V KK 65/16
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:19-05-2016
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V KK 65/16
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 4 maja 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Świecki (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Roman Sądej
SSN Andrzej Stępka
Protokolant Barbara Kobrzyńska
przy udziale prokuratora Prokuratury Krajowej Andrzeja Wieczorka,
w sprawie P. W.
skazanego z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk i art. 91 § 1 kk, art. 286 § 1 kk,
art. 294 § 1 kk
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie
w dniu 4 maja 2016 r.,
kasacji, wniesionej przez prokuratora
od wyroku Sądu Okręgowego w G.
z dnia 13 listopada 2015 r.,
zmieniającego wyrok Sądu Rejonowego w G.
z dnia 10 sierpnia 2015 r.,
uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi
Okręgowemu w G. do ponownego
rozpoznania w postępowaniu odwoławczym.
2
UZASADNIENIE
Kasacja prokuratora jest zasadna co do zarzutu naruszenia przez sąd
odwoławczy art. 439 § 1 pkt 4 k.p.k. W sprawie należącej do właściwości sądu
okręgowego orzekał sąd rejonowy w zakresie czynu przypisanego w pkt Ic wyroku.
Sąd odwoławczy dostrzegł to uchybienie dopiero po wydaniu wyroku, co wynika z
uzasadnienia.
W kasacji skarżący wniósł o uchylenie wyroku sądu odwoławczego oraz
wyroku sądu pierwszej instancji i przekazanie sprawy do rozpoznania Sądowi
Okręgowemu w K. – jako właściwemu w myśl przepisu art. 33 § 2 k.p.k. Wykładnia
funkcjonalna tego przepisu wskazuje jednak, że ma on zastosowanie na etapie
wnoszenia aktu oskarżenia. W sprawach złożonych przedmiotowo, gdy jedna ze
spraw należy do właściwości rzeczowej sądu wyższego rzędu, względy ekonomii
procesowej przemawiają za rozpoznaniem przez ten sąd także sprawy należącej
do właściwości rzeczowej sądu niższego rzędu, gdy występuje łączność
podmiotowa. Chodzi bowiem o „niedzielenie” spraw z uwagi na różną właściwość
sądu do rozpoznania poszczególnych czynów (spraw), gdy oskarżoną o te czyny
jest ta sama osoba (art. 33 § 1 k.p.k.).
Natomiast w układzie procesowym, w którym doszło już do rozpoznania
spraw w jednym postępowaniu, a tylko co do niektórych z nich sąd rejonowy okazał
się niewłaściwy rzeczowo, to nie ma potrzeby ponownego rozpoznania wszystkich
spraw przez sąd wyższego rzędu, skoro bezwzględną przyczyną odwoławczą
dotknięty jest wyrok tylko w przedmiotowej części, a nie w całości.
W realiach rozpoznawanej sprawy oskarżonemu zarzucono popełnienie
czterech przestępstw, w tym przestępstwa kwalifikowanego z art. 13 § 1 k.k. w zw.
z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.p.k., a więc należącego do właściwości
rzeczowej sądu okręgowego (pkt IV zarzutu oskarżenia). Sąd Rejonowy w G. w
wyroku z dnia 10 czerwca 2015 r. co do czynów zarzucanych w pkt I i III aktu
oskarżenia przyjął konstrukcję ciągu przestępstw i wymierzył karę roku i 6 miesięcy
pozbawienia wolności (pkt Ia), a za czyn zarzucany w pkt II wymierzył karę roku
pozbawienia wolności (pkt Ib), zaś za czyn zarzucany w pkt IV orzekł karę roku
pozbawienia wolności (pkt Ic). Kary jednostkowe zostały następnie połączone w
karę łączną w wymiarze roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.
3
W takim układzie procesowym należało rozważyć uchylenie wyroku sądu
odwoławczego i wyroku sądu pierwszej instancji tylko w zakresie czynu
przepisanego w pkt Ic w związku z zaistnieniem bezwzględnej przyczyny
odwoławczej z art. 439 § 1 pkt 4 k.p.k. i przekazanie tej sprawy do rozpoznania
sądowi właściwemu. Jednak wówczas ex lege rozwiązaniu uległaby orzeczona kara
łączna To zaś wymagałoby uruchomienia odrębnej procedury do orzeczenia nowej
kary łącznej w wyroku łącznym co do skazań z pkt Ia i Ib. (art. 568a § 1 pkt 2
k.p.k.).
Dlatego też kierując się względami ekonomii procesowej wyrok sądu
odwoławczego uchylony został w całości z przekazaniem sprawy temu sądowi do
ponownego rozpoznania. W tym postępowaniu sąd odwoławczy powinien ponownie
przeprowadzić kontrolę odwoławczą z uwzględnieniem występującego uchybienia z
art. 439 § 1 pkt 4 k.p.k. i po uchyleniu wyroku w części dotkniętej tym uchybieniem i
przekazaniu w tym zakresie sprawy sądowi właściwemu, w pozostałej zaskarżonej
części rozpoznać zarzut apelacji i razie takiej potrzeby wydać rozstrzygnięcie co do
nowej kary łącznej obejmującej kary za przestępstwa przypisane w pkt Ia i Ib
wyroku sądu pierwszej instancji.
Z tych wszystkich względów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji.
eb
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 4 maja 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Świecki (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Roman Sądej
SSN Andrzej Stępka
Protokolant Barbara Kobrzyńska
przy udziale prokuratora Prokuratury Krajowej Andrzeja Wieczorka,
w sprawie P. W.
skazanego z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk i art. 91 § 1 kk, art. 286 § 1 kk,
art. 294 § 1 kk
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie
w dniu 4 maja 2016 r.,
kasacji, wniesionej przez prokuratora
od wyroku Sądu Okręgowego w G.
z dnia 13 listopada 2015 r.,
zmieniającego wyrok Sądu Rejonowego w G.
z dnia 10 sierpnia 2015 r.,
uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi
Okręgowemu w G. do ponownego
rozpoznania w postępowaniu odwoławczym.
2
UZASADNIENIE
Kasacja prokuratora jest zasadna co do zarzutu naruszenia przez sąd
odwoławczy art. 439 § 1 pkt 4 k.p.k. W sprawie należącej do właściwości sądu
okręgowego orzekał sąd rejonowy w zakresie czynu przypisanego w pkt Ic wyroku.
Sąd odwoławczy dostrzegł to uchybienie dopiero po wydaniu wyroku, co wynika z
uzasadnienia.
W kasacji skarżący wniósł o uchylenie wyroku sądu odwoławczego oraz
wyroku sądu pierwszej instancji i przekazanie sprawy do rozpoznania Sądowi
Okręgowemu w K. – jako właściwemu w myśl przepisu art. 33 § 2 k.p.k. Wykładnia
funkcjonalna tego przepisu wskazuje jednak, że ma on zastosowanie na etapie
wnoszenia aktu oskarżenia. W sprawach złożonych przedmiotowo, gdy jedna ze
spraw należy do właściwości rzeczowej sądu wyższego rzędu, względy ekonomii
procesowej przemawiają za rozpoznaniem przez ten sąd także sprawy należącej
do właściwości rzeczowej sądu niższego rzędu, gdy występuje łączność
podmiotowa. Chodzi bowiem o „niedzielenie” spraw z uwagi na różną właściwość
sądu do rozpoznania poszczególnych czynów (spraw), gdy oskarżoną o te czyny
jest ta sama osoba (art. 33 § 1 k.p.k.).
Natomiast w układzie procesowym, w którym doszło już do rozpoznania
spraw w jednym postępowaniu, a tylko co do niektórych z nich sąd rejonowy okazał
się niewłaściwy rzeczowo, to nie ma potrzeby ponownego rozpoznania wszystkich
spraw przez sąd wyższego rzędu, skoro bezwzględną przyczyną odwoławczą
dotknięty jest wyrok tylko w przedmiotowej części, a nie w całości.
W realiach rozpoznawanej sprawy oskarżonemu zarzucono popełnienie
czterech przestępstw, w tym przestępstwa kwalifikowanego z art. 13 § 1 k.k. w zw.
z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.p.k., a więc należącego do właściwości
rzeczowej sądu okręgowego (pkt IV zarzutu oskarżenia). Sąd Rejonowy w G. w
wyroku z dnia 10 czerwca 2015 r. co do czynów zarzucanych w pkt I i III aktu
oskarżenia przyjął konstrukcję ciągu przestępstw i wymierzył karę roku i 6 miesięcy
pozbawienia wolności (pkt Ia), a za czyn zarzucany w pkt II wymierzył karę roku
pozbawienia wolności (pkt Ib), zaś za czyn zarzucany w pkt IV orzekł karę roku
pozbawienia wolności (pkt Ic). Kary jednostkowe zostały następnie połączone w
karę łączną w wymiarze roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.
3
W takim układzie procesowym należało rozważyć uchylenie wyroku sądu
odwoławczego i wyroku sądu pierwszej instancji tylko w zakresie czynu
przepisanego w pkt Ic w związku z zaistnieniem bezwzględnej przyczyny
odwoławczej z art. 439 § 1 pkt 4 k.p.k. i przekazanie tej sprawy do rozpoznania
sądowi właściwemu. Jednak wówczas ex lege rozwiązaniu uległaby orzeczona kara
łączna To zaś wymagałoby uruchomienia odrębnej procedury do orzeczenia nowej
kary łącznej w wyroku łącznym co do skazań z pkt Ia i Ib. (art. 568a § 1 pkt 2
k.p.k.).
Dlatego też kierując się względami ekonomii procesowej wyrok sądu
odwoławczego uchylony został w całości z przekazaniem sprawy temu sądowi do
ponownego rozpoznania. W tym postępowaniu sąd odwoławczy powinien ponownie
przeprowadzić kontrolę odwoławczą z uwzględnieniem występującego uchybienia z
art. 439 § 1 pkt 4 k.p.k. i po uchyleniu wyroku w części dotkniętej tym uchybieniem i
przekazaniu w tym zakresie sprawy sądowi właściwemu, w pozostałej zaskarżonej
części rozpoznać zarzut apelacji i razie takiej potrzeby wydać rozstrzygnięcie co do
nowej kary łącznej obejmującej kary za przestępstwa przypisane w pkt Ia i Ib
wyroku sądu pierwszej instancji.
Z tych wszystkich względów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji.
eb