Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 września 2013 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Krzyków Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący: SSR Dominika Kurczewska

Protokolant: Joanna Żmuda- Burzyńska

po rozpoznaniu w dniu 26 września 2013 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa S. D.

przeciwko M. D. i K. D.

o obniżenie alimentów

I.  obniża alimenty od powoda S. D. zasądzone na rzecz K. D. wyrokiem tutejszego Sądu z dnia 16 marca 2011 r. w sprawie o sygn. akt IIIRC 870/10 ustalonych na kwotę po 800.- (osiemset) zł miesięcznie do kwoty po 650,-( sześćset pięćdziesiąt ) zł miesięcznie, poczynając od 26 marca 2013 r., płatne z góry do dnia 10-go każdego miesiąca , z ustawowymi odsetkami na wypadek zwłoki w ich płatności;

II.  w pozostałym zakresie powództwo o obniżenie alimentów na rzecz K. D. oddala;

III.  oddala powództwo o obniżenie alimentów na rzecz M. D.;

IV.  oddala wniosek powoda o zmianę postanowienia o zabezpieczeniu z dnia 13.09.2013 r.;

V.  zasądza od pozwanej K. D. na rzecz powoda kwotę 30 zł. tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

VI.  wyrokowi w pkt. I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 231/13

UZASADNIENIE

Powód S. D., zastępowany przez profesjonalnego pełnomocnika w osobie adwokata pozwem z dnia 26 marca 2013r. wniósł o obniżenie alimentów na rzecz pozwanych M. D. i K. D. z kwoty 800 zł miesięcznie do kwoty po 400 zł miesięcznie, zasądzonych wyrokiem tut. Sądu z dnia 27 czerwca 2012r. w sprawie o sygn. akt: III RC 68/12 na rzecz pozwanej M. D. oraz z kwoty 800 zł miesięcznie do kwoty po 400 zł miesięcznie, zasądzonych wyrokiem tut. Sądu z dnia 16 marca 2011r. w sprawie o sygn. akt: III RC 870/10.

Jednocześnie wniósł o zasądzenie solidarnie od pozwanych na rzecz powoda kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych
oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

W uzasadnieniu żądania wskazał, iż od daty wskazanych rozstrzygnięć
o obowiązku alimentacyjnym względem pozwanych, jego sytuacja życiowa uległa diametralnej zmianie w związku z nagłym pogorszeniem się stanu jego zdrowia na początku 2013r. U powoda stwierdzono cukrzycę, której leczenie jest czasochłonne i związane
z dużymi wydatkami, w tym na dojazdy do lekarzy we W. oraz w innych miastach, a także na dodatkowe lekarstwa. Powód podkreślił, że z uwagi na powyższe schorzenia, od grudnia 2012r. nie może już podejmować żadnych prac dorywczych i utrzymuje się jedynie

z emerytury. Wskazał również, że na swoje bieżące utrzymanie wydatkuje co miesiąc 2 695 zł.

W uzasadnieniu pozwu, powód podkreślił, że aktualnie obie pozwane są osobami dorosłymi i mimo kontynuowania przez nie studiów, są w stanie częściowo samodzielnie ponosić koszty swojego utrzymania, podejmując prace np. w weekendy czy okres
3 – miesięcznych wakacji. Nadto mogłyby również otrzymywać stypendium za osiągnięcia naukowe w wysokości około 300 – 400 zł miesięcznie.

W odpowiedzi na pozew z dnia 13 czerwca 2013r. pozwane, zastępowane przez profesjonalnego w osobie radcy prawnego, wniosły o oddalenie powództwa w całości.

Pełnomocnik pozwanych w przedmiotowym piśmie procesowym wskazał na wstępie, że zaprzecza wszelkim twierdzeniom powoda, prócz wyraźnie przyznanych w odpowiedzi na pozew. Podał, że powód w żaden sposób nie wykazał zmiany stosunków, która miałaby nastąpić od daty wydania wyroków kształtujących jego obowiązek alimentacyjnym względem pozwanych. Wymieniony powołuje się na te same okoliczności, które podnosił już w poprzednich postępowaniach dotyczących alimentów na rzecz córek. Jego świadczenia emerytalne wzrosły z kwoty po 3200 zł miesięcznie do kwoty po 3500 zł miesięcznie.

Pełnomocnik pozwanych zakwestionował również wysokość wydatków, jakie powód czyni na swoje utrzymanie, w szczególności na telefon, odzież, kosmetyki i chemię gospodarczą.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

K. D. ur. (...) i M. D. ur. (...) pochodzą ze związku małżeńskiego powoda S. D. i D. D.. Małżeństwo rodziców pozwanych zostało rozwiązane przez rozwód z winy pozwanego, wyrok uprawomocnił się w kwietniu 2012 r.

Dowód: odpis skrócony aktu urodzenia K. D. w aktach sprawy tut. Sądu o sygn. akt: III RC 870/10 oraz skrócony aktu urodzenia M. D. w aktach sprawy tut. Sądu o sygn. akt: III RC68/12.

Wyrokiem z dnia 16 marca 2011r. wydanym w sprawie sygn. akt III RC 870/10 tut. Sąd zasądził od S. D. na rzecz K. D. alimenty w kwocie po 800 zł miesięcznie, poczynając od 1 marca 2011r. płatne z góry do dnia 10 – go każdego miesiąca, wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat.

Wyrok uprawomocnił się w dniu 10 maja 2011r.

Dowód: wyrok z dnia 16 marca 2011r. w aktach sprawy tut. Sądu o sygn. akt: III RC 870/10.

W dacie wydania wskazanego orzeczenia S. D. liczy miał 44 lata.
Od jesieni 2008 r. przebywał na emeryturze wojskowej i z tego tytułu pobierał świadczenie emerytalne w kwocie 3 179 zł netto miesięcznie. Podejmował pracę dodatkową na umowy zlecenia lub umowy o dzieło, jako inspektor bankowy, serwisant, magazynier, kierowca, detektyw sklepowy. Ostatnia umowa wygasła dnia 15.12.2010 r. wraz upływem czasu, na jaki została zawarta. Z tytułu pracy dodatkowej uzyskiwał dochody w kwocie nie mniejszej niż 500 zł miesięcznie. Sąd orzekając w przedmiocie obowiązku alimentacyjnego S. D. w stosunku do K. D. ustalił, że w czasie orzekania w rzeczonej sprawie, jego możliwości zarobkowe wynosiły nie mniej aniżeli 3700 zł miesięcznie.

W czasie wyrokowania w w/w sprawie powód uczestniczył w terapii odwykowej, chodził na spotkania 3 razy w tygodniu po 2,5 godziny i 2 razy w miesiącu na wizyty
u terapeuty.

Zamieszkiwał sam w mieszkaniu wchodzącym w skład majątku dorobkowego jego
i byłej żony - D. D., która wraz z córkami była tam nadal zameldowana. Na koszty związane z utrzymaniem mieszkania składały się opłaty za: czynsz- ponad 500 zł miesięcznie, prąd -100 zł, gaz- 40 zł, garaż- 50 zł, Internet-50 zł miesięcznie. Wymieniony ponosił wydatki na jedzenie i środki czystości- ok. 500 zł miesięcznie oraz leki na żołądek — 100 zł miesięcznie, ponosił także koszty utrzymania 10-letniego samochodu m-ki V. i motoru. Łącznie na swoje bieżące wydatki przeznaczał, co miesiąc kwotę około 2000 zł. Pozwany przekazywał córkom alimenty w kwocie po 500 zł miesięcznie na każdą z nich.

Dowód: dokumenty w aktach sprawy tut. Sądu o sygn. akt: III RC 870/10.

K. D. była studentką I roku Wydziału Przyrodniczo-Technologicznego (...) Przyrodniczego we W.. Nie pobiera stypendium. Zajęcia na Uniwersytecie odbywały się od poniedziałku do piątku w różnych godzinach.

Wraz z matką i młodszą siostrą zamieszkiwała w wynajmowanym mieszkaniu, gdzie czynsz najmu wraz z pozostałymi opłatami kształtował się na poziomie 1450 zł miesięcznie.

Miesięczne usprawiedliwione potrzeby pozwanej w tamtym okresie zostały ustalone przez Sąd na poziomie 1500 – 1600 zł miesięcznie i składały się nań wydatki na: wyżywienie- 400 zł, środki higieny-80 zł, środki czystości- 40 zł, ubrania- 200 zł, kieszonkowe -100 zł, fryzjera-50 zł, kartę MPK -40 zł, opłaty mieszkaniowe, wydatki związane ze studiami, leczeniem stomatologicznym.

Dowód: dokumenty w aktach sprawy tut. Sądu o sygn. akt: III RC 870/10.

D. D. pracowała w Pogotowiu (...) we W. na umowę

o pracę oraz na umowę - zlecenia. Jej średnie miesięczne wynagrodzenie za okres od lipca 2010 r. do grudnia 2010r. wyniosło średnio 4 141 zł brutto z tytułu umowy o pracę i 1 506 zł brutto z tytułu umowy zlecenia. Przeciętnie łącznie z obu źródeł zarobkowania wymieniona uzyskiwała dochód w wysokości 3 200 zł netto miesięcznie. Korzystała także z pomocy rodziców, którzy przekazywali jej ok. 400-500 zł miesięcznie.

Dowód: dokumenty w aktach sprawy tut. Sądu o sygn. akt: III RC 870/10.

Wyrokiem z dnia 27 czerwca 2012r. wydanym w sprawie sygn. akt III RC 68/12 tut. Sąd zasądził od S. D. na rzecz M. D. alimenty w kwocie po 800 zł miesięcznie, poczynając od 1 lipca 2012r. płatne z góry do dnia 10 – go każdego miesiąca, wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat.

Wyrok uprawomocnił się w dniu 28 lipca 2012r.

Dowód: wyrok z dnia 27 czerwca 2012r. w aktach sprawy tut. Sądu o sygn. akt: III RC 68/12.

S. D. w dacie wydania wskazanego wyroku nadal pobierał świadczenie emerytalne, które na czas wyrokowania wynosiło 3 333 zł netto miesięcznie.
W 2011r. podejmował prace dodatkowe na umowę - zlecenie, jako serwisant w firmie usługowej, osiągając dochód 11017 zł brutto. W roku 2012 w tej samej firmie zarobił ok.3000 zł.

Z uwagi na stan zdrowia- mi. in. na przewlekłe zapalenie trzustki, był zmuszony do ograniczenia prac dodatkowych. W roku 2012 był trzykrotnie hospitalizowany, miał skierowanie na kolejne leczenie szpitalne. Sąd wyrokując w przedmiotowej sprawie, uwzględniając ówczesny stan zdrowia pozwanego, uznał, że w granicach jego możliwości zarobkowych jest uzyskiwanie z prac dodatkowych kwot po około 500 zł miesięcznie. Ustalił jego możliwości zarobkowe na poziomie 3800-3900 zł miesięcznie. S. D. korzystał z leczenia w firmie (...), opłacając miesięczny pakiet kwotą 50 zł, przyjmował stale leki. Koszt leczenia pozwanego łącznie z dojazdami do lekarza wynosiły około 400-500 zł miesięcznie.

W tamtym okresie powód jedynie okresowo korzystał z wyjazdów weekendowych AA, ponosząc koszty wyżywienia i dojazdu.

S. D. zamieszkiwał sam w mieszkaniu wchodzącym w skład majątku wspólnego z D. D., która wraz z córkami nadal była w tym lokalu zameldowana. Tak jak dotychczas powód wciąż samodzielnie opłacał czynsz- 500 zł, prąd i gaz - średnio po 30-50 zł, telefon, ponosił też koszty utrzymania garażu- 50 zł miesięcznie. Był właścicielem samochodu, którego utrzymanie wynosiło około 200 zł miesięcznie. W czerwcu 2012 r. sprzedał motor za 4000 zł. Nie posiadał żadnych zobowiązań, miał oszczędności -30 000 zł pozostałe z odprawy pobranej w 2008 r. w związku z przejściem na emeryturę. Pomagał matce zamieszkałej 50 km od W.- woził ją do lekarza i na zakupy, pomagał finansowo.

Sąd ustalił, że na bieżące utrzymanie przeznaczał około 2000 zł miesięcznie.

Dowód: dokumenty w aktach sprawy tut. Sądu o sygn. akt: III RC 68/12.

M. D. w dacie ustalania na jej rzecz świadczeń alimentacyjnych miała

18 lat i była uczennicą klasy maturalnej IX Liceum Ogólnokształcącego we W..

W maju 2012 r. przystąpiła do egzaminu maturalnego.

Zamieszkiwała wraz z matką i siostrą K. D. w mieszkaniu wynajmowanym za kwotę 1500 zł miesięcznie łącznie z opłatami za media.

Miesięczne usprawiedliwione potrzeby M. D. zostały ustalone przez Sad na poziomie 1600 zł. Składały się nań wydatki na wynajem mieszkania, wyżywienie - 500 zł, środki higieniczne-100 zł, wydatki szkolne, w tym zakup podręczników-170 zł, odzież i obuwie -150 zł, leczenie stomatologiczne i kręgosłupa- 200 zł, karnet na basen -140 zł wydatki okolicznościowe- 50 zł miesięcznie.

Dowód: dokumenty w aktach sprawy tut. Sądu o sygn. akt: III RC 68/12.

Matka powódki D. D. była zatrudniona w Pogotowiu (...) za średnim wynagrodzeniem 2544 zł netto miesięcznie, podejmowała też dodatkowo prace zlecone w Pogotowiu za średnim wynagrodzeniem miesięcznym w kwocie netto 1460 zł. Tym samym jej możliwości zarobkowe w 2012r. zostały ustalone na poziomie 4000 zł netto miesięcznie. W roku 2011 uzyskała dochód w kwocie 72 361 zł brutto, korzystała z ulgi podatkowej na obie córki oraz ulgi internetowej.

Dowód: dokumenty w aktach sprawy tut. Sądu o sygn. akt: III RC 68/12.

S. D. ma 46 lat.

Nadal zamieszkuje w mieszkaniu należącym do majątku dorobkowego jego i byłej żony, która wraz z córkami jest w nim zameldowana. Sprawa o podział majątku dorobkowego nadal toczy się. Powód samodzielnie ponosi wszelkie koszty związane z utrzymaniem mieszkania, na które składają się miesięczne opłaty za: czynsz – 551,10 zł , energię elektryczną – 50-60 zł, gaz – 40 zł, Internet - 50 zł. Uiszcza podatek od nieruchomości. Na wyżywienie wydaje średnio 500-600 zł miesięcznie. Ponosi również wydatki związane z zakupem chemii gospodarczej, kosmetyków, odzieży. Powód posiada również telefon komórkowy.

Powód po zakończeniu sprawy o alimenty na rzecz M. D. sprzedał samochód za kwotę 4000 zł.

Wymieniony nie posiada żadnych zobowiązań, ma oszczędności – około 11 000 zł pozostałe z odprawy pobranej w 2008 r. w związku z przejściem na emeryturę wojskową.

Nadal pomaga chorej matce, która wraz z bratem się opiekuje.

Dowód: przesłuchanie powoda – płyta CD (k. 137), zawiadomienie o wysokości opłat
z dnia 25.07.2013r. k. 103.

Powód otrzymuje świadczenie emerytalne, którego wymiar po ostatniej waloryzacji emerytury z dnia 1 marca 2013r. wynosi 3 464,27 zł.

Dowód: decyzja o waloryzacji emerytury wojskowej k. 27 – 29.

S. D. w roku podatkowym 2012r. uzyskał dochód podlegający opodatkowaniu według zasad ogólnych w wysokości 62 931,18 zł.

Dowód: zaświadczenie z Urzędu Skarbowego k. 143.

S. D. w związku z występującym u niego przewlekłym zapaleniem trzustki oraz zdiagnozowaniem u niego w marcu 2013r. cukrzycy typu 3 w roku 2013 był sześciokrotnie hospitalizowany w dniach: 2-4 stycznia, 22-24 luty, 25 luty – 8 marca, 3-4 kwietnia, 10-11 kwietnia oraz 15-16 lipca.

W czasie hospitalizacji miał przeprowadzane zabiegi obarczania przewodu trzustkowego, protezowania dróg żółciowych oraz przewodu trzustkowego. W związku ze stwierdzonymi schorzeniami powód ma zalecane: dalsze leczenie pod kontrola lekarza kierującego oraz Poradni Gastrologicznej, farmakoterapię, przestrzeganie diety wątrobowo – trzustkowej, planowaną wymianę protez żółciowej i trzustkowej za okres 3-4 miesięcy.

Powód przyjmuje insulinę, za co płaci około 50 zł miesięcznie.

Na leki w okresie od listopada 2012r. do lipca 2013r. wydał kwotę około 1335 zł,
z czego – 117 zł w listopadzie 2012r., 389 zł w grudniu 2012r., 211 zł styczniu 2013r., 405 zł w marcu 2013r., 160 zł w maju 2013r. oraz 53, 66 zł w lipcu 2013r. W miesiącach luty
i kwiecień 2013r. powód leków nie kupował. Miesięczne wydatki związane z leczeniem farmakologicznym kształtują się na poziomie 150 zł.

Dowód: przesłuchanie powoda – płyta CD (k. 137),karty informacyjne leczenia szpitalnego powoda k. 13, 14, 15,19, 20, faktury Vat nr: (...) z nia 27.11.2012r., (...) z dnia 7.12.012, (...) z dnia 19.12.12r., (...) z dnia 27.12.2012r., 186/13 z dnia 15.01.2013, 339/13 z dnia 25.01.2013r., 293/13 z dnia 8.03.2013r., 976/13z dnia 11.03.2013r., (...) z dnia 20.04.2013r., (...) z dnia 10.05.2013r., (...) z dnia 14.06.2013r., (...) z dnia 17.07.2013r., k. 59-68, 98-99.

Powód nie utrzymuje kontaktu z pozwanymi. Do kwietnia 2013r. uiszczał na ich rzecz alimenty w pełnej wysokości. W kwietniu i maju 2013r. uiścił alimenty w kwotach po 400 zł miesięcznie. W efekcie powyższego z wniosku pozwanych Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Wrocławia – Krzyków wszczął przeciwko powodowi postępowanie egzekucyjne, celem wyegzekwowania na rzecz uprawnionych świadczeń alimentacyjnych w brakującej części.

Dowód: przesłuchanie powoda – płyta CD (k. 137) , zajecie wierzytelności z rachunku bankowego k. 75, zawiadomienie o wszczęciu postępowania k. 76, postanowienie o ustaleniu zastępstwa prawnego w postępowaniu egzekucyjnym k. 77, zajecie świadczeń emerytalno – rentowych i zasiłku chorobowego k. 100 i 101, wydruk z rachunku bankowego powoda k. 102, potwierdzenia przelewów alimentów k. 127, 128.

Pozwane zamieszkują wraz z matką w zakupionym przez nią mieszkaniu. Środki na zakup przedmiotowego mieszkania pochodziły z zaciągniętego przez D. D. kredytu hipotecznego. Łącznie koszty utrzymania mieszkania wraz z miesięcznymi ratami kredytu kształtują się na poziomie 1500 zł miesięcznie, z tego 320 zł wynosi czynsz, 100-120 zł energia elektryczna, Internet 39 zł.

Dowód: zeznania świadka D. D. – płyta CD (k. 137).

K. D. ma 22 lata. Jest studentką III roku Wydziału Przyrodniczo-Technologicznego (...) Przyrodniczego we W.. Zajęcia odbywają się w dni powszednie w różnych godzinach. Nadto w okresie od 29 lipca do 26 sierpnia 2013r. pozwana odbywała studenckie praktyki zawodowe w Okręgowej Stacji Chemiczno – Rolniczej we W..

K. D. w okresie od października 2012r. do czerwca 2013r. uzyskiwała stypendium rektora dla najlepszych studentów w kwocie po 300 zł miesięcznie, a skali roku uzyskała więc z tego tytułu 2 700 zł, co w przeliczeniu na 12 miesięcy daje kwotę średnio po 225 zł.

W tym roku będzie broniła prace licencjacką, zamierza kontynuować naukę na poziomie studiów magisterskich.

Dowód: zeznania świadka D. D. – płyta CD (k. 137), zaświadczenie o pobieraniu nauki k. 40, porozumienie o prowadzeniu praktyki studenckiej z dnia 22.04.2013r. k. 119.

Miesięczne usprawiedliwione potrzeby pozwanej kształtują się na poziomie 1600 – 1700 zł miesięcznie. Zaliczyć należy do niech wydatki na wyżywienie – 500 zł, środki higieny i czystości -150 zł, odzież i obuwie -180 - 200 zł, telefon komórkowy – 50 zł, bilety aglomeracyjne - 77 zł. Dochodzą do tego wydatki na materiały edukacyjne.

K. D. nie choruje przewlekle, często się przeziębia i wówczas bierze leki i antybiotyki. Ma wadę wzroku. W dniu 16 lipca 2013r. K. D. zakupiła okulary korekcyjne za kwotę 350 zł.

Dowód: zeznania świadka D. D. – płyta CD (k. 137), faktury Vat nr (...) z dnia 8.08.2013r. k. 120, faktura Vat nr (...) k. 121, faktura Vat nr (...) z dnia 11.06.2013r. k. 122, rachunek nr (...)r. k. 126.

M. D. ma 20 lat. Jest studentką II roku stacjonarnych studiów pierwszego stopnia Wydziału (...) Ekonomicznego (...) Ekonomicznego we W.. Zajęcia odbywają się w dni powszednie w różnych godzinach. Regulaminowe ukończenie studiów przypada na 31.03.206r. Wymieniona nie pobiera żadnych świadczeń stypendialnych. Pozwana dwa razy w tygodniu pobierała dodatkowe lekcje z języka francuskiego. Za godzinę zajęć płaciła 15-20 zł. Tym samym miesięcznie na ten konieczna była kwota około 150 zł.

Dowód: zeznania świadka D. D. – płyta CD (k. 137), zaświadczenie o pobieraniu nauki k. 41, zaświadczenie z (...) Ekonomicznego z dnia 23.09.2013r. k. 141.

Miesięczne usprawiedliwione potrzeby pozwanej kształtują się na poziomie 1600 – 1700 zł miesięcznie. Zaliczyć należy do niech wydatki na wyżywienie – 500 zł, środki higieny i czystości -150 zł, odzież i obuwie -180 - 200 zł, telefon komórkowy – 50 zł, bilety aglomeracyjne - 77 zł. Dochodzą do tego wydatki na materiały edukacyjne.

M. D. nie podejmowała prac dorywczych. W roku podatkowym 2012r. nie uzyskała dochodu.

Dowód: zeznania świadka D. D. – płyta CD (k. 137), faktur VAT nr: (...) z dnia 18.06.2013r., z dnia 18.07.2013r. k719/13 z dnia 24.07.2013r., 114/13 z dnia 26.07.2013r. k. 115-118, informacja o wypłaconym stypendium, przychodach z innych źródeł oraz niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych k. 142.

U M. D. rozpoznano uraz skrętny odc. C kręgosłupa, co wymagało rehabilitacji. Część zabiegów była refundowana przez NFZ. W sierpniu 2013r. wymieniona pobierała prywatnie serię zabiegów rehabilitacyjnych: laseroterapii, elektroterapii i masażu leczniczego w (...), za które zapłaciła 310 zł. Brała również lei przeciwbólowe.

Dowód: zeznania świadka D. D. – płyta CD (k. 137),zaświadczenie z (...) k. 108, faktury Vat za zabiegi rehabilitacyjne k. 109114.

D. D. nadal jest zatrudniona w Pogotowiu (...), dodatkowo podejmuje prace zlecone w Pogotowiu. Uzyskuje z tego tytułu dochód na poziomie 3500 – 4000 zł netto miesięcznie.

Dowód: zeznania świadka D. D. – płyta CD (k. 137).

Sąd zważył co następuje:

Powództwo podlegało uwzględnieniu w części, w stosunku do pozwanej K. D..

Przedmiotem postępowania w niniejszej sprawie była, w myśl art. 138 k.r.o., ocena zmiany stosunków uzasadniająca zmianę wysokości obowiązku alimentacyjnego powoda względem małoletniego pozwanego.

Sąd przeanalizował sytuację powoda w zakresie jego możliwości majątkowych
i zarobkowych, a także sytuację pozwanego w kontekście jego potrzeb.

T.. Sąd poprzez porównanie warunków istniejących w dacie wyroków konkretyzujących obowiązek alimentacyjny powoda wobec córek na kwotę po 800 zł miesięcznie z warunkami obecnymi, mógł ocenić, czy zachodzi przesłanka z art. 138 k.r.o., będąca jedyną podstawą uwzględnienia żądania zmiany orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego.

Sąd zważył również na dyspozycję przepisu art. 133 § 1 k.r.o., w myśl którego obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka, które nie jest w stanie jeszcze utrzymać się samodzielnie, polega na zaspokajaniu jego potrzeb i wynika z niezdolności dziecka do samodzielnego utrzymania się.

Zaznaczyć na wstępnie rozważań, należy także, iż przedmiotowej sprawie powód nie domagał się uchylenia obowiązku alimentacyjnego w stosunku do córek, a jedynie jego obniżenia do wysokości po 400 zł miesięcznie na każdą z nich. Nie kwestionował więc samego obowiązku alimentacyjnego jako takiego, lecz wnosił o zmniejszenie wysokości tego świadczenia.

Powód żądając zmiany wyroków w zakresie ustalonych na rzecz córek świadczeń alimentacyjnych, powoływał się na zmiany w zakresie jego możliwości zarobkowych. Konkretnie wskazywał, że z uwagi na stan zdrowia, tj. jego drastyczne pogorszenie, aktualnie nie może podejmować żadnych prac dorywczych, a co za tym idzie jego jedynym źródłem utrzymania jest aktualnie wyłącznie świadczenie emerytalne. Wymieniony podnosił również, że istotnemu wzrostowi uległy koszty jego bieżącego utrzymania, które szacuje aktualnie na poziomie niemal 2 700,00 zł miesięcznie.

Powyższe okoliczności zostały zakwestionowane przez pełnomocnika pozwanych, który konsekwentnie w trakcie całego postępowania podnosił, że powód nie udowodnił owej zmiany stosunków i w trakcie niniejszego postępowania powoływał się na okoliczności, które były już przez niego podnoszone w trakcie postępowań kształtujących jego obowiązek alimentacyjny na aktualnym poziomie. Zakwestionował wysokość ponoszonych przez powoda kosztów utrzymania, żądając przedłożenia dokumentów w tym zakresie.

Innymi słowy szeroko rozumiana kwestia zmniejszenia się możliwości zarobkowych powoda była między stronami sporna.

Zauważyć należy, że w obecnym kształcie procesu cywilnego bardzo mocno podkreśla się jego kontradyktoryjny charakter, czego wyrazem jest dyspozycja art. 232 k.p. c., określająca obowiązek stron do wskazywania dowodów oraz stwierdzania faktów, z których wywodzą skutki prawne, co z kolei jest potwierdzeniem reguły wynikającej z art. 6 k.c. wyznaczającej sposób rozłożenia ciężaru dowodowego. Zgodnie z art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Nastąpiło, zatem przerzucenie na strony procesowe odpowiedzialności za wynik procesu cywilnego i nie jest rzeczą Sądu poszukiwanie za stronę dowodów przez nią nie wskazanych mających na celu udowodnienie jej twierdzeń (wyrok SN z dnia 17.12.1996 r., I CKU 45/96 OSNC 1997 r., nr 6-7, poz. 76 ).

Analizując materiał dowodowy w sprawie, w tym ten zaoferowany przez powoda, zgodzić się należy z pełnomocnikiem pozwanych, że powód nie udowodnił, że od czasu poprzednich postępowań w przedmiocie ustalenia wysokości alimentów na rzecz pozwanych, wbrew twierdzeniom powoda po jego stronie nie doszło do zmiany stosunków, tj. zmniejszenia jego możliwości zarobkowych.

Z uwagi na częściowe uwzględnienie powództwa jedynie w stosunku, co do jednej

z pozwanych, zasadnym w ocenie Sądu jest pisemne omówienie motywów rozstrzygnięcia oddzielnie w stosunku do obu córek, zgodnie z porządkiem chronologicznym.

Na podstawie dowodów znajdujących się w aktach sprawy tut. Sądu o sygnaturze
III RC 870/10 w przedmiocie podwyższenia alimentów na rzecz K. D. ustalono, że S. D. w lipcu 2011r. w dacie wyrokowania w rzeczonej sprawie pobierał świadczenie emerytalne w wysokości 3 179 zł netto. Powód twierdził wówczas, że w trakcie postępowania nie podejmował akurat prac dorywczych, czynił to jednak – jak wskazał - wcześniej, po raz ostatni w grudniu 2010r. Mimo to Sąd przyjął, że ma możliwość i powinien takie prace dodatkowe podejmować i jest w stanie z tego tytułu uzyskać dochód w kwocie nie mniejszej aniżeli 500 zł miesięcznie. Oznacza to, że jego ówczesne możliwości zarobkowe oscylowały wokół kwoty 3700 zł netto miesięcznie.

Sąd ustalił wówczas również, że na bieżące utrzymanie, tj. opłaty mieszkaniowe, żywność i środki czystości, a także na leki na żołądek ale również na utrzymanie samochodu i motocykla powód przeznacza średnio 2000 zł w skali miesiąca.

W dacie wyrokowania w w/w sprawie S. D. uiszczał na rzecz młodszej córki – M. alimenty w kwocie po 500 zł miesięcznie.

Aktualnie, jak wynika z przedłożonego przez powoda zaświadczenia o waloryzacji emerytury, uzyskuje on z tego tytułu świadczenie w wysokości 3 464,27 zł miesięcznie,
a więc jest ono wyższe od uzyskiwanego na etapie rozpoznania sprawy w przedmiocie alimentów na rzecz K. D. o kwotę 285 zł miesięcznie.

Faktem jest, że stan zdrowia powoda od lipca 2011r. uległ pogorszeniu. Nie mniej zauważyć należy, że w tamtym czasie powód miał również rozpoznane przewlekłe zapalenie trzustki i już wówczas brał leki na żołądek , na które wydatkował około 100 zł miesięcznie. Powyższe schorzenie jest bowiem następstwem choroby alkoholowej, z jaką w przeszłości powód się borykał. Dodatkowo u powoda w marcu 2013r. rozpoznano cukrzycę typu 3, która jest również następstwem powikłań choroby trzustki. Nie mniej aktualnie na zakup środków farmakologicznych, jak udało się ustalić Sądowi na podstawie dowodu z przesłuchania powoda, które zostały zweryfikowane za pomocą dowodu z dokumentów, tj. przedłożonych przez niego faktur Vat za zakup leków w okresie od listopada 2012r. do grudnia 2013r., powód przeznaczał na leki około 150 zł miesięcznie, a więc jedynie o 50 zł więcej niż w poprzednim badanym okresie. W tym miejscu wskazać należy, że powód w żaden sposób nie wykazał, że na prywatne wizyty lekarskie wydatkował kilkaset złotych miesięcznie. Aktualnie lekarze prowadzący indywidualną działalność gospodarczą mają obowiązek posiadać kasy fiskalne, co obliguje ich do wystawiania paragonów fiskalnych za świadczone usługi. Nawet jeśli przyjąć, że powód takich paragonów nie otrzymał z przyczyn od niego niezależnych, winien domagać się, chociażby z uwagi na obciążenia alimentacyjne, wystawiania przez lekarzy rachunków czy pokwitowań za wizyty. Powód natomiast na tę okoliczność nie zaoferował Sądowi nawet jednego dokumentu, co w kontekście tego, iż wydatki te zostały zakwestionowane przez stronę przeciwną, która co więcej, domagała się przedłożenia przez niego faktur dokumentujących koszty leczenia od stycznia 2013r. (k. 82), nie może zostać potraktowane inaczej jak fakty nieudowodnione.

Sąd nie dał wiary również twierdzeniom powoda odnośnie do wysokości ponoszonych przez niego wydatków na chemię gospodarczą i kosmetyki – 200 zł miesięcznie oraz odzież – 250 zł miesięcznie, a także podatku od nieruchomości - 300 zł rocznie. Koszty te w ocenie Sądu są zdecydowanie zawyżone. W 2011r. kiedy to jak twierdzi sam powód, jego sytuacja materialna była zdecydowanie lepsza, na wyżywienie i chemię gospodarczą wydatkował łącznie 500 zł miesięcznie. Niemożliwym jest, aby przez okres niespełna dwóch lat, tak drastycznie wzrosły jego potrzeby w tym zakresie, czy ceny tych towarów. Biorąc pod uwagę, że S. D. jest emerytem, dojrzałym mężczyzną, trudno przyjąć za prawdziwe jego twierdzenia, że mając niewielkie środki na podstawowe potrzeby, aż 250 zł w skali miesiąca przeznacza na odzież, podczas , gdy w dwóch poprzednich postępowaniach o alimenty, w ogóle tych wydatków nie wliczał w koszty codziennego utrzymania. Wreszcie powód nie przedłożył na te okoliczności, żadnych dowodów zakupu. Podobnie jak w wypadku podatku od nieruchomości, nie przedłożył dowodu jego wpłaty. Podatek ów od stycznia 2013r. dla lokali mieszkalnych położonych we W. został ustalony na poziomie 0,73 zł za m(2), co czyni niewiarygodnym jego twierdzenia o opłacaniu tego podatku w wysokości 300 zł rocznie.

Pozostałe koszty bieżącego utrzymania, tj. koszy wyżywienia, mieszkania, zostały ustalone w wysokości podanej przez powoda w trakcie przesłuchania. W tym zakresie jego zeznania są spójne, logiczne i znajdują potwierdzenie w innych dowodach. Nadto nie były one kwestionowane przez pozwane. Sąd ustalił, że opłaty za mieszkanie wynoszą aktualnie około 700 zł miesięcznie, zaś za wyżywienie 500- 600 zł miesięcznie.

Jak wynika z powyższego koszty mieszkania (700 zł), wyżywienia (500-600 zł) i zakupu leków (150) aktualnie ponoszone przez powoda wynoszą około 1450 zł miesięcznie. W ocenie Sądu kwota 550 zł miesięcznie jest wystarczającą na zaspokojenie pozostałych potrzeb powoda, tj. na zakup odzieży, chemii gospodarczej, kosmetyków, opłat za telefon komórkowy. Innymi słowy Sąd mając na uwadze wyżej wskazane okoliczności uznał, że stałe wydatki powoda związane z jego bieżącym utrzymaniem, od daty ustalenia po raz ostatni alimentów na rzecz K. D., nie wzrosły i wynoszą około 2000 zł miesięcznie. Na taki stan rzeczy miał wpływ przede wszystkim fakt, że rzez okres dwóch lat nie nastąpił znaczny wzrost cen towarów i usług. Powód nadto dokonał sprzedaży motocykla i samochodu osobowego, których utrzymanie generowało również wydatki.

Niewątpliwie od daty wyrokowania w sprawie alimentów na rzecz K. D. po stronie powoda zwiększyły się wydatki związane z alimentowaniem młodszej córki, które od lipca 2012r. wynosiły 800 zł miesięcznie w miejsce dotychczasowych alimentów w kwocie po 500 zł miesięcznie.

Dalej podnieść należy, że Sąd nie podzielił argumentacji powoda odnośnie do niemożności wykonywania aktualnie przez niego jakichkolwiek prac dodatkowych.

Zaznaczyć należy, że również na etapie rozpoznania sprawy III RC 870/10 S. D. twierdził, że aktualnie nie podejmuje prac dorywczych. Jak już sygnalizowano wyżej, twierdził wówczas, że ostatnie dochody z tego tytułu uzyskał w grudniu 2010r. Sąd uznał wówczas, że możliwości zarobkowe powoda są równe pobieranej przez niego emeryturze i dochodom z pracy dorywczej, które nie powinny być niższe aniżeli 500 zł w skali miesiąca.

Sąd nie kwestionuje, że od czasu orzekania w porównywanej sprawie, stan zdrowia S. D. uległ pogorszeniu. W 2013r. był już sześciokrotnie hospitalizowany. Nie mniej analiza dokumentacji medycznej, znajdującej się w aktach sprawy, nie potwierdza by S. D. miał przeciwwskazania do wykonywania pracy. Przyczyną hospitalizacji były dolegliwości powoda związane z przewlekłą chorobą trzustki. Leczenie szpitalne, poza pobytem na przełomie lutego i marca 2013r., trwało 1-2 dni i wiązało się z przeprowadzeniem zabiegów obarczania przewodu trzustkowego, protezowania dróg żółciowych oraz przewodu trzustkowego. Raz jeszcze podkreślić należy, że z zaleceń lekarzy w znajdujących się w aktach sprawy kartach informacyjnych leczenia szpitalnego, nie wynika by powód miał zakaz wykonywani określonego rodzaju prac. Zlecenia ograniczają się do: dalszego leczenia pod kontrolą lekarza kierującego oraz Poradni Gastrologicznej, farmakoterapii, przestrzegania diety wątrobowo – trzustkowej, planowanej wymiany protez żółciowej i trzustkowej za okres 3-4 miesięcy. Sam powód słuchany na tę okoliczność wskazał, że dotychczas podejmował prace zarobkowe na umowy zlecenie, ostatni raz w grudniu 2012r., w serwisie usługowym- usuwania szkodników. Z tego tytułu osiągał dochody od 500 – 1000 zł netto miesięcznie. Powód wskazał dalej, że aktualnie nie może tej pracy podejmować z uwagi na brak dyspozycyjności, wywołanej jego leczeniem szpitalnym.

Mając na uwadze powyższe Sąd doszedł do przekonania, że mimo nasilonych dolegliwości ze strony choroby trzustki oraz stwierdzonej cukrzycy typu 3, możliwości zarobkowe powoda są ograniczone w porównaniu z rokiem 2011r. Nie mniej Sąd uznał, że w granicach możliwości S. D. leży uzyskiwanie z prac dodatkowych kwoty około 500 zł w skali miesiąca. Uzyskanie dochodów w tej wysokości, nie będzie bowiem wymagało od powoda nadmiernego wysiłku. Co więcej, jak już wskazano wyżej hospitalizacja powoda trwa z reguły 1-2 dni, tym samym wbrew jego twierdzeniom, nie ma tak dużego wpływu na jego dyspozycyjność. Zauważyć jeszcze w kontekście powyższego należy, że w 2012r., jak wynika z akt postępowania III RC 68/12, S. D. był hospitalizowany trzykrotnie, mimo to podejmował prace dorywcze, po raz ostatni w grudniu 2012r.

Tym samym możliwości zarobkowe S. D. obejmujące świadczenia emerytalne oraz dochody z prac dodatkowych wynoszą obecnie nie mniej niż 3950 zł miesięcznie. Niezbędne wydatki powoda wynoszą około 2000 zł miesięcznie plus alimenty na młodszą córkę w kwocie po 800 zł miesięcznie. Oznacza to, że po ich uiszczeniu (pomijając alimenty na rzecz K.) dysponuje on wolną kwotą 1150 zł miesięcznie, czyli kwotą o 50 zł mniejszą aniżeli w dacie wyrokowania w sprawie III RC 870/10.

Tym samym zgodzić się należy ze stanowiskiem pozwanych, że po stronie powoda od czasu ustalenia jego obowiązku alimentacyjnego na rzecz K. D., nie zaistniała istotna zmian okoliczności.

Zmiana taka zaistniała po stronie pozwanej.

Otóż jej miesięczne usprawiedliwione potrzeby, które nie były przez pozwanego kwestionowane wzrosły z kwoty 1500 – 1600 zł miesięczne do kwoty 1600 – 1700 zł miesięcznie. W ich skład wchodziły 1/3 wydatków związanych z kosztami kredytu hipotecznego i opłat za mieszkanie (1500 :3) – 500 zł, wydatki na wyżywienie – 500 zł, środki higieny i czystości -150 zł, odzież i obuwie -180 - 200 zł, telefon komórkowy – 50 zł, bilety aglomeracyjne - 77 zł. Doliczyć do nich należało koszty materiałów edukacyjnych oraz incydentalnego leczenia. Co istotne jednak K. D. w okresie od października 2012r. do czerwca 2013r. uzyskiwała stypendium rektora dla najlepszych studentów w kwocie po 300 zł miesięcznie. Tym samym uzyskała z tego tytułu dochód w wysokości 2 700 zł, co w przeliczeniu na 12 miesięcy daje kwotę średnio po 225 zł.

Niewątpliwe uzyskiwanie stałego źródła dochodu z tego tytułu, w ocenie Sądu jest okolicznością, o jakiej traktuje art. 138 krio, pozwana dzięki stypendium uzyskała zdolność do samodzielnego pokrywania kosztów swojego utrzymania w zakresie uzyskiwanego świadczenia. Skoro jej koszty utrzymania wzrosły o około 100 zł w porównaniu z rokiem 2011r., to jest ona w stanie te zwiększone koszty pokryć, a nadto dysponuje jeszcze wolną kwotą 125 zł miesięcznie.

Podkreślić należy również, że Sąd nie podzielił zapatrywania powoda, który uważa, że pozwane z racji swojego młodego wieku, winny choć w niepełnym zakresie, tj. np. w weekendy i wakacje podejmować prace zarobkowe. Otóż w wypadku K. D., powyższego wymagać nie było można w pierwszej kolejności z uwagi na odbywane przez nią w okresie wakacyjnym praktyki studenckie. Co więcej w kwestii przedmiotowej wypowiedział się również Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 11.03.1999r. o sygn.: III CKN 1175/98, który wskazał, że skoro dziecko bezpośrednio po ukończeniu szkoły średniej kontynuuje naukę w obranym kierunku w szkole wyższej - co nie jest naganne, ale wprost przeciwnie, zasługuje na aprobatę - nie można wymagać, by jednocześnie pracowało zarobkowo osiągając dochody wystarczające na swoje utrzymanie.

W tej sytuacji, biorąc pod uwagę opisane wyżej okoliczności, Sąd uznał, że zasadnym jest jedynie częściowe uwzględnienie powództwa i obniżenie dotychczasowego świadczenia alimentacyjnego na rzecz K. D. o kwotę 150 zł w skali miesiąca, o czym orzeczono w pkt I wyroku. Dalej idące powództwo przeciwko K. D. nie zasługuje na uwzględnienie, o czym Sąd orzekł w pkt II wyroku.