Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CSK 980/14
POSTANOWIENIE
Dnia 29 lipca 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Karol Weitz
w sprawie z powództwa M. M.
przeciwko PKP […] o uznanie postanowień wzorca umowy za niedozwolone,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 29 lipca 2015 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powoda
od wyroku Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 4 czerwca 2014 r.,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania
i zasądza od powoda na rzecz strony pozwanej kwotę 120 zł
(sto dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania
kasacyjnego.
UZASADNIENIE
2
Zgodnie z art. 3989
§ 1 k.p.c., Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do
rozpoznania, jeżeli w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje
potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub
wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność
postępowania lub skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona.
Cel wymagania przewidzianego w art. 3984
§ 2 k.p.c. może być wobec tego
osiągnięty tylko przez powołanie i uzasadnienie istnienia przesłanek o charakterze
publicznoprawnym, które będą mogły stanowić podstawę oceny skargi kasacyjnej
pod kątem przyjęcia jej do rozpoznania. Na tych jedynie przesłankach Sąd
Najwyższy może oprzeć rozstrzygnięcie w kwestii przyjęcia bądź odmowy przyjęcia
skargi kasacyjnej do rozpoznania.
W niniejszej sprawie nie zachodzą przesłanki przyjęcia do rozpoznania
skargi kasacyjnej od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 4 czerwca 2014 r. Powód
powołał się na to, że w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, które
dotyczy wykładni przepisów art. 17 ust. 4 ustawy z dnia 18 listopada 1985 r. –
Prawo przewozowe (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r., poz. 1173 ze zm., dalej jako p.p.) i
art. 3853
pkt 12 i 17 k.c., oraz że jego skarga kasacyjna jest oczywiście
uzasadniona z powodu naruszeń prawa procesowego i prawa materialnego,
wskazanych w skardze, w tym przepisów art. 17 ust. 4 p.p. i art. 3853
pkt 12 i 17 k.c.
Ponadto powołał się na rzekomą rozbieżność orzecznictwa co do uznania
postanowienia wzorca umowy zastrzegającego procentowo określoną wysokość
potrącanego odstępnego przez przewoźnika za niedozwolone, wynikającą z tego,
że w jednej sprawie, w której takie postanowienie było przedmiotem badania,
doszło do odrzucenia pozwu z powodu wpisania do rejestru postanowień wzorców
umownych uznanych za niedozwolone, a w niniejszej sprawie Sąd Apelacyjny
oddalił powództwo.
Nie jest możliwe jednoczesne wykazywanie, że w sprawie istnieje
zagadnienie prawne dotyczące wykładni określonych przepisów prawa i że skarga
oparta na naruszeniu tych przepisów jest oczywiście uzasadniona. Albo jest tak,
3
że wykładnia danych przepisów jest prosta i w związku z tym ich naruszenie jest
oczywiste, albo tak, że wykładnia ta rodzi istotne zagadnienie prawne, wobec czego
naruszenie przepisów nie może być oczywiste.
Powołanie się na potrzebę wykładni przepisów wywołujących rozbieżności
w orzecznictwie sądów wymaga wskazania, który to przepis prawa, zastosowany
w danej sprawie, jest przedmiotem rozbieżnej wykładni w judykaturze sądowej (por.
np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 15 października 2002 r., II CZ 102/02,
nie publ.). Powód tego wymagania nie spełnił.
Z tych względów należało odmówić przyjęcia skargi kasacyjnej
do rozpoznania (art. 3989
§ 2 k.p.c.).
O kosztach postępowania Sąd Najwyższy orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3
oraz art. 99 i art. 108 § 1 w zw. z art. 391 § 1 i art. 39821
k.p.c.

I CSK 980/14

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia