Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym dnia 13 kwietnia 2015 roku (data stempla pocztowego) powód gmina M. W. wniósł o zasądzenie od pozwanego Centrum (...) sp. z o.o. w W. kwoty 5 132 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od kwot: 139,16 zł od dnia 11 grudnia 2000 r. do dnia zapłaty, 43,48 zł od dnia 11 stycznia 2001 r. do dnia zapłaty, 1 139,16 zł od dnia 11 stycznia 2001 r. do dnia zapłaty, 867,10 zł od dnia 11 czerwca 2001 r. do dnia zapłaty, 928,37 zł od dnia 11 lipca 2001 r. do dnia zapłaty, 867,10 zł od dnia 11 sierpnia 2001 r. do dnia zapłaty, 1 121,78 zł od dnia 11 grudnia 2001 r. do dnia zapłaty, 25,69 zł od dnia 11 stycznia 2001 r. do dnia zapłaty. Powód wniósł także o zasądzenie od pozwanej na jego rzecz kosztów procesu według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że między stronami została zawarta w dniu 3 stycznia 1994 r. umowa najmu nr (...) na czas nieokreślony, którego przedmiotem były pomieszczenia w budynku powoda. Zgodnie z umowa, najemca zobowiązał się do uiszczenia czynszu najmu na podstawie wystawionej faktury VAT. Tym samym na kwotę dochodzoną pozwem składają się wyszególnione w załączonych fakturach VAT należności w łącznej kwocie 5 131,84 zł (pozew k. 23-27).

W dniu 17 lipca 2015 roku Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym dla m. st. Warszawy w W. w I Wydziale Cywilnym wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym o sygn. akt I Nc 3487/15 (nakaz zapłaty k. 51).

W skutecznie wniesionym sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany Centrum (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. zaskarżył nakaz zapłaty w całości i wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powoda na jego rzecz kosztów procesu według norm przepisanych. Pozwany podniósł zarzut przedawnienia roszczenia, wskazując, że świadczenie najemcy z tytułu czynszu najmu stanowi świadczenie okresowe, które przedawnia się z upływem 3 lat (sprzeciw od nakazu zapłaty k. 61-63)

Dnia 17 grudnia 2015 r. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki Centrum (...) sp. z o.o. w W. podjęło uchwałę w zaprawie zmiany umowy spółki, przyjmując m.in., że spółka będzie prowadzić działalność pod firmą: K. (...)/6 sp. z o.o. z siedzibą w W. (akt notarialny rep. A nr (...) k. 78-88, aktualny na dzień 13.06.2016 odpis KRS pozwanego k.89-90).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Dnia 3 stycznia 1994 r. pomiędzy Zespołem Szkół (...) w W. przy ul. (...) (obecnie Zespołem Szkół (...) w W.) a Centrum (...) sp. z o.o. w W. (obecnie K. (...)/6 sp. z o.o. z siedzibą w W.) została zawarta umowa najmu nr (...), przedmiotem której było pomieszczenie w budynku wynajmującego w W. przy ul. (...) (w bunkrze), o powierzchni 30 m2, z przeznaczeniem na prowadzenie działalności gospodarczej. Strony uzgodniły wysokość czynszu i należność w następujący sposób: czynsz najmu w wysokości 20 000 zł/m2, tj. 600 000 zł, płatny do 10-go każdego miesiąca za miesiąc bieżący, na konto wynajmującego. Należności: energia elektryczna według uzgodnionego ryczałtu w wysokości 10 kW/m-x, wg. aktualnie obowiązujących cen; wywóz śmieci płatny wg. kalkulacji sporządzonej przez wynajmującego w odniesieniu do powierzchni użytkowej (okoliczność bezsporna, umowa najmu nr (...) k. 39).

Aneksem do umowy najmu z dnia 3 stycznia 1994 r., zawartym 17 listopada 1998 r. ustalono, że wynajmujący nadal oddaje a najemca przyjmuje w najem z przeznaczeniem na prowadzenie działalności gospodarczej: pomieszczenie nr 1 w budynku wynajmującego przy ul. (...) nr 1 o powierzchni 25 m2, przy czym czynsz ustalono w wysokości 300 zł + VAT, pomieszczenie w budynku wynajmującego przy ul. (...) (w bunkrze) o powierzchni 30 m2, przy czym czynsz ustalono w wysokości 100 zł + VAT, pomieszczenie w budynku gospodarczym wynajmującego przy ul. (...), pomieszczenie garażowe z kanałem, przy czym czynsz ustalono w wysokości 350 zł + VAT, ½ pomieszczenia w budynku gospodarczym wynajmującego przy ul. (...), o powierzchni 15 m2, przy czym czynsz ustalono w wysokości 500 zł + VAT. Strony ustaliły nadto, że czynsz jest płatny n podstawie faktury, wystawianych przez wynajmującego do końca każdego miesiąca za miesiąc bieżący (aneks do umowy najmu zawarty 17 listopada 1998 k.33-34).

Aneksem nr (...) do umowy najmu z dnia 3 stycznia 1994 r., zawartym 31 stycznia 2000 r. ustalono, że wynajmujący nadal oddaje a najemca przyjmuje w najem z przeznaczeniem na prowadzenie działalności gospodarczej pomieszczenie w budynku gospodarczym (...) wynajmującego przy ul. (...) o powierzchni 45 m2, przy czym czynsz ustalono w wysokości 5 zł/m2/m-c + VAT, zaś umowne opłaty z tytułu należności wynosiły: 15 zł/m2/m-c + VAT za wywóz śmieci i odpadów (ryczałt). Czynsz i należności za wywóz śmieci i odpadów płatne do dziesiątego dnia miesiąca za miesiąc bieżący (aneks (...) do umowy najmu zawarty 31 stycznia 2000 k.40).

Aneksem nr (...) do umowy najmu z dnia 3 stycznia 1994 r., zawartym 31 stycznia 2000 r. ustalono, że wynajmujący nadal oddaje a najemca przyjmuje w najem z przeznaczeniem na prowadzenie działalności gospodarczej: pomieszczenie nr 1 w budynku wynajmującego przy ul. (...) o powierzchni 25 m2, przy czym czynsz ustalono w wysokości 17,50 zł/m2/m-c + VAT, zaś umowne opłaty z tytułu należności wynosiły: 8,35 zł/m2/m-c + VAT za centralne ogrzewanie (w sezonie grzewczym), 15 zł/m2/m-c + VAT za wywóz śmieci i odpadów (ryczałt) oraz 25 zł/m2/m-c + VAT za wodę (ryczałt). Czynsz i należności płatne do dziesiątego dnia miesiąca za miesiąc bieżący (aneks (...) do umowy najmu zawarty 31 stycznia 2000 k.35-35).

Zespół Szkół (...) w W. przy ul. (...) (obecnie Zespołem Szkół (...) w W.) wystawił następujące faktury VAT na rzecz nabywcy (...) sp. z o.o. w W. (obecnie K. (...)/6 sp. z o.o. z siedzibą w W.):

1)  fakturę nr (...) z dnia 1 grudnia 2000 r. na kwotę 1 139,16 zł ( k. 42),

1)  fakturę nr (...) z dnia 28 grudnia 2000 r. na kwotę 43,48 zł ( k. 43),

1)  fakturę nr (...) z dnia 2 stycznia 2001 r. na kwotę 1 139,16 zł ( k. 44),

1)  fakturę nr (...) z dnia 1 czerwca 2001 r. na kwotę 867,10 zł ( k. 45),

1)  fakturę nr (...) z dnia 2 lipca 2001 r. na kwotę 928,37 zł ( k. 46),

1)  fakturę nr (...) z dnia 4 sierpnia 2001 r. na kwotę 867,10 zł ( k. 47),

1)  fakturę nr (...) z dnia 4 grudnia 2001 r. na kwotę 1 121,78 zł ( k. 48),

1)  fakturę nr (...) z dnia 21 grudnia 2001 r. na kwotę 25,69 zł ( k. 49),

Sąd ustalił stan faktyczny na podstawie wyżej zgromadzonych dokumentów. Stanowiące podstawę ustalenia przez Sąd stanu faktycznego, dokumenty należało uznać za wiarygodne. Sąd nie znalazł żadnych podstaw do podważania ich autentyczności, czy też prawdziwości twierdzeń w nich zawartych, nie były one również kwestionowane przez strony.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności należało odnieść się do zgłoszonego przez pozwanego zarzutu przedawnienia, bowiem jego uwzględnienie skutkuje oddaleniem powództwa a limine. Wskazać przy tym należy, że istota przedawnienia polega na tym, że ten przeciwko komu przysługuje roszczenie, może – powołując się na upływ terminu przedawnienia – uchylić się od jego zaspokojenia. Z powyższego wynika, że istnieją zakreślone przez ustawodawcę ramy czasowe, w których wierzytelność może być skutecznie dochodzona przez wierzyciela. Po ich upływie, na zarzut podniesiony przez pozwanego, Sąd oddali powództwo, niezależnie od tego, czy roszczenie było uzasadnione czy też nie. Podkreślić należy, że roszczenie przedawnione nie wygasa, ale staje się roszczeniem naturalnym, co oznacza, że wprawdzie istnieje, lecz nie może być skutecznie dochodzone przez sądem.

W ocenie Sądu podniesiony przez pozwanego zarzut przedawnienia roszczenia należało uznać za zasadny. Obowiązujące przepisy nie zawierają odrębnych regulacji przedawnienia roszczeń z umowy najmu, wobec tego należy w tym zakresie stosować ogólne terminy przedawnienia z art. 118 k.c., zgodnie z którym jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata. Nie powinno budzić wątpliwości, że czynsz z tytułu umowy najmu oraz obowiązek uiszczania opłat niezależnych od właściciela (za media) są świadczeniami okresowymi. Wskazać bowiem należy, że różnią się te świadczenia od świadczeń jednorazowych, spełnianych sukcesywnie lub ratalnie z tym, że wpłacane okresowo kwoty nie są zaliczane na poczet jednego świadczenia. W przypadku świadczeń okresowych mamy więc do czynienia z wieloma świadczeniami okresowymi, z których każde wymagalne jest w innym terminie, w innym też terminie ulega przedawnieniu. Tym samym okres przedawnienia dla każdego ze świadczeń dochodzonych pozwem wynosi trzy lata. Odsetki za opóźnienie przedawniają się w takim samym terminie, jak należność główna. Jeżeli zatem należność główna uległa przedawnieniu, to również w tym samym terminie przedawnieniu uległy także odsetki (tak też Sąd Apelacyjny w Katowicach w orz. z dnia 17.02.2003 r., I ACa 846/02, LEX nr 83739).

Wobec ustalenia przez strony w aneksach do umowy, że czynsz najmu oraz inne opłaty miały być płatne z góry do dziesiątego dnia każdego miesiąca, nie ulega wątpliwości, że wymagalność każdego z miesięcznych roszczeń o zapłatę czynszu najmu następowała w jedenastym dniu każdego miesiąca korzystania z lokalu. Od tych dni zatem rozpoczynał się bieg przedawnienia dochodzonych roszczeń. Mając zaś na uwadze, że strona powodowa dochodziła należności za okres od grudnia 2000 r. do grudnia 2001, najpóźniej wymagalne roszczenie, tj. za grudzień 2001 r. - uległo przedawnieniu 11 grudnia 2004 r. Tymczasem pozew został wniesiony w dniu 13 kwietnia 2015 roku.

W myśl art. 123 § 1 pkt 1 k.c. bieg przedawnienia przerywa się przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia. Po każdym przerwaniu przedawnienia biegnie ono na nowo (art. 124 § 1 k.c.). Niemniej na gruncie niemniejszej sprawy powód nie wykazał ani nawet nie powołał się na fakt przerwania biegu terminu przedawnienia. Okoliczności dotyczących przerwy biegu przedawnienia Sąd nie bierze pod rozwagę z urzędu. W rezultacie pozwany mógł uchylić się skutecznie od zaspokojenia roszczeń wynikających z umowy najmu, dochodzonych przez powoda w niniejszym postępowaniu, stosownie do art. 117 § 2 k.c.

Mając na uwadze powyższe ustalenia oraz przytoczone przepisy prawa, Sąd orzekł jak w punkcie I wyroku.

Rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów procesu Sąd wydał w oparciu o zasadę odpowiedzialności za jego wynik, przewidzianą w art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. Powód przegrał sprawę w całości, jest więc zobowiązany do zwrotu pozwanemu całości poniesionych przez niego kosztów procesu. Na koszty te złożyły się koszty zastępstwa prawnego w wysokości 1 200 zł, ustalone na podstawie § 6 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (tekst jednolity Dz. U. z 2013r., poz. 490 z późniejszymi zmianami) oraz opata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł. Łącznie poniesione przez pozwanego koszty procesu wyniosły 1217 zł i taką też kwotę należało zasądzić na jego rzecz od powoda, o czym Sąd orzekł w punkcie II wyroku.

SSR Paweł Szymański

Zarządzenie: odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda.