I CZ 128/15
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:30-03-2016
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:IV CZ 153/03
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 128/15
POSTANOWIENIE
Dnia 10 lutego 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Zawistowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Antoni Górski
SSN Hubert Wrzeszcz
w sprawie z powództwa C. spółki jawnej
w N. przeciwko J. K.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 10 lutego 2016 r.,
zażalenia strony powodowej
na postanowienie Sądu Okręgowego w R.
z dnia 18 września 2015 r.,
oddala zażalenie.
UZASADNIENIE
2
Postanowieniem z dnia 18 września 2015 r. Sąd Okręgowy odrzucił skargę
kasacyjną powoda powództwa C. sp. jawna od wyroku Sądu Okręgowego w R.
z dnia 9 kwietnia 2015 r., uprzednio dokonując sprawdzenia wartości przedmiotu
zaskarżenia, którą ustalił na kwotę 35.411,40 złotych. W zażaleniu na to
postanowienie strona powodowa zarzuciła naruszenie przepisów postępowania,
art. 2 Konstytucji oraz art. 45 Konstytucji i art. 6 Europejskiej Konwencji o Ochronie
Praw Człowieka i Podstawowych Wolności. Wniosła o uchylenie zaskarżonego
postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Odesłanie do odpowiedniego zastosowania art. 19-23 k.p.c. do oznaczenia
wartości przedmiotu zaskarżenia nie można rozumieć jako uprawnienia
do ponownego oznaczania wartości przedmiotu zaskarżenia na użytek skargi
kasacji, według reguł z art. 19 i nast. k.p.c., w sposób prowadzący do zmiany
ustalonej już wartości przedmiotu sporu (por. postanowienie SN z dnia 17 grudnia
2003 r., IV CZ 153/03, niepubl.).
Jeżeli skarga kasacyjna nie obejmuje całości rozstrzygnięcia Sądu drugiej
instancji, to wartość przedmiotu zaskarżenia w postępowaniu kasacyjnym jest
niższa od wartości przedmiotu sporu. Wskazana przez stronę wartość przedmiotu
zaskarżenia nie jest wiążąca dla oceny dopuszczalności skargi kasacyjnej i podlega
sprawdzeniu, zarówno przez sąd drugiej instancji, jak i przez Sąd Najwyższy.
W rozpoznawanej sprawie powód wskazał, że skarży wyrok sądu drugiej
instancji w całości. Jednakże przedmiotem zaskarżenia w apelacji wniesionej przez
pozwanego była zasądzona na rzecz powoda kwota 35.411,40 zł Powód nie
skarżył oddalenia powództwa w pozostałej części. Wartość przedmiotu zaskarżenia
w apelacji została prawidłowo oznaczona na kwotę 35.411,40 zł, czyli tę, wobec
której powództwo zostało uwzględnione. W pozostałej części pozwany nie miał
interesu prawnego w zaskarżeniu orzeczenia sądu pierwszej instancji oddalającego
powództwo. Z tego też względu, Sąd drugiej instancji zasadnie dokonał
sprawdzenia wartości przedmiotu zaskarżenia wskazanego w skardze kasacyjnej
na kwotę 72.131 zł. Wartość przedmiotu zaskarżenia dla powoda, który nie wniósł
3
apelacji, nie może być wyższa niż 35.411,40 zł, co uzasadniało odrzucenie skargi
kasacyjnej.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 39814
w zw. z art. 3941
k.p.c.,
Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.
kc
POSTANOWIENIE
Dnia 10 lutego 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Zawistowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Antoni Górski
SSN Hubert Wrzeszcz
w sprawie z powództwa C. spółki jawnej
w N. przeciwko J. K.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 10 lutego 2016 r.,
zażalenia strony powodowej
na postanowienie Sądu Okręgowego w R.
z dnia 18 września 2015 r.,
oddala zażalenie.
UZASADNIENIE
2
Postanowieniem z dnia 18 września 2015 r. Sąd Okręgowy odrzucił skargę
kasacyjną powoda powództwa C. sp. jawna od wyroku Sądu Okręgowego w R.
z dnia 9 kwietnia 2015 r., uprzednio dokonując sprawdzenia wartości przedmiotu
zaskarżenia, którą ustalił na kwotę 35.411,40 złotych. W zażaleniu na to
postanowienie strona powodowa zarzuciła naruszenie przepisów postępowania,
art. 2 Konstytucji oraz art. 45 Konstytucji i art. 6 Europejskiej Konwencji o Ochronie
Praw Człowieka i Podstawowych Wolności. Wniosła o uchylenie zaskarżonego
postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Odesłanie do odpowiedniego zastosowania art. 19-23 k.p.c. do oznaczenia
wartości przedmiotu zaskarżenia nie można rozumieć jako uprawnienia
do ponownego oznaczania wartości przedmiotu zaskarżenia na użytek skargi
kasacji, według reguł z art. 19 i nast. k.p.c., w sposób prowadzący do zmiany
ustalonej już wartości przedmiotu sporu (por. postanowienie SN z dnia 17 grudnia
2003 r., IV CZ 153/03, niepubl.).
Jeżeli skarga kasacyjna nie obejmuje całości rozstrzygnięcia Sądu drugiej
instancji, to wartość przedmiotu zaskarżenia w postępowaniu kasacyjnym jest
niższa od wartości przedmiotu sporu. Wskazana przez stronę wartość przedmiotu
zaskarżenia nie jest wiążąca dla oceny dopuszczalności skargi kasacyjnej i podlega
sprawdzeniu, zarówno przez sąd drugiej instancji, jak i przez Sąd Najwyższy.
W rozpoznawanej sprawie powód wskazał, że skarży wyrok sądu drugiej
instancji w całości. Jednakże przedmiotem zaskarżenia w apelacji wniesionej przez
pozwanego była zasądzona na rzecz powoda kwota 35.411,40 zł Powód nie
skarżył oddalenia powództwa w pozostałej części. Wartość przedmiotu zaskarżenia
w apelacji została prawidłowo oznaczona na kwotę 35.411,40 zł, czyli tę, wobec
której powództwo zostało uwzględnione. W pozostałej części pozwany nie miał
interesu prawnego w zaskarżeniu orzeczenia sądu pierwszej instancji oddalającego
powództwo. Z tego też względu, Sąd drugiej instancji zasadnie dokonał
sprawdzenia wartości przedmiotu zaskarżenia wskazanego w skardze kasacyjnej
na kwotę 72.131 zł. Wartość przedmiotu zaskarżenia dla powoda, który nie wniósł
3
apelacji, nie może być wyższa niż 35.411,40 zł, co uzasadniało odrzucenie skargi
kasacyjnej.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 39814
w zw. z art. 3941
k.p.c.,
Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.
kc