Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 kwietnia 2013 roku

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący SSO Romuald Kompanowski

Protokolant Anna Werner-Dudek

po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2013 roku w Kaliszu

odwołania L. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 8 lutego 2013 roku Nr (...)

w sprawie L. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. z dnia 8 lutego 2013 roku znak (...)w ten sposób, że przyznaje odwołującemu L. S.prawo do emerytury poczynając od dnia 02 lutego 2013 roku.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 8 lutego 2013 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Oddział w O., odmówił L. S.prawa do emerytury dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach, albowiem wnioskodawca w przedstawionych świadectwach wykonywania pracy w warunkach szczególnych nie ma wpisanych stanowisk wymienionych w przepisach resortowych. Tym samym organ rentowy nie uwzględnił wnioskodawcy do okresu pracy w warunkach szczególnych zatrudnienia Spółdzielni (...)w O. w latach 1975 – 83 oraz zatrudnienia w Zakładach (...)w K.w latach 1984 - 98.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył L. S. wnosząc o zmianę decyzji i przyznanie prawa do emerytury przy zaliczeniu spornych okresów jako okresów pracy w warunkach szczególnych. Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił co następuje:

Odwołujący L. S., urodzony dnia (...), w okresie od dnia 2 maja 1975 roku do dnia 31 grudnia 1983 roku był pracownikiem Spółdzielni (...)w O., zatrudnionym w charakterze traktorzysty. W tym czasie stanowisko pracy odwołującego nie ulegało zmianie ( dowód: świadectwo pracy w aktach ZUS). Odwołujący jako kierowca ciągnika wykonywał pracę stale i w pełnym wymiarze czasu pracy (dowód: zeznania świadków: T. P., J. R., świadectwo pracy w warunkach szczególnych w aktach ZUS, akta osobowe).

W okresie od dnia 5 stycznia 1984 roku do dnia 31 lipca 2006 roku był pracownikiem kolejno: Przedsiębiorstwa (...) w K., Zakładów (...) w K., Zakładów (...) spółka z o.o. w K. ,zatrudnionym w charakterze traktorzysty. W tym czasie stanowisko pracy odwołującego nie ulegało zmianie. Zmiana pracodawców miała miejsce w związku ze zmianami właścicielskimi (dowód: świadectwo pracy w aktach ZUS). Odwołujący jako kierowca ciągnika wykonywał pracę stale i w pełnym wymiarze czasu pracy (dowód: zeznania świadków: J. P., B. H., świadectwo pracy w warunkach szczególnych w aktach ZUS, akta osobowe).

Odwołujący na dzień 1 stycznia 1999 roku legitymuje się okresem ubezpieczenia wynoszącym 26 lat 10 miesięcy i 27 dni. Złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym na dochody budżetu państwa.

(bezsporne)

Sąd zważył co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 32 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 17.12. 1998 roku o emeryturach i rentach (Dz. U. nr 162 poz.1118 z póz. zm.) ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 roku, będącymi pracownikami, o których mowa w ust. 2-3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 ustawy.

Osoby urodzone po dniu 31 grudnia 1948 roku w myśl uregulowania zawartego w przepisie art. 184 ust. 1 cytowanej ustawy mogą nabyć prawo do emerytury na powyższych warunkach po osiągnięciu wieku określonego w art.32 ustawy, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy tj. w dniu 1 stycznia 1999 roku osiągnęli:

- okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;

oraz

- okres składkowy i nieskładkowy wynoszący w przypadku mężczyzn co najmniej 25 lat.

Dla celów ustalenia uprawnień, o których mowa wyżej, za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia w podmiotach, w których obowiązują wykazy stanowisk ustalone na podstawie przepisów dotychczasowych.

Wiek emerytalny, o którym mowa w ust. 1, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie, których osobom wymienionym wyżej przysługuje prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych.

Zgodnie z przepisem § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983 roku. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach (Dz. U. nr 8 poz. 43 z póz. zm.) za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury, zwany dalej "wymaganym okresem zatrudnienia", uważa się okres wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, liczony łącznie z okresami składkowymi, okresami nieskładkowymi oraz ewentualnie okresami uzupełniającymi (okresy ubezpieczenia rolniczego, okresy pracy w gospodarstwie rolnym). W myśl § 4 ust. 1 cytowanego rozporządzenia pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1.  osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn;

2.  ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy wskazuje jednoznacznie, iż odwołujący legitymuje się wymaganym okresem pracy w warunkach szczególnych. W okresie od dnia 2 maja 1975 roku do dnia 31 grudnia 1983 roku oraz od dnia 5 stycznia 1984 roku do dnia 31 grudnia1998 roku odwołujący wykonywał pracę kierowcy ciągnika. Kierowanie takim pojazdem jest pracą wymienioną w wykazie A dział VIII pkt. 3 załącznika do cytowanego wyżej rozporządzenia. Pracę taką odwołujący wykonywał codziennie i w pełnym wymiarze czasu pracy w podanych wyżej okresach. Zaliczenie okresu tej pracy jako pracy w warunkach szczególnych, wraz uznanymi już wcześniej przez organ rentowy okresami takiej pracy, sprawi, iż odwołujący spełnił warunek co najmniej 15-letniego okresu pracy w warunkach szczególnych.

Poza sporem pozostawało spełnienie przez odwołującego pozostałych warunków koniecznych do przyznania emerytury. Odwołujący na dzień 1 stycznia 1999 roku legitymował się ponad 25 letnim okresem ubezpieczenia i w chwili wyrokowania miał ukończony 60-ty rok życia. Zgłosił wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku otwartego funduszu emerytalnego na dochody budżetu państwa

Zaskarżona decyzja podlegała więc zmianie jak w sentencji wyroku.