IV KK 260/15
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:02-11-2015
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV KK 260/15
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 30 października 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dorota Rysińska (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Józef Dołhy
SSN Barbara Skoczkowska
Protokolant Jolanta Grabowska
w sprawie A. F.
ukaranego za wykroczenie z art. 119 § 1 k.w.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu, w trybie art. 535 § 5 k.p.k.,
w dniu 30 października 2015 r.,
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego
od wyroku Sądu Rejonowego w C.
z dnia 30 marca 2015 r.
1. uchyla wyrok w zaskarżonej części (pkt. 3), orzekającej
podanie wyroku do publicznej wiadomości;
2. wydatkami postępowania kasacyjnego obciąża Skarb
Państwa.
UZASADNIENIE
Wyrokiem Sądu Rejonowego w C. z dnia 30 marca 2015 r. A. F. został
uznany za winnego wykroczenia z art. 119 § 1 k.w., za co wymierzono mu karę 28
dni aresztu oraz na podstawie art. 31 §1 i 2 k.w. orzeczono podanie wyroku do
2
publicznej wiadomości przez zamieszczenie jego treści w lokalu apteki przy ul. B.
(pkt 3 wyroku).
Wyrok ten nie został zaskarżony przez żadną ze stron i uprawomocnił się
bez sporządzania jego pisemnego uzasadnienia.
Od powyższego prawomocnego orzeczenia kasację na korzyść ukaranego
wniósł, w trybie art. 521 k.p.k., Prokurator Generalny, zarzucając temu
rozstrzygnięciu „rażące i mające istotny wpływ na treść wyroku naruszenie przepisu
prawa materialnego, a mianowicie art. 31 § 1 i 2 k.w., polegające na orzeczeniu w
pkt 3 wyroku na podstawie przywołanego przepisu podania wyroku do publicznej
wiadomości poprzez zamieszczenie jego treści w lokalu apteki przy ul. B. w
sytuacji, gdy zgodnie z art. 28 § 2 k.w. środki karne można orzec, jeżeli są one
przewidziane w przepisie szczególnym, natomiast obwinionemu przypisano
popełnienie wykroczenia z art. 119 § 1 k.k., który to przepis nie przewiduje
możliwości orzeczenia wymienionego w art. 28 § 1 pkt 5 k.w. środka karnego
podania orzeczenia o ukaraniu do publicznej wiadomości”.
Podnosząc powyższy zarzut, Prokurator Generalny wniósł o uchylenie
wyroku w zaskarżonej części.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja Prokuratora Generalnego jest zasadna w stopniu oczywistym i jako
taka kwalifikowała się do uwzględnienia w trybie uregulowanym w art. 535 § 5 k.p.k.
Kodeks wykroczeń przyjął nieco odmienne rozwiązanie w zakresie orzekania
środków karnych niż Kodeks karny. Zgodnie bowiem z art. 28 § 3 k.w. środki karne
można orzec, jeżeli są one przewidziane w przepisie szczególnym, a orzeka się je,
jeżeli przepis szczególny tak stanowi, co oznacza, że sąd jest istotnie ograniczony
w tym zakresie.
W tym świetle należało dostrzec, że art. 119 k.w. (przepis szczególny) nie
przewiduje możliwości orzeczenia środka w postaci podania orzeczenia o ukaraniu
do publicznej wiadomości w szczególny sposób (art. 28 § 1 pkt. 5 k.w.)
Z uwagi więc na to, iż orzeczenie takiego środka w stosunku do A. F., w sytuacji
ukarania go za wykroczenie kradzieży, stanowiło rażące naruszenie prawa
materialnego, które miało istotny, jednoznaczny w wymowie wpływ na treść wyroku
3
w zaskarżonej części, Sąd Najwyższy podjął orzeczenie kasatoryjne niewywołujące
już potrzeby wydawania rozstrzygnięcia następczego.
kc
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 30 października 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dorota Rysińska (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Józef Dołhy
SSN Barbara Skoczkowska
Protokolant Jolanta Grabowska
w sprawie A. F.
ukaranego za wykroczenie z art. 119 § 1 k.w.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu, w trybie art. 535 § 5 k.p.k.,
w dniu 30 października 2015 r.,
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego
od wyroku Sądu Rejonowego w C.
z dnia 30 marca 2015 r.
1. uchyla wyrok w zaskarżonej części (pkt. 3), orzekającej
podanie wyroku do publicznej wiadomości;
2. wydatkami postępowania kasacyjnego obciąża Skarb
Państwa.
UZASADNIENIE
Wyrokiem Sądu Rejonowego w C. z dnia 30 marca 2015 r. A. F. został
uznany za winnego wykroczenia z art. 119 § 1 k.w., za co wymierzono mu karę 28
dni aresztu oraz na podstawie art. 31 §1 i 2 k.w. orzeczono podanie wyroku do
2
publicznej wiadomości przez zamieszczenie jego treści w lokalu apteki przy ul. B.
(pkt 3 wyroku).
Wyrok ten nie został zaskarżony przez żadną ze stron i uprawomocnił się
bez sporządzania jego pisemnego uzasadnienia.
Od powyższego prawomocnego orzeczenia kasację na korzyść ukaranego
wniósł, w trybie art. 521 k.p.k., Prokurator Generalny, zarzucając temu
rozstrzygnięciu „rażące i mające istotny wpływ na treść wyroku naruszenie przepisu
prawa materialnego, a mianowicie art. 31 § 1 i 2 k.w., polegające na orzeczeniu w
pkt 3 wyroku na podstawie przywołanego przepisu podania wyroku do publicznej
wiadomości poprzez zamieszczenie jego treści w lokalu apteki przy ul. B. w
sytuacji, gdy zgodnie z art. 28 § 2 k.w. środki karne można orzec, jeżeli są one
przewidziane w przepisie szczególnym, natomiast obwinionemu przypisano
popełnienie wykroczenia z art. 119 § 1 k.k., który to przepis nie przewiduje
możliwości orzeczenia wymienionego w art. 28 § 1 pkt 5 k.w. środka karnego
podania orzeczenia o ukaraniu do publicznej wiadomości”.
Podnosząc powyższy zarzut, Prokurator Generalny wniósł o uchylenie
wyroku w zaskarżonej części.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja Prokuratora Generalnego jest zasadna w stopniu oczywistym i jako
taka kwalifikowała się do uwzględnienia w trybie uregulowanym w art. 535 § 5 k.p.k.
Kodeks wykroczeń przyjął nieco odmienne rozwiązanie w zakresie orzekania
środków karnych niż Kodeks karny. Zgodnie bowiem z art. 28 § 3 k.w. środki karne
można orzec, jeżeli są one przewidziane w przepisie szczególnym, a orzeka się je,
jeżeli przepis szczególny tak stanowi, co oznacza, że sąd jest istotnie ograniczony
w tym zakresie.
W tym świetle należało dostrzec, że art. 119 k.w. (przepis szczególny) nie
przewiduje możliwości orzeczenia środka w postaci podania orzeczenia o ukaraniu
do publicznej wiadomości w szczególny sposób (art. 28 § 1 pkt. 5 k.w.)
Z uwagi więc na to, iż orzeczenie takiego środka w stosunku do A. F., w sytuacji
ukarania go za wykroczenie kradzieży, stanowiło rażące naruszenie prawa
materialnego, które miało istotny, jednoznaczny w wymowie wpływ na treść wyroku
3
w zaskarżonej części, Sąd Najwyższy podjął orzeczenie kasatoryjne niewywołujące
już potrzeby wydawania rozstrzygnięcia następczego.
kc