z dnia 9 sierpnia 2007 roku oraz nie rozpoczęcia przez niego prac na przedmiotowym obiekcie bowiem były one sprzeczne z zeznaniami świadków: A. A., K. C. oraz M. G. (1) oraz dokumentami zgromadzonymi w sprawie. W ocenie Sądu niewiarygodne było to, iż A. A., mimo zapłaty ponad połowy wynagrodzenia, nie chciał oskarżonego wpuścić na teren ośrodka w S. i mimo nacisków z jego strony nie zgadzał się na rozpoczęcie prac będących przedmiotem umowy z dnia 9 sierpnia 2007 roku. Wyjaśnienia oskarżonego nie korespondowały z treścią zawartej z pokrzywdzoną umowy z dnia 9 sierpnia 2007 roku, w której został określony termin przekazania placu budowy, tj. 20 września 2007 roku oraz § 5 umowy, w którym postanowiono, że w razie stwierdzenia przez Wykonawcę, czyli A. G., braków na budowie umożliwiających kontynuowanie robót, na tę okoliczność zostanie sporządzony protokół, a Wykonawca jest zwolniony z dotrzymania umownego terminu zakończenia całości robót. Niewiarygodne wydaje się to, iż oskarżony jako doświadczony przedsiębiorca nie sporządziłby zgodnie z § 5 umowy takiego protokołu. Nadto, nielogiczne byłoby, aby A. A. przez okres blisko roku od dnia podpisania umowy uniemożliwiał oskarżonemu przystąpienie do wykonywania instalacji, regulując jednocześnie zaliczki określone w wystawionych przez A. G. fakturach VAT, których kwota przekraczała połowę umówionego wynagrodzenia. Ponadto, to, iż obiekt był gotowy do przystąpienia prac wynika, zarówno z zeznań świadka A. A. jak i zeznań świadka M. G. (1), która potwierdziła, iż jak była na terenie ośrodka w S. to można było rozpocząć prace związane z instalacją. Nadto, dokumentacja fotograficzna przedłożona przez A. A. (k. 622), pokazuje, iż obiekt był przygotowany i gotowy na rozpoczęcie prac przez oskarżonego. W ocenie Sądu zdjęcia zrobione przez oskarżonego w momencie podpisywania umowy nie odzwierciedlały stanu w jakim ośrodek ten się znajdował w dniu 20 września 2007 roku, w którym, zgodnie z umową, miał przystąpić do wykonywania prac, zwłaszcza, iż jak sam przyznał w dniu 9 sierpnia 2007 roku remont już trwał. Nadto, świadek A. A. zeznał, iż zależało mu na jak najszybszej realizacji umowy z dnia 9 sierpnia 2007 roku, nawet do tego stopnia, iż w momencie kiedy dowiedział się o problemach finansowych oskarżonego, zaproponował mu, iż zakupi sprzęt, zaś zaliczka zostanie przekazana na poczet robocizny czyli odwiertów. Nadto, Sąd uznał, iż niewiarygodne były wyjaśnienia oskarżonego, w których wskazał, iż nie mógł przystąpić do wykonywania prac ponieważ pokrzywdzona nie przekazała mu dokumentacji geologicznej bowiem było to niezgodne z zeznaniami świadka A. A. oraz dokumentami zgromadzonymi w sprawie, z których wynika, iż to A. G. miał sporządzić ową dokumentację. Z pisma pokrzywdzonej z dnia 30 czerwca 2008 roku, w którym złożyła ona oświadczenie o odstąpieniu do umowy z dnia 9 sierpnia 2007 roku, wynika, iż wielokrotnie wzywała ona oskarżonego do przedłożenia takiej dokumentacji, zaś on przesuwał termin przekazania tych dokumentów początkowo na dzień 26 kwietnia 2008 roku, początek maja, a później na połowę czerwca 2008 roku (k. 67). Poza tym, w piśmie z dnia 12 listopada 2012 roku (k. 35) A. G., nie odniósł się do tego zarzutu, wskazując jedynie, iż zwrot wpłaconej przez pokrzywdzoną zaliczki za wykonanie systemu grzewczego zgodnie z umową z dnia 9 sierpnia 2007 roku nie jest możliwy, z uwagi na fakt, iż nie został spełniony warunek zawarty w § 15 umowy, informując, iż zaliczki te zostały przeznaczone za zakup u dostawcy urządzeń i materiałów do wykonania dzieła, zaś brak realizacji inwestycji był spowodowany wielokrotną zmianą koncepcji przez Zamawiającego. Nadto, oskarżony taką dokumentację dostarczał innym kontrahentom o czym świadczy fakt, iż w jego dokumentacji handlowej znajdował się projekt prac geologicznych z czerwca 2007 roku, zamówiony przez niego w firmie (...) usługi geologiczne (k. 720).

Nadto, o tym, iż A. A. zależało na wykonaniu przez oskarżonego prac określonych w umowie z dnia 9 sierpnia 2009 roku świadczy to, iż mimo odstąpienia do umowy w dniu 30 czerwca 2008 roku, kontynuował współpracę z A. G. w celu wykonania przez niego przedmiotowej instalacji, co wynika z zeznań świadka A. A. oraz treści korespondencji mailowej (k. 203-207, k. 395-396).

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego, w których wskazał, iż urządzenia konieczne do wykonania instalacji na podstawie umowy z dnia 9 sierpnia 2007 roku zamówił w firmie (...), zaś w 2008 roku zamówienie to anulował bo nie wiedział kiedy rozpoczną się prace, bowiem z pisma z dnia 30 maja 2012 roku z firmy (...). (k. 275), wynika, iż firma ta nigdy takiego zamówienia nie otrzymała i nie zrealizowała. Nadto, w zgromadzonej w sprawie dokumentacji handlowej nie ujawniono żadnego dokumentu potwierdzającego ten fakt. Jedynie z pisma z firmy (...) z dnia 29 maja 2012 roku wynika, iż oskarżony w dniu 11 lipca 2008 roku zakupił (...) i podgrzewacz wody (...)za łączną sumę 24.529,89 zł, który to sprzęt nie był przedmiotem umowy z dnia 9 sierpnia 2007 roku (k. 271-272). Poza tym, w tej kwestii A. G. był niekonsekwentny bowiem w piśmie z dnia 12 listopada 2012 roku (k. 35), skierowanym do pełnomocnika pokrzywdzonej, wskazał, iż zwrot zaliczki za wykonanie systemu grzewczego zgodnie z umową z dnia 9 sierpnia 2007 roku nie jest możliwy, z uwagi na fakt, iż zaliczki te zostały przeznaczone za zakup u dostawcy urządzeń i materiałów do wykonania dzieła, zaś brak realizacji inwestycji był spowodowany wielokrotną zmianą koncepcji przez Zamawiającego. Nadto, oskarżony później wyjaśnił, iż nie zwrócił przekazanych przez pokrzywdzoną zaliczek bowiem częściowo zainwestował je w zakup sprzętu do swojej firmy, a częściowo zapłacił podatek VAT i podatek dochodowy, a zatem wydał je na własne wydatki i koszty.

Nadto, wiertnica, o której wspomniał oskarżony została przez niego zakupiona w dniu 6 czerwca 2007 roku, a zatem ponad 2 miesiące przed podpisaniem przedmiotowej umowy i nie była ona urządzeniem, którego zakup miał zostać sfinansowany z zaliczek przekazanych przez pokrzywdzoną.

Nadto, Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego, w których wskazał, iż umowa z dnia 7 sierpnia 2009 roku była zaproponowana przez A. A. oraz opiewała na kwotę 650.000 zł bowiem było to sprzeczne z treścią zeznań świadka A. A., który wskazał, iż nie dokonywał żadnych zmian we wzorze umowy przedłożonym mu przez oskarżonego, a nadto, z treścią umowy z dnia 7 sierpnia 2007 roku, z której wynika, iż wynagrodzenie opiewało na kwotę 710.000 zł.

Sąd uznał za niewiarygodne wyjaśnienia oskarżonego, w których podał, iż to A. A. nalegał aby wystawił on w październiku i grudniu 2007 roku faktury zaliczkowe, żeby wykazać koszty, prosząc go o ich korektę w zakresie tytuły zapłaty bowiem było to niezgodne z zeznaniami świadka A. A. oraz faktem, iż nie ma żadnego śladu by faktury te były zmieniane. Nadto, nielogicznym wydawałby się fakt, iż obie faktury zostały przez pokrzywdzoną w całości zapłacone.

Nadto, Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego, w których wskazał, iż w roku 2007 i w roku 2008 miał dobrą sytuacje finansową i nie miał żadnych zaległości w ZUS i Urzędzie Skarbowym bowiem z dokumentacji handlowej w postaci wezwań do zapłaty kontrahentów oraz informacji z ZUS i Urzędu Skarbowego (k. 563, k. 589) wynika, iż takie zaległości posiadał, a pogorszenie sytuacji finansowej (...), nastąpiło już od II połowy 2007 roku oraz zeznaniami świadka I. W., która podał, iż 2007 roku nastąpiło pogorszenie kondycji finansowej firmy oskarżonego, która w tym czasie była już nienajlepsza. Nadto, w tym zakresie wyjaśnienia A. G. były niespójne i sprzeczne bowiem w postępowaniu przygotowawczym wskazał, iż już 2008 roku był zadłużony i nie miał z czego spłacać zaciągniętych kredytów, na skutek czego „wpadał w problemy finansowe”, nie uiszczając swoich zobowiązań w Polsce, co „wymknęło mu się spod kontroli”.

Sąd uznał za niewiarygodne wyjaśnienia oskarżonego, w których stwierdził, iż A. A. po upływie 2 tygodni od podpisania umowy z dnia 9 sierpnia 2007 roku próbował „za jego plecami” zakupić sprzęt u dostawców pomp ciepła bowiem było to niezgodne z zeznaniami świadka A. A., który przyznał, iż na początku 2008 roku orientował się u dostawców w cenach takiego sprzętu bowiem z uwagi na problemy finansowe oskarżonego, zaproponował mu, iż zakupi te urządzenia zaś zaliczka zostanie przeznaczona na robociznę i wykonanie odwiertów.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego, w których wskazał, iż posiadał w przedmiotowym okresie ubezpieczenie cywilne bowiem nie przedstawił na tą okoliczności żadnych dokumentów. Ponadto, w dokumentacji handlowej oskarżonego zabezpieczonej w jego domu i przekazanej przez pokrzywdzoną nie ujawniono żadnej umowy ubezpieczenia, zaś A. G. nie potrafił podąć sumy ubezpieczenia ani nazwy ubezpieczyciela, a takie ubezpieczenie nigdy nie zostało wypłacone osobom przez niego poszkodowanym.

Sąd uznał za w pełni wiarygodne zeznania pokrzywdzonej K. C. oraz w większej części za wiarygodne zeznania świadka A. A., konkubenta i zarazem pełnomocnika pokrzywdzonej. Okoliczności przedstawione przez świadków dotyczące przebiegu współpracy z oskarżonym oraz realizacji zlecenia mu wykonania instalacji grzewczej w ośrodku w S. były w pełni zgodne z dokumentacją zgromadzoną w niniejszej sprawie w postaci: umowy o wykonanie robót budowlanych w systemie wykonawstwa częściowego z dnia 9 sierpnia 2007 roku (k. 55-58, k. 232-235), oświadczenia z dnia 30 czerwca 2008 roku pokrzywdzonej o odstąpieniu od umowy (k. 67, k. 202, k. 542), wezwania do zapłaty (k. 68, k. 546), ostatecznego wezwania do zapłaty z dnia 5 listopada 2008 roku wraz z dowodem nadania (k. 70, k. 220, k. 548), szkicu (k. 71), odpisu wyroku w sprawie IX Gc 422/09 wraz z uzasadnieniem (k. 7, k. 20-29, k. 260-269), zaświadczenia Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Wągrowcu (k. 8), pokwitowania odbioru 30.000 zł z dnia 22 stycznia 2008 roku (k. 30, k. 201), faktur VAT nr (...) (k. 31-33, k. 197-199), wykazu operacji na rachunku bankowym pokrzywdzonej K. C. (k. 34, k. 200), odpowiedzi na wezwania do zapłaty z dnia 12 listopada 2008 roku (k. 35, k. 69, k. 222, k. 547) oraz dokumentami zgromadzonymi w sprawie IX Gc 422/09. Ponadto, wszyscy przesłuchanie w sprawie pracownicy oskarżonego wskazali, iż na terenie ośrodka w S. firma (...) nie wykonała żadnych robót, nie przystępując do realizacji umowy z dnia 9 sierpnia 2007 roku.

Nadto, Sąd dał wiarę zeznaniom świadka A. A., który, w imieniu pokrzywdzonej, faktycznie zajmował się inwestycją w ośrodku w S., w których wskazał, iż dokumentację geologiczną miał sporządzić oskarżony bowiem znalazło to potwierdzenie w piśmie pokrzywdzonej z dnia 30 czerwca 2008 roku (k. 35), w którym wskazywała, iż A. G. wielokrotnie przesuwał termin jej dostarczenia. Nadto, oskarżony zlecał sporządzenie takiej dokumentacji w przypadku innych swoich kontrahentów, co potwierdza, znajdujący się w jego dokumentacji handlowej projekt prac geologicznych z czerwca 2007 roku (k. 720).

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka A. A., w których wskazał, iż pokrzywdzona przelała zaliczkę w łącznej kwocie 350.000 zł, żeby oskarżony zakupił sprzęt określony w umowie z dnia 9 sierpnia 2017 roku i przystąpił do jej realizacji.

Nadto, Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka A. A. w których wskazał, iż podejmował próby realizacji umowy, w momencie jak się dowiedział o problemach finansowych oskarżonego, proponując mu, iż zakupi sprzęt, konieczny do wykonania przedmiotach prac.

Nadto fakt, iż teren ośrodka był przygotowany do rozpoczęcia prac przez firmę oskarżonego potwierdziły zarówno zdjęcia jak i zeznania świadka M. G. (1).

Natomiast, to, iż oskarżony zaliczkę przeznaczył na własne wydatki i koszty, wynikało częściowo z wyjaśnień A. G., w których przyznał, iż z pieniędzy tych zakupił sprzęt do swojej firmy oraz zapłacił podatek VAT i podatek dochodowy.

Z kolei okoliczność, iż nie było konieczności uzyskania pozwolenia na budowę ani zgłoszenia właściwemu miejscowo organowi administracji architektoniczno- budowlanej wynikało z pisma Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego w W. z dnia 7 grudnia 2015 roku ( k. 688).

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka A. A. w zakresie, w którym przedstawił sytuację finansową i materialną A. G. bowiem były one zgodne z dokumentami zgromadzonymi w sprawie w postaci: licznych wezwań do zapłaty, tytułów egzekucyjnych, zestawień sporządzonych przez komornika sądowego oraz dokumentów wskazanych przy omówieniu wyjaśnień oskarżonego.

Sąd odmówił wiarygodności zeznaniom świadka A. A. złożonym w sprawie IX Gc 422/09 w zakresie w którym wskazał, iż zaliczkę w łącznej kwocie 350.000 zł wypłacili mimo, iż wiedzieli, że pieniądze te nie zostaną przeznaczone na materiały tylko na podział majątku związanego z rozwodem oskarżonego bowiem były one w tej części sprzeczne z pozostałymi zeznaniami świadka, w których konsekwentnie twierdził za te środki finansowe oskarżony miał zakupić sprzęt i materiały związane z umową z dnia 9 sierpnia 2007 roku, nadto rozwód A. G. miał miejsce w dniu 28 sierpnia 2008 roku, zaś zaliczki były uiszczane przez pokrzywdzoną w okresie od 17 sierpnia 2007 roku do 13 marca 2008 roku.

Sąd uznał za w większej części wiarygodne zeznania świadka M. G. (1), pracownicy oskarżonego w latach 2007-2008. Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka, w których przyznała, iż była obecna zarówno przy negocjacjach prowadzonych pomiędzy oskarżonym a A. A. jaki i przy podpisaniu umowy z dnia 9 sierpnia 2007 roku, której nie zrealizowano, a firma A. G.nie wykonała żadnych prace na terenie ośrodka w S. oraz że była raz na terenie tego obiektu bowiem zeznania te były zgodne z zeznaniami świadków A. A. i K. C., którzy przedłożyli sporządzony na miejscu przez M. G. (1) odręczny szkic instalacji CO (k. 71) oraz wyjaśnieniami oskarżonego A. G., a także z treścią umowy z dnia 9 sierpnia 2007 roku. Nadto, Sąd dał wiarę zeznaniom świadka, w których wskazała, iż jak była na terenie obiektu w S. to można był wówczas rozpocząć prace związane z instalacją bowiem korespondowały one z zeznaniami świadka A. A., który wskazał, iż obiekt i jego teren były przygotowane do rozpoczęcia prac oraz zdjęciami przekazanymi przez A. A..

Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka M. G. (1), w których wskazała, iż do rozpoczęcia prac dla pokrzywdzonej nie doszło ponieważ firma oskarżonego miała inne zobowiązania oraz że wydaje się jej, iż był sporządzony harmonogram prac bowiem zeznania w tej części były sprzeczne z jej zeznaniami złożonymi w postępowaniu przygotowawczym, w których oświadczyła, iż nie posiada żadnej wiedzy na temat sporządzenia dokumentacji technicznej oraz harmonogramu prac i że nie są jej znane przyczyny nie wykonania prac w ramach umowy z pokrzywdzoną K. C.. Nadto, o tym, iż dokument przedstawiający harmonogram prac nie został przez oskarżonego sporządzony świadczy fakt, iż pokrzywdzona w piśmie z dnia 30 czerwca 2008 roku, stanowiącym oświadczenia o odstąpieniu od umowy z dnia 9 sierpnia 2007 roku, wskazuje, iż wielokrotnie wyzwała ona oskarżonego do przedłożenie harmonogramu prac, czego on nie uczynił, nadto, takiego dokumentu nie ma wśród dokumentacji handlowej firmy (...). W ocenie Sądu przypomnienie sobie przez świadka tych okoliczności dopiero w postępowaniu sądowym jest niewiarygodne.

Nadto, Sad uznał, iż na wiarę nie zasługiwały zeznania świadka M. G. (1), w których stwierdziła, iż firma oskarżonego w momencie jej zatrudnienia, tj. około kwietnia 2007 roku była w bardzo dobrej kondycji finansowej bowiem było to niezgodne z treścią dokumentacji handlowej w postaci wezwań do zapłaty kontrahentów oraz informacji z ZUS i Urzędu Skarbowego (k. 563, k. 589), z których wynika, iż pogorszenie sytuacji finansowej (...), nastąpiło już od II połowy 2007 roku oraz zeznań świadka I. W., prowadzącej księgowość firmy oskarżonego, która zeznała, iż kondycja finansowa firmy (...) w 2007 i na początku 2008 roku była nienajlepsza, dodając, iż w początkowym okresie obroty te był dobre, później się zwiększyły, zaś w 2007 roku obroty te się pogorszyły. Zdaniem Sądu świadek M. G. (1) z racji tego, iż była pracownikiem technicznym i nie miała wglądu do dokumentacji finansowej oskarżonego nie znała faktycznej jego sytuacji finansowej, którą jak sama przyznała, oceniła na podstawie obserwacji i opinii innych pracowników.

Sąd uznał za w pełni wiarygodne zeznania świadka I. W. , która do początku 2008 roku prowadziła księgowość firmy oskarżonego. Ocena kondycji finansowej firmy oskarżonego, przedstawiona przez świadka, pokrywała się z dokumentacją handlową (...), w postaci wezwań do zapłaty kontrahentów oraz informacji z instytucji publicznych: ZUS i Urządu Skarbowego (k. 563, k. 589) oraz zestawień przedłożonych przez Komornika Sądowego, z których wynika, iż pogorszenie sytuacji finansowej (...), nastąpiło od II połowy 2007 roku, a zadłużenie oskarżonego z biegiem czasu diametralnie rosło.

Sąd uznał za w całości wiarygodne zeznania świadków: M. Ż. oraz M. Z. (3) , pracowników w firmie oskarżonego, które sprowadzały się w zasadzie do potwierdzenia, iż firma (...) nie wykonała żadnych prac na terenie ośrodka w S. przy ul. (...), określonych w umowie z dnia 9 sierpnia 2007 roku, co było zgodne z zeznaniami pozostałych świadków: A. A., K. C. i M. G. (1) oraz z wyjaśnieniami oskarżonego A. G., a także z dokumentami zgromadzonymi w aktach sprawy IX Gc 422/09.

Wysoce przydatne dla poczynienia ustaleń faktycznych miały zgromadzone w niniejsze sprawie dokumenty w tym dokumenty handlowe przedłożone przez pokrzywdzoną K. C., które zostały zabezpieczone w domu oskarżonego. Treść tych dokumenty nie została zakwestionowana przez żadną ze stron, w związku z czym Sąd uczynił je podstawą ustaleń faktycznych w sprawie.

Zebrane w niniejszej sprawie dokumenty, zasługiwały w pełni na przymiot wiarygodności, zostały bowiem sporządzone przez właściwe organy, w granicach kompetencji i w przewidzianej przepisami prawa formie, stąd stanowiły dowód tego, co zostało w nich urzędowo zaświadczone.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Ponieważ oskarżony A. G. stanął pod zarzutem dokonania przestępstw z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k., polegającego na tym, że w okresie od 9 sierpnia 2007 roku do 30 czerwca 2008 roku w P. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem K. C. prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą (...) na łączną kwotę 350.000 zł. w ten sposób, że wprowadził w błąd K. C. co do możliwości wywiązania się z umowy z dnia 9 sierpnia 2007 roku na wykonanie instalacji CO z pompami ciepła (...)z instalacją dolnego źródła w postaci odwiertów, instalacji wo-dan dla obiektu przeznaczonego na cele rehabilitacyjne w miejscowości S., gdzie na poczet prac remontowych przyjął III raty wystawiając faktury: VAT nr (...) z dnia 09.08.2007 roku na kwotę 150.000 zł., VAT nr (...) z dnia 25.10.2007 roku na kwotę 100.000 zł., VAT nr (...) z dnia 20.12.2007 roku na kwotę 100.000 zł. oraz gotówkę w kwocie 30.000 zł. przyjętą w dniu 22.01.2008 roku, a następnie nie podjął prac remontowych czym działał na szkodę (...) K. C., konieczne stało się poczynienie rozważań, co do wyczerpania znamion ustawowych oszustwa.

Zdefiniowane w art. 286 § 1 k.k. przestępstwo oszustwa polega na doprowadzeniu innej osoby, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania.

W sytuacji wprowadzenia w błąd sprawca wywołuje w świadomości pokrzywdzonego lub innej osoby, której mienie stanowi przedmiot rozporządzenia dokonywanego przez wprowadzonego w błąd, fałszywe wyobrażenie (rozbieżność między rzeczywistością a jej odzwierciedleniem w świadomości dokonującego rozporządzenia mieniem), zaś przy wyzyskaniu błędu wykorzystuje już istniejącą rozbieżność między stanem świadomości dokonującego rozporządzenia mieniem, a rzeczywistością, której sprawca nie koryguje, lecz używa dla uzyskania przez siebie lub kogo innego osiągnięcia korzyści majątkowej, wynikającej z niekorzystnego dla pokrzywdzonego rozporządzenia mieniem (por. wyrok Sądu Najwyższego z 2 grudnia 2002 roku, IV KKN 135/00, LEX nr 74478).

Nie ulega wątpliwości, iż oskarżony A. G. swoim zachowaniem wyczerpał elementy przedmiotowe tego przestępstwa, a mianowicie poprzez wprowadzenie w błąd pokrzywdzonej K. C. oraz jej pełnomocnika A. A. co do możliwości wywiązania się z umowy z dnia 9 sierpnia 200r roku na wykonanie instalacji CO z pompami ciepła (...) i z instalacją dolnego źródła w postaci odwiertów, instalacji wo-dan dla obiektu przeznaczonego na cele rehabilitacyjne w miejscowości S., pobrał od pokrzywdzonej, na poczet prac remontowych zaliczki w formie III rat, w łącznej kwocie 350.000 zł, zapewniając, iż zostaną one przeznaczone na wykonanie przedmiotowej inwestycji, w tym kupno określonego w umowie sprzętu, doprowadzając ją w ten sposób do niekorzystnego rozporządzenia mieniem bowiem w rzeczywistości środki te przeznaczył na własne potrzeby i wydatki, niezwiązane z realizacją umowy z dnia 9 sierpnia 2007 roku, zwłaszcza, iż jego sytuacja finansowa w owym czasie ulegała drastycznemu pogorszeniu.

Przewidziane w art. 286 § 1 k.k. przestępstwo oszustwa zachodzi wówczas, gdy obok elementów przedmiotowych (wprowadzenie w błąd albo wyzyskanie błędu i niekorzystnego rozporządzenia mieniem na rzecz innej osoby) istnieje po stronie sprawcy bezpośredni i kierunkowy zamiar osiągnięcia korzyści majątkowej.

„Przy ustaleniu zamiaru sprawcy oszustwa nie przyznającego się do winy należy brać pod uwagę wszystkie okoliczności, na podstawie których można byłoby wyprowadzić wnioski co do realności wypełnienia obietnic złożonych przez sprawcę osobie rozporządzającej mieniem, a w szczególności jego możliwości finansowe, skalę przyjętych zobowiązań, które ma świadczyć sprawca na korzyść rozporządzającego mieniem, zachowanie się sprawcy po otrzymaniu pieniędzy, jego stosunek do rozporządzającego mieniem w związku z upływem terminów płatności, z jednoczesną oceną przy zwłoce płatności zmian w sytuacji materialnej sprawcy na niekorzyść oraz przyczyn takiego stanu rzeczy” (wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 10 grudnia 2009 roku, sygn. akt II AKa 361/09, publ. LEX nr 574478).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, iż fakt, iż oskarżony przekazane mu przez pokrzywdzoną środki pieniężne przeznaczył w całości na własne wydatki, niezwiązane z realizacją umowy, zapewniając, pokrzywdzoną oraz jej pełnomocnika, iż zakupi z nich sprzęt określony w umowie z dnia 9 sierpnia 2007 roku oraz okoliczność, iż oskarżony nie podjął jakichkolwiek prac związanych z realizacją przedmiotowej umowy, mimo, iż od samego początku miał taką możliwość, a także jego ówczesne możliwości finansowe, wskazują, iż w chwili zawierania umowy z pokrzywdzoną oraz wystawiania faktu zaliczkowych, a także pobrania od pokrzywdzonej zaliczek w łącznej kwocie 350.000 zł, działał z zamiarem oszukania K. C. bowiem zdawał sobie sprawę, iż nie jest w stanie tej umowy zrealizować.

Z uwagi na wartość mienia objętego zarzutem należało przyjąć, iż przestępstwo oszustwa zostało popełnione w związku z art. 294 § 1 k.k.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał oskarżonego A. G. za winnego zarzucanego mu przestępstwa, wymierzając, na podstawie art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k., karę 2 lat pozbawienia wolności, a na podstawie art. 33 § 1, 2 i 3 k.k. wymierzając mu karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych po 10 złotych każda.

Z kolei w punkcie 2 wyroku, Sąd , na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. oraz art. 70 § 1 pkt 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k., wykonanie orzeczonej oskarżonemu A. G. kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres 5 lat tytułem próby.

Wymierzając karę za popełnienie przestępstwo przypisanego oskarżonemu, Sąd brał pod uwagę stopień zawinienia oskarżonego, społeczną szkodliwość czynu, motywację i sposób działania oskarżonego, jego właściwości i warunki osobiste jak również jego sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po ich popełnieniu, a zwłaszcza brak starań o zadośćuczynienie.

Z jednej strony Sąd brał pod uwagę to, że oskarżony A. G. dopuścił się zarzucanego mu przestępstwa z winy umyślnej z zamiarem bezpośrednim, co przemawia za wymierzeniem kary w górnych ustawowych granicach zagrożenia.

Okoliczności przemawiające na korzyść oskarżonego A. G. to przede wszystkim niekaralność sądowa, która świadczy o tym, iż popełniony przez niego czyn miał incydentalny charakter w jego dotychczasowym życiu.

Wymierzając karę Sąd kierował się dyrektywą prewencji indywidualnej, dążąc do tego, aby wymierzona kara zapobiegła powrotowi sprawcy na drogę przestępstwa oraz dyrektywą prewencji generalnej (w celu kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, w celu kształtowaniu przekonania, iż popełnianie przestępstw nie uchodzi bezkarnie i spotyka się ze sprawiedliwą karą). Co więcej, Sąd wziął pod uwagę stopień społecznej szkodliwości popełnionych czynów, badając zarówno okoliczności przedmiotowe (waga, rodzaj i charakter naruszonego dobra, okoliczności popełnienia czynów), jak i okoliczności podmiotowe (zamiar, motywację sprawców, sposób popełnienia czynu).

Zdaniem Sądu kara w wymiarze 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat próby, a zatem maksymalny okres próby, spełni swą funkcję tak wychowawczą, jak i zapobiegawczą. Sąd uznał, iż przy realizacji pierwszej ze wspomnianych dyrektyw nacisk należy położyć na oddziaływanie wychowawcze w stosunku do oskarżonego i wdrożenie go do porządku prawnego przede wszystkim bez konieczności stosowania środka o charakterze izolacyjnym i skorzystania w stosunku do oskarżonego A. G. z dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia kary. Sąd miał na uwadze przede wszystkim to, iż oskarżony nie był dotąd karany sądownie.

Sąd, na podstawie art. 63 § 1 k.k., na poczet kary grzywny orzeczonej w punkcie 1 wyroku, zaliczył oskarżonemu A. G. okres tymczasowego aresztowania w niniejszej sprawie od dnia 30 października 2014 roku do dnia 7 listopada 2014 roku.

Natomiast na podstawie art. 616 § 1 pkt 2 k.p.k., art. 620 k.p.k. i art. 627 k.p.k. w zw. z § 2 ust 1-2, § 14 ust. 1 ust. 2 pkt 5 oraz § 16 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163 poz.1348), Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz oskarżycielki posiłkowej K. C. kwotę 6.150,00 zł tytułem zwrotu uzasadnionych wydatków związanych z ustanowieniem pełnomocnika, zgodnie przedłożoną przez nią fakturą z dnia 18 maja 2016 roku (k. 974).

Sąd, na podstawie art. 624 § 1 k.p.k i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz. U z 1983 r. nr 49 poz. 223 z późn. zm.), zwolnił oskarżonego z obowiązku zwrotu Skarbowi Państwa kosztów procesu i nie wymierzył mu opłaty, mając na uwadze jego sytuacje finansową, związaną z toczącymi się przeciwko niemu postępowaniami egzekucyjnymi.

SSO Magdalena Grzybek

ZARZĄDZENIE

Proszę:

1.  odnotować w kontrolce uzasadnień,

2.  odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć:

3.  obrońcy oskarżonego,

4.  prokuratorowi,

1.  przedłożyć za 14 dni od doręczenia lub z apelacją.

Poznań, dnia 18 sierpnia 2016 roku.

SSO Magdalena Grzybek