III SW 166/15
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:22-03-2016
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III SW 166/15
POSTANOWIENIE
Dnia 21 stycznia 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Staryk (przewodniczący)
SSN Dawid Miąsik
SSN Maciej Pacuda (sprawozdawca)
w sprawie z protestu S. M.
przeciwko wyborowi Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 21 stycznia 2016 r.,
postanawia:
pozostawić protest bez dalszego biegu.
UZASADNIENIE
Wyborca S. M. złożył w dniu 21 września 2015 r., kierowane do Sądu
Okręgowego w K. „I Wydział Cywilny Ubezpieczeń Społecznych i Spraw
Publicznych” pismo nazwane protestem wyborczym „Na nowego Prezydenta
Polski”, w którym podniósł, że „Sz. p. kandydat na Prezydenta nieprzyja (?) wników
(?) rachunkowych 53% z godziny 21 nadana TVN24h przez Justynę Bochanke
Publicznie”. Zdaniem autora pisma, „PKW powinna dyskwalikować kandydata na
Prezydenta w przemówieniu osobistym odrzucił 53% i wymusił II turę wyborów”.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Choć bardzo nieporadnie napisane oraz w większej części niezrozumiałe,
wspomniane pismo zostało jednak nazwane protestem wyborczym. Z jego treści
2
daje się również wyprowadzić ogólny wniosek, że stanowi ono swoisty sprzeciw
autora, określającego się jako „wyborca z dnia 10 maja 2015 r.”, przeciwko
wyborowi Prezydenta RP.
Uwzględniając te wstępne spostrzeżenia, Sąd Najwyższy uznaje za
stosowne przypomnieć, że zgodnie z art. 321 § 1 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. -
Kodeks wyborczy (Dz.U. Nr 21, poz. 112 ze zm.), protest przeciwko wyborowi
Prezydenta RP wnosi się na piśmie do Sądu Najwyższego nie później niż w ciągu 3
dni od dnia podania wyników wyborów do publicznej wiadomości przez Państwową
Komisję Wyborczą. Nadanie w tym terminie protestu w polskiej placówce pocztowej
operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo
pocztowe jest równoznaczne z wniesieniem go do Sądu Najwyższego.
W art. 321 § 3 Kodeks wyborczy stanowi z kolei, że wnoszący protest
przeciwko wyborowi Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej powinien sformułować w
nim zarzuty oraz przedstawić lub wskazać dowody, na których opiera swoje
zarzuty. Z kolei, według art. 82 § 1 Kodeksu wyborczego, protest przeciwko
wyborowi Prezydenta RP może być wniesiony z powodu: 1) dopuszczenia się
przestępstwa przeciwko wyborom, określonego w rozdziale XXXI Kodeksu
karnego, mającego wpływ na przebieg głosowania lub wyników wyborów lub
2) naruszenia przepisów kodeksu dotyczących głosowania, ustalenia wyników
głosowania lub wyników wyborów, mającego wpływ na wynik wyborów.
Wypada również podkreślić, że na mocy art. 322 § 1 Kodeksu wyborczego
Sąd Najwyższy pozostawia bez dalszego biegu protest wniesiony przez osobę do
tego nieuprawnioną lub niespełniający warunków określonych w art. 321 tego
Kodeksu. Protest nie spełnia zaś warunków określonych w art. 321 Kodeksu
wyborczego wtedy, gdy jego autor nie dochowa wyżej określonego terminu do jego
wniesienia oraz postawione w proteście zarzuty nie opierają się na ustawowych
podstawach wymienionych w art. 82 § 1 Kodeksu wyborczego.
Odnosząc powyższe rozważania do ocenianego protestu, Sąd Najwyższy
stwierdza, że wyniki wyborów Prezydenta RP przeprowadzonych w głosowaniach w
dniach 10 maja 2015 r. i 24 maja 2015 r. zostały podane do publicznej wiadomości
przez Państwową Komisję Wyborczą w dniu 25 maja 2015 r. Oznacza to, że protest
przeciwko wyborowi Prezydenta Rzeczypospolitej można było wnieść począwszy
3
od dnia 25 maja 2015 r., a termin do jego wniesienia upływał w dniu 28 maja
2015 r. (art. 111 k.c. w związku z art. 165 § 1 i art. 13 § 2 k.p.c. oraz art. 323 § 1
Kodeksu wyborczego). W razie nadania protestu adresowanego do Sądu
Najwyższego w polskiej placówce pocztowej decydujące znaczenie miała data
wysłania pisma (stempla pocztowego). Protestujący złożył natomiast pismo
zawierające protest przeciwko wyborowi Prezydenta RP w Sądzie Okręgowym w K.
(a nie w Sądzie Najwyższym) i uczynił to, jak wyżej wskazano, w dniu 21 września
2015 r. Do Sądu Najwyższego protest wpłynął zaś dopiero w dniu 19 listopada
2015 r., czyli znacznie po upływie ustawowego terminu do jego wniesienia. Protest
taki w oczywisty sposób narusza więc podstawowy warunek określony w art. 321 §
1 Kodeksu wyborczego. Dlatego też, zgodnie z art. 322 § 1 Kodeksu wyborczego,
musi być pozostawiony bez dalszego biegu.
Niezależnie od tego Sąd Najwyższy zauważa, że podniesione w ocenianym
proteście zarzuty w ogóle nie mieszczą się w zakresie przedmiotowym protestu
wyborczego. Tak więc protest nie został oparty na ustawowych przesłankach,
wobec czego nie spełnia również warunków określonych w art. 321 § 3 w związku z
art. 82 § 1 Kodeksu wyborczego.
Z tych względów, na podstawie na podstawie art. 322 § 1 Kodeksu
wyborczego, orzeczono jak w sentencji.
kc
POSTANOWIENIE
Dnia 21 stycznia 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Staryk (przewodniczący)
SSN Dawid Miąsik
SSN Maciej Pacuda (sprawozdawca)
w sprawie z protestu S. M.
przeciwko wyborowi Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 21 stycznia 2016 r.,
postanawia:
pozostawić protest bez dalszego biegu.
UZASADNIENIE
Wyborca S. M. złożył w dniu 21 września 2015 r., kierowane do Sądu
Okręgowego w K. „I Wydział Cywilny Ubezpieczeń Społecznych i Spraw
Publicznych” pismo nazwane protestem wyborczym „Na nowego Prezydenta
Polski”, w którym podniósł, że „Sz. p. kandydat na Prezydenta nieprzyja (?) wników
(?) rachunkowych 53% z godziny 21 nadana TVN24h przez Justynę Bochanke
Publicznie”. Zdaniem autora pisma, „PKW powinna dyskwalikować kandydata na
Prezydenta w przemówieniu osobistym odrzucił 53% i wymusił II turę wyborów”.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Choć bardzo nieporadnie napisane oraz w większej części niezrozumiałe,
wspomniane pismo zostało jednak nazwane protestem wyborczym. Z jego treści
2
daje się również wyprowadzić ogólny wniosek, że stanowi ono swoisty sprzeciw
autora, określającego się jako „wyborca z dnia 10 maja 2015 r.”, przeciwko
wyborowi Prezydenta RP.
Uwzględniając te wstępne spostrzeżenia, Sąd Najwyższy uznaje za
stosowne przypomnieć, że zgodnie z art. 321 § 1 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. -
Kodeks wyborczy (Dz.U. Nr 21, poz. 112 ze zm.), protest przeciwko wyborowi
Prezydenta RP wnosi się na piśmie do Sądu Najwyższego nie później niż w ciągu 3
dni od dnia podania wyników wyborów do publicznej wiadomości przez Państwową
Komisję Wyborczą. Nadanie w tym terminie protestu w polskiej placówce pocztowej
operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo
pocztowe jest równoznaczne z wniesieniem go do Sądu Najwyższego.
W art. 321 § 3 Kodeks wyborczy stanowi z kolei, że wnoszący protest
przeciwko wyborowi Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej powinien sformułować w
nim zarzuty oraz przedstawić lub wskazać dowody, na których opiera swoje
zarzuty. Z kolei, według art. 82 § 1 Kodeksu wyborczego, protest przeciwko
wyborowi Prezydenta RP może być wniesiony z powodu: 1) dopuszczenia się
przestępstwa przeciwko wyborom, określonego w rozdziale XXXI Kodeksu
karnego, mającego wpływ na przebieg głosowania lub wyników wyborów lub
2) naruszenia przepisów kodeksu dotyczących głosowania, ustalenia wyników
głosowania lub wyników wyborów, mającego wpływ na wynik wyborów.
Wypada również podkreślić, że na mocy art. 322 § 1 Kodeksu wyborczego
Sąd Najwyższy pozostawia bez dalszego biegu protest wniesiony przez osobę do
tego nieuprawnioną lub niespełniający warunków określonych w art. 321 tego
Kodeksu. Protest nie spełnia zaś warunków określonych w art. 321 Kodeksu
wyborczego wtedy, gdy jego autor nie dochowa wyżej określonego terminu do jego
wniesienia oraz postawione w proteście zarzuty nie opierają się na ustawowych
podstawach wymienionych w art. 82 § 1 Kodeksu wyborczego.
Odnosząc powyższe rozważania do ocenianego protestu, Sąd Najwyższy
stwierdza, że wyniki wyborów Prezydenta RP przeprowadzonych w głosowaniach w
dniach 10 maja 2015 r. i 24 maja 2015 r. zostały podane do publicznej wiadomości
przez Państwową Komisję Wyborczą w dniu 25 maja 2015 r. Oznacza to, że protest
przeciwko wyborowi Prezydenta Rzeczypospolitej można było wnieść począwszy
3
od dnia 25 maja 2015 r., a termin do jego wniesienia upływał w dniu 28 maja
2015 r. (art. 111 k.c. w związku z art. 165 § 1 i art. 13 § 2 k.p.c. oraz art. 323 § 1
Kodeksu wyborczego). W razie nadania protestu adresowanego do Sądu
Najwyższego w polskiej placówce pocztowej decydujące znaczenie miała data
wysłania pisma (stempla pocztowego). Protestujący złożył natomiast pismo
zawierające protest przeciwko wyborowi Prezydenta RP w Sądzie Okręgowym w K.
(a nie w Sądzie Najwyższym) i uczynił to, jak wyżej wskazano, w dniu 21 września
2015 r. Do Sądu Najwyższego protest wpłynął zaś dopiero w dniu 19 listopada
2015 r., czyli znacznie po upływie ustawowego terminu do jego wniesienia. Protest
taki w oczywisty sposób narusza więc podstawowy warunek określony w art. 321 §
1 Kodeksu wyborczego. Dlatego też, zgodnie z art. 322 § 1 Kodeksu wyborczego,
musi być pozostawiony bez dalszego biegu.
Niezależnie od tego Sąd Najwyższy zauważa, że podniesione w ocenianym
proteście zarzuty w ogóle nie mieszczą się w zakresie przedmiotowym protestu
wyborczego. Tak więc protest nie został oparty na ustawowych przesłankach,
wobec czego nie spełnia również warunków określonych w art. 321 § 3 w związku z
art. 82 § 1 Kodeksu wyborczego.
Z tych względów, na podstawie na podstawie art. 322 § 1 Kodeksu
wyborczego, orzeczono jak w sentencji.
kc