Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 6 lipca 2016r.

Strona powodowa (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W., pozwem z dnia 1 października 2015r. domagała się zasądzenia od pozwanego K. J. kwoty 10.027,25 zł z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 5 kwietnia 2014 r. do dnia zapłaty oraz kosztów procesu według norm przepisanych. Na uzasadnienie roszczenia podała, że w dniu 6 lutego 2014r. doszło do zdemontowania gazomierza na posesji pozwanego, a w wyniku kontroli prawidłowości jego działania stwierdzono deformację plomb legalizacyjnych, ścięcie ich dolnych powierzchni oraz odkształcenia osłony układu zliczającego powstałe w wyniku celowej ingerencji w układ pomiarowy. Działania strony powodowej były wynikiem zawiadomienia dokonanego przez pozwanego, który zgłosił uszkodzenie gazomierza w trakcie manewru cofania pojazdem kierowanym przez W. K., który potwierdził okoliczności zdarzenia w protokole z dnia 6 lutego 2014r. Na nielegalny pobór gazu, zdaniem strony powodowej, wskazuje również historia odczytów gazomierza, z której wynika, że pomiędzy ostatnim rzeczywistym odczytem przez inkasenta w dniu 17 maja 2013r., a dniem demontażu gazomierza gaz był rzeczywiście pobierany. Stwierdzenie przez stronę powodową nielegalnego poboru energii skutkowało nałożeniem opłaty sankcyjnej oraz za wymianę licznika w łącznej kwocie 10.027,25 zł zgodnie z obowiązującą w tym zakresie taryfą. Termin płatności noty obciążeniowej opiewającej na kwotę 10.027,25 zł został określony przez stronę powodową na dzień 4 kwietnia 2014 r.

Pozwany K. J. w sprzeciwie od nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu upominawczym w dniu 26 października 2015r. wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów postepowania według norm przepisanych. Zarzucił, że strona powodowa nie udowodniłaby uszkodzenia gazomierza miały wpływ na zafałszowanie pomiarów licznika, a także by pozwany dokonał owej ingerencji w układ pomiarowy. Pozwany powołując się na stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone w orzeczeniu z dnia 10 grudnia 2009r. zaprzeczył, by o nielegalnym poborze energii świadczył ostatni odczyt licznika przez inkasenta w 17 marca 2013r. Wskazał również, że strona powodowa nie wykazała by przed zdemontowaniem licznika pozwany ponosił niższe koszty zużycia gazu. Podał również, że od kilku lat nie mieszka w domu, gdzie stwierdzono nielegalny pobór gazu, a dostęp do urządzenia pomiarowego poza pozwanym mają również osoby trzecie. Jako istotną okoliczność podał, że w dacie zdemontowania licznika jedynym urządzeniem do poboru gazu była kuchenka. Dom w tym czasie był ogrzewany piecem węglowym. Dalej pozwany zarzucił, że prywatna ekspertyza na którą powołuje się arbitralnie strona powodowa wskazuje jedynie, że uszkodzenie plomb legalizacyjnych pozwalało na demontaż pokrywy wraz z liczydłem oraz niekontrolowany pobór paliwa, co nie oznacza, że do poboru energii rzeczywiście doszło. Opinia w szczególności nie podaje, w jakim okresie i w jakiej ilości doszło do poboru gazu. Nie wyjaśnia również czy do uszkodzenia gazomierza mogło dojść na skutek najechania na urządzenie przez samochód ciężarowy.

Bezsporne w sprawie było:

Pozwany jest właścicielem nieruchomości położonej w K. przy ul. (...) zabudowanej budynkiem mieszkalnym oznaczonym numerem porządkowym 24H. Strona powodowa jest dostawcą paliwa gazowego do urządzeń znajdujących się w budynku pozwanego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Gazomierz wisiał na zewnętrznej ścianie budynku, w którym zamieszkują córki pozwanego wraz z rodzinami i sporadycznie sam pozwany. Budynek jest ogrodzony, jednakże bramka wejściowa nigdy nie jest zamykana.

dowód: zeznania świadka L. J. k. 95-95v.

zeznania pozwanego k. 96v.-97v.

W dniu 6 lutego 2014r. pozwany zawiadomił stronę powodową, że doszło do uszkodzenia licznika gazowego na ścianie budynku. Zgłoszenie telefoniczne zostało zarejestrowane o godzinie 17:18. Niezwłocznie po zgłoszeniu, na miejsce zdarzenia udali się pracownicy strony powodowej. Po ich przybyciu na miejsce okazało się, że podczas wykonywania manewru cofania samochodem ciężarowym przez W. K., który w tym dniu przywiózł na posesje powoda drewno na opał, został zniszczony gazomierz wraz z częścią narożną ściany, na której był on zamontowany. Na skutek oderwania ściany jej odłamki spowodowały zerwanie plastikowej szybki osłonowej liczydła wraz z zamieszczonymi w niej ołowianymi plombami legalizacyjnymi. Uszkodzeniu uległa również metalowa obudowa mechanizmu liczydła. Zerwaniu uległy zakuwki plomb legalizacyjnych. Części gazomierza spadły na ziemię wokół ściany. W. K. potwierdził okoliczności zdarzenia w sporządzonym przez pracowników strony powodowej protokole. Następnie pracownicy zdemontowali dotychczasowy gazomierz i zamontowali nowe urządzenia pomiarowe. Uszkodzony gazomierz został przekazany do ekspertyzy, na podstawie, której strona powodowa protokołem z dnia 17 marca 2014r. stwierdziła nielegalny pobór gazu poprzez ingerencję w układ pomiarowo – rozliczeniowy mającą wpływ na fałszowanie pomiaru.

dowód: protokół uszkodzenia urządzenia gazowniczego k. 11-11v.

karta pracy k. 12

ekspertyza k. 13 -14

protokół z 17.03.2014r. k. 15-17

opinia k. 100-110

opinia uzupełniająca k. 129-133

dokumentacja fotograficzna k. 29

wyjaśnienia biegłego na rozprawie w dniu 6.07.2016r. k. 141v.

zeznanie świadka Z. S. k.94v.-95

zeznania świadka M. O. k. 96

zeznania świadka W. K. k. 96-96v.

zeznania pozwanego k. 6v.-97 v.

W wyniku przeprowadzonej ekspertyzy strona powodowa obciążyła pozwanego kwotą 10.027,25 zł z tytułu nielegalnego poboru gazu ustaloną na podstawie obowiązującej w tym okresie taryfy. W dniu 20 marca 2014r. strona powodowa skierowała do pozwanego notę obciążeniową i pismo informujące o podstawie i sposobie naliczenia należności. Od decyzji tej pozwany złożył odwołanie, które nie zostało uwzględnione, o czym pozwany został poinformowany pismem z dnia 14 lipca 2013r. Dodatkowo pismem z dnia 15 maja 2014r. strona powodowa wezwała pozwanego do zapłaty kwoty wynikającej z noty obciążeniowej.

dowód: pismo z 17.03.2014r. k. 18-18v.

nota obciążeniowa k. 19

dowód doręczenia k. 20-20v.

taryfa dla usług dystrybucji paliwa gazowego k. 21-23

odwołanie pozwanego k. 24

protokół z rozpatrzenia odwołania k. 25-25v.

pismo z 14.07.2013r. k. 26-27

dowód doręczenia k. 28

wezwanie do zapłaty z dowodem, doręczenia k. 30-31

W okresie od 27 września 2005r. do 15 maja 2015r. zużycie gazu przez pozwanego wykazywało stałą nieznaczną tendencję wzrostową. Wzrost zużycia gazu odnotowany na przełomie 2014 i 2015r. powodowany był wymianą w 2014r. kotła węglowego na gazowy. W okresie grzewczym 2013r. i wcześniejszych okresach dom w K. przy ul. (...) był ogrzewany przez kocioł węglowy. W dniu 6 lutego 2014r. w domu pozwanego znajdowały się urządzenia w postaci dwóch kuchenek gazowych i piecyka na wodę.

dowód: zestawienie odczytów k. 32

faktury Vat k. 46-54

pismo pozwanego z 14.11.2013r. k. 55

zeznania świadka L. J. k. 95-95v.

zeznania świadka S. G. k. 95v.-96

Powyższe okoliczności faktyczne ustalone zostały w oparciu o dokumenty prywatne, których treść nie była kwestionowana oraz spójne i zgodne z sobą zeznania świadków: Z. S., L. J., S. G. M. O. i W. K. oraz samego pozwanego. W szczególności zeznania Z. S. potwierdziły okoliczności zdemontowania licznika gazowego. Świadek posiadał wiedzę o demontażu licznika oraz jego skierowaniu do badania w celu ustalenia nielegalnego poboru energii. Świadek nie posiadał jednak wiedzy odnośnie samego zdarzenia z dnia 6 lutego 2014r., w którym uszkodzony został licznik wraz z ścianą domu. Podobnie wiedzy takiej nie posiadali L. J. i S. G.. Świadkowie ci nie byli, bowiem uczestnikami zdarzenia. Jedynie świadkowie M. O. i W. K. brali udział w zdarzeniu z dnia 6 lutego 2014r. i na podstawie ich zeznań oraz opinii biegłego sądowego Sąd ustalił, że do uszkodzenia licznika doszło na skutek przesunięcia odłamków ściany i ich nacisku na licznik. Zeznania świadków M. O. i W. K. były wiarygodne i znalazły potwierdzenie w pozostałym zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym. Świadkowie ci zeznawali w sposób pewny, stanowczy i spójny, potwierdzając, że do uszkodzenia licznika doszło na skutek nieumiejętnie wykonanego manewru cofania samochodem ciężarowym przez W. K., co świadczy o braku nielegalnego poboru energii. Zeznania te były również zbieżne z zeznaniami samego pozwanego, które sąd w świetle całokształtu materiału dowodowego również uznał za wiarygodne.

Na wiarę zasługiwała pisemna opinia biegłego sądowego z zakresu instalacji gazowych. W ocenie Sądu była ona pełna, logiczna, a biegły wyczerpująco odpowiedział na zadane pytania. Należy zauważyć, iż biegły dysponuje odpowiednią specjalistyczną wiedzą oraz znacznym doświadczeniem zawodowym. Wątpliwości odnośnie zerwania zakuwek plomb legalizacyjnych oraz uszkodzenia licznika przez odłamki ściany zostały przez biegłego szczegółowo wyjaśnione w opinii uzupełniającej oraz w złożonych przez niego na rozprawie wyjaśnieniach.

Sąd zważył, co następuje:

Przedmiotem powództwa była żądanie zapłaty opłaty sankcyjnej za nielegalny pobór paliwa, którego podstawę stanowi art. 57 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 3 pkt 18 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 roku Prawo energetyczne (t. j. Dz. U. z 2012 roku, poz. 1059 – dalej u.p.e.). Zgodnie z art. 57 ust. 1 pkt 1 i 2 u.p.e. w razie nielegalnego pobierania paliw lub energii, przedsiębiorstwo energetyczne może pobierać od odbiorcy, a w przypadku, gdy pobór paliw lub energii nastąpił bez zawarcia umowy, może pobierać od osoby lub osób nielegalnie pobierających paliwa lub energię opłatę w wysokości określonej w taryfie, chyba, że nielegalne pobieranie paliw lub energii wynikało z wyłącznej winy osoby trzeciej, za którą odbiorca nie ponosi odpowiedzialności. Natomiast w myśl art. 3 ust. 18 cyt. ustawy nielegalne pobieranie paliw lub energii to pobieranie paliw lub energii, z całkowitym albo częściowym pominięciem układu pomiarowo-rozliczeniowego lub poprzez ingerencję w ten układ, mającą wpływ na zafałszowanie pomiarów dokonywanych przez układ pomiarowo-rozliczeniowy. Zgodnie wiec z powołanymi przepisami, odbiorca zobowiązany jest do tzw. opłaty sankcyjnej za nielegalny pobór energii, na rzecz operatora energetycznego, w przypadku obiektywnego stwierdzenia ingerencji w układ pomiarowy. Odpowiedzialność tą wyłącza tylko ustalanie, że nielegalny pobór jest wynikiem zawinionego działania osoby trzeciej, pod warunkiem, że odbiorca nie ponosi za nią odpowiedzialności. Ciężar wykazania tej okoliczności egzoneracyjnej tj. wyłączającej odpowiedzialność odbiorcy leży po stronie pozwanego. W niniejszej zaś sprawie, przeprowadzone postepowanie dowodowe wykazało, że pozwany K. J. nie ponosi jakiejkolwiek winy w uszkodzeniu licznika poboru gazy dostarczanego przez powoda, nie potwierdzono także, aby pozwany pobierał paliwo, z pominięciem układu pomiarowego. Jak wskazał, bowiem biegły sądowy do uszkodzenia licznika i zerwania zakuwek plomb legalizacyjnych mogło dojść w okolicznościach podanych przez pozwanego tj. na skutek naciskających i przesuwających się odłamków ściany domu podczas manewru cofania samochodem ciężarowym. Na zniszczenie licznika w takich okolicznościach wskazali również świadkowie W. K. i M. O. oraz sam pozwany. Nie potwierdziły się też zarzuty powoda, jakoby K. J. ingerował w układ pomiarowy w celu nielegalnego poboru gazu. Biegły, również w tym zakresie wskazał, że zakuwki plomb legalizacyjnych zostały zerwane, a nieścięte, co mogłoby mieć miejsce w przypadku nielegalnego poboru gazu. Fakt zerwania zakuwek świadczy, więc o tym, że pozwany nie ingerował w licznik, w celu nielegalnego poboru gazu. Wskazane okoliczności wykluczyły wiec uwzględnienie powództwa, gdyż pozwany nie pobierał gazu z pominięciem układu pomiarowego, nie ponosi też winy w uszkodzeniu tego licznika.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 kpc przewidującego zasadę odpowiedzialności strony przegrywającej za wynik sprawy; pozostawiając ich rozstrzygnięcie referendarzowi stosowano art. 108 § 1 k.p.c.

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować uzasadnienie,

2.  odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi strony powodowej

3.  kal. 21 dni.