III CZ 28/15
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:07-07-2015
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CZ 28/15
POSTANOWIENIE
Dnia 18 czerwca 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Wojciech Katner
SSN Marta Romańska
w sprawie z wniosku J. K. i H. K.
przy uczestnictwie Skarbu Państwa - Starosty C., B. M. i E. G.
o rozgraniczenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 18 czerwca 2015 r.,
zażalenia uczestnika B. M.
na postanowienie Sądu Okręgowego w K.
z dnia 12 lutego 2015 r.,
oddala zażalenie.
UZASADNIENIE
2
Sąd drugiej instancji postanowieniem wydanym na podstawie art. 3986
§ 2
k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. odrzucił skargę kasacyjną uczestnika B. M. w
sprawie o rozgraniczenie. Stwierdził, że wezwał tego uczestnika do wskazania
wartości przedmiotu zaskarżenia, pismem sporządzonym w 7 egzemplarzach
w terminie tygodniowym, pod rygorem odrzucenia skargi. Skarżący nie wykonał
prawidłowo w zakreślonym terminie tego wezwania, ponieważ przedłożył
5 egzemplarzy pisma wskazującego wartość przedmiotu zaskarżenia, pomimo
wezwania go do przedłożenia 7 egzemplarzy tego pisma. Takie uchybienie
wezwaniu skutkowało odrzuceniem skargi kasacyjnej.
W zażaleniu na to postanowienie żalący przyznaje fakt omyłkowego
niedołączenia 2 egzemplarzy pisma. W jego ocenie nie skutkuje to jednak
możliwością przyjęcia nieuzupełnienia braków skargi kasacyjnej, bez wezwania go
do uzupełnienia tego kolejnego braku. Zdaniem żalącego, uzupełnił on brak skargi
przez wskazanie wartości przedmiotu zaskarżenia, a inny brak pisma
uzupełniającego, polegający na niedołączeniu dwóch egzemplarzy tego pisma,
wymagał wezwania pełnomocnika przez Sąd do uzupełnienia tego braku na
podstawie art. 130 § 1 k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie, ponieważ żalący, co sam
przyznaje, nie wykonał prawidłowo w zakreślonym terminie wezwania do usunięcia
braku skargi kasacyjnej poprzez wskazanie wartości przedmiotu zaskarżenia
pismem sporządzonym w siedmiu egzemplarzach.
Wezwanie do usunięcia w terminie tygodniowym, pod rygorem odrzucenia
skargi kasacyjnej, braków usuwalnych tej skargi sprowadzało się zarówno do
wskazania wartości przedmiotu zaskarżenia, jak i uczynienia tego pismem
sporządzonym w określonej w wezwaniu ilości egzemplarzy.
Bezsporne jest, że żalący nie usunął w zakreślonym terminie wszystkich
wskazanych w wezwaniu braków usuwalnych, a mianowicie nie sporządził pisma
we wskazanej w wezwaniu ilości egzemplarzy.
3
Ponieważ wszystkich określonych w wezwaniu braków skargi kasacyjnej nie
usunięto w zakreślonym terminie, przeto Sąd odwoławczy zasadnie zastosował art.
3986
§ 2 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c., odrzucając skargę kasacyjną.
W tym stanie rzeczy orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 39814
k.p.c.
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c. i w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 18 czerwca 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Wojciech Katner
SSN Marta Romańska
w sprawie z wniosku J. K. i H. K.
przy uczestnictwie Skarbu Państwa - Starosty C., B. M. i E. G.
o rozgraniczenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 18 czerwca 2015 r.,
zażalenia uczestnika B. M.
na postanowienie Sądu Okręgowego w K.
z dnia 12 lutego 2015 r.,
oddala zażalenie.
UZASADNIENIE
2
Sąd drugiej instancji postanowieniem wydanym na podstawie art. 3986
§ 2
k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. odrzucił skargę kasacyjną uczestnika B. M. w
sprawie o rozgraniczenie. Stwierdził, że wezwał tego uczestnika do wskazania
wartości przedmiotu zaskarżenia, pismem sporządzonym w 7 egzemplarzach
w terminie tygodniowym, pod rygorem odrzucenia skargi. Skarżący nie wykonał
prawidłowo w zakreślonym terminie tego wezwania, ponieważ przedłożył
5 egzemplarzy pisma wskazującego wartość przedmiotu zaskarżenia, pomimo
wezwania go do przedłożenia 7 egzemplarzy tego pisma. Takie uchybienie
wezwaniu skutkowało odrzuceniem skargi kasacyjnej.
W zażaleniu na to postanowienie żalący przyznaje fakt omyłkowego
niedołączenia 2 egzemplarzy pisma. W jego ocenie nie skutkuje to jednak
możliwością przyjęcia nieuzupełnienia braków skargi kasacyjnej, bez wezwania go
do uzupełnienia tego kolejnego braku. Zdaniem żalącego, uzupełnił on brak skargi
przez wskazanie wartości przedmiotu zaskarżenia, a inny brak pisma
uzupełniającego, polegający na niedołączeniu dwóch egzemplarzy tego pisma,
wymagał wezwania pełnomocnika przez Sąd do uzupełnienia tego braku na
podstawie art. 130 § 1 k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie, ponieważ żalący, co sam
przyznaje, nie wykonał prawidłowo w zakreślonym terminie wezwania do usunięcia
braku skargi kasacyjnej poprzez wskazanie wartości przedmiotu zaskarżenia
pismem sporządzonym w siedmiu egzemplarzach.
Wezwanie do usunięcia w terminie tygodniowym, pod rygorem odrzucenia
skargi kasacyjnej, braków usuwalnych tej skargi sprowadzało się zarówno do
wskazania wartości przedmiotu zaskarżenia, jak i uczynienia tego pismem
sporządzonym w określonej w wezwaniu ilości egzemplarzy.
Bezsporne jest, że żalący nie usunął w zakreślonym terminie wszystkich
wskazanych w wezwaniu braków usuwalnych, a mianowicie nie sporządził pisma
we wskazanej w wezwaniu ilości egzemplarzy.
3
Ponieważ wszystkich określonych w wezwaniu braków skargi kasacyjnej nie
usunięto w zakreślonym terminie, przeto Sąd odwoławczy zasadnie zastosował art.
3986
§ 2 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c., odrzucając skargę kasacyjną.
W tym stanie rzeczy orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 39814
k.p.c.
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c. i w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.