IV CSK 769/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:08-03-2016
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CSK 769/14
POSTANOWIENIE
Dnia 23 czerwca 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie z wniosku Skarbu Państwa - Prezydenta Miasta G.
przy uczestnictwie J. K., K. S., A. S., T. S., S. S., Gminy Miasta G., M. P., E. P., H.
S., B. J. i J. L.
o stwierdzenie zasiedzenia,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 23 czerwca 2015 r.,
na skutek skargi kasacyjnej uczestnika postępowania Gminy Miasta G.
od postanowienia Sądu Okręgowego w G.
z dnia 11 grudnia 2013 r.,
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania
2. ustala, że koszty postępowania kasacyjnego uczestnicy
postępowania ponoszą we własnym zakresie.
UZASADNIENIE
2
Zgodnie z brzmieniem art. 3989
§ 1 k.p.c. Sąd Najwyższy przyjmuje skargę
kasacyjną do rozpoznania w następujących wypadkach:
- w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne
- istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne
wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów
- zachodzi nieważność postępowania
- skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona.
Skarga kasacyjna jest nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia, którego
rozpoznanie przez Sąd Najwyższy musi być uzasadnione względami o szczególnej
doniosłości, wykraczającymi poza indywidualny interes skarżącego, a mającymi
swoje źródło W interesie publicznym, w szczególności przez zapewnienie jednolitej
wykładni i stosowania prawa.
Skarga kasacyjna uczestnika postępowania Gminy Miasta G.
od postanowienia Sądu Okręgowego w G. z dnia 11 grudnia 2013 r. zawiera
wniosek o jej przyjęcie do rozpoznania z powołaniem się na jej oczywistą
zasadność oraz występowanie w sprawie istotnych zagadnień prawnych. Analiza
wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania i jego uzasadnienia prowadzi
jednakże do stwierdzenia, że wskazane przez skarżącego podstawy przyjęcia
skargi kasacyjnej do rozpoznania nie zachodzą. Brak jest także podstaw by przyjąć,
że w sprawie miała miejsce nieważność postępowania.
Twierdzenie skarżącego o istnieniu przesłanki do przyjęcia skargi kasacyjnej
do rozpoznania z powodu jej oczywistej zasadności, nie znajduje bowiem
dostatecznego uzasadnienia w świetle argumentacji przytoczonej w tym zakresie
przez skarżącego. W judykaturze utrwalone jest stanowisko, że oczywista
zasadność skargi kasacyjnej ma miejsce jedynie wówczas, gdy bez dokonania
głębszej analizy dla przeciętnego prawnika jest oczywiste, że podstawy skargi
zasługują na uwzględnienie, a zatem ma miejsce kwalifikowana postać naruszenia
prawa, zauważalna prima facie przy wykorzystaniu podstawowej wiedzy prawniczej
i przesądza to o wadliwości zaskarżonego orzeczenia w stopniu nakazującym
3
uwzględnienie skargi. Dla takiej oceny stanowisko przedstawione przez skarżącego
nie daje zaś podstaw.
Powoływanie się przez skarżącego na występowanie w sprawie istotnego
zagadnienia prawnego wymaga odpowiedniego sformułowania tego zagadnienia,
wskazania przepisów prawa, na których tle zagadnienie się wyłoniło oraz
przedstawienia argumentacji jurydycznej uzasadniającej możliwość rozbieżnych
ocen prawnych oraz istotności tego zagadnienia. Rozstrzygnięcie zagadnienia
prawnego o znaczeniu uniwersalnym, musi mieć jednocześnie także znaczenie dla
sposobu rozstrzygnięcia sprawy, w której zagadnienie powstało.
Argumentacja prawna powołana przez skarżącego w uzasadnieniu wniosku
o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania oraz przedmiot przedstawionych
zagadnień dotyczących kwestii samoistnego posiadania nieruchomości przez
podmiot publiczny, nie pozwala zaś przyjąć, aby zagadnienia te mogły - z punktu
widzenia okoliczności rozstrzyganej sprawy być uznane za istotne zagadnienia
prawne w rozumieniu art. 3989
§ 1 pkt 1 k.p.c.
Z tych względów w przedmiocie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania orzeczono jak w treści postanowienia (art. 3989
§ 2 k.p.c.).
eb
POSTANOWIENIE
Dnia 23 czerwca 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie z wniosku Skarbu Państwa - Prezydenta Miasta G.
przy uczestnictwie J. K., K. S., A. S., T. S., S. S., Gminy Miasta G., M. P., E. P., H.
S., B. J. i J. L.
o stwierdzenie zasiedzenia,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 23 czerwca 2015 r.,
na skutek skargi kasacyjnej uczestnika postępowania Gminy Miasta G.
od postanowienia Sądu Okręgowego w G.
z dnia 11 grudnia 2013 r.,
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania
2. ustala, że koszty postępowania kasacyjnego uczestnicy
postępowania ponoszą we własnym zakresie.
UZASADNIENIE
2
Zgodnie z brzmieniem art. 3989
§ 1 k.p.c. Sąd Najwyższy przyjmuje skargę
kasacyjną do rozpoznania w następujących wypadkach:
- w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne
- istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne
wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów
- zachodzi nieważność postępowania
- skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona.
Skarga kasacyjna jest nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia, którego
rozpoznanie przez Sąd Najwyższy musi być uzasadnione względami o szczególnej
doniosłości, wykraczającymi poza indywidualny interes skarżącego, a mającymi
swoje źródło W interesie publicznym, w szczególności przez zapewnienie jednolitej
wykładni i stosowania prawa.
Skarga kasacyjna uczestnika postępowania Gminy Miasta G.
od postanowienia Sądu Okręgowego w G. z dnia 11 grudnia 2013 r. zawiera
wniosek o jej przyjęcie do rozpoznania z powołaniem się na jej oczywistą
zasadność oraz występowanie w sprawie istotnych zagadnień prawnych. Analiza
wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania i jego uzasadnienia prowadzi
jednakże do stwierdzenia, że wskazane przez skarżącego podstawy przyjęcia
skargi kasacyjnej do rozpoznania nie zachodzą. Brak jest także podstaw by przyjąć,
że w sprawie miała miejsce nieważność postępowania.
Twierdzenie skarżącego o istnieniu przesłanki do przyjęcia skargi kasacyjnej
do rozpoznania z powodu jej oczywistej zasadności, nie znajduje bowiem
dostatecznego uzasadnienia w świetle argumentacji przytoczonej w tym zakresie
przez skarżącego. W judykaturze utrwalone jest stanowisko, że oczywista
zasadność skargi kasacyjnej ma miejsce jedynie wówczas, gdy bez dokonania
głębszej analizy dla przeciętnego prawnika jest oczywiste, że podstawy skargi
zasługują na uwzględnienie, a zatem ma miejsce kwalifikowana postać naruszenia
prawa, zauważalna prima facie przy wykorzystaniu podstawowej wiedzy prawniczej
i przesądza to o wadliwości zaskarżonego orzeczenia w stopniu nakazującym
3
uwzględnienie skargi. Dla takiej oceny stanowisko przedstawione przez skarżącego
nie daje zaś podstaw.
Powoływanie się przez skarżącego na występowanie w sprawie istotnego
zagadnienia prawnego wymaga odpowiedniego sformułowania tego zagadnienia,
wskazania przepisów prawa, na których tle zagadnienie się wyłoniło oraz
przedstawienia argumentacji jurydycznej uzasadniającej możliwość rozbieżnych
ocen prawnych oraz istotności tego zagadnienia. Rozstrzygnięcie zagadnienia
prawnego o znaczeniu uniwersalnym, musi mieć jednocześnie także znaczenie dla
sposobu rozstrzygnięcia sprawy, w której zagadnienie powstało.
Argumentacja prawna powołana przez skarżącego w uzasadnieniu wniosku
o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania oraz przedmiot przedstawionych
zagadnień dotyczących kwestii samoistnego posiadania nieruchomości przez
podmiot publiczny, nie pozwala zaś przyjąć, aby zagadnienia te mogły - z punktu
widzenia okoliczności rozstrzyganej sprawy być uznane za istotne zagadnienia
prawne w rozumieniu art. 3989
§ 1 pkt 1 k.p.c.
Z tych względów w przedmiocie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania orzeczono jak w treści postanowienia (art. 3989
§ 2 k.p.c.).
eb