Sygn. akt I CZ 13/16
POSTANOWIENIE
Dnia 15 kwietnia 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Zawistowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Monika Koba
SSN Kazimierz Zawada
w sprawie z wniosku S. N.
przy uczestnictwie A. C.
o stwierdzenie nabycia służebności gruntowej przez zasiedzenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 15 kwietnia 2016 r.,
zażalenia uczestnika na postanowienie Sądu Okręgowego w R.
z dnia 18 listopada 2015 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie.
2
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 18 listopada 2015 r. Sąd Okręgowy w R., na skutek
apelacji wnioskodawczyni S. N., uchylił zaskarżony wyrok Sądu Rejonowego w Ł.
oraz przekazał sprawę do ponownego rozpoznania. Uznał, że w sprawie zachodzi
potrzeba uzupełnienia postępowania dowodowego (art. 386 § 4 k.p.c.).
Uczestnik postępowania A. C. zaskarżył zażaleniem powyższe
postanowienie w całości, wnosząc o jego uchylenie i oddalenie apelacji
wnioskodawczyni. Zarzucił naruszenie art. 64 ust. 3 Konstytucji RP, art. 6 k.c.,
art. 231 k.p.c., art. 233 § 1 k.p.c., art. 235 k.p.c., art. 365 k.p.c., art. 382 k.p.c. oraz
art. 386 § 4 k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie zasługuje na uwzględnienie, ale zasadniczo z innych przyczyn niż
wskazane przez skarżącego.
Kontrola dokonywana w ramach zażalenia na podstawie art. 394 1
§ 1 1
k.p.c.
ma charakter formalny. Jej celem jest ocena istnienia przesłanek do
uchylenia orzeczenia sądu pierwszej instancji, bez wkraczania w kompetencje
sądu in merito. Zażalenie przewidziane w art. 3941
§ 11
k.p.c. nie jest bowiem
środkiem prawnym służącym kontroli materialnoprawnej podstawy orzeczenia;
kontrola taka może być przeprowadzona wyłącznie w postępowaniu kasacyjnym.
W zażaleniu, w którym strona skarży wyrok sądu drugiej instancji na podstawie art.
386 § 4 k.p.c., nie jest dopuszczalne podnoszenie zarzutów naruszenia prawa
materialnego lub procesowego, które mogą być podnoszone tylko w skardze
kasacyjnej (por. postanowienie SN z dnia 10 maja 2013 r., I CZ 37/13, LEX nr
1353107). Stąd też podniesione przez skarżącego zarzuty naruszenia prawa
materialnego i procesowego, poza art. 386 § 4 k.p.c. nie podlegają rozpoznaniu.
Uchylenie orzeczenia na podstawie art. 386 § 4 k.p.c. jest dopuszczalne,
gdy zachodzi nierozpoznanie istoty sprawy albo wydanie wyroku wymaga
przeprowadzenia postępowania dowodowego w całości. W świetle uzasadnienia
postanowienia Sądu drugiej instancji należy przyjąć, że przesłanką wydania
3
orzeczenia kasatoryjnego była konieczność przeprowadzenia postępowania
dowodowego w całości. Kryterium to jest spełnione jedynie wówczas, gdy sąd
pierwszej instancji wydał wyrok bez przeprowadzenia postępowania dowodowego.
Taka sytuacja nie zachodzi w niniejszej sprawie, gdyż jak stwierdził Sąd Okręgowy
w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia, postępowanie dowodowe wymaga
w istocie uzupełnienia.
Z uwagi na powyższe, Sąd Najwyższy na podstawie art. 39815
§ 1 w zw. z art.
3941
§ 3 k.p.c. uchylił zaskarżone orzeczenie.
jw
eb