IV CNP 50/15
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-03-2016
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CNP 50/15
POSTANOWIENIE
Dnia 25 lutego 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Mirosława Wysocka
w sprawie ze skargi powoda
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w G.
z dnia 28 maja 2015 r.
w sprawie z powództwa S. J.
przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej "U." w G.
o ustalenie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 25 lutego 2016 r.,
odrzuca skargę.
2
UZASADNIENIE
Powód adwokat S. J. wniósł przeciwko pozwanej Spółdzielni Mieszkaniowej
„U.” w G. powództwo o ustalenie, że wniesiony przez niego wkład mieszkaniowy w
kwocie nominalnej 6.000 zł został powiększony o kwotę 392,47 zł tytułem odsetek
umownych za okres od 17 lutego 1996 r. do 17 maja 1996 r. Powództwo to zostało
oddalone wyrokiem Sądu Rejonowego w G. z dnia 5 listopada 2014 r.
Apelację powoda Sąd Okręgowy w G. oddalił wyrokiem z dnia 28 maja
2015 r.
W skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem tego prawomocnego
wyroku powód jako przepisy, z którymi wyrok jest niezgodny powołał „art. 1 § 1
prawa spółdzielczego oraz art. 1 ust. 1 i 11
ustawy o spółdzielniach
mieszkaniowych, jak również art. 189 k.p.c. i art. 58 § 1 i 2 k.c.” W ramach
realizacji obowiązku przewidzianego w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. skarżący wskazał,
że „bezpośrednim następstwem wydania zaskarżonego wyroku jest szkoda (…)
w postaci pozbawienia go środków pieniężnych w kwocie 392,47 zł tytułem odsetek
od wkładu mieszkaniowego za okres od 17 II 1996 r. do 17 V 1996 r., które wkład
ten miały powiększyć. Skoro bowiem zaskarżonym wyrokiem odmówiono
powodowi ustalenia, że jego wkład powiększył się o ww. kwotę, to powód
zmuszony jest traktować ten wkład jako wartość dotychczasową, a więc mniejszą
o utracone odsetki jw., należne za okres galopującej inflacji.”
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga jest niedopuszczalna z powodu nieusuwalnego braku jednego
z zasadniczych elementów konstrukcyjnych przewidzianych w art. 4245
§ 1 k.p.c.
Brak choćby jednego z elementów wymienionych w tym przepisie stanowi
samodzielną i wystarczającą podstawę odrzucenia skargi (por. postanowienie
Sądu Najwyższego z dnia 19 października 2006 r., IV CNP 86/06, niepubl. i z dnia
16 lutego 2007 r., V CNP 8/07, niepubl.).
Powód nie uprawdopodobnił wyrządzenia szkody spowodowanej przez
wydanie zaskarżonego skargą wyroku (art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.). Odnosząc się
do kwestii szkody, skarżący ograniczył się do twierdzenia, że następstwem
3
wydania wyroku jest uszczerbek majątkowy w postaci pozbawienia go środków
pieniężnych w kwocie 392,47 zł tytułem odsetek od wkładu, które miały wkład ten
powiększyć. Powołanie się na wystąpienie szkody bez przedstawienia stosownej
argumentacji prawnej, która mogłaby przekonać, że szkoda została stronie
rzeczywiście wyrządzona, jak również bez powołania stosownych dowodów
bądź środków uwiarygodniających twierdzenia strony w tym zakresie nie jest
wystarczające do spełnienia obowiązku uprawdopodobnienia szkody
(por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 27 stycznia 2006 r., III CNP 23/05,
OSNC 2006, nr 7-8, poz. 140 i z dnia 31 stycznia 2006 r., IV CNP 38/05,
OSNC 2006, nr 7-8, poz.141). Sąd Najwyższy wyjaśnił, że nieuwzględnienie
powództwa i ostateczne przegranie sprawy przez stronę powodową nie może być
utożsamiane z wyrządzeniem szkody, której rozmiary odpowiadałyby wartości
określonego w pozwie żądania lub ją przekraczały. Gdyby powołanie się na
oddalenie powództwa bądź apelacji od wyroku oddalającego powództwo miało być
wystarczające do spełnienia tego wymagania, jego wprowadzenie przez
ustawodawcę traciłoby sens (por. m.in. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia
13 listopada 2007 r., III BP 7/07, OSNP 2009, nr 1-2, poz. 11 i z dnia 8 grudnia
2009 r., III CNP 53/09, niepubl.).
W kontekście sformułowania żądania pozwu należy dodatkowo podkreślić,
że powód nie wyjaśnił, na czym miałaby polegać bezpośrednia relacja pomiędzy
nieuwzględnieniem jego powództwa o ustalenie a szkodą w postaci „pozbawienia
go środków pieniężnych”.
Z tych przyczyn Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji, na podstawie
art. 4248
§ 1 k.p.c.
O kosztach postępowania ze skargi nie orzeczono wobec powiązania
wniosku o ich zasądzenie wyłącznie z wnioskiem o odmowę przyjęcia skargi do
rozpoznania lub o jej oddalenie.
eb
POSTANOWIENIE
Dnia 25 lutego 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Mirosława Wysocka
w sprawie ze skargi powoda
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w G.
z dnia 28 maja 2015 r.
w sprawie z powództwa S. J.
przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej "U." w G.
o ustalenie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 25 lutego 2016 r.,
odrzuca skargę.
2
UZASADNIENIE
Powód adwokat S. J. wniósł przeciwko pozwanej Spółdzielni Mieszkaniowej
„U.” w G. powództwo o ustalenie, że wniesiony przez niego wkład mieszkaniowy w
kwocie nominalnej 6.000 zł został powiększony o kwotę 392,47 zł tytułem odsetek
umownych za okres od 17 lutego 1996 r. do 17 maja 1996 r. Powództwo to zostało
oddalone wyrokiem Sądu Rejonowego w G. z dnia 5 listopada 2014 r.
Apelację powoda Sąd Okręgowy w G. oddalił wyrokiem z dnia 28 maja
2015 r.
W skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem tego prawomocnego
wyroku powód jako przepisy, z którymi wyrok jest niezgodny powołał „art. 1 § 1
prawa spółdzielczego oraz art. 1 ust. 1 i 11
ustawy o spółdzielniach
mieszkaniowych, jak również art. 189 k.p.c. i art. 58 § 1 i 2 k.c.” W ramach
realizacji obowiązku przewidzianego w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. skarżący wskazał,
że „bezpośrednim następstwem wydania zaskarżonego wyroku jest szkoda (…)
w postaci pozbawienia go środków pieniężnych w kwocie 392,47 zł tytułem odsetek
od wkładu mieszkaniowego za okres od 17 II 1996 r. do 17 V 1996 r., które wkład
ten miały powiększyć. Skoro bowiem zaskarżonym wyrokiem odmówiono
powodowi ustalenia, że jego wkład powiększył się o ww. kwotę, to powód
zmuszony jest traktować ten wkład jako wartość dotychczasową, a więc mniejszą
o utracone odsetki jw., należne za okres galopującej inflacji.”
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga jest niedopuszczalna z powodu nieusuwalnego braku jednego
z zasadniczych elementów konstrukcyjnych przewidzianych w art. 4245
§ 1 k.p.c.
Brak choćby jednego z elementów wymienionych w tym przepisie stanowi
samodzielną i wystarczającą podstawę odrzucenia skargi (por. postanowienie
Sądu Najwyższego z dnia 19 października 2006 r., IV CNP 86/06, niepubl. i z dnia
16 lutego 2007 r., V CNP 8/07, niepubl.).
Powód nie uprawdopodobnił wyrządzenia szkody spowodowanej przez
wydanie zaskarżonego skargą wyroku (art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.). Odnosząc się
do kwestii szkody, skarżący ograniczył się do twierdzenia, że następstwem
3
wydania wyroku jest uszczerbek majątkowy w postaci pozbawienia go środków
pieniężnych w kwocie 392,47 zł tytułem odsetek od wkładu, które miały wkład ten
powiększyć. Powołanie się na wystąpienie szkody bez przedstawienia stosownej
argumentacji prawnej, która mogłaby przekonać, że szkoda została stronie
rzeczywiście wyrządzona, jak również bez powołania stosownych dowodów
bądź środków uwiarygodniających twierdzenia strony w tym zakresie nie jest
wystarczające do spełnienia obowiązku uprawdopodobnienia szkody
(por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 27 stycznia 2006 r., III CNP 23/05,
OSNC 2006, nr 7-8, poz. 140 i z dnia 31 stycznia 2006 r., IV CNP 38/05,
OSNC 2006, nr 7-8, poz.141). Sąd Najwyższy wyjaśnił, że nieuwzględnienie
powództwa i ostateczne przegranie sprawy przez stronę powodową nie może być
utożsamiane z wyrządzeniem szkody, której rozmiary odpowiadałyby wartości
określonego w pozwie żądania lub ją przekraczały. Gdyby powołanie się na
oddalenie powództwa bądź apelacji od wyroku oddalającego powództwo miało być
wystarczające do spełnienia tego wymagania, jego wprowadzenie przez
ustawodawcę traciłoby sens (por. m.in. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia
13 listopada 2007 r., III BP 7/07, OSNP 2009, nr 1-2, poz. 11 i z dnia 8 grudnia
2009 r., III CNP 53/09, niepubl.).
W kontekście sformułowania żądania pozwu należy dodatkowo podkreślić,
że powód nie wyjaśnił, na czym miałaby polegać bezpośrednia relacja pomiędzy
nieuwzględnieniem jego powództwa o ustalenie a szkodą w postaci „pozbawienia
go środków pieniężnych”.
Z tych przyczyn Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji, na podstawie
art. 4248
§ 1 k.p.c.
O kosztach postępowania ze skargi nie orzeczono wobec powiązania
wniosku o ich zasądzenie wyłącznie z wnioskiem o odmowę przyjęcia skargi do
rozpoznania lub o jej oddalenie.
eb