V CZ 60/15
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:27-01-2016
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 60/15
POSTANOWIENIE
Dnia 23 października 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący)
SSN Anna Kozłowska (sprawozdawca)
SSN Hubert Wrzeszcz
w sprawie ze skargi J. R.
o wznowienie postępowania
zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w O.
z dnia 17 lutego 2011 r., w sprawie z powództwa J.R.
przeciwko Skarbowi Państwa - Wojewodzie […], J. S. i E. Ł.
o zapłatę i ustalenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 23 października 2015 r.,
zażalenia skarżącej J. R. na orzeczenie zawarte w pkt. 2
postanowienia Sądu Apelacyjnego
z dnia 16 lutego 2015 r.,
1. oddala zażalenie,
2. przyznaje adw. M. C. od Skarbu Państwa
(Sądu Apelacyjnego) kwotę 3600 (trzy tysiące
sześćset) zł podwyższoną o stawkę podatku od towarów
i usług, tytułem wynagrodzenia za udzieloną z urzędu
J. R. pomoc prawną w postępowaniu
zażaleniowym przed Sądem Najwyższym.
UZASADNIENIE
2
W dniu 20 października 2014 r. J. R. wniosła skargę o wznowienie
postepowania w sprawie z jej powództwa przeciwko […] o odszkodowanie,
zakończonej wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 3 czerwca 2011 r., wywodząc, że
w toku postępowania była pozbawiona możności obrony swych praw.
Rozstrzygając o skardze, tę podstawę skargi Sąd Apelacyjny zakwalifikował jako
podstawę z art. 401 pkt 2 k.p.c. i postanowieniem z dnia 16 lutego 2015 r. - w
związku ze złożeniem przez powódkę wniosku o przywrócenie terminu do złożenia
skargi - oddalił ten wniosek i odrzucił skargę o wznowienie postepowania. W
uzasadnieniu rozstrzygnięcia Sąd Apelacyjny wskazał, że w postępowaniu,
wznowienia którego domaga się powódka, była ona reprezentowana przez
pełnomocnika. O wyroku pełnomocnik wiedział, w dniu 6 czerwca 2011 r., złożył
bowiem wniosek o jego doręczenie i sporządzenie uzasadnienia. Nadto Sąd
Apelacyjny wskazał, że art. 169 § 4 k.p.c. pozwala przywrócić termin, któremu
uchybiono, przed upływem roku od jego upływu, a odstępstwa od tej zasady
dopuszcza tylko w wypadkach wyjątkowych. Powódka z wnioskiem wystąpiła po
upływie trzech lat od powzięcia wiadomości o wyroku w sytuacji gdy termin do
wniesienia skargi wynosi trzy miesiące (art. 407 § 1 k.p.c.). Nie było zatem podstaw
do przywrócenia terminu do wniesienia skargi o wznowienia i skarga, jako
spóźniona, podlegała odrzuceniu.
W zażaleniu na to postanowienie, w części obejmującej odrzucenie skargi,
powódka domagała się uchylenia tego postanowienia ewentualnie jego uchylenia
i przekazania sprawy Sądowi Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania.
Z uzasadnienie zażalenia wynika, że domaga się kontroli postanowienia
w części oddalającej wniosek o przywrócenie terminu, powołując się na swój zły
stan zdrowia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Brak jakichkolwiek podstaw, aby zakwestionować prawidłowość stanowiska
Sądu Apelacyjnego. Skarga o wznowienie postępowania oparta na podstawie
pozbawienia strony możności obrony jej praw, powinna być wniesiona w terminie
3
trzech miesięcy od dnia, w którym o wyroku dowiedziała się strona, jej organ lub jej
przedstawiciel ustawowy, przy czym przez stronę rozumie się również jej
pełnomocnika procesowego. Powódka wniosła skargę o wznowienie postępowania
po upływie ponad trzech lat od powzięcia wiadomości o wyroku przez jej
pełnomocnika procesowego. Art. 169 § 4 k.p.c. dopuszcza przywrócenie terminu
po upływie roku od uchybionego terminu tylko w wypadkach wyjątkowych.
Ocena czy taki wypadek wyjątkowy należy do sądu, przy uwzględnieniu wszystkich
okoliczności faktycznych występujących w sprawie. Niewątpliwe jest jednak,
że jeżeli do uchybienia terminu w sposób tak znaczący doszło z powodu stanu
zdrowia strony, okoliczność ta powinna być przez stronę udowodniona
odpowiednimi zaświadczeniami lekarskimi. Twierdzenie strony o zaburzeniach
koncentracji, zawrotach głowy i problemach z zachowaniem równowagi
nie są wystarczające do przyjęcia wyjątkowego wypadku w rozumieniu
powołanego przepisu.
Prawidłowość postanowienia w części oddalającej wniosek o przywrócenie
terminu powoduje, że skarga o wznowienie postępowania jest spóźniona.
Sąd Apelacyjny trafnie zatem skargę, jako spóźnioną, odrzucił (art. 410 k.p.c.).
Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy na podstawie art. 3941
§ 2
w związku z art. 39820
i art. 39815
k.p.c. orzekł jak w sentencji.
O kosztach postępowania zażaleniowego należnych pełnomocnikowi
z urzędu reprezentującego powódkę w postępowaniu przez Sądem Najwyższym
orzeczono na podstawie § 19 w związku z § 2 ust. 3 i § 6 pkt 7 oraz § 13 ust. 2 pkt
2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie
opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów
nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r.,
poz. 461).
kc
POSTANOWIENIE
Dnia 23 października 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący)
SSN Anna Kozłowska (sprawozdawca)
SSN Hubert Wrzeszcz
w sprawie ze skargi J. R.
o wznowienie postępowania
zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w O.
z dnia 17 lutego 2011 r., w sprawie z powództwa J.R.
przeciwko Skarbowi Państwa - Wojewodzie […], J. S. i E. Ł.
o zapłatę i ustalenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 23 października 2015 r.,
zażalenia skarżącej J. R. na orzeczenie zawarte w pkt. 2
postanowienia Sądu Apelacyjnego
z dnia 16 lutego 2015 r.,
1. oddala zażalenie,
2. przyznaje adw. M. C. od Skarbu Państwa
(Sądu Apelacyjnego) kwotę 3600 (trzy tysiące
sześćset) zł podwyższoną o stawkę podatku od towarów
i usług, tytułem wynagrodzenia za udzieloną z urzędu
J. R. pomoc prawną w postępowaniu
zażaleniowym przed Sądem Najwyższym.
UZASADNIENIE
2
W dniu 20 października 2014 r. J. R. wniosła skargę o wznowienie
postepowania w sprawie z jej powództwa przeciwko […] o odszkodowanie,
zakończonej wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 3 czerwca 2011 r., wywodząc, że
w toku postępowania była pozbawiona możności obrony swych praw.
Rozstrzygając o skardze, tę podstawę skargi Sąd Apelacyjny zakwalifikował jako
podstawę z art. 401 pkt 2 k.p.c. i postanowieniem z dnia 16 lutego 2015 r. - w
związku ze złożeniem przez powódkę wniosku o przywrócenie terminu do złożenia
skargi - oddalił ten wniosek i odrzucił skargę o wznowienie postepowania. W
uzasadnieniu rozstrzygnięcia Sąd Apelacyjny wskazał, że w postępowaniu,
wznowienia którego domaga się powódka, była ona reprezentowana przez
pełnomocnika. O wyroku pełnomocnik wiedział, w dniu 6 czerwca 2011 r., złożył
bowiem wniosek o jego doręczenie i sporządzenie uzasadnienia. Nadto Sąd
Apelacyjny wskazał, że art. 169 § 4 k.p.c. pozwala przywrócić termin, któremu
uchybiono, przed upływem roku od jego upływu, a odstępstwa od tej zasady
dopuszcza tylko w wypadkach wyjątkowych. Powódka z wnioskiem wystąpiła po
upływie trzech lat od powzięcia wiadomości o wyroku w sytuacji gdy termin do
wniesienia skargi wynosi trzy miesiące (art. 407 § 1 k.p.c.). Nie było zatem podstaw
do przywrócenia terminu do wniesienia skargi o wznowienia i skarga, jako
spóźniona, podlegała odrzuceniu.
W zażaleniu na to postanowienie, w części obejmującej odrzucenie skargi,
powódka domagała się uchylenia tego postanowienia ewentualnie jego uchylenia
i przekazania sprawy Sądowi Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania.
Z uzasadnienie zażalenia wynika, że domaga się kontroli postanowienia
w części oddalającej wniosek o przywrócenie terminu, powołując się na swój zły
stan zdrowia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Brak jakichkolwiek podstaw, aby zakwestionować prawidłowość stanowiska
Sądu Apelacyjnego. Skarga o wznowienie postępowania oparta na podstawie
pozbawienia strony możności obrony jej praw, powinna być wniesiona w terminie
3
trzech miesięcy od dnia, w którym o wyroku dowiedziała się strona, jej organ lub jej
przedstawiciel ustawowy, przy czym przez stronę rozumie się również jej
pełnomocnika procesowego. Powódka wniosła skargę o wznowienie postępowania
po upływie ponad trzech lat od powzięcia wiadomości o wyroku przez jej
pełnomocnika procesowego. Art. 169 § 4 k.p.c. dopuszcza przywrócenie terminu
po upływie roku od uchybionego terminu tylko w wypadkach wyjątkowych.
Ocena czy taki wypadek wyjątkowy należy do sądu, przy uwzględnieniu wszystkich
okoliczności faktycznych występujących w sprawie. Niewątpliwe jest jednak,
że jeżeli do uchybienia terminu w sposób tak znaczący doszło z powodu stanu
zdrowia strony, okoliczność ta powinna być przez stronę udowodniona
odpowiednimi zaświadczeniami lekarskimi. Twierdzenie strony o zaburzeniach
koncentracji, zawrotach głowy i problemach z zachowaniem równowagi
nie są wystarczające do przyjęcia wyjątkowego wypadku w rozumieniu
powołanego przepisu.
Prawidłowość postanowienia w części oddalającej wniosek o przywrócenie
terminu powoduje, że skarga o wznowienie postępowania jest spóźniona.
Sąd Apelacyjny trafnie zatem skargę, jako spóźnioną, odrzucił (art. 410 k.p.c.).
Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy na podstawie art. 3941
§ 2
w związku z art. 39820
i art. 39815
k.p.c. orzekł jak w sentencji.
O kosztach postępowania zażaleniowego należnych pełnomocnikowi
z urzędu reprezentującego powódkę w postępowaniu przez Sądem Najwyższym
orzeczono na podstawie § 19 w związku z § 2 ust. 3 i § 6 pkt 7 oraz § 13 ust. 2 pkt
2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie
opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów
nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r.,
poz. 461).
kc