WK 11/15
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:23-02-2016
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt: WK 11/15
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 28 stycznia 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Andrzej Tomczyk (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Marek Pietruszyński
SSN Jan Bogdan Rychlicki
Protokolant : Anna Krawiec
przy udziale prokuratora Naczelnej Prokuratury Wojskowej płk. Anny Czapigo,
w sprawie A. N., skazanego z art. 270 § 1 k.k. z 1969 r., po rozpoznaniu w Izbie
Wojskowej na rozprawie w dniu 28 stycznia 2016 r., kasacji wniesionej przez
Naczelnego Prokuratora Wojskowego na korzyść od wyroku Sądu Marynarki
Wojennej w G. z dnia 21 stycznia 1982 r.,
1. uchyla zaskarżony wyrok i uniewinnia A. N. od dokonania
przypisanego mu czynu;
2. kosztami procesu obciąża Skarb Państwa.
UZASADNIENIE
A. N. został skazany wyrokiem Sądu Marynarki Wojennej z dnia 21 stycznia
1982 r. za czyn zakwalifikowany z art. 270 § 1 k.k. z 1969 r., polegający na tym, że
2
„… w dniu 4 stycznia 1982 r. około godz. 1700
, znajdując się w rejonie ulic G. i P. w
G., publicznie lżył Prezesa Rady Ministrów gen. armii Wojciecha Jaruzelskiego
używając pod jego adresem słowa powszechnie uznanego za obelżywe, a ponadto
poniżał ustrój PRL wołając <>”.
Z uwagi na to, że sprawa rozpoznawana była w postępowaniu doraźnym, za
tak opisane i zakwalifikowane działanie wymierzono mu kary: trzech lat
pozbawienia wolności oraz pozbawienie praw publicznych na okres roku, zaś wyrok
uprawomocnił się w pierwszej instancji.
Ten prawomocny wyrok zaskarżył kasacją wywiedzioną na korzyść A. N.
Naczelny Prokurator Wojskowy i zarzucając „…rażące naruszenie prawa
materialnego, to jest art. 270 § 1 k.k. z 1969 r., które miało istotny wpływ na treść
wyroku, a polegające na uznaniu, że A. N. dopuścił się popełnienia przestępstwa
zakwalifikowanego jak wyżej, w sytuacji, gdy swoim zachowaniem nie wyczerpał
znamion przypisanego mu czynu”,
wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i uniewinnienie A. N. od popełnienia
przypisanego mu przestępstwa.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja jest zasadna w stopniu oczywistym. Z ustaleń poczynionych przez
Sąd Marynarki Wojennej wynika, że A. N. użył pod adresem Wojciecha
Jaruzelskiego słowa niecenzuralnego oraz wypowiedział sformułowanie „precz z
fałszywym komunizmem”. Uznanie tych wypowiedzi jako lżące oraz poniżające
ustrój PRL pozostaje – jak słusznie wywodzi Naczelny Prokurator Wojskowy – w
sprzeczności z zebranym w sprawie materiałem dowodowym, bowiem „w żadnej
mierze nie udowodniono (…) aby zachowanie to miało znamiona czynu z art. 270 §
1 k.k. z 1969 r.”. Na dowód tego przytacza wyjaśnienia A. N., który twierdził, że nie
był przeciwnikiem ustroju PRL oraz zeznania interweniujących funkcjonariuszy MO,
którzy jako jedyni słyszeli wypowiadane przez niego słowa, które – jak zeznali –
wypowiadał dopiero podczas interwencji. Okoliczności te umknęły uwadze Sądu
Marynarki Wojennej, zaś – jak zasadnie zauważa skarżący – poddają one w
wątpliwość zarówno ustalenia zamiaru lżenia gen. Jaruzelskiego i poniżenia
ustroju PRL, jak i publiczności działania, co jest niezbędne do przypisania czynu z
art. 270 § 1 k.k. z 1969 r.
3
W zaistniałej sytuacji uchybienie opisane w zarzucie kasacji uznać trzeba za
trafnie dostrzeżone, doszło bowiem do obrazy prawa materialnego, a w jej wyniku
do oczywiście niesłusznego skazania A. N. Aby to wadliwe orzeczenie wyrugować
z obrotu prawnego, Sąd Najwyższy uchylił zaskarżony wyrok i uniewinnił A. N. od
dokonania przypisanego mu czynu.
eb
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 28 stycznia 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Andrzej Tomczyk (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Marek Pietruszyński
SSN Jan Bogdan Rychlicki
Protokolant : Anna Krawiec
przy udziale prokuratora Naczelnej Prokuratury Wojskowej płk. Anny Czapigo,
w sprawie A. N., skazanego z art. 270 § 1 k.k. z 1969 r., po rozpoznaniu w Izbie
Wojskowej na rozprawie w dniu 28 stycznia 2016 r., kasacji wniesionej przez
Naczelnego Prokuratora Wojskowego na korzyść od wyroku Sądu Marynarki
Wojennej w G. z dnia 21 stycznia 1982 r.,
1. uchyla zaskarżony wyrok i uniewinnia A. N. od dokonania
przypisanego mu czynu;
2. kosztami procesu obciąża Skarb Państwa.
UZASADNIENIE
A. N. został skazany wyrokiem Sądu Marynarki Wojennej z dnia 21 stycznia
1982 r. za czyn zakwalifikowany z art. 270 § 1 k.k. z 1969 r., polegający na tym, że
2
„… w dniu 4 stycznia 1982 r. około godz. 1700
, znajdując się w rejonie ulic G. i P. w
G., publicznie lżył Prezesa Rady Ministrów gen. armii Wojciecha Jaruzelskiego
używając pod jego adresem słowa powszechnie uznanego za obelżywe, a ponadto
poniżał ustrój PRL wołając <
Z uwagi na to, że sprawa rozpoznawana była w postępowaniu doraźnym, za
tak opisane i zakwalifikowane działanie wymierzono mu kary: trzech lat
pozbawienia wolności oraz pozbawienie praw publicznych na okres roku, zaś wyrok
uprawomocnił się w pierwszej instancji.
Ten prawomocny wyrok zaskarżył kasacją wywiedzioną na korzyść A. N.
Naczelny Prokurator Wojskowy i zarzucając „…rażące naruszenie prawa
materialnego, to jest art. 270 § 1 k.k. z 1969 r., które miało istotny wpływ na treść
wyroku, a polegające na uznaniu, że A. N. dopuścił się popełnienia przestępstwa
zakwalifikowanego jak wyżej, w sytuacji, gdy swoim zachowaniem nie wyczerpał
znamion przypisanego mu czynu”,
wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i uniewinnienie A. N. od popełnienia
przypisanego mu przestępstwa.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja jest zasadna w stopniu oczywistym. Z ustaleń poczynionych przez
Sąd Marynarki Wojennej wynika, że A. N. użył pod adresem Wojciecha
Jaruzelskiego słowa niecenzuralnego oraz wypowiedział sformułowanie „precz z
fałszywym komunizmem”. Uznanie tych wypowiedzi jako lżące oraz poniżające
ustrój PRL pozostaje – jak słusznie wywodzi Naczelny Prokurator Wojskowy – w
sprzeczności z zebranym w sprawie materiałem dowodowym, bowiem „w żadnej
mierze nie udowodniono (…) aby zachowanie to miało znamiona czynu z art. 270 §
1 k.k. z 1969 r.”. Na dowód tego przytacza wyjaśnienia A. N., który twierdził, że nie
był przeciwnikiem ustroju PRL oraz zeznania interweniujących funkcjonariuszy MO,
którzy jako jedyni słyszeli wypowiadane przez niego słowa, które – jak zeznali –
wypowiadał dopiero podczas interwencji. Okoliczności te umknęły uwadze Sądu
Marynarki Wojennej, zaś – jak zasadnie zauważa skarżący – poddają one w
wątpliwość zarówno ustalenia zamiaru lżenia gen. Jaruzelskiego i poniżenia
ustroju PRL, jak i publiczności działania, co jest niezbędne do przypisania czynu z
art. 270 § 1 k.k. z 1969 r.
3
W zaistniałej sytuacji uchybienie opisane w zarzucie kasacji uznać trzeba za
trafnie dostrzeżone, doszło bowiem do obrazy prawa materialnego, a w jej wyniku
do oczywiście niesłusznego skazania A. N. Aby to wadliwe orzeczenie wyrugować
z obrotu prawnego, Sąd Najwyższy uchylił zaskarżony wyrok i uniewinnił A. N. od
dokonania przypisanego mu czynu.
eb