Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV P 322/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 września 2013r.

Sąd Rejonowy w Kłodzku - Sąd Pracy

w składzie:

Przewodniczący SSR Andrzej Józefowski

Protokolant Małgorzata Sypek

po rozpoznaniu w dniu 29 sierpnia 2013r. w Kłodzku

sprawy z powództwa W. S.

przeciwko (...) w K.

o wynagrodzenie

I. oddala powództwo;

II. zasądza od powoda na rzecz strony pozwanej kwotę 1 817zł, tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt IV P 322/12

UZASADNIENIE

Powód W. S. domagał się zasądzenia od (...)w K. kwoty 47 508,64 zł brutto tytułem zaległego wynagrodzenia za pracę wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia wymagalności do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu powód podał, że był zatrudniony na stanowisku Dyrektora pozwanego(...)w K. na podstawie powołania z dnia 30.10.2008 r.

Powód począwszy od dnia 23 lutego 2012 r. przebywał na zwolnieniu lekarskim w związku z chorobą. Zwolnienie lekarskie dla powoda zostało wystawione o godz. 8:10 w dniu 23.02.2012 r. przez lekarza M. M. (1).

Powód tego samego dnia w godzinach porannych - ok. 9:00-9:30, niezwłocznie powiadomił o tym fakcie stronę pozwaną. Począwszy od dnia 23.02.2012r. pobierał wynagrodzenie chorobowe.

Powód wskazał, że uzyskał informację od osób trzecich, iż w okresie niezdolności do pracy z powodu choroby, został odwołany ze stanowiska Dyrektora (...)w K.. Powód przebywał na zwolnieniu lekarskim od dnia 23.02.2012 r. do dnia 11.07.2012 r.

Powód zaznaczył, że po ustaniu okresu usprawiedliwionej nieobecności w pracy z powodu choroby, pismem z dnia 12.07.2012 r. zgłosił gotowość do niezwłocznego podjęcia pracy i wniósł o dopuszczenie go do pracy. Pismo to zostało złożone u strony pozwanej w dniu 12.07.2012 r.

Strona pozwana - zdaniem powoda - bezpodstawnie uznała, iż stosunek pracy powoda ustał z dniem 31.05.2012 r. Tymczasem, mając na względzie treść przepisu art. 72 § l zd. l kp., w myśl którego jeżeli odwołanie nastąpiło w okresie usprawiedliwionej nieobecności w pracy, bieg wypowiedzenia rozpoczyna się po upływie tego okresu okres wypowiedzenia stosunku pracy powoda rozpoczął swój bieg dopiero w dniu 1.08.2012 r., stosunek pracy powoda uległ rozwiązaniu dopiero z dniem 31 października 2012 r.

Powód zażądał wynagrodzenia za okres wypowiedzenia - 13 127,40 zł brutto x 3 od 1.08.2012 r. do 31.10.2012 r. oraz za okres od 12.07.2012 r. do 31.07.2012 r. w wysokości 8 126,44 zł (wymiar czasu pracy powoda począwszy od 12.2012 r. do 31.07.2012 r. wyniósł 104 h).

Strona pozwana (...) w K. wniosła o oddalenie powództwa zarzucając, że w dniu 23.02.2012 roku powód został odwołany ze stanowiska Dyrektora(...)w K. przez Ministra Spraw Wewnętrznych.

W tym dniu tj. 23.02.2012 roku powód od rana przebywał na terenie zakładu pracy wykonując swoje obowiązki zawodowe. W tym czasie m.in. wezwał do swojego gabinetu D. K. pracującego na stanowisku Kierownika Biura (...) w celu omówienia spraw zawodowych. W budynku Sanatorium widziało powoda także wiele innych pracowników.

Ponadto strona pozwana wskazała, że tego samego dnia (23.02.2012 r.) powód podpisał załącznik do Decyzji nr 03/2012 dyrektora (...)w K. z dnia 21.02.2012 r.

Załącznik ten został pierwszy raz wydrukowany dopiero dnia tj. 23.02.2012 r. o godz. 11:16. Zatem, co najmniej o tej godzinie powód przebywał jeszcze na terenie zakładu pracy. Przedmiotową decyzję oraz załącznik podpisany przez powoda otrzymała D. G. także tego samego dnia.

W tym kontekście twierdzenia powoda o rzekomej nieobecności w pracy w dniu 23.02.2012 roku z powodu choroby oraz informowaniu w godzinach porannych o tym strony pozwanej nie znajdują oparcia w przytoczonych okolicznościach faktycznych.

Strona pozwana podała nadto, że nie polega na prawdzie twierdzenie powoda, że informację o swoim odwołaniu uzyskał od osób trzecich. Pismo odwołujące powoda ze stanowiska Dyrektora (...) odebrała w dniu 23.02.2012 r. o godz. 9:57 J. O. pracująca na stanowisku specjalisty ds. sekretariatu. W chwilę potem przedmiotowy dokument został przekazany powodowi przez wyżej wskazaną osobę. Powód zapoznał się z tym pismem i znał jego treść, gdyż poinformował o swoim odwołaniu A. S. (1), specjalistę ds. kadr. Z czynności przekazania odwołania powodowi J. O. sporządziła notatkę, która została przesłana do Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.

Zdaniem strony pozwanej termin rozpoczęcia okresu niezdolności do pracy z powodu choroby budzi uzasadnione wątpliwości. Co prawda powód przedstawił zaświadczenie lekarskie, w którym początek tego okresu datowany jest na 23.02.2012 r., jednakże zostało ono wystawione przez lek. M. M. (1), który jest bliskim znajomym powoda. Ponadto lekarz M. jest pracownikiem zatrudnionym na etacie u strony pozwanej w godzinach od 7:00 do 14:35. W dniu zwolnienia powoda M. M. (1) był obecny w pracy. Pozwana wskazała, że zaświadczenie lekarskie, które zostało wystawione w ramach prywatnej praktyki lekarskiej lek. M. mogło zostać sporządzone po godzinie 14:35 tj. po zakończeniu przez niego wykonywania obowiązków pracowniczych wynikających ze stosunku pracy łączącego go z pozwaną.

Na przedmiotowym zaświadczeniu lekarskim, które zostało odebrane przez A. S. (1), została przerobiona data wpływu tego zaświadczenia do działu kadr. Można zauważyć, że pierwotnie widniejąca data 24.02.2012 r. została przerobiona na 23.02.2012 r.

W ocenie strony pozwanej przedstawienie przez powoda zaświadczenia lekarskiego jest zabiegiem mającym na celu wstrzymanie biegu wypowiedzenia na okres rzekomej choroby.

Tymczasem strona pozwana prawidłowo doręczyła powodowi w dniu 23.02.2012 r. odwołanie, albowiem zrobiła to w taki sposób, ze powód miał możliwość zapoznania się z jego treścią. W związku z tym oznaczenie końca okresu wypowiedzenia na dzień 31.05.2012r. nastąpiło również w sposób poprawny.

Strona pozwana podkreśliła, że powód w dniu 23.02.2012 roku przebywał na terenie zakładu pracy, wykonywał swoje obowiązki zawodowe i pismo odwołujące go ze stanowiska Dyrektora (...) zostało mu skutecznie doręczone w tym dniu, a przedstawienie przez powoda zaświadczenia lekarskiego jest tylko próbą wstrzymania biegu okresu wypowiedzenia.

Pozwana prawidłowo oznaczyła koniec okres wypowiedzenia na dzień 31.05.2012 r. i za ten okres wypłaciła należne powodowi wynagrodzenie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

W dniu 23.02.2012 roku powód został odwołany ze stanowiska Dyrektora (...)w K. przez Ministra Spraw Wewnętrznych. Pismo odwołujące powoda ze stanowiska Dyrektora (...) zostało przesłane faksem z Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i odebrała w dniu 23.02.2012 r. o godz. 9:57 J. O. zatrudniona na stanowisku specjalisty ds. sekretariatu. Niezwłocznie potem faks został przekazany powodowi przez J. O.. Powód zapoznał się z tym pismem i znał jego treść, gdyż poinformował o swoim odwołaniu A. S. (1), specjalistę ds. kadr. Z czynności przekazania odwołania powodowi J. O. sporządziła notatkę, która została przesłana do Ministerstwa Spraw Wewnętrznych

( dowód : zeznania świadków J. O., A. S. (1), D. G., W. G., M. P., A. S. (2), Ł. S., D. K., D. S., kopia pisma o odwołaniu powoda ze stanowiska k 11 i 34, oświadczenie J. O. k 35 )

W dniu tj. 23.02.2012 roku powód od rana przebywał na terenie zakładu pracy wykonując swoje obowiązki zawodowe. Powód wezwał do swojego gabinetu D. K. pracującego na stanowisku Kierownika Biura (...) w celu omówienia spraw zawodowych.

( dowód : zeznania świadków J. O., A. S. (1), D. G., M. P., D. K., D. S. )

W dniu 23.02.2012 r. powód podpisał załącznik do Decyzji nr 03/2012 Dyrektora(...)w K. z dnia 21.02.2012 r. o przyznaniu nagród pracownikom strony pozwanej. Ponadto tego dnia powód podpisał zamówienie na druki medyczne do (...) w S. oraz decyzję o przyznaniu premii regulaminowej dla salowych.

( dowód : kopia decyzji nr 03/2012 Dyrektora (...)w K. z dnia 21.02.2012 r. k 30 - 33, kopia zamówienia do (...) k 80 i wykazu premii regulaminowych k 81 )

Powód w 2012 r. otrzymywał wynagrodzenie chorobowe i zasiłek chorobowy w okresie od 6 02 2012 r. do 13 02 2012 r., od 14 02 2012 r. do 17 02 2012 r., od 23 02 2012 r. do 24 02 2012 r. , od 25 02 2012 r. do 29 02 2012 r., od 1 03 2012 r. do 31 03 2012 r. , od 1 04 2012 r. do 30 04 2012 r., od 1 05 2012 r. do 31 05 2012 r.

( dowód : zaświadczenie o okresach niezdolności powoda do pracy k 8 i 9 )

Pismem z dnia 12 07 2012 r. doręczonym stronie pozwanej w dniu 12 07 2012 r. powód zgłosił wniosek o dopuszczenie do pracy do zakończenia okresu wypowiedzenia " liczonego zgodnie z art. 72 § 1 kodeksu pracy" .

( dowód : kopia pisma powoda z dnia 12 07 2012 r. k 12 )

Sąd zważył :

Zgodnie z art. 72. § 1 kodeksu pracy jeżeli odwołanie nastąpiło w okresie usprawiedliwionej nieobecności w pracy, bieg wypowiedzenia rozpoczyna się po upływie tego okresu. Jeżeli jednak usprawiedliwiona nieobecność trwa dłużej niż okres przewidziany w art. 53 § 1 i 2, organ, który pracownika powołał, może rozwiązać stosunek pracy bez wypowiedzenia.

W myśl art. 72 § 4 k.p. w razie naruszenia przepisów § 1-3, pracownikowi przysługuje prawo odwołania do sądu pracy.

Inaczej niż w przypadku umownego stosunku pracy, w którym z mocy art. 41 k.p. pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę w czasie urlopu pracownika, a także w czasie innej usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy, odwołanie ze stanowiska może nastąpić także w okresie urlopu lub usprawiedliwionej nieobecności w pracy. W takiej sytuacji bieg wypowiedzenia rozpoczyna się dopiero po upływie tego okresu.

Akt odwołania, tak jak każde oświadczenie woli, składane drugiej osobie staje się skuteczne w momencie dotarcia do tej osoby w sposób, który umożliwia jej skuteczne zapoznanie się z jego treścią (art. 70 § 11 w zw. z art. 69 k.p. w zw. z art. 30 § 3 k.p. i art. 61 k.c. w zw. z art. 300 k.p.)1348 , samo zaś rozwiązanie stosunku pracy z pracownikiem powołanym w trybie art. 70 § 2 k.p. w okresie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy (art. 72 § 1 k.p.) nie może nastąpić wcześniej niż w dniu, w którym nastąpiłoby rozwiązanie z nim stosunku pracy, gdyby w dacie odwołania nie korzystał z ochrony przewidzianej w art. 72 § 1 k.p. Pracownicy zatrudnieni na podstawie powołania nie korzystają z ochrony przed odwołaniem ze stanowiska, równoznacznym z wypowiedzeniem umowy o pracę, w okresie usprawiedliwionej nieobecności w pracy. Paragraf 1 art. 72 kodeksu pracy wyraźnie przewiduje dopuszczalność odwoływania tych pracowników w okresach ich usprawiedliwionej nieobecności w pracy. W takich wypadkach jednak okres wypowiedzenia rozpoczyna się i biegnie dopiero po zakończeniu okresu usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy. Oznacza to, że okres wypowiedzenia zaczyna się później niż w chwili odwołania, nie zaś, że bieg tego okresu ulega "wstrzymaniu"

Roszczenia przysługujące pracownikom, określa się uwzględniając zasady wykładni systemowej, a więc przede wszystkim wyłączenia przepisów dotyczących umów o pracę na czas nieokreślony, jakie prawodawca wprowadził w art. 69 k.p.

Jako roszczenia nie wyłączone ze względu na powyższe zasady wskazuje się roszczenie o wynagrodzenie za czas trwania stosunku pracy do chwili ustania tego stosunku, roszczenia o odszkodowanie z tytułu niezgodnego z prawem rozwiązania stosunku pracy (w szczególności art. 611 k.p. w zw. z art. 69 i art. 72 § 1 k.p.). Wskazuje się też, że pracownik może dochodzić przed sądem ustalenia początku i końca okresu wypowiedzenia, zaś w sytuacjach omówionych wcześniej także ustalenia, czy stosunek pracy trwa nadal (nie został skutecznie rozwiązany przez pracodawcę), któremu towarzyszyć będzie roszczenie o wynagrodzenie za czas gotowości do świadczenia pracy.

Jak wspomniano wcześniej, na gruncie koncepcji odmawiających pracownikowi, któremu nie złożono oferty "innej pracy", prawa do wynagrodzenia po upływie "okresu równego okresowi wypowiedzenia" wskazuje się na roszczenia odszkodowawcze, wywodzone z kodeksu cywilnego w związku z art. 300 k.p.

a podstawie wykładni systemowej, opartej na wyjaśnieniu treści tego przepisu w powiązaniu z treścią art. 69, należy stwierdzić, że w grę wchodzą tu powództwa o wynagrodzenie za okres trwania stosunku pracy do chwili ustania tego stosunku zgodnie z § 1 i 2 art. 72 (por. A. Filcek (w:) Kodeks pracy z komentarzem, red. F. Rusek, 1979, s. 181).

Wskazany przepis art. 72 § k. p. uzależnia zmianę okresu wypowiedzenia od faktu nieobecności w pracy w momencie odwołania.

Jak wynika z zebranego w sprawie materiału dowodowego w chwili odwołania powód był w pracy i wykonywał obowiązki służbowe.

W dniu 23.02.2012 roku powód od rana przebywał na terenie zakładu pracy wykonując swoje obowiązki zawodowe. W tym czasie m.in. wezwał do swojego gabinetu D. K. pracującego na stanowisku Kierownika Biura (...) w celu omówienia spraw zawodowych.

Tego samego dnia (23.02.2012 r.) powód podpisał załącznik do Decyzji nr 03/2012 dyrektora (...)w K. z dnia 21.02.2012 r. . Ponadto tego dnia powód podpisał zamówienie na druki medyczne do (...) w S. oraz decyzję o przyznaniu premii regulaminowej dla salowych.

Świadek J. O. tak opisała dzień , w którym doszło do odwołania powoda ze stanowiska - . "Faks przekazałam do rąk własnych dyrektora w godzinach rannych - około godz. 9:00. Dyrektor przebywał u siebie w gabinecie, gdzie siedział za biurkiem. Nie wiedziałam o tym, że powód korzysta ze zwolnienia lekarskiego. Nic nie wiedziałam w tym dniu, kiedy wręczałam powodowi faks na temat zwolnienia lekarskiego. Z przeanalizowanych dowodów w sprawie wiem, że w tym dniu dyrektor wykonywał następujące czynności: podpisał jedno pismo wychodzące - zamówienie druków medycznych do firmy (...), podpisał wniosku premiowego dla pracownika sanatorium, była również podpisana decyzja w sprawie nagród dla pracowników sanatorium. Być może było jeszcze coś podpisane, ale nie wiem nic na ten temat z tego powodu, że kierownicy innych działów mogą przychodzić bezpośrednio do dyrektora. Z tego, co pamiętam w tym dniu był u powoda asystent dyrektora D. S. i kadrowa. Asystent był u dyrektora przed wręczeniem przeze mnie faksu, a kadrowa już po tym fakcie"- patrz zeznania świadka J. O. k 86 - 87.

Świadek A. S. (1) podała, - "W dniu 23 02 2012r. wiem, że przyszło pismo odwołujące go ze stanowiska - zostałam wezwana do gabinetu dyrektora i poinformowano mnie o tym (powód mi o tym powiedział), natomiast pisma tego nie widziałam. Powiedział mi wtedy, że został odwołany i że jest już po wszystkim. Było to około godz. 10:00. Powód nie mówił mi wtedy, że jest chory. To były dosłownie dwa zdania: że jest odwołany i że jest już po wszystkim" - patrz zeznania świadką A. S. (1) k 87-88.

Z kolei świadek D. G. zeznała, - ." Był tylko telefoniczny kontakt - dyrektor zadzwonił do mnie przed 8:00 rano (wiem to z bilingu telefonicznego). Ja nie pamiętam w jakiej sprawie dzwonił wtedy do mnie. Mogła to być sprawa bilansu, ale nie jestem tego pewna, mogła to być ewentualnie rozmowa o inwestycjach, bo w tym dniu była faktura na dużą kwotę. Była rozmowa przed 8:00, potem rozmowa telefoniczna przed 10:00 (nie pamiętam o czym rozmawialiśmy); potem jeszcze ja zadzwoniłam do niego, ale nie pamiętam o czym rozmawialiśmy" - patrz zeznania świadka D. G. k 88-89.

Świadek M. P. zeznała - " Dzień wcześniej (23 02 2012r) byłam w pracy. Tego dnia rano, około godz. 8:00 dyrektor poprosił mnie do swojego gabinetu, bo ja przygotowuję listy płac; zapytał mnie, czy zdążę przygotować listy płac na czas. Odpowiedziałam, że tak, jeśli otrzymam odpowiednie materiały przygotowane przez kierowników komórek. My co miesiąc na ten temat rozmawiali. Rozmowa była u dyrektora w gabinecie; powód miał na sobie garnitur. Potem spotkaliśmy się około godz. 10:00 w związku z tym, że w dokumentach które otrzymałam były wnioski premiowe. Na tych wnioskach brakowało dwóch nazwisk pracowników, którzy podlegali przełożonej pielęgniarek - M. B. i Z. M. - nie było tych osób na liście do premiowania" - patrz zeznania świadka M. P. k 91 .

Świadek D. K. tak opisał dzień pracy powoda - "Pracuję u strony pozwanej na stanowisku kierownika biura obsługi klienta. Powód był dyrektorem (...) o ile się nie mylę do dnia 23 lutego 2012r. W tym dniu poszła plotka w sanatorium, że dyrektor został odwołany. Tego dnia byłem w pracy. Byłem u dyrektora na spotkaniu rano. Byłem do niego wezwany przez sekretarkę pana dyrektora. Nie potrafię sobie przypomnieć czego dotyczyło spotkanie. W tym okresie codziennie spotykałem się z dyrektorem; były to sprawy służbowe w każdym razie. U dyrektora byłem między 8:00, a 8:30" - patrz zeznania świadka D. K. k 100 .

Przez obecność w pracy należy rozumieć stawienie się pracownika do pracy i świadczenie pracy, a więc wykonywanie obowiązków wynikających z umowy o pracę lub też gotowość do jej wykonywania. Jeżeli zatem mimo niezdolności do pracy pracownik wykonuje pracę - to czas pozostawania w pracy nie może być rozumiany jako usprawiedliwiona nieobecność w pracy .

Dlatego też okoliczność uzyskania przez powoda zwolnienia od pracy w związku z chorobą nie ma znaczenia dla przyjęcia, że odwołanie powoda nastąpiło w trakcie obecności powoda w pracy.

Powód bowiem był w pracy i wykonywał służbowe obowiązki mimo niezdolności do pracy w związku z chorobą.

Okres ochronny przewidywany w art. 72 k.p. rozpoczyna się z chwilą nieobecności pracownika w pracy z powodu choroby czyniącej go niezdolnym do pracy lub zaprzestania świadczenia pracy z tej samej przyczyny.

Odmienna interpretacja, zakładająca, że pracownik obecny w pracy i pracujący w danym momencie - wobec stwierdzonej niezdolności do pracy wskutek choroby - powinien być traktowany równocześnie jako nieobecny, nie znajduje usprawiedliwienia w treści art. 72 k.p.

Strona pozwana wskazuje zasadnie, że dla zastosowania art. 72 § l k.p. konieczne jest spełnienie warunku w postaci usprawiedliwionej nieobecności w pracy.

Zgodnie ze stanowiskiem konsekwentnie przedstawianym w orzecznictwie Sądu Najwyższego (co prawda do art. 41 k.p.) przez obecność w pracy należy rozumieć stawienie się pracownika do pracy i świadczenie pracy, a więc wykonywanie obowiązków wynikających z umowy o pracę lub też gotowość do jej wykonywania.

Jeżeli zatem mimo niezdolności do pracy pracownik nadal wykonuje pracę - to czas pozostawania w pracy nie może być rozumiany jako usprawiedliwiona nieobecność w pracy chroniona art. 41 k.p. Okres ochronny przewidywany w art. 41 k.p. rozpoczyna się z chwilą powstania przesłanki zakazu wypowiedzenia, tj. nieobecności pracownika w pracy z powodu choroby czyniącej go niezdolnym do pracy lub zaprzestania świadczenia pracy z tej samej przyczyny (Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 maja 2010 roku II PK 343/09).

Podobne stanowisko wyraził Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 6 października 2004 roku (I PK 614/03), stwierdzając, że wypowiedzenie umowy o pracę pracownikowi, który świadczył pracę, a następnie wykazał, że w dniu wypowiedzenia był niezdolny do pracy z powodu choroby, nie narusza art. 41 k.p.

W przedmiotowym stanie faktycznym w dniu 23 lutego 2012 roku powód do ok. godziny 10:00 wykonywał swoje obowiązki zawodowe i dopiero po uzyskaniu informacji o swoim odwołaniu przedstawił zaświadczenie lekarskie .

W związku z powyższym odwołanie powoda dokonane w czasie jego obecności w pracy jest skuteczne i nie ma podstaw do zasądzenia dochodzonego wynagrodzenia , gdyż strona pozwana poprawnie określiła długość okresu wypowiedzenia i datę rozwiązania stosunku pracy.

Zeznania świadków J. O., A. S. (1), D. G., W. G., M. P., A. S. (2), Ł. S., D. K., D. S. zasługiwały na wiarę jako zgodne i znajdujące potwierdzenie i uzupełnienie w pozostałym materiale dowodowym. Zeznania świadka M. M. nie miały znaczenia dla ustalenia faktu świadczenia pracy przez powoda.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. i § 12 pkt 1 ppkt 2

Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. 2002, Nr 163, poz. 1348).

Biorąc pod uwagę powyższe orzeczono jak w sentencji.