Sygn. akt I C 941/15
Dnia 11 sierpnia 2016 r.
Sąd Okręgowy w Gdańsku I Wydział Cywilny
w składzie :
Przewodniczący : SSR del. Michał Jank
Protokolant : sekr, sąd. Magdalena Szulta
po rozpoznaniu w dniu 1 sierpnia 2016 r. w Gdańsku, na rozprawie
sprawy z powództwa (...) Kasy (...) w G.
przeciwko P. W. i M. W.
o zapłatę
I. zasądza od pozwanych P. W. i M. W. solidarnie na rzecz powódki (...) Kasy (...) w G. kwotę 81.350,29 zł (osiemdziesiąt jeden tysięcy trzysta pięćdziesiąt złotych 29/100) wraz z odsetkami umownymi od tej kwoty w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego w stosunku rocznym od dnia 9 czerwca 2015 r. do dnia zapłaty, z tym ustaleniem, że od dnia 1 stycznia 2016 r. stopa procentowa naliczanych odsetek nie może przekraczać dwukrotności wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w stosunku rocznym;
II. oddala powództwo w pozostałym zakresie;
III. zasądza od pozwanych solidarnie na rzecz powódki kwotę 4.617 zł (cztery tysiące sześćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
I C 941/15
Powód (...) Kasa (...) w G. wniosła o zasądzenie od pozwanych P. W. i M. W. kwoty 81350,29 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP od 9 czerwca 2015 r. do dnia zapłaty.
W uzasadnieniu wskazała, iż udzieliła pozwanemu pożyczki w wysokości 80.000 zł. Spłatę pożyczki poręczyła pozwana. Pozwani nie spłacili pożyczki, co spowodowało powstanie zadłużenia dochodzonego pozwem.
W sprzeciwie od wydanego w sprawie nakazu zapłaty pozwani P. W. i M. W. wskazali, iż wystąpili do Banku o prolongatę w spłacie zadłużenia, gdyż mieli takie prawo. Problemy ze spłatą wystąpiły po zajęciu wynagrodzenia pozwanego przez komornika. Z uwagi na wypadek przy pracy pozwany ponosił duże koszty, co jednak nie zostało uwzględnione przez powoda. Pozwany był ubezpieczony na wypadek śmierci oraz utraty pracy i powód mógł wpierw wystąpić do ubezpieczyciela o spłatę zadłużenia pozwanych. Pozwani wskazywali, iż proponowali powodowi rezygnację z ubezpieczenia od śmierci i utraty pracy w zamian za redukcję zadłużenia, jednak powód nie wyraził na to zgody.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu 28 maja 2013 r. zawarta została między powodem (...) Kasą (...) w G. a pozwanym umowa pożyczki kwoty 80.000 zł. Kwota pożyczki miała być spłacana przez 10 lat w comiesięcznych ratach.
Poręczycielem spłaty pożyczki była pozwana M. W..
Zgodnie z umową w razie opóźnienia w spłacie rat powodowi należały się odsetki karne w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP w stosunku rocznym.
Z chwilą niespłacenia raty w terminie, dokonywane przez pożyczkobiorcę wpłaty zaliczane była na poczet odsetek i kosztów, w dalszej kolejności - na kapitał.
/okoliczności bezsporne/
Przedmiotowa umowa pożyczki zabezpieczona była cesją świadczenia należnego ubezpieczonemu (pozwanemu) na wypadek zaistnienia zdarzenia objętego umową ubezpieczenia (...) oraz ubezpieczenia (...).
Przedmiotem pierwszej umowy było życie ubezpieczonego, zaś drugiej - utrata pracy przez ubezpieczonego. Okoliczności te w czasie trwania umowy pożyczki nie wystąpiły.
/okoliczności bezsporne nadto ogólne warunku umów ubezpieczenia - k. 120-122/
Na skutek nieregulowania rat pożyczki w terminie powód pismem z 16 marca 2015 r. wypowiedział umowę pożyczki, co skutkowało wymagalnością całego roszczenia z dniem 17 kwietnia 2015 r. O wypowiedzeniu umowy zawiadomiono poręczyciela.
/okoliczność bezsporna/
Kwota dochodzona pozwem obejmuje całość zadłużenia pozwanych z tytułu zawartej umowy pożyczki. Na kwotę tę składa się:
- kapitał pożyczki - 75280,75 zł
- odsetki - 6069,54 zł
/okoliczność bezsporna/
Sąd zważył, co następuje:
Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.
Stan faktyczny w sprawie był w istocie niesporny między stronami. Wynikał on również z dokumentów załączonych do sprawy, których treść nie była kwestionowana.
Z przepisu art. 720 § 1 kc. wynika, iż poprzez umowę pożyczki pożyczkodawca (powód) zobowiązał się przenieść na własność pożyczkobiorcy (pozwanego) określoną ilość pieniędzy, a biorący pożyczkę zobowiązał się do jej zwrotu.
Odpowiedzialność pozwanej wynika z faktu poręczenia pożyczki, przez co zobowiązała się ona do spłaty zobowiązania na wypadek, gdyby dłużnik zobowiązania nie wykonał. Odpowiedzialność pożyczkobiorcy i poręczyciela jest solidarna.
Pozwani nie kwestionowali faktu zawarcia umowy pożyczki i poręczenia. Nie była kwestionowana treść umowy ani wysokość zadłużenia. Pozwani nie podnosili również, że dokonali wpłat, które nie zostały przez powoda uwzględnione.
Zarzuty pozwanych nie zasługiwały na uwzględnienie.
Trudna sytuacja majątkowa czy osobista pozwanych nie stanowi sama w sobie podstawy do zwolnienia ich z zobowiązania. Niczego w spawie nie zmieniał fakt, iż pozwani objęci byli umowami ubezpieczenia z cesjami na rzecz powoda; bezsporne było bowiem, iż nie zaszedł wypadek objęty ochroną ubezpieczeniową, a więc pozwani nie byli uprawnieni do otrzymania jakiegokolwiek świadczenia. Bez znaczenia pozostawało również, iż powód nie wyraził zgody na inny sposób zabezpieczenia spłaty pożyczki ani też na restrukturyzację spłaty zadłużenia; ta bowiem okoliczność nie ma wpływu na wysokość zobowiązania pozwanych i stanowi jedynie uprawnienie powoda, z którego nie musiał on skorzystać.
Z tych też względów Sad zasądził całą żądaną kwotę główną.
Sąd uwzględnił również w całości żądanie zapłaty odsetek umownych na mocy art. 482 kc. . Pozwani nie kwestionowali wysokości stopy procentowej ani początkowej daty naliczania odsetek. Wysokość stopy procentowej wynika też z zawartej między stronami umowy pożyczki. Sąd uwzględnił jednakże zmianę przepisów obowiązującą od 1 stycznia 2016 r. i zastrzegł, iż wysokość odsetek umownych nie może być wyższa niż dwukrotność odsetek ustawowych za opóźnienie w stosunku rocznym (art. 481 §2(1) kc w zw. z art. 56 ustawy z 9.10.2015 r. o zmianie ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw). Aby dać temu procesowy wyraz, w tym zakresie i z tego tylko powodu powództwo zostało oddalone w tej części.
O kosztach postępowania Sad orzekł na mocy art. 98 kpc 99 kpc 108 kpc zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik postępowania zasądzając opłatę od pozwu - 1017 zł oraz koszty zastępstwa procesowego - 3600 zł.