II KK 87/16
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
-
Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. z 1997 r. Nr 90 poz. 557 - art. 9)
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:11-04-2016
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II KK 87/16
POSTANOWIENIE
Dnia 8 kwietnia 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Małgorzata Gierszon
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 8 kwietnia 2016 r.,
w sprawy A. P.
skazanego z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 204 § 2 k.k. i innych
wniosku obrońcy skazanego o wstrzymanie wykonania prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w W.
z dnia 4 maja 2015 r., zmienionego wyrokiem Sądu Apelacyjnego
z dnia 22 października 2015 r.,
p o s t a n o w i ł:
wniosku nie uwzględnić
UZASADNIENIE
Przywołanym powyżej wyrokiem z dnia 4 maja 2015 r., Sąd Okręgowy w W.
skazał A. P. m.in. na łączną karę 4 lat pozbawienia wolności za dokonanie czterech
przestępstw: z art. 263 § 2 k.k., z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 204 § 2 k.k., z art. 56
ust.3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Wyrok ten – w części dotyczącej A. P.
– zaskarżył jego obrońca. Na skutek rozpoznania tej apelacji Sąd Apelacyjny
przywołanym wyżej wyrokiem zmienił zaskarżony wyrok m.in. tak, że uniewinnił
oskarżonego od popełnienia czynu z art. 263 § 2 k.k., wymierzył nową karę łączną
w wymiarze 3 lat i 6 miesięcy, a w pozostałej części utrzymał go w mocy.
Wyrok Sądu Odwoławczego zaskarżył kasacją obrońca skazanego A. P.,
który w tej skardze sformułował także wniosek o wstrzymanie wykonania
zaskarżonego wyroku. Obrońca jako wyłączne uzasadnienie tego wniosku
podniósł, że „zasadność i doniosłość podniesionych podstaw kasacyjnych, a także
2
nieodwracalne skutki jakie może wywołać wykonanie wyroku” czynią ten wniosek
zasadnym.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Wniosek jest bezzasadny.
Wbrew twierdzeniom obrońcy skazanego w sprawie nie zaistniały
okoliczności, które przemawiały by za potrzebą zastosowania wobec skazanego
przewidzianej w art. 532 § 1 k.p.k. instytucji wstrzymania wykonania zaskarżonego
kasacją orzeczenia. Nie ulega wszak wątpliwości, że ma ona charakter wyjątkowy i
podstawą jej zastosowania nie może być sama czynność wniesienia kasacji.
Zasadą jest bowiem niezwłoczne wykonywanie prawomocnych orzeczeń (art. 9
k.k.w.)., a prawomocne wyroki korzystają z domniemania ich prawidłowości.
Oczywiste jest, że należy w oparciu o przywołany przepis wstrzymać
wykonanie zaskarżonego kasacją wyroku wówczas, gdy zarzuty w niej podniesione
już prima facie wydają się na tyle zasadne, by zaistniało tym samym wysokie
prawdopodobieństwo uwzględnienia tej kasacji. Należy to uczynić także i wtedy,
gdy w wyniku nadzwyczajnych, szczególnych okoliczności można w sposób
uprawniony stwierdzić, że wykonanie kary przed rozpoznaniem skargi kasacyjnej
spowodowałoby dla skazanego zbyt poważne, tj. wyjątkowo dolegliwe, i w zasadzie
nieodwracalne, skutki.
Z tego rodzaju sytuacjami nie mamy jednak do czynienia in concreto.
Obrońca skazanego w ogóle nie wskazał tych przesłanek, w oparciu o które
można by wnioskować o nieodwracalności dla skazanego następstw wykonywania
przez niego orzeczonej prawomocnie kary. Upatrywał je jedynie w fakcie – jego
zdaniem – oczywistej zasadności wniesionej przez niego kasacji. Tymczasem
ocena zarzutów tej kasacji nie jest na tyle jednoznaczna, by móc obecnie - nie
przesadzając ostatecznej oceny możliwej do przeprowadzenia w pełnym wymiarze
dopiero po rozpoznaniu tej kasacji – stwierdzić na tyle wysokie
prawdopodobieństwo zasadności tych zarzutów, by to już samo wystarczało do
uznania zasadności przedmiotowego wniosku.
Z tych tez względów należało orzec jak wyżej.
kc
3
POSTANOWIENIE
Dnia 8 kwietnia 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Małgorzata Gierszon
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 8 kwietnia 2016 r.,
w sprawy A. P.
skazanego z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 204 § 2 k.k. i innych
wniosku obrońcy skazanego o wstrzymanie wykonania prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w W.
z dnia 4 maja 2015 r., zmienionego wyrokiem Sądu Apelacyjnego
z dnia 22 października 2015 r.,
p o s t a n o w i ł:
wniosku nie uwzględnić
UZASADNIENIE
Przywołanym powyżej wyrokiem z dnia 4 maja 2015 r., Sąd Okręgowy w W.
skazał A. P. m.in. na łączną karę 4 lat pozbawienia wolności za dokonanie czterech
przestępstw: z art. 263 § 2 k.k., z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 204 § 2 k.k., z art. 56
ust.3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Wyrok ten – w części dotyczącej A. P.
– zaskarżył jego obrońca. Na skutek rozpoznania tej apelacji Sąd Apelacyjny
przywołanym wyżej wyrokiem zmienił zaskarżony wyrok m.in. tak, że uniewinnił
oskarżonego od popełnienia czynu z art. 263 § 2 k.k., wymierzył nową karę łączną
w wymiarze 3 lat i 6 miesięcy, a w pozostałej części utrzymał go w mocy.
Wyrok Sądu Odwoławczego zaskarżył kasacją obrońca skazanego A. P.,
który w tej skardze sformułował także wniosek o wstrzymanie wykonania
zaskarżonego wyroku. Obrońca jako wyłączne uzasadnienie tego wniosku
podniósł, że „zasadność i doniosłość podniesionych podstaw kasacyjnych, a także
2
nieodwracalne skutki jakie może wywołać wykonanie wyroku” czynią ten wniosek
zasadnym.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Wniosek jest bezzasadny.
Wbrew twierdzeniom obrońcy skazanego w sprawie nie zaistniały
okoliczności, które przemawiały by za potrzebą zastosowania wobec skazanego
przewidzianej w art. 532 § 1 k.p.k. instytucji wstrzymania wykonania zaskarżonego
kasacją orzeczenia. Nie ulega wszak wątpliwości, że ma ona charakter wyjątkowy i
podstawą jej zastosowania nie może być sama czynność wniesienia kasacji.
Zasadą jest bowiem niezwłoczne wykonywanie prawomocnych orzeczeń (art. 9
k.k.w.)., a prawomocne wyroki korzystają z domniemania ich prawidłowości.
Oczywiste jest, że należy w oparciu o przywołany przepis wstrzymać
wykonanie zaskarżonego kasacją wyroku wówczas, gdy zarzuty w niej podniesione
już prima facie wydają się na tyle zasadne, by zaistniało tym samym wysokie
prawdopodobieństwo uwzględnienia tej kasacji. Należy to uczynić także i wtedy,
gdy w wyniku nadzwyczajnych, szczególnych okoliczności można w sposób
uprawniony stwierdzić, że wykonanie kary przed rozpoznaniem skargi kasacyjnej
spowodowałoby dla skazanego zbyt poważne, tj. wyjątkowo dolegliwe, i w zasadzie
nieodwracalne, skutki.
Z tego rodzaju sytuacjami nie mamy jednak do czynienia in concreto.
Obrońca skazanego w ogóle nie wskazał tych przesłanek, w oparciu o które
można by wnioskować o nieodwracalności dla skazanego następstw wykonywania
przez niego orzeczonej prawomocnie kary. Upatrywał je jedynie w fakcie – jego
zdaniem – oczywistej zasadności wniesionej przez niego kasacji. Tymczasem
ocena zarzutów tej kasacji nie jest na tyle jednoznaczna, by móc obecnie - nie
przesadzając ostatecznej oceny możliwej do przeprowadzenia w pełnym wymiarze
dopiero po rozpoznaniu tej kasacji – stwierdzić na tyle wysokie
prawdopodobieństwo zasadności tych zarzutów, by to już samo wystarczało do
uznania zasadności przedmiotowego wniosku.
Z tych tez względów należało orzec jak wyżej.
kc
3