Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 520/16

POSTANOWIENIE

K., dnia 26 września 2016 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: S.S.O. Wojciech Vogt

Sędziowie: S.S.O. Barbara Mokras – spr.

S.S.O. Janusz Roszewski

po rozpoznaniu w dniu 26 września 2016 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku A. S.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W.

o zawezwanie do próby ugodowej

w przedmiocie zażalenia wnioskodawczyni A. S.

na postanowienie Sądu Rejonowego w Ostrowie Wielkopolskim

z dnia 18 maja 2016 r., sygn. akt I Co 631/16

postanawia:

oddalić zażalenie.

S.S.O. Barbara Mokras S.S.O. Wojciech Vogt S.S.O. Janusz Roszewski

Sygn. akt II Cz 520/16

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 18 maja 2016 r. Sąd Rejonowy w Ostrowie Wielkopolskim stwierdził swą niewłaściwość i zawezwanie do próby ugodowej wniesione przez A. S. przekazał do rozpoznania przez Sąd Rejonowy dla Warszawy W. w W..

W uzasadnieniu wskazano, iż właściwość sądu w zakresie zawezwania do próby ugodowej reguluje art. 185 § 1 k.p.c. Zgodnie z tą regulacją Sądem właściwym jest sąd Rejonowy ogólnie właściwy dla przeciwnika wnioskującego.

Zażalenie na powyższe orzeczenie wniósł profesjonalny pełnomocnik wnioskodawczyni zaskarżając je w całości i domagając się jego uchylenia oraz przekazania sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd Rejonowy w Ostrowie Wielkopolskim. Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucono naruszenie art. 200 § 2 k.p.c. w zw. z art. 202 k.p.c.
a także art. 185 § 1 k.p.c. w zw. z art. 30 k.p.c.

W uzasadnieniu wskazano, że miejscem wykonania umowy stanowiącej przedmiot niniejszej sprawy jest O. i okoliczność ta jest elementem decydującym
o ustaleniu właściwości Sądu do rozpoznania niniejszej sprawy. Tym samym skarżąca zakwestionowała również stanowisko Sądu Rejonowego, w którym wskazano, iż właściwość określona w art. 185 § 1 k.p.c. ma charakter właściwości wyłącznej.

Sąd Okręgowy, zważył co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Analizując zarzuty zażalenia oraz treść uzasadnienia zaskarżonego postanowienia wskazania wymaga, iż art. 185 § 1 k.p.c. w sposób jasny i wyczerpujący ustanawia szczególną zasadę ustalającą właściwość sądu, do którego złożone powinno zostać zawezwanie do próby ugodowej. Zgodnie z dyspozycją wspomnianego przepisu
do przeprowadzenia postępowania pojednawczego właściwym miejscowo jest sąd ogólnie właściwy dla przeciwnika. Tym samym dla ustalenia właściwości Sądu koniecznym jest ustalenie właściwości ogólnej na podstawie art. 27 – 30 k.p.c., a zatem odnoszącej się jedynie do miejsca zamieszkania lub siedziby pozwanego.

W tych okolicznościach, wbrew stanowisku zażalenia nie sposób uznać,
że jakikolwiek wpływ na ustalenie właściwości miejscowej w niniejszej sprawie ma miejsce wykonania umowy, gdyż ustalenie tej okoliczności jest istotna przy ustalaniu właściwości przemiennej a nie właściwości ogólnej. Podkreślić należy, iż wspomnianych zasad nie zmienia nawet pisemna umowa stron o poddaniu innemu sądowi I instancji sporu wynikłego lub mogącego w przyszłości wyniknąć z oznaczonego stosunku prawnego (post. SN
z 1.6.2015 r., III CO 37/15, Biul. SN 2015, Nr 7, s. 9). Z tej przyczyny podzielić należy stanowisko Sądu Rejonowego, znajdujące oparcie w doktrynie i judykaturze, w którym wskazano, iż właściwość sądu określona w art. 185 § 1 k.p.c. ma charakter wyłączny, gdyż wprawdzie zasada ta nie została ujęta w przepisach art. 38 – 42 k.p.c., jednak sztywne reguły określone w art. 185 § 1 k.p.c. pozwalają na takie określenie charakteru tej właściwości.

Z tych przyczyn na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c. orzeczono jak w sentencji.

S.S.O. Barbara Mokras S.S.O. Wojciech Vogt S.S.O. Janusz Roszewski