Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 124/15
POSTANOWIENIE
Dnia 9 marca 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący)
SSN Anna Kozłowska
SSN Katarzyna Tyczka-Rote (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa A. S.
przeciwko "S." Spółce Jawnej w L.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 9 marca 2016 r.,
zażalenia strony pozwanej
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 12 maja 2015 r.,
oddala zażalenie.
2
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 12 maja 2015 r. Sąd Apelacyjny odrzucił skargę
kasacyjną pozwanej „S.” spółki jawnej od wyroku tego Sądu z dnia 5 marca 2015 r.
z uwagi na jej niedopuszczalność, wynikającą z nieosiągnięcia wymaganego przez
art. 3982
§ 1 k.p.c. progu minimalnej wartości przedmiotu zaskarżenia, ustawionego
na poziomie 50 000 zł. Sąd Apelacyjny wskazał, że na etapie postępowania
apelacyjnego przedmiotem rozpoznania sprawy była zasadność zasądzenia od
pozwanej kwoty 45 000 zł z odsetkami. Pozwana nie mogła więc zaskarżyć w
większym zakresie orzeczenia sądu drugiej instancji, skoro przedmiot rozpoznania
sprawy przez ten sąd wyznaczała tylko jej apelacja, wprost precyzująca, że dotyczy
jedynie zasądzonej od pozwanej kwoty 45 000 zł. W związku z tym, mimo
wskazania przez pozwaną w skardze kasacyjnej wartości przedmiotu zaskarżenia
w kwocie 130 000 zł, Sąd uznał, że rzeczywista wartość tego przedmiotu ogranicza
się do kwoty 45 000 zł.
Pozwana wniosła zażalenie na postanowienie Sądu Apelacyjnego
zarzucając naruszenie art. 386 § 3 k.p.c. Domagała się uchylenia zaskarżonego
postanowienia i przyjęcia do swojej skargi kasacyjnej do rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Sąd Apelacyjny prawidłowo ustalił wartościowy zakres swojego
rozstrzygnięcia zawartego w wyroku z dnia 5 marca 2015 r. Przedmiotem orzekania
w postepowaniu drugoinstancyjnym był wyłącznie nałożony na pozwaną już
w wyroku Sądu pierwszej instancji i potwierdzony także w postępowaniu
odwoławczym obowiązek zapłaty na rzecz powoda A. S. kwoty 45 000 zł i
orzeczenie o kosztach procesu. Nieco skomplikowana formuła wyroku Sądu
odwoławczego była skutkiem nadania wyrokowi Sądu Okręgowego prawidłowego
formalnie brzmienia, nie zmieniała natomiast jego zawartości merytorycznej,
którą było zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda kwoty 45 000 zł z odsetkami
i oddalenie pozostałej części roszczenia o zapłatę ponadto kwoty 85 000 zł
z odsetkami.
3
W skardze kasacyjnej pozwana zaskarżyła wyrok Sądu Apelacyjnego
w całości zarzucając nieważność postępowania apelacyjnego z powodu braku po
jej stronie legitymacji procesowej biernej, wniosła o jego uchylenie w całości
i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.
Ponieważ wyrok Sądu Apelacyjnego dotyczył tylko rozstrzygnięcia
o roszczeniu o zapłatę 45 000 zł z odsetkami, a w pozostałym zakresie
uprawomocniło się orzeczenie Sądu pierwszej instancji, które nie zostało
zaskarżone apelacją, pozwana kwestionując w skardze kasacyjnej wyrok Sądu
drugiej instancji „w całości” mogła jedynie zaskarżyć orzeczenia o oddaleniu
apelacji skierowanej przeciwko zasądzeniu od pozwanej kwoty 45 000 zł
z odsetkami i rozstrzygnięcia o kosztach procesu (to ostatnie nie wpływa na
oznaczenie wartości przedmiotu zaskarżenia - art. 20 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 i art.
39821
k.p.c.). Odmienne twierdzenia skarżącej zawarte w zażaleniu i podanie
w skardze kasacyjnej wartości przedmiotu zaskarżenia w wysokości 130 000 zł nie
zmienia tego stanu rzeczy. Wartość przedmiotu zaskarżenia całości wyroku Sądu
Apelacyjnego wynosiła więc 45 000 zł i uzasadniała uznanie skargi kasacyjnej
za niedopuszczalną w świetle postanowień art. 3982
§ 1 k.p.c. Sąd Apelacyjny
słusznie więc skargę tę odrzucił. Gdyby jednak przyjąć tłumaczenia pozwanej,
że jej zamiarem było zaskarżenie całego przedmiotu sporu objętego pozwem,
to w części odnoszącej się do rozstrzygnięcia o kwocie 85 000 zł z odsetkami
skarga kasacyjna także podlegała odrzuceniu, jako niedopuszczalna z powodu
zaskarżenia nią nieistniejącego orzeczenia, bowiem wyrok Sądu Apelacyjnego nie
zawierał orzekał o tej części powództwa.
W konsekwencji zażalenie pozwanej podlegało oddaleniu na podstawie art.
39814
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.
jw
kc