V KZ 40/15
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:01-12-2015
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V KZ 40/15
POSTANOWIENIE
Dnia 30 listopada 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Małgorzata Gierszon
w sprawie skargi A. B.
z dnia 12 kwietnia 2015 r. złożonej w trybie przepisów ustawy
z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania
sprawy w postepowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez
prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. z 2004 r.
nr 179, poz.1843)
po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 30 listopada 2015 r.,
na posiedzeniu w przedmiocie zażalenia skazanego
na zarządzenie Przewodniczącego IV Wydziału Sądu Okręgowego w Ś.
z dnia 17 sierpnia 2015 r.,
o odmowie przyjęcia kasacji
postanowił:
zaskarżone zarządzenie utrzymać w mocy.
UZASADNIENIE
Zarządzeniem Przewodniczącego IV Wydziału Sądu Okręgowego z dnia 17
sierpnia 2015 r., odmówiono skazanemu A. B. przyjęcia własnoręcznej kasacji od
postanowienia tegoż Sądu z dnia 12 czerwca 2015 r., o pozostawieniu bez
rozpoznania skargi na przewlekłość postępowania, dotyczącej wykonania
orzeczenia sądowego przed Sądem Rejonowym w Ś. W uzasadnieniu zarządzenia
stwierdzono, że nie jest dopuszczalna kasacja od postanowienia pozostawiającego
skargę na przewlekłość postępowania bez rozpoznania.
Na to zarządzenie A. B. wniósł zażalenie, wskazując, że wyrażony w
zaskarżonym zarządzeniu pogląd o niedopuszczalności kasacji od postanowienia
2
dotyczącego skargi na przewlekłość jest wysoce kontrowersyjny; w konkluzji wniósł
o uchylenie zaskarżonego zarządzenia.
Sąd Najwyższy zważył co następuje.
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
W ocenie Sądu Najwyższego pogląd wyrażony w zaskarżonym zarządzeniu
trudno uznać za kontrowersyjny. Stosownie do brzmienia art. 519 k.p.k. strona
może wnieść kasację od prawomocnego wyroku sądu odwoławczego kończącego
postępowanie oraz od prawomocnego postanowienia sądu odwoławczego o
umorzeniu postępowania i zastosowaniu środka zabezpieczającego określonego w
art. 93 a k.k. Zakres dopuszczalności kasacji, jako nadzwyczajnego środka
zaskarżenia przysługującego od prawomocnych orzeczeń, czyli instrumentu o
charakterze wyjątkowym, nie może być rozszerzany poza granice wyznaczone
treścią ustawy. Ta zaś – jak wskazano - nie przewiduje możliwości wniesienia
kasacji od postanowień sądu orzekającego o pozostawieniu skargi na przewlekłość
postępowania bez rozpoznania. Nie stanowi ono wszak prawomocnego wyroku
kończącego postępowanie i nie zostało wydane przez sąd odwoławczy.
Dopuszczalność kasacji nie sposób też wywieść z treści przepisów Kodeksu
postępowania karnego dotyczących postępowania zażaleniowego, odpowiednio
stosowanych mocą art. 8 ust. 2 przywołanej na wstępie ustawy dnia 17 czerwca
2004 r. Przede wszystkim trzeba zauważyć, że zgodnie z treścią art. 518 k.p.k. do
postępowania w trybie kasacji stosuje się odpowiednio przepisy działu IX Kodeksu
postępowania karnego. tj. dotyczącego postępowania odwoławczego, tylko wtedy,
gdy przepisy rozdziału 55 tego Kodeksu nie stanowią inaczej. Skoro przedmiot
zaskarżenia kasacji określa autonomicznie przepis art. 519 k.p.k., to tylko on może
mieć in concreto zastosowanie. W konsekwencji należy uznać, że kasacja nie
przysługuje od postanowienia o pozostawieniu bez rozpoznania skargi na
przewlekłość postępowania.
Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji.
kc
POSTANOWIENIE
Dnia 30 listopada 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Małgorzata Gierszon
w sprawie skargi A. B.
z dnia 12 kwietnia 2015 r. złożonej w trybie przepisów ustawy
z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania
sprawy w postepowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez
prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. z 2004 r.
nr 179, poz.1843)
po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 30 listopada 2015 r.,
na posiedzeniu w przedmiocie zażalenia skazanego
na zarządzenie Przewodniczącego IV Wydziału Sądu Okręgowego w Ś.
z dnia 17 sierpnia 2015 r.,
o odmowie przyjęcia kasacji
postanowił:
zaskarżone zarządzenie utrzymać w mocy.
UZASADNIENIE
Zarządzeniem Przewodniczącego IV Wydziału Sądu Okręgowego z dnia 17
sierpnia 2015 r., odmówiono skazanemu A. B. przyjęcia własnoręcznej kasacji od
postanowienia tegoż Sądu z dnia 12 czerwca 2015 r., o pozostawieniu bez
rozpoznania skargi na przewlekłość postępowania, dotyczącej wykonania
orzeczenia sądowego przed Sądem Rejonowym w Ś. W uzasadnieniu zarządzenia
stwierdzono, że nie jest dopuszczalna kasacja od postanowienia pozostawiającego
skargę na przewlekłość postępowania bez rozpoznania.
Na to zarządzenie A. B. wniósł zażalenie, wskazując, że wyrażony w
zaskarżonym zarządzeniu pogląd o niedopuszczalności kasacji od postanowienia
2
dotyczącego skargi na przewlekłość jest wysoce kontrowersyjny; w konkluzji wniósł
o uchylenie zaskarżonego zarządzenia.
Sąd Najwyższy zważył co następuje.
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
W ocenie Sądu Najwyższego pogląd wyrażony w zaskarżonym zarządzeniu
trudno uznać za kontrowersyjny. Stosownie do brzmienia art. 519 k.p.k. strona
może wnieść kasację od prawomocnego wyroku sądu odwoławczego kończącego
postępowanie oraz od prawomocnego postanowienia sądu odwoławczego o
umorzeniu postępowania i zastosowaniu środka zabezpieczającego określonego w
art. 93 a k.k. Zakres dopuszczalności kasacji, jako nadzwyczajnego środka
zaskarżenia przysługującego od prawomocnych orzeczeń, czyli instrumentu o
charakterze wyjątkowym, nie może być rozszerzany poza granice wyznaczone
treścią ustawy. Ta zaś – jak wskazano - nie przewiduje możliwości wniesienia
kasacji od postanowień sądu orzekającego o pozostawieniu skargi na przewlekłość
postępowania bez rozpoznania. Nie stanowi ono wszak prawomocnego wyroku
kończącego postępowanie i nie zostało wydane przez sąd odwoławczy.
Dopuszczalność kasacji nie sposób też wywieść z treści przepisów Kodeksu
postępowania karnego dotyczących postępowania zażaleniowego, odpowiednio
stosowanych mocą art. 8 ust. 2 przywołanej na wstępie ustawy dnia 17 czerwca
2004 r. Przede wszystkim trzeba zauważyć, że zgodnie z treścią art. 518 k.p.k. do
postępowania w trybie kasacji stosuje się odpowiednio przepisy działu IX Kodeksu
postępowania karnego. tj. dotyczącego postępowania odwoławczego, tylko wtedy,
gdy przepisy rozdziału 55 tego Kodeksu nie stanowią inaczej. Skoro przedmiot
zaskarżenia kasacji określa autonomicznie przepis art. 519 k.p.k., to tylko on może
mieć in concreto zastosowanie. W konsekwencji należy uznać, że kasacja nie
przysługuje od postanowienia o pozostawieniu bez rozpoznania skargi na
przewlekłość postępowania.
Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji.
kc