Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 lipca 2016 r.

Sąd Rejonowy dla W. M.w W. XVI Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący : SSR Ewa Suchecka - Bartnik

Protokolant: Mateusz Rafał

po rozpoznaniu w dniu 22 lipca 2016 r. w W.

na rozprawie

z powództwa z powództwa K. H.

przeciwko L. S. C. de S. y (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w M.

o zapłatę

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od powoda K. H. na rzecz pozwanego L. S. C. de S. y (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w M. kwotę 617 (sześćset siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

(...)

Sygn. akt XVI C 2904/15

UZASADNIENIE

W dniu 18 grudnia 2015r. do Sądu Rejonowego w B. wpłynął pozew K. H. przeciwko L. S. C. de S. y R. z siedzibą w Hiszpanii o zasądzenie na rzecz powoda kwoty 4 428,00 zł tytułem częściowego odszkodowania wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. (pozew k. 2-3)

Uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że w dniu 31 grudnia 2014r. doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego uszkodzeniu uległ pojazd stanowiący własność powoda – F. o nr rej. (...) a sprawca szkody posiadał polisę OC w pozwanym towarzystwie ubezpieczeniowym. Powód przestawił pozwanemu fakturę vat nr (...) na kwotę 4 428,00zł za wynajem pojazdu zastępczego. Pozwany odmówił wypłaty wyżej wskazanej kwoty.

W dniu 2 listopada 2015r. (data stempla pocztowego) do Sądu Rejonowego w Białymstoku wpłynęła odpowiedź na pozew, w której pozwany podniósł zarzut niewłaściwości miejscowej i funkcjonalnej Sądu Rejonowego w B. i wniósł o przekazanie sprawy do Sądu Rejonowego dla W. M.. Ponadto, pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości. (odpowiedź na pozew k. 9-12v) Pozwany wskazał, że podczas rozmowy zgłoszeniowej z pracownikiem pozwanego powód stwierdził, że nie potrzebuje samochodu zastępczego oraz nie udowodnił okoliczności związanych z najmem pojazdu zastępczego, gdyż pozwany w toku postępowania likwidacyjnego wielokrotnie wzywał powoda do przestawienia umowy najmu, wskazując że jest to dokument niezbędny do ustalenia zasadności najmu.

W przypadku nie podzielenia przez Sąd argumentacji odnośnie braku związku przyczynowo-skutkowego między zdarzeniem z dnia 31 grudnia 2014r. a najmem pojazdu zastępczego, pozwany zakwestionował zarówno czas jak i stawkę najmu wynikającą z faktury VAT nr (...). Odnośnie czasu najmu pozwany wskazał, że wypłata odszkodowania nastąpiła w dniu 14 stycznia 2015r., więc po tej dacie powód mógł dokonać zakupu nowego samochodu. W stosunku do stawki, pozwany wskazał że kwota 184,50 zł brutto za dobę jest zawyżona.

Postanowieniem z dnia 10 listopada 2015r. wydanym w sprawie o sygn. akt VIII GC 1969/15 Sąd Rejonowy w B. uznał się niewłaściwym i sprawę przekazał do tut. Sądu. (postanowienie k. 67)

Na rozprawie w dniu 22 lipca 2016r. strony zajęły ostateczne stanowisko. Powód poparł powództwo w całości a pozwany wniósł o jego oddalenie. (protokół rozprawy k. 115-118)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

K. H. był właścicielem samochodu marki F. (...) o numerze tablic rejestracyjnych (...). (dowód: dowód rejestracyjny k. 59)

K. H. wykorzystywał ten samochód do dojeżdżania nim do pracy do miejscowości oddalonej o 34 km od miejsca zamieszkania. W okresie od zdarzenia 31 grudnia 2014 roku przez pewien okres K. H. przebywał na urlopie.

(dowód: zeznania powoda K. H. k. 115-117)

W dniu 31 grudnia 2014r., w miejscowości Ł. na skrzyżowaniu ulic, około godziny 13:20 doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego uszkodzony został ww. pojazd. F. (...), rok produkcji 2001, kierowany przez M. H., brata K. H. podczas skrętu w lewo został uderzony w bok przez pojazd marki V. (...) prowadzony A. J.. Wskutek siły uderzenia oraz mokrej nawierzchni samochód K. H. uderzył w krawężnik. A. J.- sprawca zdarzenia- posiadała polisę OC w firmie (...) de S. y (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w M.. Na miejsce zdarzenia nie została wezwana policja, a zostało spisane jedynie oświadczenie odnośnie kwestii odpowiedzialności za wypadek. Z powodu uszkodzeń – uszkodzenia felgi prawej, lewego boku – drzwi tylnych lewych, progu, drzwi przednich lewych, słupka lewego, samochód nie mógł być w dalszym ciągu użytkowany.

(dowód: rozmowa telefoniczna- zgłoszenie szkody płyta CD k. 65 odtworzona na rozprawie w dniu 18 maja 2016 roku, zeznania powoda K. H. k. 115-117)

W dniu 2 stycznia 2015r. w piątek podczas rozmowy telefonicznej z operatorem telefonicznym L. K. H. dokonał zgłoszenia szkody. (...) użytkowane było przez K. H. wyłącznie do celów prywatnych. Pracownica zakładu ubezpieczeniowego L. dwukrotnie zapytała się K. H., czy istnieje potrzeba wynajęcia pojazdu zastępczego, gdyż istnieje możliwość wypożyczenia takiego pojazdu bezpłatnie od ubezpieczyciela. K. H. stwierdził kategorycznie, że nie istnieje taka potrzeba- odpowiedział „nie, nie dziękuję”. Na ponowne pytanie „nie potrzebuje pan samochodu?” odpowiedział on „nie, nie”. Ponadto, został poinformowany przez pracownika ubezpieczyciela, o obowiązku minimalizacji kosztów i o tym jaka jest orientacyjna cena z tytułu wypożyczenia samochodu odpowiadającego standardem samochodowi stanowiącemu własność K. H. i że wynosi ona 130 zł. Wskazano mu, iż w przypadku wynajmu samochodu od innego przedsiębiorcy L. ma prawo do weryfikacji kosztów najmu wskazanych w takiej fakturze. K. H. został on poinformowany, że rzeczoznawca celem oględzin samochodu skontaktuje się z nim w ciągu 24 godzin roboczych, więc będzie to w poniedziałek, bo rzeczoznawcy nie pracują w weekend.

(dowód: CD k. 65 odtworzona na rozprawie w dniu 18 maja 2016 roku, zeznania powoda K. H. k. 115-117)

W dniu 8 stycznia 2015r. K. H. został poinformowany, że szkoda będąca następstwem zdarzenia drogowego z dnia 31 grudnia 2014r. została zakwalifikowana jako szkoda całkowita.

(dowód: mail k. 36)

W dniu 12 stycznia 2015r. została podjęta decyzja o wypłacie tytułem odszkodowania K. H. kwoty 6 600,00 zł.

(dowód: pismo k. 35)

W dniu 14 stycznia 2015r. towarzystwo (...) wypłaciło K. H. odszkodowanie w kwocie 6 600,00 zł.

(dowód: potwierdzenie przelewu k. 76)

W piśmie z dnia 09 lutego 2015 roku, które 13 lutego 2015 roku wpłynęło do ubezpieczyciela, K. H. złożył do wniosek o wypłatę kwoty 4428 zł tytułem najmu samochodu zastępczego załączając do niego fakturę VAT (...). Pomimo skierowanego do niego przez L. wezwania o przedstawienie umowy najmu, K. H. dokumentu takiego nie złożył. W piśmie z dnia 27 kwietnia 2015 roku ubezpieczyciel odmówił wypłaty odszkodowania za najem samochodu zastępczego.

(dowód: wniosek z załącznikami k. 32-34, pismo pozwanego k. 31, pismo powoda k. 29-30, pismo k. 28)

K. H. dokonał sprzedaży uszkodzonego samochodu około 2 miesiące po zdarzeniu drogowym. Nowy samochód K. H. nabył pół roku po zdarzeniu. W okresie do dnia zakupu nowego samochodu, K. H. korzystał z samochodu ojca, który został naprawiony w lutym 2015r.

(dowód: zeznania powoda K. H. k. 115-117)

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie dowodów przytoczonych powyższej, których wiarygodność nie budziła zastrzeżeń Sądu oraz w pewnym zakresie w oparciu o zeznania powoda K. H., którym Sąd dał wiarę jedynie w części.

W niniejszej sprawie istotny faktem jest data zgłoszenia szkody. Sąd ustalił ją na podstawie kontekstu rozmowy telefonicznej, w której została -zgłoszona szkoda oraz całego materiału dowodowego. W trakcie rozmowy K. H. zadał pytanie czy rzeczoznawca mógłby dokonać oględzin samochodu w sobotę i otrzymał odpowiedź, że zgodnie z standardami towarzystwa (...) rzeczoznawca skontaktuje się z nim w ciągu 24 h roboczych, czyli w poniedziałek. Z tego fragmentu rozmowy wynika, że musiała się ona odbyć w piątek, więc w miesiącu styczniu 2015r. możliwe daty rozmowy to 2 stycznia, 9 stycznia, 16 stycznia, 23 stycznia oraz 30 stycznia. Skoro w dniu 8 stycznia 2015r. K. H. otrzymał informacje o zakwalifikowaniu szkody jako szkody całkowitej, oczywiste jest że rozmowa telefoniczna odbyła się przed datą 8 stycznia 2015r., więc jedyny możliwy termin to 2 stycznia 2015r.. Prawidłowość tego ustalenia Sądu potwierdza też doświadczenie życiowe. Zdarzenie drogowe nastąpiło w dniu 31 grudnia 2014r. Jak wynika z rozmowy, odbyła się ona już po tym dniu. 1 stycznia jest dniem ustawowo wolnym od pracy. Więc dopiero 2 stycznia 2015r. K. H. miał możliwość zgłoszenia szkody a dłuższe zwlekanie z dokonaniem tego byłoby zachowaniem nieracjonalnym.

Sąd uznał, że K. H. nie udowodnił faktu oraz potrzeby wypożyczenia pojazdu zastępczego, nie dając wiary przestawionej fakturze (k. 33) oraz zeznaniom K. H. (k. protokół rozprawy k. 115-117) w tej mierze.

Fakturę VAT nr (...) tut. Sąd uznał za niewiarygodną, ponieważ okres wypożyczenia pojazdu samochodu wskazany w niej jest nieprawdziwy. Z faktury wynika, że K. H. wypożyczył pojazd zastępczy na 24 dni. Faktura jest wystawiona dnia 24 stycznia 2015r, jak wskazał powód po zakończeniu najmu, czyli pojazd zastępczy miał być wypożyczony w okresie od 1 stycznia 2015r. do 24 stycznia 2015r. Podczas zgłoszenia szkody w dniu 2 stycznia 2015r. K. H. stwierdził tymczasem, że nie potrzebuje samochodu zastępczego. Dni 3 i 4 stycznia 2015r. przypadały odpowiednio na sobotę i niedzielę, więc trudno uznać, że w tych dniach wypożyczenie pojazdu zastępczego stało się niezbędne, by w tej dacie miały miejsce choćby wizyty ojca u lekarza. Gdyby uznać, że K. H. wypożyczył pojazd zastępczy, dokonał tego najwcześniej w dniu 5 stycznia 2015r., a zatem niewątpliwie wówczas dokument finansowy opiewałby na mniejszą liczbę dni wynajmu. Brak wynajęcia samochodu zastępczego od dnia 01 stycznia 2015 roku potwierdzają także zeznania K. H., który sam przyznał, że rzekome wypożyczenie pojazdów zastępczego miało miejsce po rozmowie telefonicznej, w której zgłosił szkodę, wskazując, iż tak rozmowa z konsultantem L. jak i wynajęcie było to kilka dni po zdarzeniu.

Próbując wyjaśnić fakt wpisania w fakturę dłuższego okresu wypożyczenia pojazdów zastępczego, K. H. wskazał, że w przypadku wypożyczenia samochodu na kilka dni, stawka byłaby wyższa. K. H. nie przedstawił żadnego dowodu np. w postaci cennika potwierdzającego tą tezę. Należy zaznaczyć, że w ocenie tut. Sądu pozostaje ona w sprzeczności z doświadczeniem życiowym. Najem samochodu zastępczego na okres 24 dni jest okresem stosunkowo krótkim, więc nie ma uzasadnienia gospodarczego, żeby stawka za dzień najmu byłaby korzystniejsza, niż w przypadku najmu, który by trwał np. 10 dni.

Ponadto, na brak wiarygodność faktury jako dowodu w niniejszej sprawie wpływ ma też wskazana w niej miejscowość. K. H. zeznał, że umowę zawarł w B., a na fakturze widnieje miejscowość Ł., w której nota bene sam powód mieszka, ze względu na miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Sam ten fakt, nie przesądza o negatywnej ocenie faktury jako dowodu, ale w połączeniu z nieprawdziwym okresem wypożyczenia samochodu sprawia, że tut. Sąd nie uznała faktury za wiarygodny dowód.

Odnosząc się do zeznań K. H. odnośnie faktu najmu pojazdu zastępczego, należy stwierdzić że są one sprzeczne wewnętrznie. K. H. najpierw stwierdza, że samochód wynajął po rozmowie, w której zgłosił szkodę (k. 116), a później że z pojazdu zastępczego korzystał od rozmowy z konsultantem do samego końca tj. dnia wystawienia faktury (k. 116).

Zeznania K. H. nie są wiarygodne również z powodu nie wskazania przez niego dokładnych dat -od kiedy do kiedy -korzystania faktycznie z pojazdu zastępczego. Zauważyć należy, iż powód nie był w stanie także precyzyjnie określić od kiedy do kiedy przebywał na urlopie, a zatem od kiedy zaistniała konieczność korzystania z samochodu celem dojazdu nim do pracy, kiedy – w jakich dniach i o jakich godzinach miały miejsce wizyty jego ojca u lekarza w B., na które nikt inny oprócz niego nie mógł go zawieźć.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Należy wskazać, że w niniejszej sprawie, zgodnie z art. 6 k.c., ciężar dowodu spoczywał na stronie powodowej. To powód powinien udowodnić fakt najmu pojazdu zastępczego na wskutek zdarzenia drogowego z dnia 31 grudnia 2014r. , istnienie związku przyczynowo -skutkowego między wynajęciem pojazdu zastępczego a tym zdarzeniem.

Stosownie do treści art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. W myśl więc ogólnych zasad to właśnie na stronie powodowej spoczywał ciężar udowodnienia faktów uzasadniających jej roszczenie. Ciężar dowodu pozostaje w ścisłym związku z problematyką procesową dowodów. Instytucja ta spełnia dwie zasadnicze funkcje. Po pierwsze dynamizuje postępowanie dowodowe w systemie obowiązywania zasady sporności (kontradyktoryjności) w procesie. Po drugie określa wynik merytoryczny sprawy w sytuacji krytycznej, gdy strona nie udowodni faktów istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy (K. Piasecki, Kodeks cywilny. Księga pierwsza. Część ogólna. Komentarz, Zakamycze, 2003 r.). W postępowaniu cywilnym rzeczą sądu nie jest zarządzanie dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie, ani też sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych do rozstrzygnięcia sprawy (art. 232 k.p.c.). Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa więc na stronach (art. 3 k.p.c.), a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (art. 227 k.p.c.) spoczywa na stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne. Ponadto zgodnie z poglądem, wyrażonym przez Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 18 stycznia 2012 roku, w sprawie I ACa 1320/11, LEX nr 1108777, jeżeli materiał dowodowy zgromadzony w sprawie nie daje podstawy do dokonania odpowiednich ustaleń faktycznych w myśl twierdzeń jednej ze stron, Sąd musi wyciągnąć ujemne konsekwencje z braku udowodnienia faktów przytoczonych na uzasadnienie żądań lub zarzutów. Należy to rozumieć w ten sposób, że strona, która nie przytoczyła wystarczających dowodów na poparcie swych twierdzeń ponosi ryzyko niekorzystnego dla siebie rozstrzygnięcia, o ile ciężar dowodu, co do tych okoliczności na niej spoczywał.

Odnosząc powyższe rozważania do niniejszej sprawy, należy zauważyć, zgodnie z tym co zostało opisane w stanie faktycznym powód nie udowodnił najmu pojazdu zastępczego. Ponieważ na nim spoczywał ciężar dowodu w tej kwestii tut. Sąd musi przyjąć, że nigdy nie doszło do najmu pojazdu zastępczego, więc nie istnieje roszczenie powoda o zwrot środku poniesionych na ten cel z tytułu doznanej szkody. Sąd odmówił dania wiary dokumentowi w postaci faktury VAT jako nieprawdziwej pod względem okresu wynajmu samochodu zastępczego oraz zeznaniom powoda w tym zakresie z przyczyn wskazanych wyżej. Co istotne pomimo kierowanych do powoda wezwań przez ubezpieczyciela o przedstawienie dodatkowych dokumentów dotyczących najmu samochodu zastępczego, jak i stanowiska pozwanego zawartego w odpowiedzi na pozew w tym zakresie, strona powodowa, reprezentowana tak w postępowaniu likwidacyjnym jak i w niniejszym procesie przez profesjonalnego pełnomocnika, nie złożyła jakichkolwiek dodatkowych dokumentów potwierdzających, iż najem samochodu zastępczego faktycznie miał miejsce, jak i w jakim okresie się odbywał. Nawet bowiem w sytuacji gdy umowa najmu została zawarta w formie ustnej, to przecież u wynajmującego musiały znajdować się dokumenty potwierdzające choćby wydanie i odbiór samochodu przez powoda, oraz cennik dotyczący wynajmu samochodu.

Kolejno nawet przyjmując, że sam fakt najmu pojazdu zastępczego został udowodniony, należy wskazać, że nie został udowodniony okres najmu tego pojazdu. Zgodnie z przytoczonym powyższej art. 6 k.c. ciężar dowodu w tej kwestii również obciąża powoda. Brak wskazania okresu najmu pojazdu zastępczego skutkuje brakiem możliwości określenia rozmiaru szkody poniesionej przez powoda i również uniemożliwia zasądzenie na jego rzecz odszkodowania. W świetle powyżej zaprezentowanej oceny materiału dowodowego Sąd uznał, iż brak jest możliwości ustalenia daty początkowej najmu samochodu zastępczego, a zatem ustalenia czasookresu trwania tego najmu. Co więcej Sąd miał na uwadze, iż powód przez również bliżej nieokreślony czas przebywał na urlopie- a zatem nie sposób było ustalić od kiedy potrzebował on samochodu do dojazdów do pracy, nie wykazał także w jakich dniach jego ojciec miał rzekome wizyty u lekarza w B. i że to on musiał dowieźć ojca na te wizyty do lekarza.

W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego uznać należało również, że powód nie udowodnił niezbędności najmu pojazdu zastępczego.

Szkodę stanowią konieczne wydatki związane ze zdarzeniem szkodzącym. Przy takim ujęciu, stratą w rozumieniu art. 361 § 2 k.c. są objęte także te wydatki, które służą ograniczeniu (wyłączeniu) negatywnych następstw majątkowych doznanych przez poszkodowanego w wyniku uszkodzenia (zniszczenia) pojazdu. Odpowiedzialność ubezpieczyciela z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za uszkodzenie albo zniszczenie pojazdu mechanicznego niesłużącego do prowadzenia działalności gospodarczej obejmuje celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki na najem pojazdu zastępczego (v. uchwała Składu Siedmiu Sędziów Sądu Najwyższego z dnia 17 listopada 2011 r. , sygn. akt III CZP 5/2011, OSNC 2012/3 poz. 28, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 września 2004 r. IV CK 672/03) Jak wskazuje się w orzecznictwie odszkodowanie nie należy się za samo pozbawienie posiadania rzeczy - utratę możliwości korzystania z pojazdu mechanicznego uszkodzonego lub zniszczonego w wypadku komunikacyjnym (anglosaska konstrukcja pure economic loss of use). Sama bowiem utrata posiadania, czy możności korzystania z rzeczy stanowi przede wszystkim szkodę niemajątkową niepodlegającą wynagrodzeniu. Dopiero następstwem utraty możliwości korzystania z rzeczy może być uszczerbek majątkowy np. spowodowany korzystaniem z najętego samochodu zastępczego (por. uzasadnienie uchwały SN z 17 listopada 2011 r., II CZP 5/11), którego kompensacja może być uzasadniona. Odrzucić należy pogląd, że już sama utrata posiadania rzeczy (samochodu) i związana z tym utrata możliwości korzystania z rzeczy stanowi szkodę w rozumieniu art. 361 k.c. Majątkowy charakter ma natomiast niewątpliwie konieczność wydatkowania po stronie powoda określonych kwot celem zapewnienia możliwości korzystania przez w czasie naprawy pojazdu lub poszukiwania nowego samochodu do nabycia -w przypadku szkody całkowitej z innego samochodu. (wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 15 kwietnia 2015 r. VI ACa 901/14, v. także wyrok Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 7 sierpnia 2013 r. XII Ga 309/13)

W efekcie zdaniem Sądu powód, również przy uwzględnieniu dyspozycji art. 362 k.c. musi wykazać, iż najem samochodu zastępczego był konieczny, celowy i ekonomicznie uzasadniony. Najem pojazdu zastępczego przez poszkodowanego nie może być postrzegany jako konieczność stanowiąca każdorazowo normalną konsekwencję niemożności korzystania z uszkodzonego pojazdu w okresie jego naprawy. W ocenie Sądu poszkodowany w realiach przedmiotowej sprawy nie wykazał niezbędności najmu samochodu zastępczego zatem nie wykazał, że poniósł szkodę majątkową.

O braku wystąpienia tych elementów – potrzeby najmu samochodu zastępczego w niniejszej sprawie świadczą następujące fakty. Po pierwsze powód kategorycznie – dwukrotnie podczas rozmowy z konsultantem pozwanego, pomimo przedstawionej propozycji dostarczenia przez ubezpieczyciela samochodu zastępczego w dniu 02 stycznia 2015 roku stwierdził, iż samochodu zastępczego nie potrzebuje, co całkowicie podważa powstanie potrzeby jego wynajęcia w okresie do 24 stycznia 2015 roku. Powód nie wykazał jednocześnie, iż potrzeba ta faktycznie powstała w okresie późniejszym, by zmieniły się okoliczności. Co więcej, przyjmując, że powód korzystał z pojazdu zastępczego jak zostało wykazane powyżej, mogło to nastąpić na pewno nie przed dniem 5 stycznia 2015r. Więc w okresie od dnia 31 grudnia 2014r. do dnia 4 stycznia 2015r. powód nie odczuwał negatywnych następstw braku samochodu. Co więcej powód przebywał w okresie od zdarzenia do bliżej nieokreślonej daty na urlopie, na co sam wskazał w swoich zeznaniach – a zatem nie potrzebował one realnie samochodu do dojazdów do pracy, a jak zeznał to właśnie w tym celu samochód użytkował. Zwrócić należy uwagę także na niekonsekwencję w zeznaniach powoda w tym zakresie bowiem, choć wskazywał, że samochód zastępczy był mu potrzebny celem dojazdów do pracy, do której dojeżdżał sam, to przecież koniec najmu samochodu zastępczego przypadać miał na 24 stycznia, zaś samochód ojca naprawił dopiero w lutym- nie wskazał jednocześnie w jaki sposób do pracy dojeżdżał w okresie między końcem najmu i naprawą samochodu ojca. Okoliczność ta także podważa wiarygodność jego zeznań co do rzeczywistej potrzeby najmu samochodu zastępczego.

Powód nie wykazał także, iż samochód stał mu niezbędny celem dowiezienia ojca na wizytę do lekarza- nie udowodnił kiedy, ile razy wizyty te miały miejsce, jak i że nie było innej możliwości dowiezienia ojca na owe wizyty, zwłaszcza w kontekście tego, że odległość miedzy miejscowością Ł. i B. to około 30 km. Zastanawiające jest także, iż powód w chwili rozmowy z konsultantem w dniu 02 stycznia 2015 roku o tych wizytach lekarskich nie wiedział, a nie twierdził nawet w swoich zeznaniach, by miały one charakter nagły.

Kolejno stwierdzić należy, że w dniu 14 stycznia 2015 roku powodowi wypłacone zostało odszkodowanie, a od 8 stycznia 2015 roku miał świadomość likwidacji szkody jako całkowitej, czego nie zakwestionował, zaś mimo to działania zmierzające do sprzedaży samochodu podjął dopiero po 2 miesiącach od zdarzenia, działań w tym zakresie nie podejmował bezpośrednio po wypłacie odszkodowania.

O braku niezbędności najmu pojazdu zastępczego świadczy również powolność powoda w podejmowaniu kroku zmierzających do nabycia nowego samochodu. Powód nowy samochód nabył dopiero pół roku po zdarzeniu drogowym, a uszkodzony samochód został sprzedany przez niego pomimo otrzymania decyzji o likwidacji szkody jako całkowitej już w dniu 08 stycznia 2015 roku, 2 miesiące po zdarzeniu drogowym. W ocenie Sądu, gdyby najem pojazdu zastępczego był niezbędny dla powoda, to po jego ustaniu powód podjąłby szybciej działania w celu nabycia nowego samochodu. A skoro tych działań do 24 stycznia 2015 roku faktycznie nie podejmował trudno przyjąć istnienie związku przyczynowo- skutkowego między zdarzeniem z dnia 31 grudnia 2014 roku a kosztami najmu samochodu zastępczego po wypłacie odszkodowania-po 14 stycznia 2015 roku.

Wskazania wymaga, iż w świetle art. 362 k.c. na powodzie spoczywał obowiązek minimalizacji szkody. W efekcie skoro pozwany w rozmowie z dnia 2 stycznia 2015 roku przedstawił mu propozycję dostarczenia samochodu zastępczego bezpłatnie, a powód z możliwości tej nie skorzystał kategorycznie stwierdzając, iż samochodu zastępczego nie potrzebuje, zatem uznać należało, iż w 100 % przyczynił się on do powstania szkody polegającej na kosztach wynajmu samochodu zastępczego. Wskazać należy przy tym, iż powód pomimo zmiany zdania w zakresie wynajmu nie poinformował o tym pozwanego i nie zgłosił mu potrzeby skorzystania z samochodu zastępczego, który mógłby uzyskać za darmo, lecz ograniczył się do złożenia ex post, a dokładnie w dniu 09 lutego 2015 roku (k. 32) faktury za najem samochodu z żądaniem wypłaty odszkodowania. Okoliczność ta decydowała o uznaniu, iż w 100 % przyczynił się on do powstania szkody, co także, niezależnie od przedstawionych wyżej rozważań czyniło jego roszczenie niezasadnym. Zauważenia wymaga przy tym, iż w toku rozmowy z konsultantem powód został poinformowany, o stawce czynszu najmu przy uwzględnieniu rodzaju uszkodzonego samochodu oszacowanej na 130 zł- a mino to wynajął samochód za 184,50 zł.

Mając na uwadze powyższe Sąd w punkcie 1. wyroku oddalił powództwo w całości.

W punkcie 2. sentencji wyroku Sąd zgodnie z dyspozycją art. 98 § 1 k.p.c. obciążył stronę przegrywająca tj. powoda obowiązkiem zwrotu kosztów procesu. Na koszty procesu złożył się: koszty zastępstwa procesowego w kwocie 600,00 zł – ustalone w oparciu o przepis § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U.2013.490 j.t.). oraz koszty opłaty skarbowej z tytułu udzielonego pełnomocnictwa w kwocie 17,00 zł.

Sąd mając powyższe na uwadze, na podstawie przytoczonych przepisów orzekł jak w sentencji uzasadnianego wyroku.

(...)

ZARZĄDZENIE

(...)

(...).

(...)

.