SNO 62/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:29-06-2015
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:III KZ 109/98 IV KK 358/04 IV KZ 73/10
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt SNO 62/14
POSTANOWIENIE
Dnia 29 czerwca 2015 r.
Sąd Najwyższy - Sąd Dyscyplinarny na posiedzeniu w składzie następującym:
Przewodniczący: SSN Józef Szewczyk (sprawozdawca)
SędziowieSN: Bogusław Cudowski
Mirosława Wysocka
w sprawie W.K.
byłego sędziego Sądu Okręgowego w […]
ukaranego wyrokiem Sądu Dyscyplinarnego w […]
z dnia 26 kwietnia 2001 r.,
karą dyscyplinarną pozbawienia prawa do stanu spoczynku
wraz z prawem do uposażenia,
utrzymanym w mocy wyrokiem Wyższego Sądu Dyscyplinarnego w […]
z dnia 11 września 2001 r.,
po rozpoznaniu wniosku o wznowienie postępowania dyscyplinarnego,
na podstawie art. 128 u.s.p. i art. 113 u.s.p. w zw. z art. 545 § 2 k.p.k. i art. 429 § 1
k.p.k.
p o s t a n o w i ł:
1. pozostawić wniosek bez rozpoznania;
2. kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa.
UZASADNIENIE
Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U.
z 2001 r., nr 98, poz. 1070 ze zm., dalej u.s.p.) w art. 128 stanowi, że w kwestiach
nieuregulowanych w rozdziale 3 dotyczącym odpowiedzialności dyscyplinarnej
sędziów należy odpowiednio stosować przepisy Kodeksu postepowania karnego.
Przepis art. 545 § 2 k.p.k. wprowadza tzw. przymus adwokacki w odniesieniu do
2
wniosku o wznowienie postępowania karnego. W konsekwencji odpowiedniego
stosowania wspomnianego przepisu k.p.k. także w postępowaniu dyscyplinarnym,
wniosek o wznowienie takiego postepowania, jeżeli nie pochodzi od prokuratora,
powinien być sporządzony i podpisany przez adwokata albo obrońcę będącego
sędzią (por. art. 113 u.s.p.).
Tak rozumiany wymóg formalny wniosku nie został dopełniony.
Wniosek o wznowienie postępowania w sprawie dyscyplinarnej zakończonej
wyrokiem byłego Sądu Dyscyplinarnego w […] z dnia 11 września 2001 r.
sporządził i podpisał w dniu 10 listopada 2014 r. osobiście W. K. Następnie
wnioskodawcy ustanowiono obrońcę z urzędu adw. R. A., który po analizie akt
poinformował Sąd Najwyższy – Sąd Dyscyplinarny o niestwierdzeniu podstaw do
złożenia wniosku o wznowienie postępowania. W tej sytuacji W. K. na podstawie
art. 120 § 1 k.p.k. w zw. z art. 128 u.s.p. został wezwany do uzupełnienia w terminie
7 dni braku formalnego pisma z dnia 10 listopada 2014 r. przez złożenie wniosku
sporządzonego i podpisanego przez obrońcę będącego sędzią lub adwokatem (art.
113 u.s.p. w zw. z art. 545 § 2 k.p.k. w zw. z art. 128 u.s.p.) pod rygorem odmowy
przyjęcia wniosku.
Pismem z dnia 28 kwietnia 2015 r. W. K. złożył kolejny wniosek o
wznowienie postępowania dyscyplinarnego, sporządzony osobiście, co wynika z
treści wniosku, na przykład „po uzgodnieniu linii obrony w tej sprawie uprzejmie
przedstawiam: Z dniem 01 maja 1991 roku, w wieku 66 lat, zostałem przeniesiony
na emeryturę…”itp. podpisany przez siebie i obrońcę adw. E. B.
W orzecznictwie zarówno Sadu Najwyższego, jak i sądów powszechnych, na
gruncie tych środków zaskarżenia, które objęte są przymusem adwokackim w
postaci wymogu sporządzenia ich i podpisania przez obrońcę lub pełnomocnika
strony podnosi się, że wskazany wyżej podmiot nie może jedynie podpisać pisma
sporządzonego przez sama stronę, lecz ma go także samodzielnie sporządzić (por.
np. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia: 20 października 1998 r. III KZ 109/98;
27 stycznia 2005 r. IV KK 358/04, Lex nr 199639; 15 grudnia 2010 r., IV KZ 73/10,
Lex nr 843961; zob. też W. Kozielewicz, Odpowiedzialność dyscyplinarna sędziów,
prokuratorów, adwokatów, radców prawnych i notariuszy, Warszawa 2012, s. 309).
3
Wywodzi się tu, że nie chodzi o utrudnianie stronie prawa do obrony, lecz
zapewnienie warunków ku temu, aby nadzwyczajny środek zaskarżenia (kasacja,
wniosek o wznowienie postępowania) nie był sporządzony przez podmiot osobiście
zainteresowany wynikiem procesu. W sytuacji „sporządzenia” wniosku o
wznowienie postępowania dyscyplinarnego jedynie przez podanie uzgodnionych
wniosków końcowych oraz złożenie podpisu przez adwokata, zdaniem Sądu
Najwyższego – Sądu Dyscyplinarnego orzekającego w sprawie, należy pozostawić
taki wniosek bez rozpoznania, jako że nie odpowiada on wymogom formalnym
wskazanym w art. 545 § 2 k.p.k.
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 133 u.s.p.
Biorąc powyższe rozważania pod uwagę Sąd Najwyższy – Sąd
Dyscyplinarny postanowił jak na wstępie.
POSTANOWIENIE
Dnia 29 czerwca 2015 r.
Sąd Najwyższy - Sąd Dyscyplinarny na posiedzeniu w składzie następującym:
Przewodniczący: SSN Józef Szewczyk (sprawozdawca)
SędziowieSN: Bogusław Cudowski
Mirosława Wysocka
w sprawie W.K.
byłego sędziego Sądu Okręgowego w […]
ukaranego wyrokiem Sądu Dyscyplinarnego w […]
z dnia 26 kwietnia 2001 r.,
karą dyscyplinarną pozbawienia prawa do stanu spoczynku
wraz z prawem do uposażenia,
utrzymanym w mocy wyrokiem Wyższego Sądu Dyscyplinarnego w […]
z dnia 11 września 2001 r.,
po rozpoznaniu wniosku o wznowienie postępowania dyscyplinarnego,
na podstawie art. 128 u.s.p. i art. 113 u.s.p. w zw. z art. 545 § 2 k.p.k. i art. 429 § 1
k.p.k.
p o s t a n o w i ł:
1. pozostawić wniosek bez rozpoznania;
2. kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa.
UZASADNIENIE
Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U.
z 2001 r., nr 98, poz. 1070 ze zm., dalej u.s.p.) w art. 128 stanowi, że w kwestiach
nieuregulowanych w rozdziale 3 dotyczącym odpowiedzialności dyscyplinarnej
sędziów należy odpowiednio stosować przepisy Kodeksu postepowania karnego.
Przepis art. 545 § 2 k.p.k. wprowadza tzw. przymus adwokacki w odniesieniu do
2
wniosku o wznowienie postępowania karnego. W konsekwencji odpowiedniego
stosowania wspomnianego przepisu k.p.k. także w postępowaniu dyscyplinarnym,
wniosek o wznowienie takiego postepowania, jeżeli nie pochodzi od prokuratora,
powinien być sporządzony i podpisany przez adwokata albo obrońcę będącego
sędzią (por. art. 113 u.s.p.).
Tak rozumiany wymóg formalny wniosku nie został dopełniony.
Wniosek o wznowienie postępowania w sprawie dyscyplinarnej zakończonej
wyrokiem byłego Sądu Dyscyplinarnego w […] z dnia 11 września 2001 r.
sporządził i podpisał w dniu 10 listopada 2014 r. osobiście W. K. Następnie
wnioskodawcy ustanowiono obrońcę z urzędu adw. R. A., który po analizie akt
poinformował Sąd Najwyższy – Sąd Dyscyplinarny o niestwierdzeniu podstaw do
złożenia wniosku o wznowienie postępowania. W tej sytuacji W. K. na podstawie
art. 120 § 1 k.p.k. w zw. z art. 128 u.s.p. został wezwany do uzupełnienia w terminie
7 dni braku formalnego pisma z dnia 10 listopada 2014 r. przez złożenie wniosku
sporządzonego i podpisanego przez obrońcę będącego sędzią lub adwokatem (art.
113 u.s.p. w zw. z art. 545 § 2 k.p.k. w zw. z art. 128 u.s.p.) pod rygorem odmowy
przyjęcia wniosku.
Pismem z dnia 28 kwietnia 2015 r. W. K. złożył kolejny wniosek o
wznowienie postępowania dyscyplinarnego, sporządzony osobiście, co wynika z
treści wniosku, na przykład „po uzgodnieniu linii obrony w tej sprawie uprzejmie
przedstawiam: Z dniem 01 maja 1991 roku, w wieku 66 lat, zostałem przeniesiony
na emeryturę…”itp. podpisany przez siebie i obrońcę adw. E. B.
W orzecznictwie zarówno Sadu Najwyższego, jak i sądów powszechnych, na
gruncie tych środków zaskarżenia, które objęte są przymusem adwokackim w
postaci wymogu sporządzenia ich i podpisania przez obrońcę lub pełnomocnika
strony podnosi się, że wskazany wyżej podmiot nie może jedynie podpisać pisma
sporządzonego przez sama stronę, lecz ma go także samodzielnie sporządzić (por.
np. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia: 20 października 1998 r. III KZ 109/98;
27 stycznia 2005 r. IV KK 358/04, Lex nr 199639; 15 grudnia 2010 r., IV KZ 73/10,
Lex nr 843961; zob. też W. Kozielewicz, Odpowiedzialność dyscyplinarna sędziów,
prokuratorów, adwokatów, radców prawnych i notariuszy, Warszawa 2012, s. 309).
3
Wywodzi się tu, że nie chodzi o utrudnianie stronie prawa do obrony, lecz
zapewnienie warunków ku temu, aby nadzwyczajny środek zaskarżenia (kasacja,
wniosek o wznowienie postępowania) nie był sporządzony przez podmiot osobiście
zainteresowany wynikiem procesu. W sytuacji „sporządzenia” wniosku o
wznowienie postępowania dyscyplinarnego jedynie przez podanie uzgodnionych
wniosków końcowych oraz złożenie podpisu przez adwokata, zdaniem Sądu
Najwyższego – Sądu Dyscyplinarnego orzekającego w sprawie, należy pozostawić
taki wniosek bez rozpoznania, jako że nie odpowiada on wymogom formalnym
wskazanym w art. 545 § 2 k.p.k.
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 133 u.s.p.
Biorąc powyższe rozważania pod uwagę Sąd Najwyższy – Sąd
Dyscyplinarny postanowił jak na wstępie.