Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 czerwca 2016 roku

Sąd Rejonowy w Golubiu-Dobrzyniu I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 21 czerwca 2016 r. w Golubiu-D. na rozprawie

sprawy z powództwa:

K. M.

przeciwko:

D. N. (1)

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego D. N. (1) na rzecz powoda K. M. kwotę 21.600,00 zł (dwadzieścia jeden tysięcy sześćset złotych) wraz z odsetkami ustawowymi poczynając od dnia 28 marca 2015 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku, a od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty z odsetkami ustawowymi za opóźnienie,

2.  zasądza od pozwanego D. N. (1) na rzecz powoda K. M. kwotę 3.497,00 zł (trzy tysiące czterysta dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.,

3.  pozostałymi kosztami obciąża pozwanego D. N. (1).

Sędzia

W. B.

I C 139/15

UZASADNIENIE

Powód K. M. wniósł pozew o zapłatę kwoty 21600 złotych od pozwanego D. N. (1) oraz o zwrot kosztów procesu.

W uzasadnieniu podał, iż przedmiotowa kwota wynika z rozliczeń z tytułu umowy o dzieło zawartej pomiędzy stronami. Pozwany zobowiązał się do wykonania projektu agrosmart tj. aplikacji webowej, będącej autorskim pomysłem powoda. Na poczet wykonania tego dzieła powód zapłacił pozwanemu kwotę dochodzoną pozwem. Pozwany nie wykonał I etapu dzieła w terminie i powód złożył mu oświadczenie o odstąpieniu od umowy.

Pozwany wniósł o oddalenie tego roszczenia. Podał, że faktycznie strony zawarły umowę spółki cywilnej, a nie umowę o dzieło i pozwany w dalszym ciągu jest zainteresowany dokończeniem projektu.

W dniu 3 września 2015 roku pozwany D. N. (1) złożył przeciwko K. M. pozew wzajemny o zapłatę kwoty 14.400 złotych i zwrot kosztów procesu. W uzasadnieniu podał, iż żądana kwota stanowi 40% partycypację w realizacji wspólnego zamierzenia, którą strony błędnie nazwały umową o dzieło. Zarządzeniem z dnia 21 czerwca 2016 roku pozew wzajemny został zwrócony, wobec braku należnej opłaty sądowej.

Sąd ustalił i zważył co następuje;

Strony znały się, ponieważ ojciec pozwanego prowadzi zakład fryzjerski, którego powód jest klientem. Powód miał pomysł na stworzenie projektu agrosmart, na który chciał otrzymać dofinansowanie unijne. Poszukując firmy, która stworzyłaby ten portal, powód umówił się z pozwanym, który miał firmę zajmującą się tworzeniem stron internetowych. W dniu 13 stycznia 2014 roku strony zawarły umowę o dzieło, na podstawie której D. N. (1) zobowiązał się do realizacji projektu agrosmart, którego pomysłodawcą był powód. W dniu zawarcia umowy pozwany otrzymał od powoda kwotę 21.600 złotych na poczet wynagrodzenia. Z treści umowy wynika, że powód wpłaca pozwanemu 60 % kwoty na realizację projektu agrosmart tj. 21600 złotych, a resztę kwoty czyli 40 % pokrywa D. N. (2).

(Dowód; umowa k. 11 akt, zeznania stron k. 160 – 161 akt).

Powód uzyskał od pozwanego 40% upust gdyż strony umówiły się na dalszą obsługę i serwis w przypadku powodzenia projektu.

(Dowód; zeznania powoda j.w.).

W dniu 28 sierpnia 2014 roku strony zawarły aneks numer (...) do umowy o dzieło. Paragraf 1 tego aneksu precyzował, że umowa została zawarta w celu realizacji projektu agrosmart tj. aplikacji webowej w skład której ma wchodzić: portal społecznościowy, (...) (identyfikacja i rejestracja zwierząt0, mała księgowość, zarządzanie plonami, park maszyn i rollegro – system wymiany towarów i usług. Natomiast § 2 aneksu przewidywał, że dzieło zostanie wykonane etapami. Pierwszy etap tj. portal społecznościowy zostanie wykonany do 15 września 2014 roku, a terminy kolejne zostaną ustalone w dalszych aneksach.

W aneksie była również przewidziana kara umowna w przypadku niewykonania lub nienależytego wykonania pierwszego etapu dzieła w terminie do 15 września 2014 roku.

(Dowód: aneks k. 12 – 14 akt)

Strony prowadziły korespondencję e-mailową. Powód 24.09.204 roku wysłał do pozwanego wiadomość dotyczącą poprawek m.in. strony do logowania, wyszukiwarki znajomych, komentarzy.

(dowód; korespondencja stron k.15 – 16 i 50 -52 akt).

Na sfinansowanie pomysłu stworzenia platformy społecznościowej powód ubiegał się w Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Pierwszy, następnie uzupełniany , wniosek został przez niego złożony do tej agencji w kwietniu 2013 roku. Pismem z dnia 29.01.2014 roku powód został powiadomiony o odmowie przyznania mu dotacji.

(Dowód: potwierdzenie złożenia dokumentów i odmowa agencji k. 58 – 62 akt).

Do wniosków o dotację powód dołączył dokonaną przez pozwanego wycenę programów aplikacji do portalu www. agrosmart pl, w której mała księgowość wyceniona została na 10.000 zł, park maszyn na 12.000 zł, zarządzanie plonami na 12.000 zł, i (...) na 14.400 zł. W piśmie tym pozwany podał również, że w podane ceny netto wliczony jest serwis programów oraz umieszczenie portalu na serwerze pozwanego na okres 12 miesięcy.

(Dowód: wycena k. 63 akt).

Powód nie był zadowolony z realizacji dzieła przez pozwanego. Pozwany bowiem nie wykonał w przewidzianym terminie do 15 września 2014 roku zaplanowanych praz, nie zrealizował zgłaszanych przez powoda poprawek, a potem unikał spotkań z powodem i nie odbierał telefonów.

(Dowód; zeznania świadka A. gałki k. 80 akt).

W umowie strony nie zdefiniowały jakie funkcjonalności miały wchodzić w skład tworzonej platformy społecznościowej. Platforma zawierała funkcje społecznościowe typu komentarz, lubię to, znajomi, rejestracja, logowanie, edycja profilu użytkownika, dodawania postów, przypominania hasła, aktualności, wyszukiwarka osób czy galeria użytkowników. A zatem platforma miała przetwarzać dane osobowe rolników i zakładała przetwarzanie tych danych ale bez wyraźnego wyrażania na to zgody przez użytkowników, toteż nie można uznać tej platformy za kompletną. Ponadto platforma nie zawiera żadnych innowacyjnych, autorskich rozwiązań, a jej funkcjonalność wypada skromnie na tle dostępnych w Internecie platform społecznościowych.

(Dowód; opinia biegłego z zakresu informatyki K. K. k. 135 – 146 akt).

Platforma wykorzystuje silnik (...), który jest rozwiązaniem uniwersalnym i mógł być stworzony na potrzeby innych projektów. Przygotowana do projektu grafika została tak przygotowana, aby poszczególne ikony stanowiły osobne pliki. Pracę związaną za stworzeniem portalu społecznościowego można wycenić na ok. 4.080 – 6.000 złotych.

(Dowód: opinia biegłego j. w.).

Portal nie daje możliwości działania funkcji ,,wyszukiwarka znajomych’’ po naciśnięciu lupy, nie ma możliwości tworzenia w profilu użytkownika tzw. wydarzeń, ani też możliwości tworzenia różnych profili użytkownika z różnymi możliwościami i usprawnieniami. W portalu nie ma paska informacyjnego, który miałby zawierać najważniejsze informacje o cenach i możliwości dodania komentarzy bez konieczności logowania się do innych portali np. F.. Stworzony portal wykorzystuje uniwersalny silnik (...), który można wykorzystać do stworzenia portalu o innej tematyce.

(Dowód: opinia j.w.).

Dobrą praktyką jest, aby firma zajmująca się programowaniem tworzyła dokumentację projektową, techniczną i użytkową. Na dysku CD przedłożonym przez pozwanego nie ma dokumentacji technicznej projektu, a użytkowanie portalu nie jest możliwe bez szczegółowej dokumentacji lub szkolenia w jaki sposób system ma być konfigurowany. Portal agrosmart, pl wykorzystuje serwer A. i bazę danych M., co jest najpopularniejszym rozwiązaniem wśród stron www głównie z powodu darmowego oprogramowania.

(Dowód: opinia j.w.)

Stworzona przez pozwanego strona nie została przesłana na domenę agrosmart.pl i powód nie miał możliwości korzystania z tej platformy czy sprawdzenia jej funkcjonalności, a ponadto były błędy uniemożliwiające korzystanie z niej o czym powód informował pozwanego w mailach.

(Dowód; zeznania powoda k. j. w.).

Z powodu niewywiązania się przez pozwanego z terminu wykonania pierwszego etapu dzieła w postaci stworzenia działającego portalu społecznościowego bez błędów i usterek oraz zamieszczenia go na domenie agrosmart. pl, - K. M. w oświadczeniu z dnia 18 marca 2015 roku odstąpił od umowy o dzieło i wezwał pozwanego do zapłaty.

(Dowód; pisma powoda k. 19 – 24 akt).

Stan faktyczny został ustalony w sprawie na podstawie dołączonych do akt dokumentów w postaci umowy i aneksu, których zawarcie nie było przez strony kwestionowane. Sąd nie dał wiary zeznaniom pozwanego, gdy twierdził, iż zawarta umowa stanowiła w rzeczywistości umowę spółki. Przeczą temu bowiem dowody korespondujące z umowami pisemnymi, którym sąd dał wiarę. Gdyby łączyła strony taka umowa to niewątpliwie znalazłoby to odzwierciedlenie we wspólnym ubieganiu się stron o dotację. Tymczasem to wyłącznie powód występował o dofinansowanie dołączając przygotowaną przez pozwanego wycenę programów zleconych mu do wykonania. Okoliczności te potwierdziła również świadek A. G., która przygotowywała projekty zawartych pomiędzy stronami ustaleń i była obecna przy ich podpisywaniu.

Zgodnie z art. 637 § 1 i 2 k.p.c. jeżeli dzieło ma wady, zamawiający może żądać ich usunięcia, wyznaczając w tym celu przyjmującemu zamówienie odpowiedni termin z zagrożeniem, że po bezskutecznym upływie wyznaczonego terminu nie przyjmie naprawy. Przyjmujący może odmówić naprawy, gdyby wymagała nadmiernych kosztów. Gdy wady usunąć się nie dadzą albo gdy z okoliczności wynika, że przyjmujący zamówienie nie zdoła ich usunąć w czasie odpowiednim, zamawiający może od umowy odstąpić, jeżeli wady są istotne; jeżeli wady nie są istotne, zamawiający może żądać obniżenia wynagrodzenia w odpowiednim stosunku. To samo dotyczy wypadku, gdy przyjmujący zamówienie nie usunął wad w terminie wyznaczonym przez zamawiającego.

Powód odstąpił od umowy o dzieło, gdyż nie było możliwości aby pozwany wywiązał się z ustalonego przez strony terminu wykonania pierwszego etapu tych prac. Twierdzenia pozwanego że portal był stworzony i powoływanie się na wiadomość wysłaną do powoda ,,mamy to’’ jest gołosłowne, skoro po tej wiadomości powód dalej domagał się usunięcia poprawek i nie otrzymał żadnej dokumentacji. Portal po upływie wyznaczonego terminu nie działał i nie został zamieszczony na domenie agrosmart.pl – co jest okolicznością bezsporną .

W ocenie Sądu powód skutecznie odstąpił od umowy i wykazał że dzieło nie zostało wykonane w ustalonym terminie.

W tych okolicznościach Sąd uznał, że spełnione zostały przesłanki z art. 637 k.c. i powód mógł od umowy odstąpić, a wykonana przez pozwanego praca może być przez niego wykorzystywana do tworzenia innych portali.

Po skutecznym odstąpieniu od umowy strony w myśl art. 494 k.c. winny zwrócić sobie to co nawzajem sobie świadczyły (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 stycznia 2004 r. III CK 188/02).

Powód przekazał pozwanemu zaliczkę w kwocie 21600 złotych na wykonanie dzieła. Dzieło nie zostało kompleksowo i w terminie wykonane i przekazane na domenę powoda. W takiej sytuacji strony obowiązane są zwrócić sobie wzajemnie to co świadczyły. Skoro dzieło nie zostało powodowi przekazane przez pozwanego to tylko pozwany ma obowiązek zwrócić powodowi pobraną zaliczkę w kwocie 21600 złotych.

O kosztach sąd orzekł w myśl art. 98 § 1 i § 2 k.p.c.

Sędzia