II CZ 65/15
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:29-10-2015
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CZ 65/15
POSTANOWIENIE
Dnia 2 października 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Pietrzykowski (przewodniczący)
SSN Marian Kocon
SSN Karol Weitz (sprawozdawca)
w sprawie ze skargi M.T.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem
Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 18 stycznia 2012 r.,
wydanym w sprawie z powództwa M.T.
przeciwko Skarbowi Państwa - Sądowi Okręgowemu w Ł. i Sądowi
Rejonowemu w Z.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 2 października 2015 r.,
zażalenia skarżącej (powódki) M. T.
na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]z dnia 16 grudnia 2014 r.,
1. oddala zażalenie;
2. przyznaje adwokat M. K., od Skarbu Państwa - Sądu
Apelacyjnego, kwotę 5400 zł (pięć tysięcy czterysta złotych),
podwyższoną o stosowną kwotę stawki podatku od towarów i
usług tytułem wynagrodzenia za nieopłaconą pomoc prawną
udzieloną powódce z urzędu w postępowaniu
zażaleniowym.
UZASADNIENIE
2
Powódka M. T., w sprawie przeciwko Skarbowi Państwa – Sądowi
Okręgowemu w Ł. i Sądowi Rejonowemu w Z. o zapłatę, zakończonej
prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 18 stycznia 2012 r. Jako
podstawy wznowienia wskazała brak zdolności procesowej i należytej reprezentacji
w postępowaniu egzekucyjnym swojej córki A. T. i wykrycie nowych okoliczności i
środków dowodowych w postaci faktów, mających miejsce przed i po
uprawomocnieniu się zaskarżonego wyroku w ramach prowadzonego
postępowania egzekucyjnego.
Postanowieniem z dnia 16 grudnia 2014 r. Sąd Apelacyjny odrzucił skargę o
wznowienie postępowania przyjmując, że nie oparto jej na ustawowych podstawach
wznowienia (art. 410 § 1 k.p.c.).
Powódka wniosła zażalenie na postanowienie z dnia 16 grudnia 2014 r.,
zarzucając naruszenie art. 233 § 1 k.p.c., mające polegać na nieprawidłowej ocenie
powoływanych przez powódkę w skardze o wznowienie okoliczności, skutkującą
uznaniem, iż nie wskazują one na ustawowe podstawy wznowienia. Wniosła na tej
podstawie o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy Sądowi
Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Brak zdolności procesowej strony lub brak jej należytej reprezentacji
(art. 401 pkt 2 k.p.c.) stanowią podstawy wznowienia, gdy dotyczą podmiotów
występujących w prawomocnie zakończonym postępowaniu. Powódka powołała się
tymczasem na brak zdolności procesowej i brak należytej reprezentacji osoby
niebędącej stroną ani interwenientem ubocznym w postępowaniu zakończonym
wyrokiem z dnia 18 stycznia 2012 r. Jej skarga nie została więc oparta na
podstawie określonej w art. 401 pkt 2 k.p.c.
Wykryte nowe okoliczności faktyczne lub środki dowodowe są podstawą do
wznowienia postępowania, o ile mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy (art. 403 § 2
k.p.c.). Konieczne jest więc wskazanie w skardze o wznowienie, na czym taki
wpływ miałby polegać. Powódka wymagania tego nie spełniła, gdyż nie wskazała,
w jaki sposób na wynik sprawy zakończonej wyrokiem z dnia 18 stycznia 2012 r.
mogłyby wpłynąć okoliczności, które powołała. Ponadto nie wskazała, czy
i dlaczego nie mogła powołać tych okoliczności w prawomocnie zakończonym
3
postępowaniu. Nie zmienia tego treść zażalenia i jego uzupełnienia składane przez
pełnomocnika powódki. Sąd Apelacyjny trafnie uznał w związku z tym, że
okoliczności przywołane przez powódkę nie mogą być zakwalifikowane do tych,
które stanowią podstawę wznowienia określoną w art. 403 § 2 k.p.c. w postaci
wykrycia nowych okoliczności faktycznych i środków dowodowych.
Bezprzedmiotowe są w związku z tym wnioski dowodowe powódki dotyczące
powoływanych przez nią okoliczności.
Z tych względów Sąd Najwyższy, na podstawie art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3 i art. 406 k.p.c., orzekł jak w sentencji.
O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu Sąd
Najwyższy orzekł na podstawie § 6 pkt 7, § 13 ust. 2 pkt 2, § 19 i § 20
rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie
opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów
nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r.
poz. 461 ze zm.).
kc
POSTANOWIENIE
Dnia 2 października 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Pietrzykowski (przewodniczący)
SSN Marian Kocon
SSN Karol Weitz (sprawozdawca)
w sprawie ze skargi M.T.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem
Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 18 stycznia 2012 r.,
wydanym w sprawie z powództwa M.T.
przeciwko Skarbowi Państwa - Sądowi Okręgowemu w Ł. i Sądowi
Rejonowemu w Z.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 2 października 2015 r.,
zażalenia skarżącej (powódki) M. T.
na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]z dnia 16 grudnia 2014 r.,
1. oddala zażalenie;
2. przyznaje adwokat M. K., od Skarbu Państwa - Sądu
Apelacyjnego, kwotę 5400 zł (pięć tysięcy czterysta złotych),
podwyższoną o stosowną kwotę stawki podatku od towarów i
usług tytułem wynagrodzenia za nieopłaconą pomoc prawną
udzieloną powódce z urzędu w postępowaniu
zażaleniowym.
UZASADNIENIE
2
Powódka M. T., w sprawie przeciwko Skarbowi Państwa – Sądowi
Okręgowemu w Ł. i Sądowi Rejonowemu w Z. o zapłatę, zakończonej
prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 18 stycznia 2012 r. Jako
podstawy wznowienia wskazała brak zdolności procesowej i należytej reprezentacji
w postępowaniu egzekucyjnym swojej córki A. T. i wykrycie nowych okoliczności i
środków dowodowych w postaci faktów, mających miejsce przed i po
uprawomocnieniu się zaskarżonego wyroku w ramach prowadzonego
postępowania egzekucyjnego.
Postanowieniem z dnia 16 grudnia 2014 r. Sąd Apelacyjny odrzucił skargę o
wznowienie postępowania przyjmując, że nie oparto jej na ustawowych podstawach
wznowienia (art. 410 § 1 k.p.c.).
Powódka wniosła zażalenie na postanowienie z dnia 16 grudnia 2014 r.,
zarzucając naruszenie art. 233 § 1 k.p.c., mające polegać na nieprawidłowej ocenie
powoływanych przez powódkę w skardze o wznowienie okoliczności, skutkującą
uznaniem, iż nie wskazują one na ustawowe podstawy wznowienia. Wniosła na tej
podstawie o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy Sądowi
Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Brak zdolności procesowej strony lub brak jej należytej reprezentacji
(art. 401 pkt 2 k.p.c.) stanowią podstawy wznowienia, gdy dotyczą podmiotów
występujących w prawomocnie zakończonym postępowaniu. Powódka powołała się
tymczasem na brak zdolności procesowej i brak należytej reprezentacji osoby
niebędącej stroną ani interwenientem ubocznym w postępowaniu zakończonym
wyrokiem z dnia 18 stycznia 2012 r. Jej skarga nie została więc oparta na
podstawie określonej w art. 401 pkt 2 k.p.c.
Wykryte nowe okoliczności faktyczne lub środki dowodowe są podstawą do
wznowienia postępowania, o ile mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy (art. 403 § 2
k.p.c.). Konieczne jest więc wskazanie w skardze o wznowienie, na czym taki
wpływ miałby polegać. Powódka wymagania tego nie spełniła, gdyż nie wskazała,
w jaki sposób na wynik sprawy zakończonej wyrokiem z dnia 18 stycznia 2012 r.
mogłyby wpłynąć okoliczności, które powołała. Ponadto nie wskazała, czy
i dlaczego nie mogła powołać tych okoliczności w prawomocnie zakończonym
3
postępowaniu. Nie zmienia tego treść zażalenia i jego uzupełnienia składane przez
pełnomocnika powódki. Sąd Apelacyjny trafnie uznał w związku z tym, że
okoliczności przywołane przez powódkę nie mogą być zakwalifikowane do tych,
które stanowią podstawę wznowienia określoną w art. 403 § 2 k.p.c. w postaci
wykrycia nowych okoliczności faktycznych i środków dowodowych.
Bezprzedmiotowe są w związku z tym wnioski dowodowe powódki dotyczące
powoływanych przez nią okoliczności.
Z tych względów Sąd Najwyższy, na podstawie art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3 i art. 406 k.p.c., orzekł jak w sentencji.
O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu Sąd
Najwyższy orzekł na podstawie § 6 pkt 7, § 13 ust. 2 pkt 2, § 19 i § 20
rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie
opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów
nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r.
poz. 461 ze zm.).
kc