II KK 59/16
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:17-03-2016
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II KK 59/16
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 16 marca 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Roman Sądej (przewodniczący)
SSN Jerzy Grubba (sprawozdawca)
SSN Jarosław Matras
Protokolant Anna Janczak
w sprawie J. P.
skazanego z art. 244 k.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 16 marca 2016 r.
na posiedzeniu w trybie art. 535 § 5 k.p.k.
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego
od wyroku Sądu Rejonowego w G.
z dnia 1 września 2015 r.,
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi
Rejonowemu w G. do ponownego rozpoznania.
UZASADNIENIE
J. P. stanął pod zarzutem tego, że:
- w dniu 9 maja 2015r. w miejscowości B. kierował samochodem osobowym
marki Volkswagen, pomimo orzeczonego przez Sąd Rejonowy w S. zakazu
prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych
tj. popełnienia czynu z art. 244 k.k.
2
W dniu 4 czerwca 2015r. (k. 11 i 13) podejrzany wyraził zgodę na
dobrowolne poddanie się karze 3 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym jej
zawieszeniem na okres próby wynoszący 2 lata, a także na pokrycie opłat i kosztów
postępowania.
Sąd Rejonowy w G. uznał, że zachodzą warunki do rozpoznania sprawy w
trybie art. 335§1 k.p.k. (k.87) i na posiedzeniu w dniu 1 września 2015r. wydał
wyrok (k.92 – 93). Wyrokiem tym uznał J. P. za winnego popełnienia zarzuconego
mu czynu i na podstawie art. 244 k.k. wymierzył mu karę 3 miesięcy pozbawienia
wolności, której wykonanie warunkowo zawiesił na okres próby wynoszący 3 lata
oraz obciążył kosztami postępowania w sprawie.
Wyrok ten uprawomocnił się nie będąc zaskarżony przez żadną ze stron.
Obecnie kasację od tego orzeczenia wywiódł, na korzyść skazanego,
Prokurator Generalny i podniósł w niej zarzut:
- rażącego i mającego wpływ na treść orzeczenia naruszenia przepisów
prawa procesowego – art. 343§7 k.p.k. w zw. z art. 335§2 k.p.k. w brzmieniu
obowiązującym od dnia 1 lipca 2015r. – polegającym na uwzględnieniu wniosku
prokuratora niezgodnego z treścią porozumienia zawartego z J. P. i wymierzeniu
mu za zarzucony czyn z art. 244 k.k. kary 3 miesięcy pozbawienia wolności z
warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 3 lata,
pomimo uprzedniego uzgodnienia z oskarżonym okresu próby na 2 lata.
Podnosząc powyższe, Prokurator wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i
przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w G. do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Kasacja jest oczywiście zasadna, tak jak wymaga tego art. 535§5 k.p.k.
Bezsprzecznie ma rację skarżący, że kontrola Sądu orzekającego na
posiedzeniu, winna sprowadzać się do ustalenia, czy złożony przez prokuratora
wniosek o skazanie bez rozprawy, spełnia wszelkie wymogi wynikające z art. 335§1
i 2 k.p.k., a więc między innymi do tego, czy jest on zgodny z treścią porozumienia
zawartego z podejrzanym. Stwierdzenie wad wniosku powoduje konieczność
przeprowadzenia posiedzenia mającego na celu ich usunięcie, bądź skierowania
sprawy do rozpoznania na zasadach ogólnych – zgodnie z treścią rat. 343§7 k.p.k.
W niniejszej sprawie Sąd zaniechał dokonania tych czynności kontrolnych.
3
Spowodowało to orzeczenie w stosunku do skazanego kary innej niż będąca
przedmiotem uprzedniego porozumienia stron – w zakresie innego określenia
okresu próby. Postępując w ten sposób Sąd dopuścił się rażącej obrazy art. 343§7
k.p.k. w zw. z art. 335§1 k.p.k.
Tym samym zarzut podniesiony w kasacji ocenić należy jako oczywiście
zasadny.
Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd Rejonowy będzie zobowiązany
rozpoznać wniosek prokuratora czyniąc to w zgodzie z obowiązującymi przepisami.
Mając na uwadze powyższe, Sąd Najwyższy orzekł, jak na wstępie.
kc
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 16 marca 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Roman Sądej (przewodniczący)
SSN Jerzy Grubba (sprawozdawca)
SSN Jarosław Matras
Protokolant Anna Janczak
w sprawie J. P.
skazanego z art. 244 k.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 16 marca 2016 r.
na posiedzeniu w trybie art. 535 § 5 k.p.k.
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego
od wyroku Sądu Rejonowego w G.
z dnia 1 września 2015 r.,
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi
Rejonowemu w G. do ponownego rozpoznania.
UZASADNIENIE
J. P. stanął pod zarzutem tego, że:
- w dniu 9 maja 2015r. w miejscowości B. kierował samochodem osobowym
marki Volkswagen, pomimo orzeczonego przez Sąd Rejonowy w S. zakazu
prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych
tj. popełnienia czynu z art. 244 k.k.
2
W dniu 4 czerwca 2015r. (k. 11 i 13) podejrzany wyraził zgodę na
dobrowolne poddanie się karze 3 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym jej
zawieszeniem na okres próby wynoszący 2 lata, a także na pokrycie opłat i kosztów
postępowania.
Sąd Rejonowy w G. uznał, że zachodzą warunki do rozpoznania sprawy w
trybie art. 335§1 k.p.k. (k.87) i na posiedzeniu w dniu 1 września 2015r. wydał
wyrok (k.92 – 93). Wyrokiem tym uznał J. P. za winnego popełnienia zarzuconego
mu czynu i na podstawie art. 244 k.k. wymierzył mu karę 3 miesięcy pozbawienia
wolności, której wykonanie warunkowo zawiesił na okres próby wynoszący 3 lata
oraz obciążył kosztami postępowania w sprawie.
Wyrok ten uprawomocnił się nie będąc zaskarżony przez żadną ze stron.
Obecnie kasację od tego orzeczenia wywiódł, na korzyść skazanego,
Prokurator Generalny i podniósł w niej zarzut:
- rażącego i mającego wpływ na treść orzeczenia naruszenia przepisów
prawa procesowego – art. 343§7 k.p.k. w zw. z art. 335§2 k.p.k. w brzmieniu
obowiązującym od dnia 1 lipca 2015r. – polegającym na uwzględnieniu wniosku
prokuratora niezgodnego z treścią porozumienia zawartego z J. P. i wymierzeniu
mu za zarzucony czyn z art. 244 k.k. kary 3 miesięcy pozbawienia wolności z
warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 3 lata,
pomimo uprzedniego uzgodnienia z oskarżonym okresu próby na 2 lata.
Podnosząc powyższe, Prokurator wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i
przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w G. do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Kasacja jest oczywiście zasadna, tak jak wymaga tego art. 535§5 k.p.k.
Bezsprzecznie ma rację skarżący, że kontrola Sądu orzekającego na
posiedzeniu, winna sprowadzać się do ustalenia, czy złożony przez prokuratora
wniosek o skazanie bez rozprawy, spełnia wszelkie wymogi wynikające z art. 335§1
i 2 k.p.k., a więc między innymi do tego, czy jest on zgodny z treścią porozumienia
zawartego z podejrzanym. Stwierdzenie wad wniosku powoduje konieczność
przeprowadzenia posiedzenia mającego na celu ich usunięcie, bądź skierowania
sprawy do rozpoznania na zasadach ogólnych – zgodnie z treścią rat. 343§7 k.p.k.
W niniejszej sprawie Sąd zaniechał dokonania tych czynności kontrolnych.
3
Spowodowało to orzeczenie w stosunku do skazanego kary innej niż będąca
przedmiotem uprzedniego porozumienia stron – w zakresie innego określenia
okresu próby. Postępując w ten sposób Sąd dopuścił się rażącej obrazy art. 343§7
k.p.k. w zw. z art. 335§1 k.p.k.
Tym samym zarzut podniesiony w kasacji ocenić należy jako oczywiście
zasadny.
Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd Rejonowy będzie zobowiązany
rozpoznać wniosek prokuratora czyniąc to w zgodzie z obowiązującymi przepisami.
Mając na uwadze powyższe, Sąd Najwyższy orzekł, jak na wstępie.
kc