Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IIW 2441/15

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 maja 2016 roku

Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodnicząca – SSR Bożena Makowczenko

Protokolant – Oksana Mądra

w obecności oskarżyciela: ---------

po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2016 roku sprawy

J. K.

syna G. i M. z d. (...)

ur. (...) w Ł.

obwinionego o to, że: W dniu 03 lipca 2015r. około godziny 10.45 na szlaku kolejowym linii (...)na odcinku G. – N. w kilometrze (...) przechodził przez tory w miejscu nieoznaczonym

tj. o czyn z art. 65 ust. 3 ustawy z dnia 28 marca 2003r. o transporcie kolejowym w zw. z §2 pkt. 3 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 23.11.2004r. w sprawie przepisów porządkowych obowiązujących na obszarze kolejowym w pociągach i innych pojazdach kolejowych

1.  Obwinionego J. K. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 65 ust. 3 ustawy z dnia 28 marca 2003r. o transporcie kolejowym w zw. z art. 24§1 i 3 kw skazuje go na karę grzywny w wysokości 50,00 (pięćdziesiąt) złotych.

2.  Zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 30,00 (trzydzieści) złotych tytułem opłaty i obciąża go pozostałymi kosztami procesu w wysokości 100,00 (sto) złotych.

Sygn. akt II W 2441/15

UZASADNIENIE

W wyniku rozprawy głównej Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 3 lipca 2015r. funkcjonariusz Straży Ochrony Kolei M. S. pełnił służbę patrolową wspólnie z strażnikiem D. S. na linii (...) G. – N.. Patrolowany był szlak kolejowy i około godziny 10.45, na terenie kolejowy w G. obaj zauważyli grupę 3 osób, które przechodziły przez tory w miejscu niedozwolonym. Jedną z tych osób był obwiniony J. K.. Wobec tych osób podjęte zostały czynności – wylegitymowano te osoby a obwinionemu M. S. (1) zaproponował mandat karny kredytowany w wysokości 50 zł za popełnienie wykroczenia. Obwiniony odmówił przyjęcia mandatu.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o:

Notatka urzędowa (k.9), zeznanie świadka M. S. (k.18v), wyjaśnienia obwinionego J. K. (k.7.

Obwiniony J. K. prawidłowo zawiadomiony o terminie rozprawy nie stawił się na nią.

W związku z powyższym Sąd na podstawie art.67§3kpw rozprawę przeprowadził zaocznie i odczytał wyjaśnienia obwinionego złożone w trakcie czynności wyjaśniających.

W swych wyjaśnieniach obwiniony nie przyznał się do winy i odmówił składania wyjaśnień.

Wina obwinionego w świetle zgromadzonego materiału dowodowego nie budzi dla Sądu żadnych wątpliwości.

Fakt przechodzenia obwinionego przez tory kolejowe w miejscu niedozwolonym potwierdził świadek M. S. (1), który po stwierdzeniu że do wykroczenia tego doszło podjął odpowiednie czynności służbowe.

Uznać zatem należało, iż obwiniony dopuścił się popełnienia wykroczenia opisanego w art. 65 ust.3 ustawy z dnia 28 marca 2003r. o transporcie kolejowym, w myśl którego kto wykracza przeciwko nakazom lub zakazom zawartym w przepisach porządkowych obowiązujących na obszarze kolejowym oraz w pociągach i innych pojazdach kolejowych wydanych na podstawie art. 59 ust. 8, podlega karze grzywny. Przepis ten odsyła zatem do przepisów porządkowych obowiązujących na terenie kolejowym a takim jest Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 23 listopada 2004r. w sprawie przepisów porządkowych obowiązujących na obszarze kolejowym, w pociągach i innych pojazdach kolejowych (Dz. U. 2015r. poz. 50). W §2 pkt rozporządzenia mowa jest o tym, że na obszarze kolejowym zabrania się miedzy innymi wstępu i przebywania osób nieuprawnionych na torowiskach, nasypach, wiaduktach, mostach, w wykopach i w tunelach kolejowych, przechodzenia i przejeżdżania przez tory w miejscach do tego niewyznaczonych(pkt 3).

Z tą ostatnia sytuacją mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie albowiem obwiniony przechodził przez tory w miejscu do tego nie wyznaczonym.

Wymierzając obwinionemu karę grzywny w kwocie 50,00 zł Sąd miał na względzie, że kara ta ma spełnić swoje cele w zakresie prewencji szczególnej wobec obwinionego a także jest adekwatna do wagi popełnionego przez niego czynu i winna wpłynąć na obwinionego wychowawczo.

O kosztach przeczono zgodnie z art.118§1kpw uznając, iż obwiniony – jako osoba mająca stałe źródło utrzymania i nie posiadająca nikogo na utrzymaniu - jest w stanie ponieść koszty w wysokości 130 zł bez uszczerbku dla koniecznego utrzymania.

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13